اس سیتالوپرام؛ عوارض، دوز، موارد مصرف و تداخلات قرص اس سیتالوپرام

اس سیتالوپرام چیست؟ اس سیتالوپرام یا Escitalopram یک داروی ضد افسردگی متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. قرص اس سیتالوپرام بر مواد شیمیایی در مغز تأثیر می گذارد که ممکن است در افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب نامتعادل باشد. اس سیتالوپرام برای درمان اختلال افسردگی اساسی در بزرگسالان و نوجوانان حداقل ۱۲ سال استفاده می شود. اس سیتالوپرام ممکن است سطح انرژی و خلق شما را بهبود بخشد و عصبی بودن را کاهش دهد.

تفاوت سیتالوپرام با اس سیتالوپرام

سیتالوپرام و اس سیتالوپرام هر دو داروهایی هستند که برای درمان افسردگی استفاده می شوند. آنها ممکن است شبیه به نظر برسند، اما آنها داروهای متفاوتی هستند. تفاوت سیتالوپرام با اس سیتالوپرام عبارت است از: دوز سیتالوپرام دو برابر دوز اسیتالوپرام است، این به این دلیل است که سیتالوپرام بیشتری برای داشتن همان اثر مورد نیاز است.

نوع و دفعات عوارض جانبی که ممکن است با هر دارویی داشته باشید متفاوت است. سیتالوپرام برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده نمی شود اما اس سیتالوپرام همچنین برای درمان اختلال اضطراب فراگیر، اختلال وسواس فکری عملی (OCD) و اختلال اضطراب اجتماعی استفاده می شود.

بنا به اطلاعات سایت drugs برخی از تفاوت‌ها در عوارض جانبی آن‌ها وجود دارد، زیرا سیتالوپرام در دوزهای بالاتر احتمالاً باعث طولانی شدن QT می‌شود (اختلال الکتریکی در قلب که می‌تواند باعث برخی آریتمی‌ها شود). اس سیتالوپرام به احتمال زیاد باعث مشکلات خواب و اختلالات چشایی می شود. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اس سیتالوپرام ممکن است نسبت به سایر داروهای SSRI از جمله سیتالوپرام در درمان افسردگی مؤثرتر و قابل تحمل‌تر باشد.

قرص اس سیتالوپرام برای چیست؟

اس ستالوپرام یک داروی ضد افسردگی است که برای درمان افسردگی در بزرگسالان و کودکان و نوجوانان ۱۲ سال یا بیشتر استفاده می شود. همچنین برای درمان اختلال اضطراب فراگیر (GAD؛ نگرانی و تنش بیش از حد که زندگی روزمره را مختل می کند و برای ۶ ماه یا بیشتر طول می کشد) و سایر اختلالات روانپزشکی مانند اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، حملات پانیک و طبق منبع معتبر medscape برای علائم وازوموتور مرتبط با یائسگی و بی خوابی مربوط به افسردگی استفاده می‌شود.

همچنین بخوانید: ترک داروهای ضد افسردگی: علائم، مدت زمان ترک

مکانیسم اثر اس سیتالوپرام

قرص اس سیتالوپرام به دسته داروهایی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) تعلق دارد. این دسته، گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند. اس سیتالوپرام مقدار یک ماده طبیعی در مغز شما به نام سروتونین را افزایش می دهد. این ماده به حفظ تعادل روانی و خلق کمک می کند.

اس سیتالوپرام، مانند سایر مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، فعالیت سروتونرژیک را با اتصال به محل اتصال اولیه در ناقل سروتونین (SERT)، افزایش می‌دهد و در نتیجه از جذب مجدد آن جلوگیری می‌کند. بدین شکل سروتونین بیشتری آنجا خواهد ماند.

دوز و نحوه مصرف اس سیتالوپرام

قرص اس سیتالوپرام در دوزهای ۵، ۱۰ و ۲۰ تولید می شود. این دارو به صورت قرص و محلول (مایع) موجود است. معمولا یک بار در روز با غذا یا بدون غذا مصرف می شود. برای کمک به یادآوری مصرف اس سیتالوپرام، آن را تقریباً در ساعت معینی هر روز، صبح یا عصر مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

دوز داروی اس سیتالوپرام بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان، سن و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید، تعیین می شود. حتماً به پزشک خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) اطلاع دهید.

دوز معمول داروی اس سیتالوپرام ۱۰ میلی گرم در روز است. اما ممکن است پزشک شما را با دوز کمتر شروع کند و آن را به حداکثر دوز ۲۰ میلی گرم در روز افزایش دهد. اگر مشکلات کبدی دارید، حداکثر دوز توصیه شده ۱۰ میلی گرم در روز است. قطره های مایع اس سیتالوپرام، ۱ قطره معادل ۱ میلی گرم این دارو، ۱۰ قطره ۱۰ میلی گرم و ۲۰ قطره ۲۰ میلی گرم است.

اس سیتالوپرام را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید. پزشک ممکن است شما را با دوز پایین اسیتالوپرام شروع کند و بعد از ۱ هفته دوز شما را افزایش دهد. ممکن است ۱ تا ۴ هفته یا بیشتر طول بکشد تا شما اثرات کامل این دارو را احساس کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید مصرف این دارو را ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد. کودکی که اس سیتالوپرام مصرف می کند باید از نظر افزایش قد و وزن بررسی شود.

بهترین زمان مصرف اس سیتالوپرام

اس سیتالوپرام را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. شما می توانید این دارو را در هر زمانی از روز مصرف کنید، به شرطی که هر روز ساعت مشخصی را رعایت کنید. اگر مشکل خواب دارید، بهتر است آن را صبح مصرف کنید.

اگر یک دوز اس سیتالوپرام را فراموش کردم چه کنم؟

اگر مصرف یک نوبت را فراموش کردید و قبل از رفتن به رختخواب به یاد آوردید، بلافاصله آن را مصرف کنید. روز بعد طبق معمول ادامه دهید. اگر نزدیک دوز بعد بودید، دوز فراموش شده را حذف کنید و طبق معمول ادامه دهید. برای جبران دوز فراموش شده دو دوز مصرف نکنید. اگر اغلب دوزها را فراموش می کنید، ممکن است تنظیم زنگ برای یادآوری به شما کمک کند.

اوردوز با قرص اس سیتالوپرام

اگر فردی غش کرده است، تشنج داشته، مشکل تنفسی دارد یا نمی تواند بیدار شود، فورا با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد داروی اس سیتالوپرام که با نام تجاری ازیپم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سرگیجه
• حالت تهوع
• استفراغ
• خواب آلودگی
• ضربان قلب تند
• تشنج
• کما (از دست دادن هوشیاری برای مدتی)

چه مدت باید اس سیتالوپرام را مصرف کرد؟

هنگامی که احساس بهتری پیدا کردید، این احتمال وجود دارد که برای جلوگیری از بازگشت علائم، چندین ماه دیگر به مصرف داروی اس سیتالوپرام ادامه دهید. تصمیم برای توقف درمان یا ادامه به این بستگی دارد که چه علائمی دارید و چقدر جدی هستند. همچنین بستگی به این دارد که آیا این یک مشکل یکباره است یا مشکلی است که مدام عود می کند، چگونه اس سیتالوپرام برای شما کار می کند و آیا عوارض جانبی بدی داشته اید یا خیر.

عوارض قطع اس سیتالوپرام، روش قطع اس سیتالوپرام

حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف این دارو ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی شرایط ممکن است با قطع ناگهانی این دارو بدتر شوند. قرص اس سیتالوپرام می بایست به تدریج و تحت نظر متخصص قطع شود.

اگر به طور ناگهانی مصرف اس سیتالوپرام را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک مانند تغییرات خلق و خو، تحریک پذیری، بی قراری، حالت تهوع، سرگیجه، سوزش، بی حسی، یا گزگز در دست ها یا پاها، اضطراب، گیجی، سردرد، تعریق، لرزش، خلق و خوی هیجان زده، خستگی و مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب را تجربه کنید. اگر هر یک از این علائم را در حین کاهش دوز اس سیتالوپرام یا بلافاصله پس از قطع مصرفاین دارو تجربه کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.

برای رزرو نوبت با بهترین روانپزشک کلیک کنید

عوارض اس سیتالوپرام

قرص اس سیتالوپرام ممکن است باعث خواب آلودگی و خستگی شود. همچنین می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند که در ادامه به عوارض اس سیتالوپرام می پردازیم.

عوارض شایع اس سیتالوپرام

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از داروی اس سیتالوپرام استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند. عوارض اس سیتالوپرام برای بزرگسالان برای این دارو کمی متفاوت از عوارض جانبی رایج‌تر برای کودکان است. عوارض جانبی رایج‌تر بزرگسالان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• حالت تهوع
• خواب آلودگی
• ضعف
• سرگیجه
• اضطراب
• مشکل خواب
• مشکلات جنسی
• تعریق
• لرز
• کاهش اشتها
• دهان خشک
• یبوست
• عفونت
• خمیازه

عوارض اس سیتالوپرام در کودکان و نوجوانان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش تشنگی
• افزایش غیر طبیعی در حرکت یا بی قراری عضلات
• خونریزی بینی غیر منتظره
• مشکل ادرار کردن
• دوره های قاعدگی سنگین
• کاهش احتمالی سرعت رشد و تغییر وزن
• حالت تهوع
• خواب آلودگی
• ضعف
• سرگیجه

اگر عوارض اس سیتالوپرام خفیف باشد، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین برود. اگر شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض جدی قرص اس سیتالوپرام

اگر عوارض جانبی جدی داشتید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید در حال اورژانس پزشکی هستید با اورژانس تماس بگیرید. عوارض جدی اس سیتالوپرام و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• واکنش های آلرژیک شدید، علائم می تواند شامل این موارد باشد: مشکل در تنفس، تورم صورت، زبان، چشم ها یا دهان، بثورات یا راش پوستی، جوش های خارش دار (کهیر)، یا تاول (به تنهایی یا همراه با تب یا درد مفاصل)
• تشنج
• افکار و رفتارهای خودکشی
• سطوح پایین سدیم در خون، علائم می تواند شامل این موارد باشد: سردرد، گیجی، مشکل در تمرکز، مشکلات فکری یا حافظه، ضعف، بی ثباتی (که می تواند منجر به زمین خوردن شود)، تشنج
• دوره های شیدایی، شامل این علائم: انرژی بالای غیر عادی، مشکل شدید خواب و نیاز کم به خواب، پرش افکار، رفتار بی پروا، ایده های غیرمعمول بزرگ، شادی بیش از حد یا تحریک پذیری، بیش از حد صحبت کردن یا صحبت کردنی که سریعتر از حد معمول است، تغییر در اشتها یا وزن
• مشکلات بینایی، که شامل این علائم است: چشم درد، تغییرات در بینایی، مانند تاری دید یا دوبینی، تورم یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم شما

قرص اس سیتالوپرام ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین شود. اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید که سروتونین را افزایش می دهند (در بخش تداخلات به آنها اشاره شده است)، خطر افزایش می یابد، بنابراین پزشکتان را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید. علائم سندرم سروتونین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بی قراری، توهم، کما، یا سایر تغییرات در وضعیت روانی
• مشکلات هماهنگی یا انقباض عضلانی (رفلکس های شدید و بیش از حد عادی)
• ضربان قلب تند
• فشار خون بالا یا پایین
• عرق کردن یا تب
• حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
• سفتی عضلات

اس سیتالوپرام و چاقی

اثرات اس ستالوپرام و چاقی بر وزن در افراد متفاوت است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ نشان داد که میانگین افزایش وزن از ۰.۵٪ کمتر بود، اما یک بررسی در سال ۲۰۱۸ میانگین افزایش وزن را ۳.۷٪ نشان داد.

تداخل دارویی اس سیتالوپرام

اس سیتالوپرام ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد. قرص اس سیتالوپرام می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا داروهای گیاهی که ممکن است مصرف کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.

برای کمک به جلوگیری از تداخل دارویی اس سیتالوپرام، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اینکه بدانید این دارو چگونه ممکن است با داروی دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشد، با پزشک خود صحبت کنید. نمونه‌هایی از داروهایی که می‌توانند باعث تداخل با اس سیتالوپرام شوند در زیر فهرست شده‌اند.

رقیق کننده های خون
این دارو می تواند خون شما را کمی رقیق کند. اگر اس سیتالوپرام را با داروهای رقیق کننده خون مصرف کنید، خطر خونریزی شما افزایش می یابد. نمونه هایی از داروهای رقیق کننده خون عبارتند از:

• وارفارین
• داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی:
• دیکلوفناک
• اتودولاک
• ایبوپروفن
• ایندومتاسین
• کتورولاک
• ملوکسیکام
• ناپروکسن
• آپیکسابان
• دابیگاتران
• ادوکسابان
• ریواروکسابان

داروهای میگرن
برخی از داروهای میگرن به نام تریپتان ها ممکن است اثری مشابه با اس سیتالوپرام داشته باشند. مصرف آنها با اس سیتالوپرام می تواند خطر عوارض اس سیتالوپرام را افزایش دهد. نمونه هایی از داروهای میگرن عبارتند از:

• آلموتریپتان
• التریپتان
• فرواتریپتان
• ناراتریپتان
• ریزاتریپتان
• سوماتریپتان
• زولمیتریپتان

داروهای روانپزشکی
برخی از داروهای روانپزشکی ممکن است مشابه اس سیتالوپرام عمل کنند. مصرف آنها با هم ممکن است خطر عوارض اس سیتالوپرام را افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

1. مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): از مصرف MAOI با این دارو یا ظرف دو هفته پس از قطع مصرف اسیتالوپرام خودداری کنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. اگر در دو هفته گذشته مصرف MAOI را متوقف کردید، اسیتالوپرام را شروع نکنید، مگر اینکه پزشکتان این کار را تجویز کند. مصرف آنها در عرض دو هفته از یکدیگر خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش می دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: ایزوکاربوکسازید، فنلزین، ترانیل سیپرومین
2. پیموزاید (یک داروی ضد روان پریشی) نیز از داروهای روانپزشکی است که می تواند با اس سیتالوپرام تداخل داشته باشد، در صورت مصرف پیموزاید از اس سیتالوپرام استفاده نکنید.
3. داروهای ضد افسردگی؛ نمونه هایی از این داروها عبارتند از: سیتالوپرام، فلوکستین، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین
4. داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: بنزودیازپین ها، گاباپنتین
5. قرص های خواب آور مانند استازولام، تمازپام، تریازولام، لورازپام و زولپیدم
6. داروهای کاهش اسید معده؛ مصرف این داروها مانند سایمتیدین، با این دارو ممکن است سطح اسیتالوپرام را در بدن شما افزایش دهد و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
7. قرص آب یا ادرار آور: برخی از قرص های آب می توانند سطح سدیم را در بدن شما کاهش دهند. اس سیتالوپرام همچنین ممکن است سدیم را کاهش دهد. مصرف قرص های آب همراه با این داروها ممکن است خطر کاهش سدیم را افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: فوروزماید، تورسماید، هیدروکلروتیازید، اسپیرونولاکتون
8. داروهای سروتونرژیک؛ مصرف این داروها همراه با اس سیتالوپرام ممکن است خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد که می تواند کشنده باشد. اگر هر یک از این داروها را مصرف می‌کنید، پزشک شما را با دوز پایین‌تری از اس سیتالوپرام شروع می‌کند و شما را از نظر علائم سندرم سروتونین تحت نظر دارد. داروهای سروتونرژیک عبارتند از:

• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین و سرترالین
• مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) مانند دولوکستین و ونلافاکسین
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) مانند آمی تریپتیلین و کلومیپرامین
• مواد افیونی فنتانیل و ترامادول
• بوسپیرون
• تریپتان ها
• لیتیوم
• تریپتوفان
• مخمر سنت جان
• آمفتامین ها

اس سیتالوپرام و الکل

الکل می تواند عوارض جانبی سیستم عصبی اس سیتالوپرام مانند سرگیجه، خواب آلودگی و مشکل در تمرکز را افزایش دهد. برخی از افراد نیز ممکن است دچار اختلال در تفکر و قضاوت شوند. هنگام درمان با اس سیتالوپرام باید از مصرف الکل خودداری کنید یا آن را محدود کنید.

هشدارهای قرص اس سیتالوپرام

قرص اس سیتالوپرام با چندین هشدار همراه است.

آلرژی
اس سیتالوپرام می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم آن همانطور که در قسمت عوارض گفته شد، می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در تنفس
• تورم صورت، زبان، چشم ها یا دهان
• بثورات، جوش های خارش دار (کهیر)، یا تاول، با یا بدون تب یا درد مفاصل

اگر واکنش آلرژیک دارید، فورا با پزشک تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است، با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس بروید. اگر تا به حال واکنش آلرژیک به آن داشته اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد (باعث مرگ شود).

هشدار برای افرادی که شرایط سلامت خاصی دارند

• افراد با سابقه افکار یا رفتارهای خودکشی: این دارو می تواند خطر افکار و رفتار خودکشی را افزایش دهد. این خطر در کودکان، نوجوانان و جوانان بیشتر است. اگر سابقه افکار یا رفتارهای خودکشی دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
• افراد مبتلا به گلوکوم: این دارو ممکن است مردمک چشم شما را گشاد کند (آنها را بازتر کند)، که ممکن است باعث حمله آب سیاه شود. قبل از مصرف این دارو در صورت ابتلا به گلوکوم به پزشک خود اطلاع دهید.
• افراد مبتلا به اختلال دوقطبی: در صورت داشتن سابقه اختلال دوقطبی به پزشک خود اطلاع دهید. اگر سابقه اختلال دوقطبی دارید، مصرف این دارو به تنهایی ممکن است باعث ایجاد یک دوره مختلط یا شیدایی شود.
• افراد مبتلا به اختلالات تشنجی: این دارو ممکن است باعث تشنج شود. اگر تا به حال دچار تشنج شده اید، قبل از مصرف این دارو به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو می تواند خطر ابتلا به تشنج های بیشتر را افزایش دهد.
• افراد مبتلا به مشکلات قلبی: مصرف این دارو ممکن است باعث طولانی شدن فاصله QT شود. QT یک مشکل ریتم قلب است که ممکن است باعث غیر طبیعی شدن ضربان قلب شما شود. خطر طولانی شدن فاصله QT در صورت ابتلا به بیماری قلبی بیشتر است. قبل از مصرف این دارو با پزشک خود صحبت کنید.

هشدار برای گروه های دیگر

• اس سیتالوپرام برای سالمندان: سالمندان در معرض خطر بیشتری برای کاهش سطح سدیم هستند. از آنجایی که داروی اس سیتالوپرام می تواند سطوح سدیم را کاهش دهد، افراد مسن ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سطوح پایین سدیم باشند.
• اس سیتالوپرام برای کودکان: کودکانی که داروهایی مانند اس سیتالوپرام مصرف می کنند ممکن است کاهش اشتها و کاهش وزن داشته باشند.

اس سیتالوپرام در بارداری

 اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. تحقیقات روی حیوانات حاکی از اثرات نامطلوب در هنگام مصرف قرص اس سیتالوپرام توسط مادر برای جنین است. مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده است تا مطمئن شویم که چگونه این دارو ممکن است بر جنین تأثیر بگذارد. این دارو تنها در صورتی باید استفاده شود که منافع بالقوه خطر احتمالی را توجیه کند.

اس سیتالوپرام در شیردهی

اس سیتالوپرام ممکن است به شیر مادر منتقل شود و ممکن است در کودکی که با شیر مادر تغذیه می شود عوارض جانبی ایجاد کند. اگر به کودک خود شیر می دهید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی را متوقف کنید یا مصرف این دارو را متوقف کنید.

نحوه نگهداری

اس سیتالوپرام را در دمای اتاق بین ۱۵ و ۳۰ درجه سانتیگراد نگه دارید. آن را از دمای بالا دور نگه دارید. این دارو را در مناطق مرطوب مانند حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید. داروها را داخل توالت نریزید.

اس سیتالوپرام در سفر

همیشه داروی خود را همراه داشته باشید. هنگام پرواز، قرص اس سیتالوپرام را در کیف دستی خود نگه دارید. نگران دستگاه های اشعه ایکس فرودگاه نباشید. آنها نمی توانند به داروهای شما آسیب برسانند. ممکن است لازم باشد برچسب داروخانه را به کارکنان فرودگاه نشان دهید. همیشه جعبه اصلی دارای برچسب نسخه را با خود حمل کنید. این دارو را در محفظه خودروی خود قرار ندهید و آن را در خودرو نگذارید. در مواقعی که هوا خیلی گرم یا خیلی سرد است از انجام این کار خودداری کنید.

 نام های تجاری اس سیتالوپرام

• لگزاتال
• سیپرالکس
• ازیپم
• لگزوپرام
• اس پرولکسا
• اس سیتاور
• لگزودپ
• لگزیرام
• دپروکوئیت

پرسش و پاسخ در مورد اس سیتالوپرام

در اینجا به سوالات متداول در مورد این دارو می پردازیم.

قرص اس سیتالوپرام اعتیاد آور است؟

اس سیتالوپرام اگرچه از نظر فیزیکی اعتیادآور نیست، اما در صورت قطع ناگهانی مصرف‌کننده می‌تواند باعث علائم ترک و سندرم قطع مصرف SSRI شود. همچنین ممکن است در نتیجه مصرف مزمن باعث اعتیاد روانی شود.

تفاوت سیتالوپرام با اس سیتالوپرام چیست؟

بیشترین تفاوت سیتالوپرام با اس سیتالوپرام در میزان مصرف آنهاست. دوز سیتالوپرام دو برابر دوز اسیتالوپرام است، این به این دلیل است که سیتالوپرام بیشتری برای داشتن همان اثر مورد نیاز است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اس سیتالوپرام ممکن است نسبت به سایر داروهای SSRI از جمله سیتالوپرام در درمان افسردگی مؤثرتر و قابل تحمل‌تر باشد.

آیا مواد بر اس سیتالوپرام تأثیر می گذارد؟

اگر فکر می کنید ممکن است در حین مصرف اسیتالوپرام از مواد استفاده کنید، با پزشک خود صحبت کنید. استفاده از حشیش در حین مصرف اسیتالوپرام می تواند موجب ضربان قلب سریع شود. حشیش همچنین می تواند خواب آلودگی را بدتر کند، به خصوص در افرادی که به تازگی مصرف آن را شروع کرده اند. متادون می تواند خطر عوارض جانبی را در افرادی که اسیتالوپرام مصرف می کنند افزایش دهد. مصرف اسیتالوپرام با موارد زیر ممکن است خطرناک باشد:

• محرک هایی مانند اکستازی (MDMA) یا کوکائین
• مواد توهم زا مانند ال اس دی
• مواد روانگردان جدید

اس سیتالوپرام بهتر است یا سرترالین؟

اس سیتالوپرام و سرترالین در آزمایشات بالینی مو به مو مورد مطالعه قرار گرفته اند. یک کارآزمایی تصادفی دوسوکور به مدت شش هفته نشان داد که هر دو دارو در درمان افسردگی موثر هستند. آنها همچنین هر دو به خوبی تحمل شدند. با این حال، اس سیتالوپرام علائم اولیه بهبود نشانه ها را نشان داد و علائم افسردگی را سریعتر از سرترالین تسکین داد. تأخیر در تسکین علائم می تواند عاملی در قطع زودهنگام درمان باشد زیرا بیماران به اندازه کافی فواید بلند مدت آن را درک نمی کنند.

منابع: drugs, webmd, medicalnewstoday, nhs

‌