پدوفیلی (Pedophilia) به معنی میل جنسی به کودکان می‌باشد. این اختلال یک اختلال جنسی و روانی است. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند از لحاظ جنسی جذب کودکان می‌شوند. مبتلایان به این اختلال در اکثر مواقع مردان هستند و به هردو جنس چه دختر و چه پسر جذب می‌شوند. بسیاری از محققان پدوفیلی را نشانه عوامل روانی می‌دانند و ارتباط آن را با عوامل بیولوژیکی رد می‌کنند.
برخی معتقدند که علت بوجود آمدن این اختلال نتیجه قربانی بودن آزار جنسی فرد مبتلا به پدوفیلی در دوران کودکی است. البته بسیاری از افراد پدوفیلی در دوران کودکی مورد آزار جنسی قرار نگرفته‌اند. آموزش صحیح مسائل جنسی به کودکان می‌تواند آن‌ها از بسیاری از افراد خطرناک در جامعه محافظت کند. مبتلایان به این اختلال باید هرچه سریع‌تر مورد درمان قرار بگیرند. همچنین وظیفه خانواده و سایر مراقبان کودک این است که از کودکان خود در برابر این افراد مراقبت کنند. در این مقاله به بررسی این اختلال جدی روانی، علل، علائم، تشخیص و درمان آن می‌پردازیم.
اختلال پدوفیلی چیست؟
پدوفیلی به معنای جاذبه جنسی افراد پدوفیلی به کودکان می‌باشد. این کودکان اغلب به سن بلوغ نرسیده‌اند. افراد مبتلا به پدوفیلی تخیلات،اصرارها و رفتارهایی دارند که شامل فعالیت جنسی با کودکان می‌باشد. کودکان قربانی این اختلال در واقع ۱۳ سال یا کمتر از آن سن دارند. افراد مبتلا به این اختلال اغلب مرد هستند و قربانی‌های آن‌ها می‌توانند از هر دو جنس (کودک دختر و کودک پسر) باشند.
علائم اختلال پدوفیلی
طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، برای تشخیص اختلال پدوفیلی فرد مبتلا، باید علائم و معیارهای زیر را داشته باشد:
- تخیلات مکرر، شدید جنسی، اصرارها یا رفتارهای مربوط به فعالیت جنسی با کودک قبل از بلوغ (به طور کلی ۱۳ سال یا کمتر) برای مدت زمان حداقل ۶ ماه.
- این اصرارهای جنسی معمولا توسط فرد انجام می‌شوند یا باعث پریشانی قابل توجه در زمینه‌های اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه‌های عملکردی فرد می‌شود.
- فرد مبتلا به اختلال پدوفیلی حداقل ۱۶ سال سن دارد و حداقل ۵ سال از قربانی خود بزرگتر است.
علاوه بر این، در تشخیص اختلال پدوفیلی باید مشخص شود که آیا فرد به طور خاص به کودکان جذب می‌شود یا خیر. جنسیتی که فرد مبتلا به آن جذب می‌شود و آیا فرد مبتلا جذب محارم خود می‌شود یا خیر باید مورد بررسی قرار گیرد.
چالش‌های بسیاری برای تشخیص این اختلال وجود دارد. افرادی که به اختلال پدوفیلی مبتلا هستند به ندرت داوطلبانه به دنبال کمک می‌روند. مشاوره و درمان اغلب نتیجه حکم دادگاه است. مصاحبه‌ها، نظارت‌ها یا سوابق اینترنتی بدست آمده از طریق تحقیقات جنایی ممکن است شواهد مفیدی در تشخیص این اختلال باشد. استفاده گسترده از پورنوگرافی کودکان یک شاخص تشخیصی موثر برای تشخیص اختلال پدوفیلی می‌باشد.
اختلال پدوفیلی معمولا ممکن است با یک شرایط روانی دیگر نیز همراه باشد. این اختلالات روانی که ممکن است همراه با اختلال پدوفیلی رخ دهند عبارت‌اند از:
- اضطراب
- اختلال افسردگی ماژور
- اختلالات خلقی
- اختلال سوء‌مصرف مواد مخدر
علل ابتلا به اختلال پدوفیلی
علل ابتلا به اختلال پدوفیلی هنوز هم مشخص نیست. برخی شواهد نشان می‌دهد که اختلال پدوفیلی ممکن است در نتیجه رفتارهای خانوادگی باشد. اگرچه که معلوم نیست این رفتارها می‌توانند به صورت بیولوژیکی رخ دهند و یا در نتیجه رفتارهای آموخته شده رخ می‌دهند. همچنین عوامل محیطی دخیل نیز باید در نظر گرفته شوند. اینکه آیا فرد در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته است یا خیر. فردی که در دوران کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته است می‌تواند در آینده خود نیز این اعمال را تکرار کند. البته در این رابطه اختلاف نظر بسیاری وجود دارد. با این حال، مدل‌های یادگیری رفتاری نشان می‌دهد کودکی که قربانی یا مشاهده کننده رفتارهای نامناسب جنسی بوده است ممکن است در خطر بیشتری برای تقلید این رفتارها قرار گیرد.
مدل‌های فیزیولوژیکی در حال بررسی رابطه بالقوه بین رفتارها و هورمون‌ها هستند. به ویژه بررسی پرخاشگری و هورمون‌های مردانه مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اختلال پدوفیلی از ضریب هوشی پایین‌تری نسب به عموم افراد برخورداند.
همچنین اسکن مغزی نشان می‌دهد که مغز این افراد نسبت به سایر از ماده سفید کمتری برخوردار است. مادهٔ سفید به نواحی از دستگاه عصبی مرکزی (CNS) گفته می‌شود که عمدتاً از آکسون‌های میلینی، که به آن تنه‌های عصبی نیز گفته می‌شود، تشکیل شده است.
افراد ممکن است از علاقه جنسی خود به کودکان در حدود زمان بلوغ آگاه شوند. این اختلال یک شرایط مادام‌العمر است. اما اختلال پدوفیلی شامل مواردی است که می‌تواند با گذشت زمان تغییر کند. از جمله پریشانی، اختلالات روانی، و تمایل فرد به انجام اقداماتی در این رابطه.
اختلال پدوفیلی از بسیاری از جهات به اختلالات شخصیتی شباهت دارد. زیرا فرد مبتلا به این اختلال بسیار خود محور است و از کودکان به عنوان وسیله‌ای برای لذت بردن و ارضای خود استفاده می‌کند و در واقع شخصا دچار پریشانی عاطفی و عذاب وجدان در این رابطه نمی‌شود.
به طور کلی، به نظر می‌رسد که افراد پدوفیلی به طور کلی رفتار خود را طبیعی می‌دانند اما با این وجود معتقدند که آن را باید پنهان کنند زیرا جامعه آن‌ها را قبول نمی‌کند. پدوفیلی‌ها خود را اینگونه متقاعد می‌کنند که در واقع کار خوبی انجام می‌دهند و کودکان واقعا از این رابطه لذت می‌برند. حدس زده شده است که پدوفیلی‌ها به درستی رشد نکرده‌اند و در مرحله خاصی از رشد از نظر ذهنی ثابت یا گیر کرده‌اند، در حالی که هورمون‌ها و بدن فیزیکی آن‌ها به طور معمول بالغ می‌شوند.
درمان اختلال پدوفیلی
در حالی که درمان ممکن است به افراد پدوفیلی کمک کند تا از تمایلات خود نسبت به کودکان دست بکشند، بسیاری از آن‌ها به دلیل عواقب قانونی به دنبال درمان این اختلال نمی‌روند. برای افراد مبتلا به اختلال پدوفیلی که به دنبال کمک هستند، تحقیقات نشان می‌دهد که مدل‌های درمانی شناختی-رفتاری ممکن است موثر باشد. چنین مدل‌هایی ممکن است شامل شرطی سازی بیزاری آور (بیزار درمانی)، آموزش ابراز وجود (آموزش مهارت‌های اجتماعی، مدیریت زمان، ساختار)، پیشگیری از عود، سیستم‌های نظارتی (اعضای خانواده که به نظارت بر رفتار بیمار کمک می‌کنند) و رفتار صحیح مادام العمر.
مصرف دارو
داروها ممکن است همراه با روان درمانی برای درمان اختلال پدوفیلی استفاده شوند. این داروها شامل استات مدروکسی پروژسترون (Provera) و استات لوپرولاید (Lupron) ضد آندروژن برای کاهش میل جنسی هستند.
شدت میل جنسی به طور مداوم به رفتار پارافیلیا ارتباط ندارد و سطح بالای تستوسترون در گردش خون یک مرد را به پارافیلیا مستعد نمی‌کند. هورمون‌هایی مانند استات مدروکسی پروژسترون و استات سیپروترون باعث کاهش تستوسترون در گردش خون می‌شوند، به طور بالقوه میل جنسی و پرخاشگری را کاهش می‌دهند. این هورمون‌ها، که به طور معمول همراه با درمان‌های رفتاری و شناختی استفاده می‌شوند، ممکن است دفعات نعوظ، تخیلات جنسی و شروع رفتارهای جنسی، از جمله خودارضایی و مقاربت را کاهش دهند. همچنین مشخص شده است که داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین میل جنسی را کاهش می‌دهد.
منابع
در صورت نیاز می‌توانید با مراجعه به سایت پزشک خوب از بهترین روانشناسان در ایران به صورت اینترنتی وقت بگیرید.
اگر نیاز به دریافت راهنمایی در این زمینه دارید، روی دکمه زیر کلیک کنیدرزرو آنلاین نوبت از روانشناس
