برونگرایی و درونگرایی، یک صفت شخصیتی و یک بعد اصلی در نظریه شخصیت انسان است. یک فرد درونگرا معمولا فردی ساکت، محافظ کار و متفکر است. آنها به دنبال توجه خاص و یا مشارکت‌‌های اجتماعی نیستند، زیرا انجام این کارها باعث می‌‌شوند افراد درونگرا خسته شوند. افراد درونگرا نقطه‌ی مقابل افراد برونگرا هستند. آنها دائما به دنبال تعامل و گفتگو هستند و از شرکت در فعالیت‌‌های اجتماعی لذت می‌برند. در این مقاله به بررسی تفاوتهای این دو می‌‌پردازیم.
افراد درونگرا
افراد درونگرا دارای ویژگیهای شخصیتی هستند که به عنوان درونگرایی شناخته می‌‌شوند. این افراد در تمرکز بر روی افکار و ایده‌‌های درونی خود احساس بهتری دارند و زیاد از مشارکت‌‌های اجتماعی لذت نمیبرند. آنها از گذراندن وقت فقط با یک یا دو نفر لذت می‌برند و از همنشینی با گروههای بزرگ علاقهای ندارند. وقتی کلمه درونگرایی را میشنوید ممکن است فکر کنید افراد درونگرا افراد ساکت و خجالتی هستند و ترجیح میدهند اکثر اوقات تنها باشند. گرچه ممکن است در مورد بعضی از افراد درونگرا این حقیقت وجود داشته باشد اما درونگرایی یک تیپ شخصیتی است و ویژگیهای بارز دیگری دارند.
روانشناسی به نام کارل یونگ در دهه ۱۹۲۰ میلادی، اصطلاحات درونگرا و برونگرا را کشف کرد. این دو تیپ شخصیتی براساس نحوه صرف انرژی خود تقسیم بندی می‌‌شوند.
یونگ میگوید: افراد درونگرا برای کسب انرژی به سکوت و تنهایی احتیاج دارند در حالیکه افراد برونگرا برای تامین انرژی خود به گذراندن وقت در کنار دیگران و موقعیت‌های اجتماعی نیازمند هستند.
علائم و نشانههای افراد درونگرا
تقریبا ۱.۳ افراد جهان درونگرا هستند. از علائم و نشانههای درونگرا بودن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- برای تمرکز به سکوت احتیاج دارند.
- خودآگاهی بالایی دارند.
- برای تصمیمگیری به وقت زیادی نیاز دارند.
- از تنهایی لذت می‌برند و احساس راحتی میکنند.
- از کارهای گروهی خوششان نمی‌‌آید.
- نوشتن را به حرف زدن ترجیح میدهند.
- در موقعیت‌های اجتماعی خسته می‌‌شوند.
- دوستان کمی دارند ولی با اکثر دوستانشان صمیمی هستند.
- خیالبافی زیادی دارند و برای حل مشکلاتشان از تخیلات خود استفاده میکنند.
- برای تمرکز و کسب انرژی به تنهایی و تفکر نیاز دارند.
یکی از راههای فهمیدن اینکه درونگرا یا برونگرا هستید، شرکت در آزمون (MBTI) است.
علل درونگرایی
چیزی که رواشناسان در حال حاضر درباره تیپ شخصیتی برونگرایی و درونگرایی میدانند، این است که مغز این دو تیپ شخصیتی کمی متفاوت از یکدیگر کار میکند. محققان دریافته اند که جریان خون در قشر پیشانی افراد برونگرا بیشتر از افراد درونگرا است. این قسمت از مغز به شما کمک میکند که چیزی را به خاطر بسپارید، مشکلاتتان را حل کنید و برنامهریزی را انجام دهید. همچنین مغز افراد درونگرا نیز واکنش متفاوتی نسبت به مغز افراد برونگرا نسبت به دوپامین نشان میدهد.
۴ نوع مختلف افراد درونگرا
درونگرا بودن یک برچسپ شخصیتی به شما نمیزند. برخی افراد نسبت به افراد دیگر، درونگراتر هستند. افراد دیگر در وسط تیپ شخصیتی درونگرا و برونگرا هستند و به آنها میانگرا گفته می‌شود. افراد درونگرا معمولا دارای چند ویژگی برونگرا هستند که با خصوصیات درونگرایی آنها آمیخته شده است. برای افراد برونگرا نیز اینگونه است.
یک مطالعه نشان میدهد که افراد درونگرا به یکی از چهار گروه زیر تقسیم می‌‌شوند:
درونگرایان اجتماعی:
این نوع از درونگرایی همان درونگرای “کلاسیک” است. این افراد به بودن در جمعهای کوچک و تنها بودن علاقه دارند.
درونگرایان متفکر:
این نوع از درونگرایان دائما در حال رویاپردازی هستند. آنها اغلب در حال فکر کردن هستند و قوه تخیل قوی دارند.
درونگرایان مضطرب:
آنها دائما دوست دارند تنها باشند، نه تنها بخاطر اینکه تنهایی را دوست دارند بلکه زمانیکه در موقعیت‌های اجتماعی قرار میگیرند، احساس اضطراب و خجالتی بودن دارند.
درونگرایان مهارشده:
این نوع از افراد درونگرا قبل از انجام هرکاری فکر میکنند. آنها بسیار وسواسانه در مورد چیزهای مختلف فکر میکنند و بسیار طول میکشد تا وارد مرحله اقدام شوند.
سطحهای درونگرایی با گذشت زمان و در محیطهای مختلف ممکن است تغییر کنند. احتمال اینکه فرد از درونگرا بودن به برونگرا بودن تغییر کند، بسیار کم است، اما این امکان وجود دارد که بسته به آنچه در زندگی شما رخ میدهد، درصد برونگرایی در شما تغییر کند.
درونگرایی و خجالتی بودن
بسیاری از افراد فکر میکنند که افراد درونگرا خجالتی هستند. اما درونگرایی با خجالتی بودن تفاوت دارد. درونگرایی یک تیپ شخصیتی است، درحالیکه کمرویی و خجالتی بودن یک احساس است. افرادی که خجالتی هستند، وقتی در موقعیت‌های اجتماعی قرار میگیرند، به خصوص در زمان ملاقات افراد غریبه، احساس ناخوشایند پیدا میکنند. افراد خجالتی ممکن است بسیار عصبی باشند و همچنین تپش قلب و معده درد را تجربه کنند. آنها ممکن است تمایلی به قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی نداشته باشند و بودن در موقعیت‌های اجتماعی به آنها احساس منفی را میدهد.
افراد درونگرا نیز از بودن در موقعیت‌های اجتماعی لذت نمیبرند، اما دلیلی این اتفاق کمرویی نیست. بسیاری از افراد درونگرا تنها بودن و یا بودن در کنار یک یا دو نفر را ترجیح میدهند زیرا بیشتر احساس فعال بودن و پرانرژی بودن را دارند.
باورهای غلط درباره افراد درونگرا
یکی از باورهای رایج در مورد افراد درونگرا خجالتی بودن آنها است. برخی از افراد درونگرا ممکن است خجالتی باشند، اما در مورد همه افراد درونگرا اینگونه نیست. از باورهای اشتباه دیگر درباره آنها به موارد زیر میتوان اشاره کرد:
افراد درونگرا صمیمی نیستند!
درونگرایی به میزان صمیمی و دوستانه رفتار کردن شخص مرتبط نیست. بعضی از افراد ممکن است تصور کنند که افراد درونگرا چون تمایلی به داشتن دوستانه زیاد ندارند پس رفتار دوستانهای از خود نشان نمیدهند و ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی به جای شرکت در گفتگوها به تفکر بپردازند.
افراد درونگرا نمیتوانند رهبر خوبی باشند!
اگرچه ممکن است افراد هنگام تصور یک رهبر به شخصیتی برونگرا فکر کنند، اما افراد درونگرا مهارت رئیس و رهبر بودن را نیز دارند. برخی از ویژگیهای آنها را به رهبران موثر تبدیل میکند. آنها به ایده‌‌های کارمندان خود گوش میدهند، میتوانند روی اهداف طولانی مدت متمرکز بمانند و ممکن است کمتر تهدیدآمیز به نظر برسند.
شناخت افراد درونگرا سخت است!
افراد درونگرا ترجیح میدهند فقط با تعداد معدودی از مردم دوستی عمیق داشته باشند. آنها ممکن است به سادگی سفره دلشان را پیش افراد جدید باز نکنند. و به راحتی با یک صحبت کوتاه با دیگران صمیمی نشوند. اما با افرادی که دوستی عمیق دارند میتوانند روابط دوستانه و عمیقی برقرار کنند.
افراد برونگرا
برونگرایی یک ویژگی شخصیتی گسترده است که شامل یک سری ویژگیهای خاص مانند اجتماعی بودن، اعتماد به نفس بالا، انرژی زیاد در قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی و احساسات مثبت و تکانشگری ( فعالیت از روی لذت و بدون برنامه) هستند. ماهیت صفت و خصوصیات تعیین کننده شخصیت برونگرا با گذشت زمان به میزان قابل توجهی تغییر کرده است و تعدادی از سازوکارهای مختلف برای پایه‌‌گذاری این صفت پیشنهاد شده است. تحقیقات مدرن برونگرایی بر درک الگوهای مشخصه احساسات و رفتارهای مرتبط با برون گرایی و پیوند دادن این الگوها با مکانیزمهای خاص روانشناختی متمرکز است.
علائم و نشانههای برونگرایی
به احتمال زیاد فردی‌که بروگرا است خودش از این واقعیت اطلاع دارد. به هرحال، چه کسی ما را بهتر از خودمان میشناسد؟ البته همین‌که میدانید برونگرا هستید به این معنی نیست که تمام ویژگیهای افراد برونگرا را میشناسید. به عنوان مثال: آیا میدانید که افراد برونگرا رهبران ذاتی هستند؟ یا اینکه دیگران با آنها راحت تر ارتباط برقرار میکنند؟ در اینجا به تعدادی از ویژگیهای افراد درونگرا اشاره میکنیم:
- از بودن در اجتماع و موقعیت‌های اجتماعی لذت می‌برند.
- عاشق هم‌صحبتی با دیگران هستند.
- خونگرمی و صمیمیت از وبژگیهای بارز آنها است.
- دوستان بسیاری دارند.
- از قرار گرفتن در موقعیت‌های جدید ترسی ندارند.
- از تنهایی خسته می‌‌شوند.
- رهبران ذاتی هستند.
- حرف خود را در هر شرایطی میزنند.
- خوشبین هستند.
- انعطافپذیر هستند.
- از ریسک کردن نمیترسند.
آیا برونگرا بودن ارثی است؟
برونگرا بودن به شدت ارثی است و ژنتیکی است. در حقیقت میتوان گفت که میزان درونگرایی و برونگرایی شما تحت تاثیر ژنتیک است. برونگرایی از بین تمام ویژگیهای شخصیتی درصد ژنتیکی بودن بیشتری دارد. با این وجود، بسیاری از عوامل محیطی مانند نحوه پرورش فرد و محیطی که در آن رشد میکند تاثیر بسزایی در درونگرا یا برونگرا بودن فرد دارد.
میزان برونگرایی و درونگرایی در جمعیت‌‌های مدرن تقریبا متعادل است. بنابراین میانگین مزایای درونگرایی باید تقریباً معادل متوسط مزایای برونگرا بودن باشد. البته به نظر میرسد مزایای برونگرایی از نظر روانشناختی بسیار قویتر باشد. به طور خاص شواهدی وحود دارد که برونگراها در کنترل استرس بهتر عمل میکنند. در نتیجه این یک مزیت احتمالی برای سلامت روانی و جسمی است.
برونگرایی به عنوان یک فنوتیپ جنسی
افراد برونگرا بیشتر از افراد درونگرا اجتماعی هستند و به راحتی میتوانند با جنس مخالف ارتباط برقرار کنند. همانطور که میتوان انتظار داشت آنها فعالیت بیشتری در شبکههای اجتماعی نسبت به افراد درونگرا دارند. افراد درونگرا به طور مشخص زمان بیشتری را صرف انجام کارهای انفرادی میکنند. شواهد در جوامع مدرن نشان میدهد که افراد برونگرا بیشتر از افراد دیگرا تمایل به بچه دار شدن دارند.
مطلب بیشتر: تست شخصیت چندوجهی مینه سوتا (MMPI)
تاثیرات منفی برونگرایی
برونگرایی علاوه بر ویژگیهای مثبتی که دارند، از ویژگیهای منفی نیز برخوردارند. به عنوان مثال فعالیت افراد برونگرا در شبکههای اجتماعی بیشتر از افراد درونگرا است و ممکن است موثرتر عمل کنند، اما احتمال درگیری دائمی و آسیب دیدن آنها به این واسطه بسیار زیاد است. افراد برونگرا همچنین در معرض بیشتری برای ابتلا به بیماری‌‌های عفونی هستند. علاوه براین، تمایلات اجتماعی آنها ممکن است موجب غفلت آنها از خانواده شود و باعث فروپاشی آن شود. با وجود این تاثیرات منفی افراد برونگرا از مزیتهای باروری قابل توجهی برخوردار هستند. با این استدلال ژنهای افراد برونگرا نسبت به ژنهای افراد درونگرا غالب هستند.
سخن آخر
شخصیت شما منحصر به فرد شماست.خواه تمایل به برونگرایی، درونگرایی یا میانگرایی داشته باشید. هیچ یک از این سبک‌‌ها مشکلی ندارد. آنها فقط روشهایی برای توصیف نحوه دریافت انرژی و ارتباط با جهان هستند.
تستهای شخصیتی میتوانند به شما کمک کنند که بدانید که در چه طیفی قرار دارید. زیرا دانستن بیشتر در مورد سبک شخصیت میتواند به شما در مورد روند تصمیم گیری، نیازهای عاطفی و شناخت خود به شما کمک کند. در نتیجه میتوان گفت که همه ما در زندگی و موقعیت‌های مختلف میتوانیم از هردو طیف استفاده کنیم و ویژگیهای شخصیتی هردو طیف بسیار مهم است.
منابع:
در صورت نیاز و برای شناخت بهتر خود و بهبود کارکردهای فردی، میتوانید با مراجعه به پزشک خوب از بهترین رواشناسان تهران نوبت بگیرید.
پرسش و پاسخ
خیلی عالی بود. واقعا ممنون🙏
خیلی کمک کرد
ممنون بابت اطلاعات.
مرسی از اطلاعات کامل و جامعتون