قرص لورازپام چیست؟ عوارض، میزان مصرف، دوز و اطلاعات کامل

داشتن استرس، اضطراب، اختلالات روحی و روانی بخشی از واکنش‌های انسان به وقایع و اتفاقات روزمره می‌باشد. در بسیاری از مواقع فرد نمی‌تواند این نوع واکنش‌ها را کنترل و مدیریت کند، به ناچار باید برای بهبود و جلوگیری از پیشرفت آن به روانشناس مراجعه کند. روانشناس ابتدا سعی می‌کند با تکنیک‌های درست، این عارضه را درمان کند. در صورتی که مشاوره نتواند موجب بهبود این عارضه شود، باید برای دارودرمانی به روانپزشک مراجعه کرد.
یکی از داروهای مورد استفاده برای درمان اختلالات روحی و روانی، لورازپام است. در ادامه این مطلب با عوارض، میزان مصرف، دوز و…. این دارو بیشتر آشنا خواهید شد.  

لورازپام چیست؟

لورازپام (با نام تجاری آتیوان) یک بنزودیازپین (ben-zoe-dye-AZE-eh-peen) است. بنزودیازپین‌ها با افزایش عملکرد برخی از انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز فعالیت می‌کنند. لورازپام برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شود.
بهتر است این دارو را از داروخانه‌های معتبر تهیه کنید. در بسیاری از مواقع این داروها ممکن است حاوی مواد خطرناکی باشند، یا ممکن است توسط یک داروخانه دارای مجوز توزیع نشوند. از این رو بهتر است از داروخانه‌های معتبر آن را تهیه کنید.

هشدار در رابطه با مصرف لورازپام

• لورازپام می‌تواند نفس شما را کند یا متوقف کند، به خصوص اگر اخیراً از یک داروی مخدر، الکل یا سایر داروهایی که می‌توانند موجب کندی نفس شوند استفاده کرده باشید. این اثرات می‌تواند کشنده باشد. 
• سوء استفاده از لورازپام می‌تواند باعث اعتیاد یا مرگ شود. 
• این دارو را باید در جایی نگهداری کرد که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.
• لورازپام ممکن است وابستگی ایجاد کند، بدین ترتیب باید فقط توسط شخصی که برایش تجویز شده است استفاده شود. این دارو را هرگز نباید در دسترس اشخاصی که سابقه سوءمصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارد، قرار بگیرد. 
• مصرف لورازپام را نباید بدون مشورت با پزشک قطع کرد. اگر پس از مصرف طولانی مدت به طور ناگهانی مصرف دارو را متوقف کنید، ممکن است عوارض بسیاری در پی داشته باشد. برخی از علائم ترک تا ۱۲ ماه یا بیشتر طول می‌کشد.
• اگر مصرف لورازپام را متوقف کردید و علائمی مانند: حرکات غیرعادی ماهیچه‌ها، فعال یا پرحرف‌تر بودن، تغییرات ناگهانی و شدید در خلق و خو یا رفتار، گیجی، توهم، تشنج یا افکار خودکشی دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
• در صورت باردار بودن از لورازپام استفاده نکنید. این دارو می‌تواند باعث نقایص مادرزادی یا علائم ترک تهدید کننده زندگی در نوزاد شود.
• در صورت داشتن گلوکوم با زاویه باریک، نارسایی شدید تنفسی، میاستنی گراویس، یا اگر به والیوم یا داروهای مشابه حساسیت، نباید از این دارو استفاده کرد.

منع مصرف لورازپام

در صورت داشتن موارد زیر نباید از لورازپام استفاده کرد:

• سابقه واکنش آلرژیک به هر بنزودیازپین (لورازپام، آلپرازولام، دیازپام، والیوم، زاناکس، ورسید، کلونوپین و غیره).
• آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، آپنه خواب
•  اختلالات تنفسی
• اعتیاد به مواد مخدر یا الکل
• افسردگی، مشکلات خلقی، افکار یا رفتار خودکشی
• بیماری کلیه یا کبد
• تشنج
• حساسیت به آسپرین یا رنگ زرد غذایی
• اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. اگر در دوران بارداری از لورازپام استفاده می‌کنید، ممکن است نوزاد متولد شده برای چند هفته به درمان پزشکی نیاز داشته باشد.
• در حین مصرف لورازپام نباید از شیر مادر تغذیه کرد.
• در صورتی که متوجه خواب آلودگی، مشکلات تغذیه یا افزایش وزن آهسته در نوزاد شیرخوار شدید، به پزشک اطلاع دهید.
• مصرف لورازپام برای افراد زیر ۱۲ سال تایید نشده است. لورازپام نباید برای طولانی مدت در افراد کمتر از ۱۸ سال استفاده شود.

نحوه مصرف قرص لورازپام

لورازپام را باید دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کرد. دستورالعمل‌های روی برچسب نسخه و راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل می‌توانید راهنمای خوبی برای مصرف این دارو باشد. هرگز از لورازپام در مقادیر بیشتر از دوز مشخص شده استفاده نکنید.

کنسانتره خوراکی (مایع) را با دستگاه اندازه‌گیری ارائه شده (نه قاشق آشپزخانه) اندازه‌گیری کنید. مایع را با آب، آب میوه، نوشابه یا غذای نرم مانند سس سیب یا پودینگ مخلوط کنید. بلافاصله این مخلوط را قورت دهید.
کپسول لورازپام را به طور کامل قورت دهید و آن را له نکنید، نجوید، نشکنید یا باز نکنید. اگر نمی‌توانید یک کپسول را به طور کامل قورت دهید، آن را باز کنید و دارو را با سس سیب مخلوط کنید. بلافاصله مخلوط را بدون جویدن قورت دهید، سپس یک لیوان آب بنوشید.
در دمای اتاق کاملا بسته و دور از رطوبت و گرما نگهداری شود. اما شکل مایع لورازپام را در یخچال نگهداری کنید. در صورتی که این دارو را  در ۹۰ روز استفاده نکردید باید آن را دور بریزید.

میزان مصرف قرص لورازپام

• دوز معمول بزرگسالان برای اضطراب
  دوز اولیه: ۲ تا ۳ میلی گرم خوراکی در روز، ۲ تا ۳ بار در روز تجویز می‌شود
  دوز نگهدارنده: ۱ تا ۲ میلی گرم خوراکی ۲ تا ۳ بار در روز.

• دوز معمول بزرگسالان برای بیهوشی سبک
  تزریق: IM: 0.05 mg/kg IM یکبار
  حداکثر دوز: ۴ میلی گرم
  IV: 2 میلی گرم کل یا ۰.۰۴۴ میلی گرم بر کیلوگرم یک بار، هر کدام کوچکتر است
  -دوزهای سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی تزریقی باید کاهش یابد.
  – مسکن‌های مخدر باید در زمان معمول قبل از عمل تجویز شوند.
  -IV: در بیماران بالای ۵۰ سال معمولاً نباید از دوز توصیه شده ۲ میلی گرم (یا ۰.۴۴ میلی گرم بر کیلوگرم، هر کدام کوچکتر باشد) استفاده کرد.
  -IV: دوزهای تا ۰.۰۵ mg/kg (حداکثر ۴ میلی گرم) ممکن است تجویز شود.
  -IM: برای تأثیر بهینه، این مسیر باید حداقل ۲ ساعت قبل از عمل جراحی مورد انتظار تجویز شود.
  -IV: برای تأثیر بهینه، این مسیر باید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه قبل از عمل جراحی پیش بینی شده تجویز شود.
  نحوه استفاده: به عنوان یک داروی قبل از بیهوشی برای ایجاد آرامبخش (خواب آلودگی یا خواب آلودگی)، تسکین اضطراب، و کاهش توانایی یادآوری رویدادهای مربوط به روز جراحی

• دوز معمول بزرگسالان برای وضعیت صرع
  تزریق: ۴ میلی گرم IV با سرعت ۲ میلی گرم در دقیقه. ممکن است دوز را در ۱۰ تا ۱۵ دقیقه تکرار کرد
  حداکثر دوز کل: ۸ میلی گرم
  -علائم حیاتی باید تحت نظر باشد، راه هوایی بدون مانع باید حفظ شود و تجهیزات تهویه مصنوعی باید در دسترس باشد.
  -وقتی پورت داخل وریدی در دسترس نباشد، مسیر IM ممکن است مفید باشد.
  استفاده: درمان وضعیت صرع
• دوز معمول بزرگسالان برای بی خوابی
  خوراکی: ۲ تا ۴ میلی گرم خوراکی یک بار در روز قبل از خواب
  -در صورت لزوم دوز باید به تدریج افزایش یابد تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
  -مطالعات بالینی اثربخشی این دارو را در درمان طولانی مدت (مثلاً بیش از ۴ ماه) ارزیابی نکرده اند.
  استفاده: مدیریت بی خوابی ناشی از اضطراب استرس موقعیتی گذرا
• دوز معمول سالمندان برای اضطراب
  بیماران مسن یا ناتوان:
  -دوز اولیه: ۱ تا ۲ میلی گرم خوراکی در روز، در دوزهای منقسم داده می شود
  -در صورت لزوم دوز باید به تدریج افزایش یابد تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
• دوز معمول کودکان برای اضطراب
  ۱۲ سال یا بیشتر:
  -دوز اولیه: ۲ تا ۳ میلی گرم خوراکی در روز، ۲ تا ۳ بار در روز تجویز می شود
  -دوز نگهدارنده: ۱ تا ۲ میلی گرم خوراکی ۲ تا ۳ بار در روز
  – دوز روزانه ممکن است از ۱ تا ۱۰ میلی گرم در روز متفاوت باشد.
  -در صورت لزوم دوز باید به تدریج افزایش یابد تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
  – هنگامی که دوز بالاتر نشان داده می شود، دوز عصر باید قبل از دوزهای روزانه افزایش یابد.
  -استفاده از عوامل ضد اضطراب معمولاً برای درمان اضطراب/تنش مرتبط با استرس زندگی روزمره لازم نیست.
  -مطالعات بالینی اثربخشی این دارو را در درمان طولانی مدت (مثلاً بیش از ۴ ماه) ارزیابی نکرده اند.
  موارد استفاده:
  -مدیریت اختلالات اضطرابی
  -تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب یا اضطراب مرتبط با علائم افسردگی
• دوز معمول کودکان برای بی خوابی
  ۱۲ سال یا بیشتر: ۲ تا ۴ میلی گرم خوراکی یک بار در روز قبل از خواب
  -برای بیماران ناتوان، دوز اولیه ۱ تا ۲ میلی گرم در روز در دوزهای منقسم توصیه می شود.
  -در صورت لزوم دوز باید به تدریج افزایش یابد تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
  -مطالعات بالینی اثربخشی این دارو را در درمان طولانی مدت (مثلاً بیش از ۴ ماه) ارزیابی نکرده‌اند.
  استفاده: مدیریت بی خوابی

فراموشی یک نوبت مصرف لورازپام

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

مصرف بیش از اندازه لورازپام

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل خواب آلودگی شدید، گیجی، گفتار نامفهوم، احساس بی قراری، ضعف عضلانی، از دست دادن تعادل یا هماهنگی، احساس سبکی سر، ضربان قلب آهسته، تنفس ضعیف یا کم عمق، یا کما باشد.

عوارض جانبی لورازپام

کهیر، مشکل در تنفس، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.
لورازپام می‌تواند تنفس را کند یا متوقف کند، به خصوص اگر فرد اخیراً از داروهای مخدر یا الکل استفاده کرده باشد. تنفس آهسته همراه با مکث‌های طولانی، لب‌های آبی رنگ، به سختی از خواب بیدار شدن و… همه از عوارض مصرف این دارو می‌باشند. 

در صورت داشتن این علائم و نشانه‌ها بهتر است به پزشک مراجعه کنید:

• خواب آلودگی شدید
• تغییرات غیرمعمول در خلق و خو یا رفتار، آشفتگی یا پرحرف بودن
• احساس بی قراری یا هیجان ناگهانی
• افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود
• سردرگمی، پرخاشگری، توهم
• مشکلات خواب
• تغییرات بینایی
• ادرار تیره یا یرقان (زردی پوست یا چشم)
• خواب‌آلودگی یا سرگیجه ممکن است در افراد مسن بیشتر طول بکشد. 
• برخی از علائم ترک ممکن است تا ۱۲ ماه یا بیشتر پس از قطع ناگهانی این دارو ادامه داشته باشند. اگر اضطراب مداوم، افسردگی، مشکلات حافظه یا تفکر، مشکل در خواب، زنگ زدن در گوش، احساس سوزش یا خارش یا احساس خزیدن برای مدت زمانی ادامه پیدا کرد باید به پزشک مراجعه کرد. 

سخن پایانی

 با توجه به عوارضی که مصرف خودسرانه این دارو ممکن است داشته باشد، بهتر است بدون مشورت با پزشک آن را مصرف نکنید. داروهایی که برای درمان اختلالات روحی و روانی مورد استفاده قرار می‌گیرند، تداخل بسیاری با دیگر داروها ممکن است داشته باشد. این موضوع می‌تواند شدت عوارض آن را بیش از قبل کند. 

سوالات متداول

1. در صورت مصرف یک دوز از لورازپام، باید آن را چگونه مصرف کرد؟
   در هر زمان که به یاد آوردید باید آن را مصرف کنید، البته در صورتی که مصرف دوز بعدی نزدیک بود از مصرف دوز فراموش شده خودداری کنید. 
2. کدام داروها می‌توانند روی لورازپام تاثیرگذار باشند؟
   داروهای مربوط به تشنج، پروبنسید، آمینوفیلین، آنتی هیستامین و تنوفیلین ازجمله داروهایی هستند که می‌توانند روی میزان اثرگذاری لورازپام تاثیرگذار باشند. 
3. طول اثر داروی لورازپام چند ساعت است؟
   حداکثر طول اثر لورازپام ۱۰ تا ۲۰ ساعت است. 
4. آیا بدون نسخه می‌توان این دارو را تهیه کرد؟
   داروهای که مربوط به اختلال روحی، روانی، درمان افسردگی و اضطراب هستند تنها باید با نسخه پزشک تهیه شوند. 

منابع drugs