همه ما در طول زندگی خود اهمال کاری را تجربه کرده‌ایم. روزهایی که کارها و مسئولیت‌های مهمی بر عهده ما بوده است اما از انجام آنها اجتناب کرده‌ایم یا آنها را به تعویق انداخته‌ایم. روزهایی که بهره‌وری بالاتری داریم به طور موقت می‌توانیم تشخیص دهیم که چطور اهمال کاری را متوقف کنیم. در این روزها احساس رضایت و موفقیت بیشتری می‌کنیم. در این مقاله قصد داریم به شما یاد بدهیم که چطور بهره‌وری خود را بالاتر برده و اهمالکاری را متوقف کنید. هدف این است که علت اهمالکاری را برایتان روشن کرده و راهکارهای مقابله با آن را آموزش دهیم.
فهرست مطالب
- اهمالکاری چیست؟
- چرا کارها را به تعویق می‌اندازیم؟
- درمان اهمال کاری
- چگونه اهمال کار نباشیم؟
- آهسته و پیوسته پیش بروید: تبدیل بهره‌وری به عادت
- از نشانه‌های دیداری برای ترک اهمالکاری استفاده کنید.
اهمال کاری چیست؟
بشر سال‌ها اهمالکاری را تجربه کرده است. این مسئله آنقدر قدیمی و رایج است که حتی فلاسفه یونان باستان مثل «سقراط» و «ارسطو» برای توصیف آن کلمه «آکراسیا» (Akrasia) را اختراع کردند.
آکراسیا به شرایطی گفته می‌شود که شما می‌دانید باید چه کاری انجام دهید، اما کار دیگری را انجام می‌دهید. می‌توان گفت آکراسیا به معنی به تعویق انداختن کارها یا نداشتن خودانضباطی است.
تعریف اهمالکاری امروزه این است: تعویق انداختن یا پشت گوش انداختن انجام وظیفه یا مجموعه‌ای از وظایف. در واقع اهمال شما را وادار می‌کند تا از انجام کارهایی که باید انجام دهید دوری کنید.
مطلب مرتبط: طرحواره خویشتن داری ناکافی چیست؟ نشانه ها،علت و درمان
دلایل اهمال کاری چیست؟
اهمالکاری یکی از دلایلی است که در عدم موفقیت ما نقش بسزایی دارد و عوامل متفاوتی باعث بروز آن می‌شود؛ که در ادامه به بیان آنها می‌پردازیم.
عوامل درونی اهمالکاری
این عوامل در درون افراد رخ می‌دهد و هر فرد با اراده و برنامه می‌تواند به کنترل این عوامل بپردازد و مشکلات را حذف کند و یا آنها را بهبود دهد.
۱- عدم وجود انگیزه
وجود انگیزه یکی از مهم‌ترین عوامل در انجام کارها و پیشرفت در آنها است و همین عامل باعث به پایان رساندن هر کاری توسط افراد می‌شود. داشتن انگیزه افراد را به هدف و مقصود مورد نظرشان می‌رساند. عدم وجود انگیزه در درون افراد سبب بروز اهمالکاری و سستی می‌شود. افرادی که انگیزه کافی برای انجام کارهای خود ندارند؛ پس به صورت مدام انجام آنها را به تعویق می‌اندازند.
وجود انگیزه در درون هر فرد باعث دوری او از اهمالکاری می‌شود. انگیزه درونی افراد می‌تواند توسط خود آنها یا برای مثال سازمانی که در آن کار می‌کنند ایجاد شود.
۲- انسجام فکری
زمانی که یک فرد فاقد انسجام و تمرکز فکری بر روی یک کار مشخص باشد، نمی‌تواند آن را به طور صحیح و در بهترین حالت انجام دهد. در این شرایط به دلیل عدم تمرکز اولین چیزی که به ذهن آن فرد خطور می‌کند، تعلل و تاخیر در انجام آن کار است. با داشتن تمرکز کافی بر روی یک کار، می‌توانید آن را سریع و به موقع انجام دهید و در انجام ان هیچ اهمالکاری و سستی رخ نمی‌دهد.
۳- کمالگرایی
کمالگرایی یکی از عوامل موثر در اهمالکاری و به تعویق انداختن کارها است که سبب عدم موفقیت افراد می‌شود. کمال‌طلبی یک نوع بیماری است که بسیاری از افراد جهان دچار آن هستند. فردی که دچار ویژگی کما‌گرایی است، ترجیح می‌دهد زمانی شروع به انجام کاری کند که تمام عوامل و موارد آن کار فراهم باشد؛ اما در بیشتر مواقع ابزار‌ها و نیاز‌های مختص یک کار به طور کامل و مطلوب فراهم نمی‌شود. زمانی که می‌خواهید کاری را شروع کنید، در ابتدا اقدام به انجام آن بکنید و در مرور زمان ابزار‌ها و نیاز‌های مختص آن را کامل کنید و شرایط را بهبود دهید.
۴- افکار و گفتگو‌های درونی منفی
بیشتر افراد با خود صحبت می‌کنند؛ اما برخی از آنها در این صحبت‌ها به خود انرژی منفی می‌دهند. این افراد به خودشان حس ناامیدی و نا‌توانی القا می‌کنند و با خود می‌گویند که فلان کار را نمی‌توانند انجام دهند. این تفکر یک طرز فکر خطر‌ناک در مسیر موفقیت است. افرادی که دچار این مدل از تفکر هستند؛ به علت این که مدام به خود انرژی منفی منتقل می‌کنند و فکر می‌کنند که توان انجام کاری را ندارند، دست به تعلل و به تعویق انداختن کارها می‌زنند و در دسته افراد اهمال‌کار قرار می‌گیرند.
۵- ترس از شکست
برخی افراد به دلیل ترس از شکست در کارهای شخصی خود، دست به شروع هیچ کار جدیدی نمی‌زنند. این افراد برای عدم مواجهه با ترس درونی خود، اهمالکاری را بهترین انتخاب می‌دانند و با به تعویق انداختن کارها، از شکست خوردن خود دوری می‌کنند و از سرخوردگی گریزانند.
عوامل بیرونی
دسته دیگری از عوامل که باعث اهمالکاری و تعلل می‌شود، عوامل بیرونی است. افراد معمولا بر روی عوامل بیرونی کنترلی ندارند و از دسترس آنها خارج است. در واقع این عوامل مرتبط با محیط اطراف است.
۱- بزرگی کار
بعضی از کارهایی که به افراد سپرده می‌شود؛ آنقدر بزرگ و سنگین است که فرد دچار ترس و اضطراب می‌شود؛ به همین دلیل برای انجام آن کار تعلل می‌کند. اگر هر فرد بسته به توانایی خود کاری را برگزیند یا برای مثال در محیط کاری، هر امور براساس توانایی افراد دسته‌بندی شود، دیگر هیچ فردی به دلیل ترس و اضطراب در انجام کار خود تعلل نمی‌کند و هر فرد کاری که به او محول شده را در زمان مناسب خود به اتمام می‌رساند.
۲- پیچیدگی کار
همه ما تجربه انجام کارهایی که با پیچیدگی همراه بوده را داشتیم؛ که معمولا مطابق با برنامه دلخواه ما پیش نرفتند. ماهیت این نوع از کارها به گونه‌ای است که در انجام آنها تعلل و توقف زیادی صورت می‌گیرد و افراد به سختی می‌توانند آنها را انجام دهند.
۳- نبود شفافیت در دستورالعمل کارها
هر کاری دارای شرح وظایف و دستورالعمل مختص به خود است؛ که اگر به درستی به افراد منتقل نشود، کارها با خروجی خوبی به اتمام نمی‌رسند. این موضوع مهم می‌تواند یکی از عوامل بروز اهمالکاری در کارهای یک سازمان باشد. سازمان‌ها با داشتن دستورالعمل و شرح وظایف دقیق می‌توانند میزان اهمالکاری را برای افراد به کمترین میزان ممکن خود برسانند.
۴- ضعف مدیریت
ضعف مدیریت یکی از عامل‌های مهم برای اهمالکاری است؛ که در رفتار‌های سازمانی هم بسیار رایج است. مدیری که نتواند کارمندان خود را به درستی توجیه و کنترل کند؛ باعث ایجاد اهمالکاری و سستی در فرایند کار آنها می‌شود. مدیران باید به کارمندان خود برنامه دقیق دهند و خروجی کار را طبق برنامه در زمانی مشخص از آنها دریافت کنند. هر مدیر با داشتن قاطعیت و اقتدار کافی می‌تواند مانع از فرار کارمندان از زیر کار شود و محیطی آرام و لذت‌بخش را برای آنها فراهم کند.
مطلب کاربردی: اثر هاله ای چیست؟ اثرات خطای هاله ای در حوزه های مختلف
انواع مختلف اهمال کاری
انواع مختلف اهمالکاری به سه دسته زیر تقسیم می‌شوند که هر یک دارای چند زیر دسته هستند.
۱-گرایشی
۲-شناختی
۳-جسمی
در ادامه به توضیح دقیق هر دسته می‌پردازیم.
۱- اهمالکاری گرایشی
در وجود همه انسان‌ها گرایش‌هایی وجود دارد که باعث می‌شود در برخی مواقع از انجام برخی کارها دوری کنیم. بریا مثال اگر ما از چیزی ترس داشته باشیم، این ترس در موارد مختلف می‌تواند باعث اهمالکاری شود و ما را از انجام کارهایی که به نفعمان است دور کند.
علاقه نداریم خود را به زحمت بیندازیم
برای بسیاری از ما پیش آمده که یک کار را به دلیل عدم علاقه دائم به تعویق انداختیم و از زحمت انجام ان فرار می‌کنیم. برای مثال در زمان‌هایی که حوصله آشپزی نداریم، از رستوران غذا سفارش می‌دهیم. در این مورد ما به خوببی آگاه هستیم که این اهمالکاری باعث می‌شود که هزینه زیادی متحمل شویم؛ اما باز هم ترجیح می‌دهیم که در اهمالکاری خود بمانیم و یک کار ساده‌تر و با زحمت کمتری را انجام دهیم.
لجبازی می‌کنیم
از دیگر عواملی که باعث اهمالکاری می‌شود، لجبازی است. ما علاقه داریم که در برابر دیگران حرف خودمان را پیش برود. بسیاری از افراد نسبت به لحن و نحوه بیان سایر افراد حساس هستند و نسبت به لحن دستوری و یا صدای کمی بلند فورا جبهه می‌گیرند و از انجام کار مورد نظر شانه خالی می‌کنند. حتی پیش آمده که در ذهن و درون خود به این آگاهی رسیدند که انجام این کار برای آنها مفید است؛ اما به دلیل لجبازی ترجیح به اهمالکاری می‌دهند.
نسبت به چیزی ترس داریم
ترس یکی از موانع بزرگ در انجام کارها برای رسیدن به موفقیت است که بسته به موضوع مورد نظر، میزان ترس از آن متفاوت است. فرقی نمی‌کند که ترس ما از کدام نوع باشد؛ مهم این است که همیشه همراه ماست و بدون آن که خودمان متوجه شویم تاثیر بسزایی در عملکرد ما دارد و تاثیرات منفی به همراه خواهند داشت. وقتی به گذشته خود رجوع می‌کنیم، متوجه می‌شویم که چه موقعیت‌های خاص و ویژه‌ای را به دلیل ترس‌هایی که هرگز به واقعیت نپیوستند، از دست دادیم. ترس همیشه یکی از عوامل اصلی در اهمالکاری به حساب می‌آید.
مطلب مرتبط: مدیریت زمان چیست؟ ۸ تکنیک کاربردی مدیریت زمان و برنامه ریزی
۲- اهمال کاری شناختی
این نوع از اهمالکاری زمانی رخ می‌دهد که ما درک درستی نسبت به مسائلی که در اطراف ما رخ می‌دهد، را نداریم. این موضوع باعث می‌شود که با جنبه‌های متفاوت تصمیم‌هایی که می‌خواهیم بگیریم آشنا نباشیم و ندانیم چه چیزی به سود و چه چیزی به ضرر ما است و در نهایت تصمیم نادرستی بگیریم.
نمی‌توانیم درست تصمیم بگیریم
خیلی اوقات ایده‌های بزرگی در سر داریم که می‌توانیم در هر یک به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کنیم؛ اما قدرت تصمیم‌گیری صحیح مانع ما می‌شود. در واقع ایده و توانایی موجود است؛ اما دچار ضعف در تصمیم‌گیری هستیم. در این مواقع بسیاری از افراد دچار استرس و اضطراب می‌شویم و ذهن ما به سمت افکار و نتایج منفی حرکت می‌کند؛ این نقطه دقیقا همین جایی است که دچار تردید می‌شویم و هیچ کاری انجام نمی‌دهیم.
دچار تردید هستیم
تردید‌ها معمولا ریشه در مسائل مشخصی دارند؛ که در نهایت باعث به وجود آمدن ضعف در ما می‌شود و ضعف در تصمیم‌گیری و اهمالکاری را حاصل می‌کند. زمانی که تردید در کاری به سراغ ما می‌آید باید چند نکته را با خود مرور کنیم؛ در ابتدا باید بدانیم که توانایی انجام هر کاری در نهایت با تکرار و تمرین بدست می‌آید و دوم این که بهتر است سود و ضرر عایدی از انجام یک کار را بنویسیم تا بتوانیم به بهترین شکل برای آن تصمیم‌گیری کنیم.
قرار است به کجا برسیم؟
در بیشتر مواقع مشکل اینجاست که حساب ما با خودمان مشخص نیست و نمی‌دانیم از خودمان چه توقعی داریم و در نهایت دوست داریم به چه چیزی برسیم. به همین دلیل است که نمی‌توانیم تشخیص دهیم که باید چه کاری انجام دهیم یا چه مسیری را دنبال کنیم و در نهایت دچار اهمالکاری می‌شویم. اگر در ابتدای کار تکلیف خود را مشخص کنیم و بدانیم قرار است چه چیزی بدست آوریم و هدف دقیق ما چیست، می‌توانیم تا حد زیادی از رخ دادن اهمالکاری جلوگیری کنیم. پس باید در قدم اول تکلیف خودمان را مشخص کنیم.
۳- اهمالکاری جسمانی
اهمالکاری جسمانی نوعی از اهمالکاری است که در پی مشکلات جسمی که فرد دچار می‌شود، به وجود می‌آید. برای مثال ممکن است افرادی بیماری را بهانه کنند و از انجام کارهای ضروری که باعث پیشرفت ان‌ها شود، پرهیز کنند. دسته مقابل این افراد گروهی هستند که با وجود مشکلات و معلولیت‌ها دست از تلاش نمی‌کشند و به راه خود ادامه می‌دهند.
نوع دیگری از اهمالکاری جسمانی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد بطور مدام دچار احساس بی‌حالی و خستگی باشد؛ در این حالت باید برای رفع این احساس تلاش کنیم. اگر شما در دسته افرادی قرار دارید که مرتب به این حال دچار می‌شوید باید برای رفع آن اه‌حلی پیدا کنید. تغییر روند تغذیه و یا انجام فعالیت‌های ورزشی خاص در رفع این احساس می‌تواند موثر باشد.
همچنین بخوانید: اعتیاد به گوشی؛ علائم، عوارض و درمان اعتیاد به موبایل
چرا کارها را به تعویق می‌اندازیم؟
چرا تعلل می‌کنیم و کارهایمان را به تعویق می‌اندازیم؟ چه اتفاقی در مغز ما رخ می‌دهد که باعث می‌شود از انجام کارهای مهم اجتناب کنیم؟
مطالعات حوزه روانشناسی رفتاری نشان داده است که مغز انسان ترجیح می‌دهد پاداش‌های کوتاه مدت را بیشتر از پاداش‌هایی که در درازمدت حاصل می‌شوند ارزش‌گذاری کند.
بهترین راه درک این مسئله این است که تصور کنید دو نفر هستید: خود فعلی و خود آینده. زمانی که برای خود هدف گذاری و برنامه ریزی می‌کنید (مثلاً برای کاهش وزن یا مطالعه زبان) در واقع دارید برای خود آینده‌تان برنامه‌ریزی می‌کنید و آنچه که می‌خواهید در آینده باشید را برای خود تصویرسازی می کنید.
خود آینده شما می‌تواند به خوبی هدف‌گذاری کند؛ اما این خود فعلی شما است که می تواند قدم بردارد و کارها را انجام دهد. وقتی زمان تصمیم گیری می‌رسد دیگر خود آینده‌تان را در نظر نمی‌گیرید و مغزتان به زمان حال و خود فعلی‌تان فکر می‌کند. محققان فهمیده‌اند که انسان در لحظه حال فقط به دنبال پاداش‌های فوری می‌گردد و چندان تمایلی به پاداش درازمدت ندارد.
مطلب مرتبط: اهمال کاری شغلی چیست؟
دونات شکلاتی یا اندام متناسب؟
مطالعات نشان داده است که وقتی درباره خود آینده‌تان فکر می‌کنید برنامه‌ریزی بلندمدت برایتان راحت‌تر است. چرا که مغز می‌تواند ارزش کارهایی را که برای دستیابی به پاداش بلندمدت انجام می‌دهید به خوبی درک کند.
همانطور که متوجه شده اید خواسته‌های خود فعلی و خود آینده ما همواره با هم در تناقض است. خود آینده ما می‌خواهد تناسب اندام داشته باشد، اما خود فعلی دلش شیرینی دونات می‌خواهد!
خود فعلی ما می‌داند که باید پول‌هایش را در جوانی پس انداز کند؛ اما دریافت پاداشی که از پس انداز به دست می‌آید سال‌ها طول می‌کشد. بنابراین خود فعلی ما ترجیح می‌دهد یک جفت کفش جدید گران‌قیمت بخرد به جای اینکه برای آسایش خود در هفتاد سالگی پول پس‌انداز کند.
به همین دلیل زمانی که شب به رختخواب می‌روید انگیزه زیادی برای ایجاد تغییر در زندگی خود دارید اما صبح‌ها همه چیز به روال قبل برمی گردد. وقتی به آینده فکر می‌کنید مغزتان به پاداش درازمدت فکر می‌کند. اما قتی به زمان حال برمی‌گردید به دنبال پاداش آنی است.
درمان اهمال کاری
شما نمی‌توانید با پاداش‌های درازمدت به خود فعلی‌تان انگیزه بدهید. به همین دلیل باید راهی پیدا کنید تا پاداش‌ها و تنبیه‌های آینده را به زمان حال بیاورید. در واقع باید کاری کنید که عواقب آتی کارهایتان تبدیل به عواقب فعلی شوند.
اینجاست که از اهمالکاری عبور کرده و به تعویق انداختن کارها را کنار می‌گذاریم و برای رسیدن به اهدافمان قدم برمی‌داریم. مثلاً فرض کنید قرار است یک گزارش بنویسید. شما از چند هفته قبل می‌دانستید که باید این گزارش را تحویل دهید اما نوشتن آن را به تعویق می‌انداختید. احتمالاً وقتی به نوشتن گزارش فکر می‌کنید مضطرب می‌شوید یا حتی احساس درد می‌کنید. ناگهان یک روز مانده به مهلت تحویل گزارش عواقب آینده ننوشتن گزارش به زمان حال آمده و شما را وادار می‌کنند تا در دقایق انتهایی آن را بنویسید.
بالاخره دردی که بخاطر اهمالکاری احساس می‌کردید به پایان رسیده و وارد عمل شده‌اید.
در اینجا لازم است به نکته مهمی اشاره کنیم. وقتی از مرز اهمال و اقدام عبور می‌کنید درد شروع به کاهش یافتن می‌کند. در واقع بودن در ناحیه اهمال کاری دشوارتر از مرز بین اهمال و اقدام است. نقطه A در نمودار بالا باعث احساس گناه، شرم و اضطراب می‌شود. تجربه این احساسات به مراتب دشوارتر از تلاش و انرژی است که هنگام اقدام به کار می‌برید.در واقع مشکل «هیچ کاری نکردن» نیست؛ بلکه مشکل «شروع به انجام کار» است.
اگر می‌خواهید اهمالکاری را متوقف کنید باید کاری کنید که خود فعلی‌تان دست به کار شده و شروع به فعالیت کند.
تفاوت اهمال کاری با تنبلی چیست؟
اگر شما از جمله افرادی هستید که انجام کارهای خود علاقه نشان نمی‌دهید و انجام آنها را به طور مدام به آینده منتقل می‌کنید و احتمالا هم آن را انجام نمی‌دهید؛ پس با عرض شرمندگی شما یک فرد تنبل هستید. از نظر اکثر پژوهشگران عدم فعالیت بدنی به معنای تنبلی است.
اهمالکاری به این معناست که کاری را باید در حال حاضر انجام دهید؛ اما از انجام آن دوری می‌کنید؛ پس یا هیچ کاری نمی‌کنید و یا کار دیگری به جای آن انجام می‌دهید. ممکن است با خود فکر کنید که کار جایگزین من کار مفیدی است؛ اما شما باید آن زمان را به کار دیگری اختصاص دهید و البته نباید از انجام ندادن هیچ کاری هم غافل شوید.
دو کلمه اهمالکاری و تنبلی از یک خانواده هستند؛ اما با یکدیگر تفاوت‌های جزئی دارند. تفاوت تنبلی و اهمالکاری در این است که تنبلی به معنای انجام ندادن یک کار است؛ در صورتی که اهمالکاری به معنای انجام کار دیگری به جای کار اصلی است که برای شما در آن لحظه سودی ندارد.
خصوصیات افرادی که اهمال کاری می‌کنند
افرادی که دارای اهمالکاری هستند؛ هر یک خصوصیاتی دارند که در ادامه به معرفی آنها می‌پردازیم.
۱- افرادی کمال‌گرا هستند
افراد کمال‌گرا تمایلی به شروع یا تمام کردن کارها ندارند؛ زیرا تفکر آنها اینگونه است که ممکن است در این مسیر نتوانند بهترین نتیجه خود را ارائه دهند. وقتی فردی برای نتیجه کاری به چیزی بالاتر از توان خود فکر می‌کند؛ در هنگام روبرویی با شکست و یا عدم رسیدن به نتیجه دلخواه دچار احساس ناامیدی شده و تحمل وضع پیش آمده را ندارد و کار را نصفه رها می‌کند و وقت خود را تلف می‌کند چون حس می‌کند برای این کار ساخته نشده است.
۲- اعتماد به نفس ندارند
کمبود اعتماد به نفس و خود کم‌بینی نوعی حالت روانی است که در آن فرد در مورد توانایی‌ها و استعداد‌های خود احساس تردید و ناامیدی دارد؛ این افراد اعتماد به نفس پایینی دارند. افرادی که دچار خود کم‌بینی هستند؛ در صورت نرسیدن به نتیجه دلخواه، کا رخود را بطور کامل رها می‌کنند و احساس شرمندگی به آنها دست می‌دهد.
۳- از شروع کار خود می‌ترسند
افراد اهمال‌کار با آغاز کار خود مشکل دارند و هر شروع جدید برای آنها بسیار دشوار است. این افراد نباید به کل مسیر کار و پروژه فکر کنند؛ بلکه تنها باید شروع کار را مدنظر قرار دهند. ادامه روند هر کاری به قدم اول آن یعنی شروع کردن بستگی دارد.
۴- در تصمیم‌گیری‌های خود ضعیف عمل می‌کنند
تصمیم‌گیری بخش مهمی از زندگی هر فرد است؛ که نتیجه آن تاثیر بسزایی در زندگی افراد دارد. برخی از این تصمیم‌ها می‌تواند به کلی زندگی افراد را تغییر دهد. در بعضی مواقع ترس از تصمیم‌گیری ما را به سمت انتخاب‌های اشتباه هدایت می‌کند و این ضعف، فرد اهمال‌کار را نا‌امید می‌کند و خود را برای ادامه روند هرگز مناسب نمی‌داند.
مطالعه بیشتر: مهارت تصمیم گیری چیست؟ مراحل، اصول و ۱۰ راه تقویت آن
۵- ذهنی شلوغ و تعداد زیادی کار پردازش نشده دارند
افراد اهمال‌کار در بیشتر مواقع عملکرد بهینه‌ای ندارند؛ زیرا کارهای پردازش نشده زیادی در فهرست خود دارند که به آنها همواره فکرمی‌کنند. این افراد لیست کارهای خود را همیشه به همراه دارند و این کار تمام عملکرد آنها را در زمان تمرکز بر روی یک فعالیت دیگر تحت تاثیر قرار می‌دهد.
چگونه اهمال کار نباشیم؟
راه‌های مختلفی برای توقف اهمالکاری وجود دارد که در ادامه آنها را با مثال‌های کاربردی شرح می‌دهیم.
راهکار ۱: کاری کنید پاداش‌ها سریع‌تر به دست آیند.
بهتر است به دنبال راهی بگردید که منافع درازمدت کارها را سریع‌تر به دست آورید تا راحت‌تر با تعویق کارها مبارزه کنید. یکی از بهترین راهکارها استراتژی «پیوند خواسته‌ها و نیازها» است. طبق این استراتژی باید رفتاری را که در کوتاه مدت به شما حس خوبی می‌دهد با رفتاری که برایتان منافع بلندمدت در پی دارد ترکیب کنید.
مثال‌هایی از این استراتژی:
- هنگام ورزش کردن به کتاب صوتی یا پادکست گوش کنید.
- در حین چک کردن ایمیل‌هایتان پدیکور کنید.
- در حین انجام کارهای خانه، برنامه تلویزیونی موردعلاقه‌تان را تماشا کنید.
- جلسات هماهنگی کاری خود را در رستوران موردعلاقه‌تان برگزار کنید.
راهکار ۲: کاری کنید عواقب اهمال کاری سریع‌تر ظاهر شوند.
راه‌های مختلفی وجود دارد که شما سریع‌تر با هزینه‌های اهمالکاری خود روبرو شوید. مثلاً اگر به تنهایی ورزش کنید، اگر یک هفته ورزش نکنید عواقب آن چندان به چشم نمی‌آید. اما اگر خود را ملزم کنید که باید هفته آینده در یک روز و ساعت مشخص با یک دوست ورزش کنید، عواقب پشت گوش انداختن آن سریع‌تر به چشم می‌آید! چرا که از دید دوستتان شما آدم بدقولی به نظر می‌رسید.
راهکار ۳: خود آينده‌تان را از پیش طراحی کنید.
یکی از راهکارهای مبارزه با اهمال کاری «ابزارهای مجازات» است. مثلاً اگر قصد دارید عادات غذایی‌تان را در آینده محدود کنید می‌توانید از حالا شرایط آن را برای خود طراحی کنید. مواد غذایی را به جای خریدهای کلی در پکیج‌های تک نفره بخرید.برای کاهش اتلاف وقت بازی‌ها و اپلیکیشن‌های سوشال مدیا را از موبایل خود حذف کنید. اگر وقت زیادی را به بالا و پایین کردن کانال‌های تلویزیونی تلف می‌کنید تلویزیون را در کمد قرار دهید و تنها هنگام برنامه‌های مهم آن را بیرون بیاورید.
راهکار ۴: هدف را قابل دستیابی‌تر کنید.
همانطور که قبلاً هم اشاره شد آنچه که باعث به تعویق انداختن کارها می‌شود سخت بودن شروع کار است. زمانی که شروع به کار می‌کنید صرف انرژی راحت‌تر می‌شود. این ما را به راهکار چهارم مبارزه با اهمال کاری یعنی کوچک کردن وظایف می‌رساند. کاهش حجم فعالیت‌ها و وظایف شروع کردن آنها را ساده‌تر می‌کند و در نتیجه احتمال تعویق آنها کمتر می‌شود.
اگر کارهایتان را زیاد به تعویق می‌اندازید، قانون دو دقیقه را به خاطر بسپارید. قانون دو دقیقه می‌گوید هر کاری برای شروع نباید بیشتر از دو دقیقه زمانبر باشد. هدف اصلی این است که آن فعالیت به اندازه‌ای کوچک باشد که آغاز آن ساده‌تر شود. زمانی که شروع به انجام آن کار می کنید ادامه دادن آن هم راحت‌تر می‌شود. قانون دو دقیقه به شما کمک می‌کند به تنبلی و اهمال کاری خود غلبه کنید.
یک راه عالی دیگر برای قابل دستیابی کردن اهداف شکستن کارها است. مثلاً اگر قصد دارید یک مقاله یا یک کتاب بنویسید به جای انکه هدف خود را روی نوشتن مقاله تنظیم کنید، خود را ملزم کنید که هر پانزده دقیقه دویست و پنجاه کلمه از مقاله را بنویسید. این الگو را سه ساعت در روز تکرار کنید و خواهید دید که احساس موفقیت و رضایتمندی که هر ۱۵ دقیقه به دست می‌آورید به شما انگیزه می‌دهد تا یک پروژه بزرگ را به سرانجام برسانید.
شکستن کارها به وظایف کوچک‌تر دو دلیل اهمیت دارد:
- موفقیت‌های کوچک می توانند در درازمدت انگیزه شما را حفظ کنند که این باعث می‌شود بتوانید پروژه‌های بزرگ را انجام دهید.
- هرچه سریع‌تر بتوانید یک وظیفه را انجام دهید، سریع‌تر به احساس بهره‌وری و کارایی بالا در طول روز می‌رسید.
آهسته و پیوسته پیش بروید: تبدیل بهره‌وری به عادت
تا اینجا راهکارهای مبارزه با اهمالکاری را شرح دادیم. حالا می‌خواهیم بفهمیم چطور می‌توان بهره‌وری بالا را تبدیل به عادت کرد و اجازه نداد اهمالکاری دوباره به زندگی ما برگردد.
برنامه روتین روزانه افراد موفق
یکی از دلایل برگشت اهمالکاری به زندگی این است که اکثر ما سیستم ارزش‌گذاری درست و صریحی برای وظایف خود نداریم. یکی از بهترین سیستم‌های بهره‌وری (و در عین حال ساده‌ترین آنها) روش «آی وی لی» (The Ivy Lee Method) است که پنج مرحله دارد:
- در انتهای هر روز کای شش هدف مهمی را که باید هفته آینده به آنها دست یابید بنویسید. بیش از شش کار را ننویسید.
- شش وظیفه مهم را براساس اهمیت واقعی آنها اولویت‌بندی کنید.
- روز بعد تنها روی وظیفه اول تمرکز کنید. تا زمانی که آن را به پایا نرسانده‌اید به سراغ کار بعدی نروید.
- به همین ترتیب تا انتهای لیست وظایفتان پیش بروید. در انتهای روز هر کاری را که نیمه تمام باقی مانده است وارد لیست شش بخشی روز بعد کنید.
- این فرایند را هر روز تکرار کنید.
مزایای این روش مبارزه با اهمال کاری عبارت است از:
– روش بسیار ساده‌ای است.
برخی انتقاداتی که به این روش وارد می‌شود بخاطر سادگی بیش از حد آن است. در پاسخ باید گفت که پیچیدگی بیش از حد باعث می‌شود در صورت خروج از برنامه، بازگشت به آن دشوار باشد. این برنامه برای بازگشت به برنامه یک راهکار ساده دارد و آن هم انتقال برنامه‌های اجرا نشده به زودترین زمان ممکن یعنی روز بعد است.
– شما را وادار به گرفتن تصمیم‌های دشوار می‌کند.
زمانی که سرتان بیش از حد شلوغ است و کارهای زیادی برای انجام دادن دارید بهترین راه این است که تصمیم بگیرید کارهای مهم‌تر را انجام داده و کارهای غیر ضروری را حذف کنید. روش «لی» مشابه قانون ۲۵-۵ وارن بافت (Warren Buffett’s 25-5 Rule) است که می‌گوید باید روی پنج وظیفه بسیار مهم تمرکز کنید و بقیه را نادیده بگیرید.
– ترس از شروع را از بین می‌برد.
بزرگ‌ترین مانعی که بر سر راه انجام دادن کارها وجود دارد «شروع» کردن آنها است. روش لی شما را مجبور می‌کند تا از شب قبل درباره اولین و مهم‌ترین کار تصمیم‌گیری کنید. در نتیجه روز بعد بلافاصله به سراغ انجام کارها رفته و زمانتان را برای تصمیم‌گیری تلف نمی‌کنید.
– باعث می‌شود تنها یک وظیفه را انجام دهید.
جامعه امروزی از چند وظیفه‌ای بودن (Multi-Tasking) حمایت می‌کند. باور کلی این است که چندوظیفه‌ای بودن مترادف بهتر بودن است؛ اما واقعیت این است که متضاد این مسئله درست است.
در صورتی که اولویت‌های کاری کمتری داشته باشید بهتر می‌توانید کار کنید. بین ورزشکاران، هنرمندان، دانشمندان، معلمان و مدیران موفق در جهان یک ویژگی مشترک وجود دارد: تمرکز! علت این امر هم ساده است. شما تا زمانی که به طور مداوم زمانتان را بین چند فعالیت تقسیم می‌کنید نمی‌توانید در هیچکدام از آنها عالی باشید.
مهم نیست از چه شیوه‌ای استفاده می‌کنید. خلاصه همه آنها این است: مهم‌ترین کار را اول روز انجام دهید اجازه دهید انگیزه‌ای که از انجام آن کار به دست آورده‌اید به شما در انجام وظایف بعدی کمک کند.
از نشانه‌های دیداری برای ترک اهمالکاری استفاده کنید.
یکی دیگر از راهکارهای غلبه بر اهمالکاری مزمن استفاده از نشانه‌های دیداری برای یادآوری عادات و اندازه‌گیری پیشرفت در کارها است. یک نشانه دیداری یک یادآور (Reminder) است که شما را مجبور به اقدام می‌کند. اهمیت نشانه‌های دیداری در درمان اهمالکاری را در ادامه شرح می دهیم:
۱- نشانه‌ها به شما یادآوری می‌کنند که باید کاری را انجام دهید.
ما معمولاً به توانایی ذهنی خود در یادآوری عادات اعتماد می‌کنیم. مثلاً در ذهن خود تصمیم می‌گیریم که از شنبه هفته آینده ورزش را شروع کنیم. چند روز بعد انگیزه اولیه‌ای که برای انجام آن کار داشتیم از بین می‌رود و در شلوغی کارهای روزمره گم می‌شود. به همین دلیل استفاده از یک یادآور تصویری یا دیداری به ما کمک می‌کند تا بتوانیم سریع‌تر عادات جدید را ایجاد کنیم.
۲- نشانه‌های دیداری میزان پیشرفت شما را نشان می‌دهند.
استمرار یک اصل مهم در موفقیت است؛ اما اندازه‌گیری استمرار در انجام فعالیت‌ها کمتر صورت می‌گیرد. داشتن یک نشانه تصویری مثل یک تقویم، دفتر برنامه‌ریزی یا ترکر عادات (Habit Tracker) می‌تواند پیشرفت شما را در انجام فعالیت‌ها به صورت تصویری نشان دهد.
۳- نشانه‌های دیداری روی انگیزه تاثیر اعتیادآوری دارند.
وقتی می‌توانید پیشرفت خود را به شکل دیداری ببیند انگیزه بیشتری برای ادامه آن عادت و رسیدن به هدف خواهید داشت. دیدن پیشرفت قبلی خودتان به شما انگیزه و اشتیاق لازم را برای رفتن به مراحل بعدی می‌دهد.
فواید و مضرات اهمال کاری چیست؟
با اینکه اهمالکاری با عوامل منفی زیادی همراه است؛ اما برخی از محققان تمام رفتار‌های افراد اهمال‌کار را مضر و نادرست نمی‌دانند. افراد اهمال‌کار به دوری از انجام کارها و وظایف خود گرایش دارند؛ که این کار پیامد‌های ناخوشایند و منفی زیادی برای آنها به همراه دارد. جالب است بدانید اهمال‌کاران فعال قادر به تمرکز روی کار خود و صرف انرژی برای تکمیل کردن آن هستند. این افراد بطور سنجیده تصمیم می‌گیرند و از اهمالکاری به عنوان ویژگی مثبت استفاده می‌کنند و تحمل پیامد‌ها و نتایج منفی آن را دارند. تفاوت اهمال‌کاران فعال و منفعل در اندیشه و نوع احساس آنها است.
اهمال‌کاران فعال در مواجهه با اضطراب، استرس و فشار زمانی حس سرعت عمل پیدا کرده و به توانایی‌های خود اطمینان پیدا می‌کنند. در حالی که اهمال‌کاران منفعل دارای احساس و اندیشه منفی نسبت به توانایی خود برای انجام تکالیفشان دارند و شیوه‌های مدیریت زمان را نمی‌دانند.
اهمالکاری ریشه‌ها و انواع مختص به خودش را دارد و ترکیبی از عوامل روان‌شناختیف زیست‌شناختی و تجربیات زندگی است. در واقع اهمالکاری با حذف حس‌های ناخوشایند از افراد حفاظت می‌کند. برای مثال هر فرد به خاطر عدم اجرای روش ناخوشایند، وادار به عذرخواهی از مدیر خود می‌شود و باید بهای آن را پرداخت کند. این بها در قالب رنجش، استرس، اضطراب، دلسردی، ترس یا خود کم‌بینی و اعتماد به نفس است بهداشت روانی و جسمانی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
منبع:
مرسی از اطلاعات کامل و جامعتون