هالوپریدول چیست؟ موارد مصرف، عوارض و نحوه استفاده

هالوپریدول یا Haloperidol یک داروی آنتی سایکوتیک نسل اول (معمولی) با قدرت بالا و یکی از پرمصرف ترین داروهای ضد روان پریشی است که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از آنتی‌ سایکوتیک‌ های نسل اول یا در واقع ضد روانپریشی های نسل اول، از جمله قرص هالوپریدول یا هالدول، برای مدیریت علائم مثبت (علائم مثبت علائمی هستند که به عملکرد طبیعی فرد می افزایند یا آن را مخدوش می کنند) اسکیزوفرنی از جمله توهم، شنیدن صداها، پرخاشگری/خصومت، گفتار نامنظم، و آشفتگی روانی حرکتی بسیار موثر در نظر گرفته می‌شود. با این حال، این دسته از داروها همچنین به دلیل ایجاد اختلالات حرکتی ناشی از دوپامین مانند پارکینسونیسم ناشی از دارو، آکاتیزیا (بی قراری حرکتی)، دیستونی (انقباض غیرارادی مکرر و طولانی در یک عضله یا چند عضله، دیسکینزی دیررس (مکرر غیر ارادی دائمی و یک‌شکل)، و همچنین سایر عوارض جانبی از جمله آرام‌بخشی، افزایش وزن و تغییرات پرولاکتین محدود می‌شوند.

قرص هالوپریدول برای چیست؟

هالوپریدول برای درمان برخی از اختلالات روانی و خلقی مانند اسکیزوفرنی و اسکیزوافکتیو استفاده می شود. قرص هالوپریدول به شما کمک می کند تا واضح تر فکر کنید، کمتر عصبی شوید و در زندگی روزمره عملکردتان را بهبود ببخشید. هالوپریدول فقط ضد روان پریشی نیست و می تواند همچنین به پیشگیری از خودکشی در افرادی که احتمال آسیب رساندن به خود را دارند کمک کند. داروی هالوپریدول پرخاشگری و میل به صدمه زدن به دیگران را کاهش می دهد و می تواند افکار منفی و توهمات را کاهش دهد.

هالوپریدول همچنین می تواند برای درمان حرکات کنترل نشده و طغیان کلمات و صداهای مرتبط با سندرم تورت استفاده شود. هالوپریدول همچنین برای مشکلات رفتاری شدید در کودکان بیش فعال زمانی که سایر درمان ها یا داروها مؤثر نبوده اند استفاده می شود.

قرص و قطره هالوپریدول به صورت خارج از برچسب، یعنی به صورت غیر رسمی برای بی قراری حرمتی-روانی مرتبط با اختلالات روانپزشکی ، شیدایی حاد، تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و مدیریت سکسکه های صعب العلاج استفاده می شود.

هالوپریدول برای اضطراب

گاها هالوپریدول برای اضطراب تجویز می شود، در مطالعه ای نشان داده شده است که هالوپریدول نسبت به دیازپام در درمان روان رنجوریهای اضطرابی موثرتر است و به نظر می رسد که به طور قابل توجهی تسکین علائم کلی بهتری را ارائه می دهد.

هالوپریدول برای بیش فعالی

تحقیقات کمی در مورد داروهای ضد روان پریشی در درمان ADHD وجود دارد. FDA هالوپریدول را برای رفتارهای بیش فعالانه در کودکان بالای ۳ سال تایید کرده است. در نتیجه ممکن است در مواردی هالوپریدول برای بیش فعالی تجویز می شود.

هالوپریدول و وسواس

طی تحقیقی هالوپریدول در کاهش شدت علائم وسواس به طور معنی داری بهتر از دارونما بود. اما معمولا سایر داروهای ضد روانپریشی مانند آریپیپرازول بیشتر برای وسواس تجویز می شود و کاربرد دارد.

قطره هالوپریدول برای چیست؟

قطره هالوپریدول برای استفاده در مدیریت تظاهرات اختلالات روان پریشی نشان داده شده است. قطره هالوپریدول برای کنترل تیک ها و اداهای صوتی اختلال تورت در کودکان و بزرگسالان موارد مصرف دارد.

قطره هالوپریدول برای کودکان

هالوپریدول برای درمان بیش از حد تحریک پذیری  ستیزه جویانه و انفجاری موثر است.  هالوپریدول برای کودکان بیش فعال با اختلالات رفتاری همراه که شامل برخی یا همه علائم مانند تکانشگری، مشکل در حفظ توجه، پرخاشگری، بی ثباتی خلقی، و تحمل پایین ناکامی، موثر است. هالوپریدول باید فقط پس از پاسخ ندادن به روان درمانی یا داروهایی غیر از داروهای ضد روان پریشی برای کودکان تجویز شود.

مکانیسم اثر هالوپریدول

در حالی که مکانیسم دقیق قرص هالوپریدول به طور کامل شناخته نشده است، به عنوان مهار کننده اثرات دوپامین و افزایش بازجذب آن شناخته شده است. هالوپریدول اثر ضد روان پریشی خود را از طریق تضاد شدید گیرنده دوپامین به ویژه در سیستم های مزولیمبیک و مزوکورتیکال مغز اعمال می کند. تصور می‌شود که اسکیزوفرنی در اثر یک حالت هایپردوپامینرژیک در سیستم لیمبیک مغز ایجاد می‌ شود. بنابراین تصور می‌ شود که داروهای ضد دوپامین مانند هالوپریدول با متوقف کردن تولید بیش از حد دوپامین، علائم روان‌پریشی را بهبود می‌بخشند.

روش مصرف هالوپریدول

هالوپریدول به صورت قرص، قطره و آمپول هالوپریدول برای مصرف عرضه می شود. معمولاً دو یا سه بار در روز مصرف می شود. هالوپریدول را تقریباً هر روز در ساعات مشابه مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. هالوپریدول را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، مصرف نکنید.

احتمالاً پزشک شما را با دوز کم هالوپریدول شروع می کند و به تدریج دوز شما را افزایش می دهد. پس از کنترل وضعیت، پزشک ممکن است دوز شما را کاهش دهد. در طول درمان با هالوپریدول حتماً به پزشک خود بگویید که چه احساسی دارید. داروی هالوپریدول را طبق دستور پزشک با یا بدون غذا از طریق خوراکی مصرف کنید. قرص ها را به طور کامل با یک نوشیدنی ببلعید. اگر قطره هالوپریدول مصرف می کنید، همراه با یک سرنگ پلاستیکی به شما کمک می کند تا دوز مناسب را اندازه گیری کنید آن را مصرف کنید. قاشق چای خوری آشپزخانه را استفاده نکنید زیرا مقدار مناسبی را اندازه گیری نمی کند. هالوپریدول به صورت تزریقی نیز مصرف می شود، اما معمولاً توسط پرستار تزریق می شود.

اگر هالوپریدول را برای احساس بیماری، بی قراری یا اضطراب مصرف می کنید، معمولاً فقط برای مدت کوتاهی باید آن را مصرف کنید. اگر آن را برای یک اختلال روانی مصرف می کنید، ممکن است نیاز به مصرف آن برای مدت طولانی داشته باشید. مهم است که مصرف دارو را تا زمانی که پزشک به شما گفته است ادامه دهید. اگر می خواهید مصرف هالوپریدول را قطع کنید، ابتدا با پزشک خود صحبت کنید.

اگر یک دوز هالوپریدول را فراموش کردم چه کنم؟

اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری نوبت فراموش شده را مصرف کنید، مگر اینکه زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی را در زمان معمول مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده، ۲ دوز مصرف نکنید. اگر اغلب دوزها را فراموش می کنید ممکن است تنظیم زنگ هشدار برای یادآوری به شما کمک کند.

بهترین زمان مصرف هالوپریدول

این دارو ممکن است باعث سرگیجه، خواب آلودگی برخی افراد یا ایجاد مشکل در تفکر یا کنترل حرکات بدن شود که ممکن است منجر به افتادن، شکستگی یا آسیب های دیگر شود. حتی اگر هالدول را قبل از خواب مصرف کنید، ممکن است در هنگام بلند شدن احساس خواب آلودگی یا هوشیاری کمتری داشته باشید. بنابراین زمانی که نیاز به هوشیاری بالا دارید این دارو را مصرف نکنید.

طول اثر هالوپریدول

وقتی هالوپریدول به صورت داخل وریدی تجویز می شود، قابلیت جذب ۱۰۰٪ دارد. شروع اثر در عرض چند ثانیه رخ می دهد و حدود چهار تا شش ساعت طول می کشد. میانگین طول اثر هالوپریدول چهار هفته است. با این حال، دفعات تجویز و دوز باید به طور جداگانه برای هر بیمار تعیین شود.

دوز های هالوپریدول

همه دوزها و اشکال ممکن ممکن است در اینجا گنجانده نشود. قرص هالوپریدول در دوزهای ۰.۵، ۱، ۲، ۵، ۱۰ و ۲۰ میلی گرم موجود است. قطره هالوپریدول نیز در دوز ۲ میلی گرم در میلی لیتر تولید می شود. آمپول هالوپریدول در دوزهای ۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم در میلی لیتر موجود است. شکل و تعداد دفعات مصرف هالدول به موارد زیر بستگی دارد:

• سن
• علت تجویز
• شدت وضعیت
• سایر شرایط پزشکی که دارید
• نحوه واکنش به اولین دوز
• اشکال و قوت های دارویی

 

دوز هالوپریدول که مصرف می کنید به قدرت دارو، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان بین دوزها، مدت زمانی که دارو را مصرف می‌کنید و مشکل پزشکی که دارو را برای آن استفاده می‌کنید بستگی دارد.

برای اختلالات خلقی یا روانپریشی

• بزرگسالان و کودکان ۱۳ سال و بالاتر: در ابتدا ۰.۵ تا ۵ میلی گرم ۲ یا ۳ بار در روز. در صورت نیاز پزشک ممکن است دوز شما را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از ۱۰۰ میلی گرم در روز نیست.
• افراد مسن: در ابتدا ۰.۵ تا ۲ میلی گرم ۲ یا ۳ بار در روز. در صورت نیاز پزشک ممکن است دوز شما را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از ۱۰۰ میلی گرم در روز نیست.
• کودکان ۳ تا ۱۲ ساله و وزن ۱۵ تا ۴۰ کیلوگرم: دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود.

برای اختلال تورت

• کودکان ۳ تا ۱۲ ساله و وزن ۱۵ تا ۴۰ کیلوگرم: دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً ۰.۰۵ تا ۰.۰۷۵ میلی گرم (میلی گرم) به ازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) وزن بدن در روز است.
• کودکان کمتر از ۳ سال: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

اوردوز هالوپریدول

اگر بیش از حد هالوپریدول مصرف کنید ممکن است سطوح خطرناکی از دارو در بدن خود داشته باشید. در صورت مصرف بیش از حد، با اورژانس تماس بگیرید. اگر فرد سقوط کرده است، تشنج داشته، مشکل تنفسی دارد یا نمی تواند بیدار شود، فورا با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حرکات غیرعادی، کند یا غیرقابل کنترل هر قسمت از بدن
• عضلات سفت یا ضعیف
• کند شدن تنفس
• خواب آلودگی
• از دست دادن هوشیاری
• لرزش
• فشار خون پایین
• ضربان قلب نامنظم

چگونه قرص هالوپریدول را قطع کنیم؟

مهم است که به طور ناگهانی مصرف هالوپریدول را قطع نکنید، مگر اینکه یک متخصص به شما بگوید. قطع ناگهانی هالوپریدول می تواند باعث عوارض ترک شود، از جمله احساس بیماری و مشکل در خواب (بی خوابی). معمولاً بهتر است دوز مصرفی خود را به تدریج کاهش دهید، به خصوص اگر برای مدت طولانی آن را مصرف کرده اید. گاهی اوقات، قطع هالوپریدول می‌تواند باعث بازگشت علائم شود. این ممکن است هفته ها یا ماه ها پس از اتمام دوره اتفاق بیفتد. اگر این اتفاق افتاد، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض قطع ناگهانی قرص هالوپریدول

هالوپریدول را ناگهان قطع نکنید، در غیر این صورت عوارض قطع ناگهانی قرص هالوپریدول را تجربه خواهید کرد. در افراد مبتلا به روان پریشی، قطع ناگهانی هالوپریدول منجر به تهوع، استفراغ و تعریق و همچنین “عود روان پریشی” می شود که با اضطراب، افسردگی و هرج و مرج درونی مشخص می شود. این یعنی علائم اختلال شما به طور ناگهانی برمی گردد و ممکن است دوباره حال شما بد شود.

عوارض هالوپریدول

قرص خوراکی هالوپریدول می تواند باعث خواب آلودگی شود. همچنین می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از هالدول می تواند باعث اختلال حرکتی جدی شود که ممکن است برگشت پذیر نباشد. هر چه مدت زمان بیشتری از هالدول استفاده کنید، احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر می شود، به خصوص اگر یک زن یا یک فرد مسن هستید.

عوارض رایج تر هالوپریدول

شایع ترین عوارض جانبی که می تواند با هالوپریدول رخ دهد عبارتند از:

• اثرات سیستم عصبی مرکزی، از جمله:
  • اضطراب یا بی قراری
  • خستگی
  • مشکل در خواب
• اثرات گوارشی، از جمله: یبوست یا اسهال، حالت تهوع یا استفراغ
• اثرات هورمونی از جمله:
  • کاهش توانایی جنسی
  • تغییر چرخه قاعدگی ماهانه
  • افزایش سطح پرولاکتین
• اثرات آنتی کولینرژیک، از جمله:
  • دهان خشک
  • تاری دید
  • افزایش وزن
  • کاهش حساسیت به گرما یا سرما

عوارض جدی هالوپریدول

اگر عوارض جانبی جدی داشتید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید در حال اورژانس پزشکی هستید با اورژانس تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد و تورم سینه یا تولید غیر معمول شیر مادر (فقط زنان)
• مشکل در دفع ادرار یا از دست دادن ناگهانی کنترل مثانه
• سرگیجه یا سبکی سر
• تب، لرز یا گلودرد
• پوست گرم و خشک، گرمازدگی یا عدم تعریق
• تشنج
• بثورات پوستی (به شکل کهیر، جوش یا التهاب دیده می شود)
• علائم حرکتی (اکستراپیرامیدال) مانند:
  • سفتی، اسپاسم یا لرزش
  • حرکت کند
  • بی قراری یا بی قراری
  • حالت عضلانی غیر طبیعی
  • حرکت پیچشی سر، گردن یا زبان
• دیسکینزی دیررس، یک مشکل حرکتی با علائمی مانند:
  • حرکات غیرقابل کنترل زبان یا جویدن، ضربه زدن به لب ها یا پف کردن گونه ها
  • حرکات غیرقابل کنترل مداوم در پاها
• دیستونی (حرکات غیرطبیعی و انقباضات طولانی مدت ناشی از اختلال تون عضلانی)، با علائمی مانند:
  • اسپاسم عضلانی غیرقابل کنترل در صورت، دست ها، بازوها یا پاها
  • حرکات پیچشی بدن
  • مشکل در تنفس
  • مشکل در صحبت کردن و بلع
  • از دست دادن تعادل یا مشکل در راه رفتن
• اثرات قلبی عروقی از جمله:
  • فشار خون پایین
  • ضربان قلب نامنظم
  • خستگی
• زردی با علائمی مانند:
  • زرد شدن پوست یا سفیدی چشم
  • عفونت ریه به نام برونکوپنومونی

عوارض هالوپریدول بر مغز

از عوارض هالوپریدول بر مغز طبق تحقیقات می توان به این مورد اشاره کرد که هالدول عملکرد یادگیری و حافظه را در انسان و همچنین در حیوانات آزمایشگاهی مختل می کند.

هالوپریدول و لاغری

برخی از داروهای ضد روان پریشی در سایر اختلالات سلامت روان مفید هستند. متأسفانه داروهای ضد روان پریشی می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. یکی از شایع ترین و جدی ترین آنها افزایش وزن است. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دو برابر بیشتر از افراد عادی در معرض چاقی هستند.

ترانوکپین یا کوئتیاپین چیست؟ موارد مصرف، عوارض، تداخلات، هشدارها

حساسیت به هالوپریدول

هالوپریدول می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم حساسیت به هالوپریدول ممکن است شامل مشکل در تنفس، تورم گلو یا زبان و کهیر  باشد. در صورت بروز این علائم، به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید. اگر تا به حال واکنش آلرژیک به آن داشته اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد.

هالوپریدول با چه دارویی تداخل دارد؟

قرص هالوپریدول می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که ممکن است مصرف کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. تداخلات هالوپریدول می تواند اثرگذاری آن را کاهش بدهد یا حتی عوارض بیشتری ایجاد کند.

برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اینکه بدانید این دارو چگونه ممکن است با داروی دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشد، با پزشک خود صحبت کنید. برخی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با هالوپریدول شوند در زیر فهرست شده اند.

داروهای اختلال دوقطبی
استفاده از لیتیوم با هالوپریدول می تواند منجر به سندرم انسفالوپاتیک شود. این وضعیت می تواند منجر به آسیب مغزی شود. علائم ممکن است شامل ضعف، تب، لرزش، گیجی، اسپاسم عضلانی و نتایج غیرطبیعی آزمایش خون باشد. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

داروهای ضربان قلب نامنظم
هالدول را با این داروها مصرف نکنید. این ترکیب می تواند اثراتی که هر دو دارو ممکن است بر قلب شما داشته باشند را افزایش دهد. این می تواند باعث ضربان قلب نامنظم شود که می تواند کشنده باشد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: دوفتیلید، کینیدین و دروندارون.

داروهای ضد انعقاد، رقیق کننده خون
مصرف وارفارین همراه با هالوپریدول ممکن است اثربخشی وارفارین را کاهش دهد.

داروهای بیماری پارکینسون
مصرف هالوپریدول با این داروها می‌تواند اثربخشی داروهای پارکینسون را کاهش دهد. همچنین ممکن است فشار مایع را در چشم شما افزایش دهد. اگر این داروها را با هم مصرف می‌کنید و باید قطع شوند، برای جلوگیری از عوارض عضلانی، ابتدا باید هالدول قطع شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: لوودوپا، پرامی پکسول و وپینیرول.

داروهای ضد تشنج
هالوپریدول خطر تشنج را افزایش می دهد. اگر از داروهای ضد تشنج استفاده می کنید، پزشک باید در تجویز هالوپریدول برای شما احتیاط کند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: کاربامازپین، فنی توئین، والپروئیک اسید و اکسکاربازپین.

هالوپریدول و آنتی بیوتیک ها
مصرف ریفامپین با هالوپریدول ممکن است میزان هالدول را در بدن شما کاهش دهد. ممکن است با شروع مصرف ریفامپین، دوز هالوپریدول شما تغییر یا قطع شود.

داروهای فشار خون پایین
مصرف اپی نفرین همراه با هالدول ممکن است مانع از عملکرد اپی نفرین شود و باعث ایجاد وضعیتی به نام برگشت اپی نفرین شود. علائم برگشت اپی نفرین ممکن است شامل کاهش شدید فشار خون، ضربان قلب سریع و حمله قلبی باشد.

هالوپریدول و سرترالین

استفاده از هالوپریدول با سرترالین می تواند خطر ابتلا به ریتم نامنظم قلب را افزایش دهد که ممکن است تهدید کننده جدی و بالقوهزندگی باشد، اگرچه این یک عارضه جانبی نسبتا نادر است.

هالوپریدول و فلوکستین

مصرف همزمان هالوپریدول و فلوکستین ممکن است فشار خونی و اثرات هالوپریدول را افزایش دهد. برای استفاده ایمن از هر دو دارو ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا نظارت مکرر توسط پزشک داشته باشید. در صورت تغییر وضعیت یا افزایش عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

هالوپریدول و الکل

هنگام مصرف هالوپریدول از مصرف الکل خودداری کنید. نوشیدن الکل و هالوپریدول می تواند عوارض جانبی دارو و الکل را قوی تر کند. مصرف الکل و هالوپریدول با هم ممکن است باعث کاهش فشار خون شما شود.

هشدارهای هالوپریدول

پزشک شما باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند، به خصوص در چند ماه اول درمان با این دارو. مقدار هالوپریدول مصرفی شما ممکن است برای رفع نیازهای شرایط شما و جلوگیری از عوارض جانبی تغییر کند. بدون مشورت با پزشک خود، مصرف این دارو را قطع نکنید. ممکن است پزشک از شما بخواهد که قبل از قطع کامل مقدار مصرفی را به تدریج کاهش دهید. این به بدن شما اجازه می دهد تا خود را تنظیم کند و از بدتر شدن وضعیت پزشکی شما جلوگیری کند.

این دارو به اثرات الکل و سایر داروهای مضعف CNS (داروهایی که باعث خواب آلودگی یا پایین آمدن هوشیاری شما می شوند) می افزاید. برخی از نمونه‌های داروهای مضعف CNS عبارتند از آنتی هیستامین یا دارو برای آلرژی یا سرماخوردگی، آرام‌بخش، داروی خواب‌آور، داروی مسکن یا مخدر، دارو برای تشنج یا باربیتورات‌ها، شل‌کننده‌های عضلانی، یا بی‌حس‌کننده‌ها، از جمله برخی بی‌حس‌کننده‌های دندان. قبل از مصرف هر یک از موارد بالا در حین استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه، خواب آلودگی برخی افراد یا ایجاد مشکل در تفکر یا کنترل حرکات بدن شود که ممکن است منجر به افتادن، شکستگی یا آسیب های دیگر شود. حتی اگر هالوپریدول را قبل از خواب مصرف کنید، ممکن است در هنگام بلند شدن احساس خواب آلودگی یا هوشیاری کمتری داشته باشید. قبل از رانندگی، استفاده از ماشین آلات، یا انجام هر کار دیگری که در صورت سرگیجه یا بی هوشی می تواند خطرناک باشد، از واکنش خود به این دارو مطمئن شوید.

سرگیجه، سبکی سر، یا غش ممکن است رخ دهد، به خصوص زمانی که از حالت درازکش یا نشسته بلند می شوید. به آرامی بلند شدن ممکن است کمک کند. اگر این مشکل ادامه یافت یا بدتر شد، با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو اغلب باعث می شود کمتر عرق کنید و باعث افزایش دمای بدن می شود. هنگام مصرف این دارو مراقب باشید تا در حین ورزش یا هوای گرم بیش از حد گرم نشوید، زیرا گرمای بیش از حد ممکن است منجر به گرمازدگی شود. همچنین، حمام های داغ یا سونا ممکن است در هنگام استفاده از این دارو احساس سرگیجه یا غش ایجاد کنند.

هالوپریدول ممکن است باعث شود پوست شما نسبت به نور خورشید حساس تر از حد معمول باشد. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، حتی برای مدت کوتاه، ممکن است باعث بثورات پوستی، خارش، قرمزی یا سایر تغییر رنگ پوست یا آفتاب سوختگی شدید شود.

هالوپریدول ممکن است باعث خشکی دهان شود. برای تسکین موقت، از آب نبات یا آدامس بدون قند استفاده کنید، تکه‌های یخ را در دهان خود آب کنید یا از یک جایگزین بزاق استفاده کنید. با این حال، اگر بیش از ۲ هفته خشکی دهان شما ادامه داشت، با پزشک یا دندانپزشک خود مشورت کنید. خشکی مداوم دهان ممکن است احتمال ابتلا به بیماری های دندانی از جمله پوسیدگی دندان، بیماری لثه و عفونت های قارچی را افزایش دهد.

اگر درد یا ناراحتی قفسه سینه، ضربان قلب سریع، مشکل تنفسی، یا تب و لرز دارید، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. اینها می توانند علائم یک مشکل بسیار جدی در قلب شما باشند.

این دارو ممکن است باعث دیسکینزی دیررس (اختلال حرکتی) شود. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در حین مصرف این دارو، فوراً با پزشک خود مشورت کنید: ضربه زدن یا کوبیدن لب ها، پف کردن گونه ها، حرکات سریع یا کرم مانند زبان، حرکات جویدن کنترل نشده، یا حرکات کنترل نشده بازوها و پاها.

هشدار برای افرادی که شرایط سلامت خاصی دارند

• هالوپریدول برای افراد مبتلا به زوال عقل: اگر سن شما ۶۵ سال یا بیشتر است و روان پریشی مرتبط با زوال عقل دارید، مصرف هالوپریدول ممکن است خطر مرگ را افزایش دهد. اگر این بیماری را دارید، نباید از هالوپریدول استفاده کنید.
• برای افراد مبتلا به بیماری عروق مغزی: اینها بیماری های جدی رگ های خونی قلب و مغز هستند. هالوپریدول ممکن است باعث کاهش موقت فشار خون یا درد قفسه سینه شود. اگر علائم کاهش سطح فشار خون خود را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. علائم عبارتند از: سرگیجه، غش کردن و تاری دید، به خصوص هنگام ایستادن./
• برای افراد مبتلا به تشنج: اگر سابقه تشنج دارید یا داروهای ضد تشنج مصرف می کنید، پزشک ممکن است دوز هالوپریدول شما را کاهش دهد یا درمان با این دارو را متوقف کند. مصرف هالدول ممکن است باعث شود شما راحت تر تشنج کنید.
• برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون: هالوپریدول روی یک ماده شیمیایی در مغز شما به نام دوپامین کار می کند. ممکن است بیماری پارکینسون شما را بسیار بدتر کند.
• برای افرادی که تعداد گلبول های سفید خون پایینی دارند: هالوپریدول ممکن است باعث کاهش تعداد گلبول های سفید خون شود. پزشک شما باید تعداد گلبول های سفید خون خود را اغلب بررسی کند. اگر تعداد سلول های خونی شما خیلی کم شود، ممکن است مجبور شوید مصرف هالدول را متوقف کنید.
• برای افراد مبتلا به شیدایی: هنگامی که هالوپریدول برای کنترل شیدایی در اختلال چرخه‌ای شیدایی استفاده می‌شود، ممکن است دچار تغییر خلق و خوی سریع به سمت افسردگی شوید.
• برای افراد مبتلا به تیروتوکسیکوز: این وضعیتی است که زمانی اتفاق می افتد که بدن شما هورمون تیروئید بیش از حد تولید کند. هورمون تیروئید بیش از حد در بدن شما می تواند برای سیستم عصبی شما سمی باشد. هالدول ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. علائم ممکن است شامل سفتی و ناتوانی در راه رفتن و صحبت کردن باشد.
• برای افراد با پتاسیم یا منیزیم کم: داشتن سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم و مصرف هالدول ممکن است خطر عوارض جانبی قلبی عروقی را افزایش دهد. اینها شامل سندرم Q-T و ضربان قلب نامنظم است که می تواند کشنده باشد.

هالوپریدول در بارداری

این دارو تنها در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که فواید آن به وضوح بیشتر از خطر آن برای جنین باشد. هیچ مطالعه به خوبی کنترل شده با هالوپریدول در زنان باردار وجود ندارد اما مطالعات حیوانی شواهدی از افزایش بروز حل شدن استخوان، کاهش باروری، مرگ جنینی، تاخیر در زایمان، کاهش وزن مغز و بدن، اثرات رفتاری و مرگ و میر نوزادان را نشان داده است.استفاده از داروهای ضد روان پریشی در ۳ ماه آخر بارداری ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی در نوزاد شود. اگر باردار شدید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. دارو را بدون نظر پزشک قطع نکنید.

سایر داروهای ضد رواپریشی: پرفنازین چیست و کاربرد آن چیست؟ نحوه مصرف، عوارض و تداخلات

هالوپریدول در شیردهی

آکادمی اطفال آمریکا استفاده از این دارو را در دوران شیردهی ناشناخته می داند اما ممکن است نگران کننده باشد. نوزادانی که در معرض این دارو قرار می گیرند باید از نظر نقاط عطف رشد تحت نظر باشند. هالوپریدول از شیر مادر عبور می کند و ممکن است به کودک شما آسیب برساند.

نام تجاری هالوپریدول

• دکالدول
• هالدول

سوالات متداول

در اینجا به برخی سوالات رایج در مورد قرص، قطره و آمپول هالوپریدول پاسخ داده ایم.

هالوپریدول یا الانزاپین؟

اینکه از هالوپریدول یا الانزاپین استفاده کنید را پزشک باید تشخیص دهد اما اولانزاپین نتایج بالینی بهتری نسبت به هالوپریدول در بهبود کلی بر اساس مقیاس مختصر رتبه بندی روانپزشکی در هر معیار ثانویه از جمله افسردگی نشان داد. اولانزاپین همچنین با قطع کمتر درمان به دلیل عدم اثربخشی دارو یا عوارض جانبی همراه بود.
نتیجه گیری این داده ها نشان می دهد که اولانزاپین در دستیابی به بهبودی کلی شیدایی دوقطبی با هالوپریدول تفاوتی ندارد. با این حال، هالوپریدول دارای نرخ بالاتری از علائم خارج هرمی است، در حالی که اولانزاپین با افزایش وزن همراه است.

هالوپریدول یا ریسپریدون؟

یک متاآنالیز نشان داد که در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن، درمان با ریسپریدون با نرخ پاسخ به طور قابل توجهی بالاتر، تجویز داروهای آنتی کولینرژیک کمتر و نرخ ترک درمان بسیار کمتر از هالوپریدول همراه است.

هالوپریدول و ریسپریدون انواع مختلفی از داروهای ضد روان پریشی هستند که برای درمان اسکیزوفرنی استفاده می شوند. هالوپریدول همچنین برای درمان روان پریشی حاد و برای تیک ها و تلفظ های صوتی سندرم تورت استفاده می شود. ریسپریدون همچنین برای درمان شیدایی دوقطبی و اوتیسم استفاده می شود.

‌

در صورتی که نیازمند مراجعه به یک روانپزشک خوب هستید، روی دکمه زیر کلیک کنید

رزرو آنلاین نوبت