بیماری آلزایمر یا بیماری فراموشی نوعی اختلال عملکرد مغزی است که با تضعیف تدریجی ناخودآگاه در استخراج اطلاعات و افکار همراه است. در واقع آلزایمر نوعی زوال عقل است که بر حافظه، تفکر و رفتار فرد تاثیر می‌گذارد. علائم در نهایت به حدی شدید می‌شود، که فرد دیگر نمی‌تواند کارهای روزمره اش را انجام دهد. در این مقاله به بررسی این بیماری، علل و درمان آن می‌پردازیم.
آلزایمر یا فراموشی چیست؟
بیماری آلزایمر نوعی اختلال پیشرونده مغزی است که باعث از بین رفتن سلول های مغزی (تحلیل رفتن) و در نهایت مرگ آنها می‌شود. آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل است. این بیماری باعث از دست رفتن حافظه در فرد می‌شود.
علائم اولیه بیماری شامل فراموش کردن وقایع یا مکالمات اخیر است. با پیشرفت بیماری، فرد بیمار دچار فراموشی در حافظه کوتاه مدت و بلندمدت می‌شود و توانایی انجام کارهای روزمره را از دست می‌دهد.
داروهای فعلی بیماری آلزایمر ممکن است به طور موقت علائم را بهبود بخشیده و یا سرعت پیشرفت این بیماری را کاهش دهد. این روش‌های درمانی به بیماران آلزایمری کمک می‌کند تا عملکرد روزانه خود را به حداکثر برسانند، و برای مدتی بتوانند استقلال خود را حفظ کنند. برنامه ها و خدمات مختلف می‌توانند به حمایت از بیماران آلزایمر و مراقبان آنها کمک کند.
هیچ درمانی برای این بیماری یا تغییر روند بیماری در مغز وجود ندارد. در مراحل پیشرفت بیماری، عوارض شدید ناشی از کاهش عملکرد مغز، مانند کمبود آب بدن، سوء تغذیه و عفونت منجر به مرگ می‌شود.
این بیماری اغلب در افراد بالای ۶۵ سال رخ می‌دهد. تنها ۱۰ درصد بیماران سنشان کمتر از ۶۵ سال است.
با بدتر شدن علائم، یادآوری وقایع و شناخت نزدیکان برای فرد بیمار دشوار می‌شود. در نهایت یک فرد مبتلا به فراموشی به یک پرستار تمام وقت نیازمند خواهد بود.
علائم بیماری آلزایمر
بیماری آلزایمر یک بیماری پیشرونده است. به این معنی که علائم با گذشت زمان بدتر و بدتر می‌شوند. از دست دادن حافظه یکی از ویژگی های اصلی و یکی از اولین علائم این بیماری است.
علائم به تدریج طی ماه‌ها و سال‌ها ظاهر می‌شوند. اگر علائم به سرعت رخ دهد، ممکن است فرد نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشد، زیرا می‌تواند باعث ایجاد سکته در فرد شود.
در ابتدا، فرد مبتلا به بیماری ممکن است از داشتن مشکل در به خاطر سپردن چیزهای مختلف و مشکل در سازماندهی افکارش باخبر باشد.
علائم بیماری آلزایمر عبارت اند از:
از دست دادن حافظه:
در این بیماری، فرد در به خاطر سپردن اطلاعات به مشکل برمیخورد. این نشانه می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- تکرار سوالات و مکالمات
- گم کردن اشیاء
- فراموش کردن رویدادها یا قرارهای مهم
- فراموش کردن نام اعضای خانواده و نزدیکان
- سرگردانی و یا گم شدن فرد
- مشکل در یافتن کلمات مناسب برای بیان افکار و یا شرکت در مکالمات
نقض شناختی:
فرد مبتلا به آلزایمر در استدلال و انجام کارهای پبچیده به مشکل برمیخورد. این بیماری باعث مشکل در تمرکز و فکر کردن به ویژه در مفاهیم انتزاعی مانند اعداد می‌شود.
- از دست دادن درک و استدلال در مواجهه با خطرات و مفهوم امنیت
- مشکل در پرداخت پول و صورت حساب
- مشکل در انجام کارهای چندمرحله‌ای مانند پوشیدن لباس
قضاوت و تصمیم گیری:
یکی از علائم این بیماری کاهش توانایی تصمیم‌گیری و قضاوت در موقعیت‌های روزمره است. به عنوان مثال فرد بیمار ممکن است در تعاملات اجتماعی انتخاب‌های ضعیفی داشته باشد یا لباس‌های نامناسب در شرایط آب و هوایی مختلف بپوشد.
مشکل در تشخیص اعضای خانواده و نزدیکان:
فرد بیمار ممکن است توانایی تشخیص چهره افراد را از دست بدهد، و دائما وسایل شخصی‌اش را گم کند. این مسائل به دلیل مشکلات بینایی در فرد نیست.
تغییر در شخصیت و رفتار فرد:
تغییرات مغزی که در بیماری آلزایمر رخ می‌دهد، می‌تواند بر خلق و خو و رفتار فرد تاثیر بگذارد.
- افسردگی
- بی علاقگی
- کناره گیری اجتماعی
- نوسانات خلقی
- بی اعتمادی به دیگران
- پرخاشگری و تحریک پذیری
- تغییر در روند خواب
- سرگردانی
- از دست دادن توانایی و مهارت‌ها
- هذیان، مانند باور داشتن به این که چیزی به سرقت رفته
تشخیص آلزایمر
به‌دلیل اینکه علت این بیماری همچنان ناشناخته مانده تاکنون هیچ آزمایشی جهت تشخیص آلزایمر وجود نداشته و امر تشخیص و کشف نشانه های بیماری بر عهده ی متخصص مغز و اعصاب می باشد. تشخیص بیماری آلزایمر که معمولا با سرعت کند شروع شده و به ندرت به وخامت می رسد؛ در مراحل اولیه بیماری ارزشمند می باشد. تشخیص به روش حذفی انجام می گیرد یعنی متخصص مغز و اعصاب در اولین گام نوع اختلال را مشخص کرده و کل علائم مشترک با آلزایمر را که در سایر بیماری ها ظاهر می شود را کنار می گذارد. سپس معاینه کامل بدنی جهت اطمینان بیشتر انجام می دهد. این معاینه به شرح زیر است:
- جستجو برای یافتن احتمالی عفونت سیفلیس
- الکتروکاردیوگارم
- شمارش خون
- غلظت داروهای مصرفی و خون بیمار
- تست های کبدی و تیروئیدی
- اندازه گیری الکترولیت ها
- احتساب سرعت رسوبی خون تئین
(در ضمن متخصص با گرفتن الکتروآنسفالوگرام ، سی تی اسکن و عکسبرداری از ریه ها و ام آر آی وجود نارسایی عروق را نیز چک می کند).
درنهایت بعد از اتمام این مراحل اگر فرد مشکوک به بیماری آلزایمر بود؛ موارد زیر صورت می گیرد:
- بررسی روان پزشکی
- معاینه عصبی
- انجام تستهای روانی عصبی
- آزمونهای بررسی روانی
توحه کنید موارد گفته شده در بالا مربوط به تشخیص توسط پزشک بود اما از آنجایی که تشخیص زود هنگام این بیماری بسیار با اهمیت است اطرافیان فرد بیمار با شناختن ویژگی ها و علائم آلزایمر می توانند زودتر متوجه این بیماری شده و به پزشک مراجعه کنند.
مراحل بیماری آلزایمر (خفیف، متوسط و شدید)
در کل بیماری آلزایمر به سه مرحله اصلی تقسیم می‌شود.
مرحله یک (علائم اولیه):
در مراحل اولیه بیماری، نشانه اول از دست دادن حافظه است. علائم اولیه این بیماری در فرد مبتلا شامل موارد زیر است:
- فراموش کردن مکالمات و رویدادهای اخیر
- گم کردن اشیاء
- فراموش کردن نام اشیاء و مکان های مختلف
- مشکل در به خاطر آوردن کلمه درست
- سوالات مکرر
- تصمیم گیری نامناسب
- از دست دادن انعطاف پذیری و از دست دادن تمایل به امتحان کردن چیزهای جدید
از دیگر علائم اولیه این بیمای می‌توان به افزایش اضطراب، تغییرات خلقی و تحریک پذیری اشاره کرد.
مرحله دوم (مرحله میانی):
با پیشرفت بیماری، مشکلات حافظه بدتر می‌شوند. فرد بیمار در طی زمان اسم اعضای خانواده و نزدیکان را فراموش می‌کند، و گاهی در شناخت آنها با مشکل مواجه خواهد شد.
علائم دیگر مرحله میانی شامل موارد زیر است:
- افزایش آشفتگی و گمراهی. به عنوان مثال: گم شدن، سرگردانی و فراموش کردن ساعت و روز
- رفتار وسواسی، تکراری یا تکانشی
- هذیان (اعتقاد به چیزهای غیر واقعی) یا احساس پارانوئید و مشکوک بودن در مورد مراقبان یا اعضای خانواده
- از دست دادن تکلم (آفازی)
- خواب آشفته
- تغییرات خلقی، مانند نوسانات مکرر خلقی ، افسردگی و احساس اضطراب، ناامیدی یا آشفتگی فزاینده
- دیدن یا شنیدن چیزهای غیرواقعی (توهم)
برخی از افراد همچنین تعدادی علائم زوال عقلی عروقی را تجربه می‌کنند. زوال عقلی عروقی یا خِرَدسودگی رَگی، زمانی رخ می‌دهد که خون‌رسانی محدود به مغز به یاخته‌های این اندام آسیب می‌رساند. در این مرحله، فردی که به بیماری آلزایمر مبتلا است معمولاً برای کمک به زندگی روزمره به حمایت نیاز دارد. به عنوان مثال، ممکن است برای غذا خوردن، لباس پوشیدن و استفاده از توالت به یک مراقب نیاز داشته باشند.
مرحله سوم (مرحله شدید):
در مرحله سوم آلزایمر، علائم به طور فزاینده‌ای شدت می‌گیرند، و می‌تواند حتی برای اطرافیان و مراقبان بیمار نیز ناراحت کننده باشند. یکی از علائم مرحله میانی آلزایمر توهم و هذیان است که در طول بیماری پدیدار می‌شود. گاهی اوقات افراد مبتلا به آلزایمر می‌توانند نسبت به اطرافیان خود مشکوک و خشن باشند.
از دیگر علائمی که می‌تواند در طی بیماری ایجاد شود، عبارت‌اند از:
- مشکل در خوردن و بلعیدن (دیسفاژی)
- مشکل در راه رفتن بدون کمک
- کاهش وزن، در برخی موارد بسیار شدید
- دفع ادرار ناخواسته (بی‌اختیاری ادراری) یا بی اختیاری مدفوع
- مشکل در تکلم
- مشکلات قابل توجه در حافظه کوتاه مدت و بلندمدت
در مراحل شدید بیماری آلزایمر، افراد ممکن است به مراقبت تمام وقت و کمک به غذا‌خوردن، حرکت و مراقبت شخصی احتیاج داشته باشند.
ویژگی بارز افرادی که آلزایمر دارند
رایج‌ترین مشخصه اولیه این بیماری ایجاد مشکل در حافظه کوتاه‌مدت (یعنی فرد در یاد آوری مسائل اخیر مشکل دارد). علائم آن بعد از پیشرفت بیماری شامل:
- نوسانات خلقی
- اختلالات زبانی
- مسئله در آگاهی از موقعیت برای مثال: گم‌شدن در خیابان، نشناختن افراد آشنا
- ناتوانی فزاینده در انجام فعالیت های ذهنی مثال: مسئولیت های شغلی، رسیدگی به مسائل مالیاتی و مدیریتی منزل
- از دست رفتن انگیزه فرد
- اهمال و بی‌توجهی نسبت به خود و مشکلات رفتاری مثال: بی علاقه شدن به بهداشت شخصی یا آراستگی فردی
- تحت تاثیر قرار گرفتن بسیاری از ابعاد رفتاری و هیجانی فرد
- مثال: بروزعلائم افسردگی، آشفتگی وسرگردانی، خشونت و پرخاشگری
- کناره گیری از خانواده و جامعه
در آخر فعالیت‌های بدنی از دست می رود و در نهایت منجر به مرگ می‌شود.
آلزایمر در نوجوانی
اغلب افراد گمان می‌کنند این بیماری صرفا برای سالمندان است ولیکن همیشه این گونه نمی باشد؛ درست است که آلزایمر اغلب در سنین ۶۵ سال به بالا به وقوع می پیوندد ولی در جوانی هم امکان بروز داشته که اصطلاحا آلزایمر زود رس نام می‌گیرد. تشخیص آن دشوارتر است چراکه علائم آن می‌تواند ناشی از رخداد های معمول زندگی از جمله استرس تلقی شود.
وقتی این بیماری مغز را تحت تاثیر می‌گذارد ممکن است موجب تضعیف کارکرد حافظه، توانایی تفکر و استدلال گردد. این اُفت، معمولا به‌آهستگی اتفاق می‌افتد اما می‌تواند در هر مورد متفاوت باشد.
دارا بودن یک الی چند مورد از علائم زیر در همه سنین ممکن است نشانه ی آلزایمر باشد:
- پیدایش تغییرات خلقی و رقتاری
- اختلال در حل مسائل و برنامه‌ریزی
- کاهش بینایی
- تضعیف حافظه
- اختلال در یافتن واژه‌های صحیح
- قرار دادن وسایل در جای اشتباه
- کنار گذاشتن کار و فعالیت
- اختلال در تصمیم‌گیری
- اختلال در تشخیص مکان و زمان
- اختلال در انجام وظایف روزمره
چه افرادی بیشتر در خطر ابتلا به آلزایمر هستند؟
اگرچه هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث ابتلا به بیماری آلزایمر می‌شود، عوامل مختلفی برای افزایش خطر ابتلا به این بیماری شناخته شده است.
سن
سن مهمترین عامل در ابتلا به آلزایمر است. احتمال ابتلا به آلزایمر در افراد بالای ۶۵ سال و افراد مسن بسیار بیشتر است. به غیر از افراد مسن، تقریبا از هر ۲۰ نفر ۱ نفر زیر ۶۵ سال ممکن است به آلزایمر مبتلا شود. این بیماری آلزایمر زودرس نام دارد، و افراد حدود ۴۰ ساله معمولا به آن مبتلا می‌شوند.
مطلب بیشتر: روانشناسی سالمندی چیست؟
سوابق خانوادگی
ژن هایی که از والدین خود به ارث می‌برید می‌توانند در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر نقش داشته باشند. اما در بعضی از خانواده‌ها، بیماری آلزایمر به دلیل وراثت یک ژن منفرد ایجاد می‌شود و خطرات انتقال بیماری بسیار افزایش می‌یابد. اگر چندین نفر از اعضای خانواده شما طی چند نسل و به ویژه در سنین جوانی دچار زوال عقل شده‌اند، بهتر است برای کسب اطلاعات و مشاوره در مورد احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر در بزرگسالی، از مشاوره ژنتیک کمک بگیرید.
سندروم داون (نشانگان داون):
افراد مبتلا به سندرم داون بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند. دلیل این امر این است که نقص ژنتیکی که باعث سندرم داون می‌شود، می‌تواند باعث شود که به مرور زمان پلاک‌های آمیلوئید در مغز تجمع یابند و در برخی افراد منجر به بیماری آلزایمر شود.
آسیب مغزی:
افرادی که از ناحیه سر آسیب جدی دیده‌اند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری آلزایمر باشند.
دیگر ریسک فاکتورهای که باعث آلزایمر می شوند شامل:
- ناشنوایی
- افسردگی درمان نشده
- تنهایی یا انزوای اجتماعی
- کم تحرکی
درمان آلزایمر
تاکنون هیچ درمانی برای آلزایمر شناخته نشده است. به عبارتی برگشت سلول‌های مغزی از مرگ امکان پذیر نیست. با این حال مصرف دارو می‌تواند علائم این بیماری را کاهش دهد، و کیفیت زندگی فرد، خانواده و مراقبان او را بهبود بخشد.
مصرف دارو برای علائم شناختی:
داروهایی به نام مهارکننده‌های کولین استراز می‌توانند علائم شناختی را کاهش دهند. این علائم شامل: از دست دادن حافظه، تغییر روند فکر، مشکل در تصمیم‌گیری و سرگردانی است. این داروها ارتباطات عصبی در سراسر مغز را بهبود می‌بخشند و روند پیشرفت این بیماری را کند می‌کنند.
سه داروی رایج با تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان علائم بیماری آلزایمر عبارتند از:
- دونپزیل (Donepezil)، برای تمام مراحل بیماری
- گالانتامین (Razadyne)، برای درمان مراحل خفیف تا متوسط
- ریواستیگمین (Exelon)، برای درمان مراحل خفیف تا متوسط
داروی دیگری به نام ممانتین (Namenda)، دارای مجوز برای درمان بیماری آلزایمر از متوسط تا شدید می‌باشد. ترکیبی از ممانتین و دونپزیل (Namzaric) نیز برای درمان این بیماری تجویز می‌شود.
درمان‌های عاطفی و رفتاری
تغییرات عاطفی و رفتاری مرتبط با بیماری آلزایمر می‌تواند چالش برانگیز باشد. افراد ممکن است به طور فزاینده‌ای تحریک‌پذیری، اضطراب، افسردگی، بی قراری، مشکلات خواب و … را تجربه کنند.
شناسایی آنچه باعث این رفتارها شده و اجتناب یا تغییر این موارد می‌تواند به بیمار کمک کند تا با تغییرات مقابله کند. عوامل موثر ممکن است شامل تغییر محیط یا مراقبان جدید باشد.
برای حل موانع و افزایش راحتی ، امنیت و آرامش روانی فرد اغلب می‌توان محیط را تغییر داد. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای این علائم توصیه کند. مانند:
- داروهای ضد افسردگی، برای تغییر خلق و خو
- داروهای ضد اضطراب
- داروهای ضد روان‌پریشی، برای توهم، هذیان، یا پرخاشگری
اقدامات لازم برای نگهداری از فردی که آلزایمر دارد
در ابتدا لازم به ذکر است تمام اعضای خانواده و پرستار مربوطه ملزم به شناخت کامل این بیماری هستند
در کل این نکات را به یاد داشته باشید:
- بیماری آلزایمر را خوب بشناسید
- محیط منزل را ایمن، مرتب و خلوت کنید
- برنامه‌ریزی روزانه معین و ثابت تهیه کنید
- بیمار را اکتیو و مشغول نگه دارید
- به بیمار در حفظ عزت نفس و استقلال خود یاری دهید
- صبر خود را به عنوان مراقب بیمار آلزایمری تقدیت کنید
ازجمله اقدامات لازم برای نگهداری از فردی که آلزایمر دارد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- داشتن برنامه روزانه ثابت و ایجاد محیطی امن و منظم
این کار امر یادآوری بیمار را تسهیل می نماید (ساعات خواب و تغذیه و …) هم چنین ایمن سازی محیط خانه بسیار ضروری است چراکه رفتار بیمار آلزایمری قابل پیش بینی نخواهد بود. نظم و خلوتی محیط زندگی بیمار آلزایمر. نیز در تسهیل یاد آوری او موثر بوده و آرامش بخش تر است نباید چیدمان محیط بیمار آلزایمری را سر در گم کند درکل حذف هر عمال استرس زا و گیج کننده در محیط زندگی بیمار ضروری است. - او را بر سر کار بگذارید
این مورد خیلی با اهمیت می باشد چراکه هم باعث حفظ عزت نفس و استقلال بیمار مبتلا به بیماری آلزایمری می گردد و هم اینکه او احساس خوشایند مفید بودن می کند.
منظور سر گرم ساختن آنهاست نه سپردن وظایف و مسیولیت های دشوار در منزل یا خارج از محیط خانه، توجه کنید هدف این است که بیمار احساس نا کار آمدی نداشته باشد. سالمند آلزایمری از هنگام انجام کارهایش منع نکنید. او را در شست و شوی ظروف و لباس ها شرکت دهید حتی اگر دوباره مجبور به هستید آن کار را انجام دهید ولی صبوری کرده و به اجازه دهید آنها مشعول باشند و حس مفید بودن داشته باشند. یک نوع دیگر از سرگرمی برای بیماران آلزایمری، حل کردن پازل و بازی تکرار لیست است. - توضیح بازی تکرار لیست
این بازی دو تا چهار نفره بوده وبازیکن اول با گفتن یک کلمه بازی را شروع می کند و پس از او نفر بعدی، علاوه بر تکرار واژه نفر اول یک کلمه جدید را هم اضافه می کند. به همین این روال لیستی از کلمات حاصل می گردد. و هر بازیکن باید این لیست را گفته و کلمه جدیدی هم اضافه کند. این بازی را می توان سرگرمی تاثیر گذار و همین طور مهیج برای سالمندان آلزایمری معرفی کرد این بازی قدرت تمرکز و حافظه بالا می برد. در رابطه با پازل توجه نباید نقش های خیلی دشوار و پر جرئیات را انتخاب کنید که موحب سردرگمی و کلافگی بیمار شود. برخی اوقات باید مراقب به جای فرد مبتلا به آلزایمر فکر کرده وتصم گیری کند .
افرادی که به عنوان مراقب برای این بیماران هستند باید از نظر فکری و روانی هم آمادگی لازم داشته باشند و توان انتخاب های به صلاح بیمار را در خود ایجاد کنند. اینکار در صورتی‌که با بیمار آشنایی قبلی داشته باشید آسان تر است اما درصورت پرستار گرفتن برای بیمار باید روحیات بیمار را با وی در میان بگذارید. - حتما لیستی از مشخصات مورد نیاز و آدرس و شماره تلفن بیمار آلزایمری را همراهش قراردهید
این کار خیلی ضروری است چرا که احتمال گم شدن بیمار آلزایمری بسیار بالا است. شما با این کار احتمال خطر را کاهش می دهید و درصورت بروز این اتفاق در صورت همراه داشتن اطلاعات تنش کمتری به بیمار وارد می شود. - به عنوان مراقب بیمار آلزایمری صبر خود را بالا ببرید
رفتارهای پرخاشگرانه و یا بهانه‌گیری‌های دائمی سالمند مبتلا به آلزایمر، قسمتی از بیماری است و بخاطر سن بالی آنها می باشد. با شناخت علائم بیماری. بهتر می توانید بیمار را درک کنید. توجه داشته باشید شما باید تمام سعی تان بر بهتر کردن روحیه بیمار باشد نه این که خود باعث ناراحتی و تضعیف روحیه ی او باشید. - داروهای بیمار آلزایمری را به موقع بدهید
فراموشی مصرف داروها و یا مصرف با تداخل بعضی از آنها ممکن است زندگی آن ها را با مشکل جدی مواجه سازد. پس برنانه ریزی دقیق و قطعی برای داروی آنها داشته باشید.
توجه کنید که ثابت بودن برنامه‌ریزی در همه سطوح مصرف دارو گرفته تا برنامه روزانه از جمله ساعات غذا خوردن، حمام کردن، خواب و… در کاهش سرعت پیشرفت بیماری آلزایمر موثر هستند.
به بیمار آلزایمری در حفظ ارتباطات اجتماعی یاری رسانید
حفظ روابط اجتماعی موجب فعال ماندن ذهن بیماری کمک به یاد آوری بیشتر در وی می گردد. و هم چنین حس دوست داشته شدن و مفید بودن را به وی القا می‌کند.
تفاوت آلزایمر و زوال عقل
اغلب زوال عقل و آلزایمر به اشتباه جای یکدیگر بکار برده می شود. در صورتی که تفاوت بین آنها مهم است. زوال عقل علل خیلی زیادی دارد عوامل فروانی در بروز زوال عقل ایفای نقش کرده ولیکن علائم این دو بیماری می‌توانند خیلی شبیه باشند.
انواع زوال عقل
- دمانس عروقی
- دمانس لویی بادی
- دمانس لوب پیشانی-گیجگاهی
- بیماری پارکینسون
- بیماری هانتینگتون
اختلالات جسمی، مشکلات متابولیکی از جمله مسایل تغذیه و یا تیروئید، سکته‌ی مغزی و سایر بیماری های عروقی و بطور نادری جنون گاوی وعفونت ها بر مغز اثر گذاشته و موجب زوال عقل می‌شوند. اما آلزایمر بیماری مغزی بوده که بخاطر تجمع یک سری پلاک هایی و پروتئین‌های تاو در مغز که به سلول های بخش هایی از مغز صدمه می زنند رخ می دهد. وظایف این بخش ها: مدیریت حافظه، تفکر و استدلال می باشد.
سوالات متداول
آیا آلزایمر موجب مرگ می شود؟
بله؛ آلزایمر اغلب دیر تشخیص داده می شود و امید به زندگی در افراد مبتلا پایین آمده و درنهایت بیماری منجر به از دست رفتن فعالیت های بدنی و مرگ است.
آیا آلزایمر ارثی است؟
داشتن بیش از یک نفر اقوام درجه یک مبتلا به آلزایمر ریسک ابتلا را افزایش می دهد.
آلزایمر چند مرحله دارد؟
معمولا سه مرحله کلی: اولیه، میانی و سطح آخر.
آیا آلزایمر قابل پیشگیری است؟
خیر؛ زیرا دلیل دقیق بیماری ناشناخته است، راهی جهت جلوگیری نیست. (تنها سبک زندگی سالم موجب کاهش ریسک ابتلا است).
منابع:
در صورت بروز آلزایمر در خود یا اطرافیانتان بهتر است هرچه سریع‌تر به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. شما می‌توانید با مراجعه با سایت پزشک خوب از بهترین متخصصان مغز و اعصاب در ایران نوبت بگیرید.
پرسش و پاسخ
مطلب مفیدی بود ممنون