پاروکستین چیست؟ عوارض، دوز، نحوه مصرف و اطلاعات کامل

پاروکستین یا paroxetine که با نام های تجاری پاکسیل یا لوکسیم نیز شناخته میشود، نوعی داروی ضد افسردگی است که به عنوان مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته می شود. قرص پاروکستین به بسیاری از افراد کمک می کند تا از افسردگی بهبود یابند و عوارض جانبی ناخواسته کمتری نسبت به داروهای ضد افسردگی قدیمی تر دارد. پاروکستین بر مواد شیمیایی در مغز اثر می گذارد که ممکن است در افراد مبتلا به افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات، نامتعادل باشد.

پاروکستین در اوایل دهه ۱۹۹۰ توسط FDA تایید شد و توسط اسمیت کلاین بیچام (SmithKline Beecham) به بازار عرضه شد. ویژگی منحصر به فرد قرص پاروکستین این است که در مهار بازجذب سروتونین بسیار قوی و انتخابی است و تأثیر کمی بر سایر انتقال دهنده های عصبی دارد. پاروکستین در اکثر بیماران با پروفایل عوارض جانبی مشابه با سایر اعضای گروه دارویی آن، به خوبی هضم می شود.

پاروکستین برای چیست؟ موارد مصرف قرص پاروکستین

قرص پاروکستین برای درمان افسردگی، حملات پانیک، اختلال وسواس فکری اجباری (OCD)، اختلالات اضطرابی، اضطراب اجتماعی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، علائم وازوموتور یائسگی و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی استفاده می شود. پاروکستین با کمک به بازگرداندن تعادل یک ماده طبیعی خاص (سروتونین) در مغز عمل می کند. این دارو ممکن است خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند.

قرص پاروکستین ممکن است ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات پانیک را پایین بیاورد. همچنین می تواند میل به انجام کارهای مکرر وسواسی (اجبارهایی مانند شستن دست ها، شمارش و بررسی) که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کنند را کاهش دهد.

گاهی ممکن است پاروکستین برای درمان سردردهای مزمن، سوزن سوزن شدن، درد یا بی حسی در دست ها و پاها ناشی از دیابت، زود انزالی یا انزال زودرس و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) استفاده شود. پاروکستین همچنین همراه با سایر داروها برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود.

قرص پاروکستین برای زود انزالی، قرص دپاپکس برای زود انزالی

آیا قرص پاروکستین برای زود انزالی کاربرد دارد؟ داروهای ضد افسردگی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) اصولاً برای این نوع مسائل طراحی نشده اند، اما بسیاری از آنها توسط FDA برای درمان شرایطی فراتر از افسردگی تایید شده اند. برای مثال از عوارض قرص پاروکستین برای زود انزالی استفاده می شود.

طبق تحقیقات تاخیر در انزال یک عارضه جانبی رایج داروهای SSRI است. قرص دپاپکس برای زود انزالی توسط متخصصان برای مردانی که از انزال زودرس یا زود انزالی رنج می برند تجویز می شود. اگرچه توسط FDA تایید نشده است، اما در مقایسه با داپوکستین، مزیت ترک کمتر با اثرات تقریبا یکسان را دارد.

مکانیسم اثر قرص پاروکستین

پاروکستین فعالیت سروتونرژیک را از طریق مهار بازجذب پیش سیناپسی سروتونین توسط گیرنده سروتونین (SERT) افزایش می دهد. این مهار سطح سروتونین را در شکاف سیناپسی افزایش می دهد و علائم مختلف را تسکین می دهد. پاروکستین مقدار هورمون سروتونینی را که بدن شما می سازد و در مغز آزاد می کند، افزایش می دهد. سروتونین به علائم افسردگی، اجبار، استرس و اضطراب کمک می کند.

نشان داده شده است که این دارو نسبت به سایر اعضای گروه دارویی مشابه، از جمله سیتالوپرام، فلوکستین و فلووکسامین، مهارکننده قوی‌تری برای بازجذب سروتونین است. مکانیسم اثر پاروکستین در تسکین علائم وازوموتور یائسگی ناشناخته است.

دوز مصرف پاروکستین

دوز مصرف پاروکستین بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان، سن و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید، تعیین می شود. حتماً به روانپزشک خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) اطلاع دهید. برای کاهش خطر عوارض قرص پاروکستین، پزشک ممکن است درمان را با دوز کم شروع کند و به تدریج دوز مصرفی را افزایش دهد.

داروی پاروکستین در حالت کلی در دوزهای ۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰ میلی گرم موجود است. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. دوز خود را افزایش ندهید یا از این دارو بیشتر از زمان تجویز شده استفاده نکنید. وضعیت شما سریعتر بهبود نمی یابد و خطر عوارض جانبی شما افزایش می یابد. قرص پاروکستین را به طور منظم مصرف کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید.

اگر پاروکستین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می کنید، ممکن است پزشک به شما دستور دهد که آن را هر روز در ماه یا فقط ۲ هفته قبل از پریود تا اولین روز کامل پریود مصرف کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف این دارو ادامه دهید. ممکن است تا ۴ هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. به استفاده از دارو طبق دستور ادامه دهید و در صورت عدم بهبود علائم به پزشک خود اطلاع دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید.

اگر یک نوبت را فراموش کردم چه کنم؟

اگر یک دوز مصرف پاروکستین را فراموش کردید، در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

روش مصرف پاروکستین

داروی پاروکستین به صورت قرص، سوسپانسیون (مایع)، قرص با رهش کنترل شده (طولانی اثر) و کپسول خوراکی عرضه می شود. قرص ها، سوسپانسیون و قرص های با رهش کنترل شده معمولاً یک بار در روز در صبح یا عصر، با یا بدون غذا مصرف می شوند. کپسول ها معمولاً یک بار در روز هنگام خواب با یا بدون غذا مصرف می شوند. برای جلوگیری از ناراحتی معده می توانید پاروکستین را همراه غذا مصرف کنید.

پاروکستین را در ساعت معینی هر روز مصرف کنید. دستورالعمل های روی بروشور را به دقت دنبال کنید و از پزشک خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. پاروکستین یا پاکسیل را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف آن بیشتر یا کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، خودداری کنید.

بهترین زمان مصرف پاروکستین

اگر این دارو شما را خسته می کند یا انرژی شما را کاهش می دهد، مصرف آن در عصر می تواند مفید باشد. اما اگر قرص پاروکستین باعث می شود شب ها بیدار باشید و خوابتان را مختل می کند، می توانید آن را در صبح مصرف کنید.

قطع ناگهانی پاروکستین

مصرف پاروکستین را به صورت ناگهانی قطع نکنید، برخی شرایط ممکن است با قطع ناگهانی قرص پاروکستین بدتر شوند. همچنین ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب و احساسات مختصر مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از این علائم در زمانی که درمان با این دارو را متوقف می کنید، پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شدن را فورا گزارش دهید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شما از تاثیرات کامل داروی پاروکستین بهره مند شوید. اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.

روش ترک قرص پاروکستین

پزشک احتمالاً به فرد پیشنهاد می‌کند که به تدریج دوز پاروکستین را کاهش دهد. کاهش دوز دارو معمولاً به مدت ۴ هفته طول می کشد، اما برای داروی پاروکستین یا پاکسیل، پزشک ممکن است برای کاهش خطر علائم، مصرف دارو را طی ۶ تا ۸ هفته کاهش دهد.

اوردوز یا مصرف بیش از حد پاروکستین

علائم مصرف بیش از حد پاروکستین عبارتند از تهوع، استفراغ، برافروختگی صورت، بیهوشی، سرگیجه و تعریق. و در دوزهای بسیار بالا میوکلونوس (اسپاسم عضلانی ناگهانی)، هایپررفلکسی (افزایش بیش از حد رفلکس‌ها مثل پرش عضلات) و تشنج دیده می شود. در صورت مشاهده این علائم، سریعا با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیک ترین مرکز بهداشتی مراجعه کنید.

عوارض پاروکستین

به یاد داشته باشید که پاروکستین به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

از شایع ترین عوارض پاروکستین می توان به حالت تهوع، خواب آلودگی، سرگیجه، مشکلات خواب، از دست دادن اشتها، ضعف، خشکی دهان، تعریق، تاری دید و خمیازه اشاره کرد. اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. چنانچه هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. دیگر عوارض شایع پاروکستین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اضطراب یا بی خوابی
• تاخیر در انزال
• کاهش میل جنسی
• ناتوانی جنسی
• بی قراری
• یبوست
• عفونت

در صورت داشتن هر گونه عوارض جدی پاروکستین، از جمله: لرزش، بی قراری، ناتوانی در تعادل، بی حسی/گزگز، خونریزی/کبودی، ضربان قلب سریع/نامنظم، ، ضعف/اسپاسم عضلانی و تشنج فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. دیگر عوارض جدی پاروکستین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تغییرات در خلق و خو، اضطراب یا رفتار، مانند: تشدید یا دروره جدید افسردگی، اضطراب یا حملات پانیک
• افکار خودکشی یا مرگ
• اقدام به خودکشی
• رفتار پرخاشگرانه یا خشونت آمیز
• عصبانیت یا تحریک پذیری
• افزایش فعالیت یا صحبت بیش از حد نرمال

عوارض نادر پاروکستین

اگر عوارض جانبی بسیار جدی و نادر دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید، عوارض نادر پاروکستین یا لوکسیم شامل این موارد است: مدفوع سیاه، استفراغ شبیه تفاله قهوه، درد/تورم/قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف نور در شب).

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی (راش یا ضایعه پوستی)، خارش یا تورم (مخصوصاً در صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک کمک کنید.

به ندرت، پاروکستین در مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت ۴ ساعت یا بیشتر داشته باشند. اگر این اتفاق افتاد، فوراً از پزشک کمک بگیرید.

پاروکستین و سندرم سروتونین

این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد یک سندرم جدی به نام سندرم سروتونین شود. اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید که سروتونین را افزایش می دهند، خطر سندرم سروتونین افزایش می یابد، بنابراین پزشک را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید. نشانه های سندرم سروتونین شامل:

• ضربان قلب سریع
• توهم
• از دست دادن هماهنگی
• سرگیجه شدید
• حالت تهوع، استفراغ، اسهال شدید
• تب بی دلیل
• بی قراری غیرمعمول
• بی قراری
• کما یا گیجی
• مشکل در تفکر
• مشکلات هماهنگی یا انقباض عضلانی (رفلکس های شدید)
• سفتی عضلات
• فشار خون بالا یا پایین
• تعریق
• مشکلات چشمی مانند: چشم درد، تغییرات در بینایی، تورم یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم

تداخل پاروکستین با سایر داروها

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای، غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را با پزشک به اشتراک بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع نکنید، متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید. برخی از محصولاتی که ممکن است با داروی پاروکستین تداخل داشته باشند عبارتند از:

• تیوریدازین، سایمتیدین (تاگامت)، دیگوکسین، مخمر سنت جان، تاموکسیفن، تئوفیلین، تریپتوفان
• داروهایی که می توانند باعث خونریزی یا کبودی شوند؛ از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل،
• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل: ایبوپروفن،ناپروکسن
• رقیق کننده های خون مانند: دابیگاتران، وارفارین
• دیورتیک ها یا قرص آب
• دارو های ریتم قلب
• داروهای HIV یا ایدز
• داروهای خاصی برای درمان نارکولپسی یا ADHD: آمفتامین، اتوموکستین، دکستروآمفتامین، آدرال،دگزامفتامین، ویاس و…
• دارو های مخدر برای درد: فنتانیل، ترامادول
• دارو های درمان اضطراب، اختلالات خلقی، اختلالات فکری، یا اختلالات روانی: مانند فلوکستین، بوسپیرون، لیتیوم، سایر داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد روان پریشی
• داروهای سردرد میگرنی: سوماتریپتان، ریزاتریپتان، زولمیتریپتان
• دارو های تشنج: فنوباربیتال، فنی توئین

آسپرین در صورت استفاده با پاروکستین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک به شما دستور داده است که آسپرین با دوز پایین برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته (معمولاً ۱۶۲-۸۱ میلی گرم در روز) مصرف کنید، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک دستور دیگری به شما بدهد.

این دارو می تواند باعث کاهش سرعت حذف سایر داروها از بدن شما شود که ممکن است بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. نمونه هایی از داروهای تحت تاثیر شامل اتوموکستین، فنوتیازین ها، پیموزید، ریسپریدون، تاموکسیفن، تترابنازین، داروهای ضد آریتمی مانند پروپافنون، فلکاینید، ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند دزیپرامین، آمی تریپتیلین و غیره هستند.

مصرف مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز یا MAOI با پاروکستین ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده های MAO مثل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند.

اگر از داروهای دیگری که سروتونین را افزایش می دهند نیز استفاده می کنید، خطر ابتلا به سندرم سروتونین افزایش می یابد. به عنوان مثال می توان به موادهایی مانند MDMA یا اکستازی، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله سایر SSRI ها مانند سیتالوپرام، فلووکسامین، فلوکستین، SNRI ها مانند دولوکستین، ونلافاکسین)، تریپتوفان و غیره اشاره کرد.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (حشیش)، مسکن های اپیوئیدی (مانند کدئین)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم، لورازپام)، شل کننده های عضلانی و … به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو ممکن است با برخی از آزمایش‌های پزشکی/آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالاً باعث نتایج نادرست شود. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان شما از مصرف این دارو مطلع هستند.

تداخل پاروکستین با الکل

مصرف همزمان پاروکستین و الکل می تواند اثربخشی پاکسیل را کاهش دهد و شما را در معرض عوارض جانبی بیشتری از دارو قرار دهد. از آنجایی که الکل یک ضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی (CNS) است، می تواند پاروکستین را کم اثر کند. این باعث می شود که علائم شما به احتمال زیاد عود کند.

مصرف الکل در حین استفاده از قرص پاروکستین می تواند علائم افسردگی را بدتر کند، همچنین ممکن است باعث خواب آلودگی شما شود. شاید بهتر باشد تا زمانی که دارو اثر کند، نوشیدن الکل را متوقف کنید.

هشدارهای داروی پاروکستین

قبل از مصرف پاروکستین، اگر به آن حساسیت دارید یا اگر آلرژی دیگری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود.

قبل از استفاده از پاروکستین، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک خود بگویید، به خصوص: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، تشنج، سدیم پایین در خون، مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (بیماری آب سیاه چشم).

پاکسیل ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی یا تاری دید شما شود. الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. تا زمانی که بتوانید با خیال راحت این کارها را انجام ندهید، رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، یا کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد انجام ندهید.

قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک خود اطلاع دهید.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی پاروکستین، به ویژه خونریزی یا از دست دادن هماهنگی، حساسیت بیشتری داشته باشند. افراد مسن ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) باشند، به خصوص اگر آنها همچنین از قرص های آب (ادرار آور) استفاده می کنند. از دست دادن هماهنگی می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی قرص پاروکستین، به ویژه کاهش اشتها و کاهش وزن، حساسیت بیشتری داشته باشند. وزن و قد کودکانی که از این دارو استفاده می کنند را کنترل کنید.

پاروکستین در بارداری

مصرف پاروکستین یا پاکسیل در دوران بارداری توصیه نمی شود. ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند و نوزادانی که از مادرانی که در ۳ ماه آخر بارداری از آن استفاده کرده‌اند ممکن است گاهی اوقات علائم ترک مانند مشکلات تغذیه،تنفس، تشنج، سفتی عضلانی یا گریه مداوم را تجربه کنند. با این حال، از آنجایی که مشکلات روانی درمان نشده؛ مانند افسردگی، حمله پانیک، اختلال وسواس فکری-اجباری، و اضطراب می تواند به زن باردار و جنین داخل رحم او آسیب برساند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه با دستور پزشکتان تجویز شود.

در عوض، از پزشک خود بپرسید که آیا داروی دیگری برای شما مناسب است یا خیر. اگر قصد بارداری دارید، باردار می شوید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

پاروکستین در شیردهی

 قرص پاروکستین یکی از داروهای ضد افسردگی ترجیحی برای مصرف در دوران شیردهی است و توسط بسیاری از مادران شیرده بدون هیچ مشکلی استفاده شده است. اگر پزشک تایید کرد که کودک شما سالم است، مصرف پاروکستین در دوران شیردهی اشکالی ندارد، اما قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

نحوه نگهداری قرص پاروکستین

قرص پاروکستین را در ظرف دربسته در دمای اتاق، دور از حرارت، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. از یخ زدگی خودداری شود. پاکسیل را دور از دسترس اطفال نگه دارید. داروهای تاریخ گذشته را نگه ندارید.

‌

نام های تجاری پاروکستین در ایران

داروی پاروکستین با نام های تجاری زیر در ایران موجود است:

• لوکسیم
• دپاپکس
• سروستاپ

سوالات متداول در مورد پاروکستین

در این بخش به برخی سوالات رایج در مورد قرص پاروکستین می پردازیم.

پاروکستین باعث چاقی می شود؟

افزایش وزن با مصرف پاروکستین امکان پذیر است و پاروکستین و چاقی می تواند تا حدودی مرتبط باشد، به خصوص اگر دارو را برای مدت طولانی تری مصرف کنید. مصرف پاکسیل می تواند منجر به افزایش اشتها یا میل به غذا شود. علاوه بر این، پاروکستین می تواند متابولیسم فرد را کاهش دهد و به افزایش وزن کمک کند. خود افسردگی نیز می تواند بر وزن افراد تأثیر بگذارد زیرا این وضعیت می تواند بر انگیزه و سطح انرژی آنها تأثیر بگذارد.

پاروکستین یا سرترالین؟

طبق پژوهش ها سرترالین احتمال کمتری برای ایجاد تداخلات دارویی و دارویی دارد. در کارآزمایی‌های بالینی جداگانه، افرادی که پاروکستین مصرف کردند عوارض جانبی بیشتری نسبت به افرادی که سرترالین مصرف کردند گزارش کردند.

پاروکستین یا فلوکستین؟

پاروکستین و فلوکستین هر دو SSRI هستند و می توانند برای درمان بسیاری از شرایط مشابه استفاده شوند. اما آنها یکسان نیستند. تفاوت عمده بین آنها در استفاده برای کودکان است. پاروکستین فقط برای بزرگسالان ۱۸ سال و بالاتر مورد تایید FDA است، اما فلوکستین برای درمان بزرگسالان و کودکان (۸ سال و بالاتر) تایید شده است.

آیا پاروکستین بر زندگی جنسی من تأثیر می گذارد؟

اثرات مثبت پاروکستین ممکن است پس از مدتی، با بهبود خلق و خوی شما، زندگی جنسی شما را بهبود بخشد. برخی از اثرات منفی احتمالی عبارتند از: نعوظ دردناک، مشکلات نعوظ و مشکلات انزال، خونریزی واژینال و نرسیدن به ارگاسم مثل قبل و میل جنسی پایین تر. عوارض جانبی جنسی معمولاً پس از چند هفته اول از بین می رود. با این حال، اگر اینها اتفاق افتاد و برای شما مشکل ساز شد، به پزشک خود مراجعه کنید.

آیا مصرف همزمان پاروکستین و مواد خطرناک است؟

مصرف گل با پاروکستین می تواند ضربان قلب شما را سریع کند. حشیش همچنین می تواند با پاروکستین خواب آلودگی را بدتر کند. متادون می تواند خطر عوارض جانبی را در افرادی که پاروکستین مصرف می کنند افزایش دهد. مصرف پاروکستین با محرک هایی مانند MDMA (اکستازی) یا کوکائین، مواد توهم زا مانند ال اس دی، مواد روانگردان جدید مانند مفدرون می تواند خطرناک باشد.

آیا پاروکستین قوی ترین SSRI است؟

پاروکستین قوی ترین مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI موجود است، به این معنی که قوی ترین اثر را در جلوگیری از بازجذب سروتونین دارد. حتی در دوز پایین تر، ممکن است تأثیر قوی تری بر انتقال دهنده های عصبی نسبت به سایر داروهای SSRI داشته باشد.

منابع: drugs, webmd, medicalnewstoday

پزشک خوب، سامانه رزرو “آنلاین” روانشناس و روانپزشک و سایر حوزه های پزشکی و سلامت، به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در محدوده زندگی خود در سراسر کشور، انتخاب نموده و وقت خود را بصورت آنلاین رزرو کنید.