روان درمانی چیست؟ علائمی که نشان می‌دهند به کمک روان درمانگر نیاز دارید

روان درمانی در واقع همان روانشناسی که به عنوان گفتار درمانی نیز شناخته می‌شود. روان درمانی به تکنیک‌هایی اشاره دارد که به افراد کمک می‌کند تا رفتارها، افکار و احساساتی را تغییر دهند که باعث ایجاد مشکل یا پریشانی می‌شود. این اصطلاحی است که درمان اختلالات روانی و پریشانی روانی را از طریق تکنیک‌های کلامی و روانشناختی توصیف می‌کند.
در طول این فرآیند، یک روان درمانگر به مراجع کمک می‌کند تا با مشکلات خاص یا عمومی، مانند بیماری روانی یا منبع استرس زندگی مقابله کند. بسته به رویکردی که درمانگر استفاده می‌کند، می‌توان از طیف وسیعی از تکنیک‌ها و استراتژی‌ها استفاده کرد. تقریباً همه انواع روان درمانی شامل ایجاد یک رابطه درمانی، برقراری ارتباط و ایجاد گفتگو و تلاش برای غلبه بر افکار یا رفتارهای مشکل ساز است.

روان درمانی به عنوان یک حرفه متمایز دیده می‌شود، انواع مختلفی از متخصصان در این حوزه فعالیت می‌کنند. از جمله روانشناسان بالینی، روانپزشکان، مشاوران، درمانگران ازدواج و خانواده، مددکاران اجتماعی، مشاوران سلامت روان، و پرستاران روانپزشکی و… از این دسته زا متخصصان هستند.
این مقاله انواع مختلف روان درمانی موجود و مزایای بالقوه روان درمانی را مورد بحث قرار می‌دهد. همچنین شرایط مختلفی را که می‌تواند درمان کرد و اثربخشی آن انواع اختلالات را پوشش می‌دهد.

 

 

انواع روان درمانی

روان درمانی بسته به سبک درمانگر و نیازهای بیمار می‌تواند قالب‌های مختلفی داشته باشد. چند نوع روان درمانی که ممکن است با آن‌ها روبرو شوید عبارتند از:

• درمان فردی، که شامل کار انفرادی با روان درمانگر است.
• زوج درمانی، که شامل کار با یک درمانگر به عنوان یک زوج برای بهبود عملکرد در رابطه است.
• خانواده درمانی، که بر بهبود پویایی درون خانواده متمرکز است و می‌تواند افراد متعددی را در یک واحد خانواده شامل شود.
• گروه درمانی که شامل گروه کوچکی از افراد می‌باشد که هدف مشترکی دارند. (این رویکرد به اعضای گروه اجازه می‌دهد تا از دیگران حمایت کنند و همچنین رفتارهای جدیدی را در یک گروه حمایت کننده و پذیرا تمرین کنند.)

نکته مهمی که بهتر است بدانید این است که روانشناسان به طور کلی از یک یا چند رویکرد بهره می‌گیرند و رویکرد هر روانشناس ممکن است با دیگری متفاوت باشد.

هر دیدگاه نظری به عنوان یک نقشه‌راه عمل می‌کند تا روانشناس بتواند بیمار و مشکلات او را بشناسد و راه‌حل‌های خود را ارائه دهد.

نوع درمانی که دریافت می‌کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد:

پژوهش‌های روانشناختی فعلی، گرایش نظری روانشناس شما و آنچه که حال شما را بهبود می‌بخشد.

بنابراین بهتر است در انتخاب روانشناس خود دقت کنید. مراجعه به اولین روانشناس در دسترس همیشه هم بهترین راه نیست.

دیدگاه نظری روانشناس بر آنچه که در مطب اتفاق می‌افتد تأثیر می‌گذارد.

برای مثال، روانشناسانی که از متد شناختی-رفتاری استفاده می‌کنند، رویکرد عملی خاص خودشان را برای درمان دارند. روانشناس ممکن است از شما بخواهد کارهای خاصی را انجام دهید تا مهارت‌های مقابله‌ای خود را تقویت کنید. این رویکرد اغلب شامل تکالیفی است که باید در خانه انجام دهید.

روانشناس شناختی رفتاری ممکن است از شما بخواهد اطلاعات بیشتری جمع‌آوری کنید.

برای مثال، از شما می‌خواهد واکنش‌های خود نسبت به موقعیت های مختلف را به صورت آنی ثبت کنید. یا ممکن است از شما بخواهد مهارت‌های جدیدی را بین جلسات تمرین کنید.

مثلا ممکن است از فردی که فوبیای آسانسور دارد بخواهد دکمه آسانسور را فشار دهد. همچنین ممکن است تکالیف خواندن و مطالعه داشته باشید تا با یک موضوع خاص بیشتر آشنا شوید.

در مقابل، رویکردهای روانکاوی و انسان‌گرایانه بیشتر بر صحبت کردن تمرکز دارند تا فعالیت کردن. ممکن است جلسات ابتدایی با بحث در مورد تجربیات اولیه شما سپری شوند تا روانشناس دلایل اصلی مشکلات فعلی شما را دریابد.

درباره رویکرد روانکاوی اینجا را بخوانید.

‌‌

 

روانشناس شما ممکن است از مؤلفه‌های چند متد درمانی استفاده کند. در واقع، بیشتر درمانگران خود را به یک رویکرد مشخص محدود نمی‌کنند.

در عوض، مؤلفه‌های مختلف از رویکردهای متفاوت را در هم می‌آمیزند تا به یک رویکرد مشخص بر حسب نیازهای بیمار دست یابند.

نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که آیا روانشناس شما در زمینه‌ای که کمک می‌خواهید تخصص دارد و آیا می‌تواند به شما کمک کند یا خیر.

 

فواید روان درمانی

روان درمانی اغلب مقرون به صرفه تر از سایر انواع درمان است و برای کسانی که به داروهای روانگردان نیاز ندارند گزینه مناسبی است. شما می‌توانید از مزایای احتمالی روان درمانی بهره مند شوید حتی اگر فقط احساس کنید که چیزی در زندگی شما خاموش است که ممکن است با مشورت با یک متخصص سلامت روان بهبود یابد. مزایای قابل توجه روان درمانی عبارتند از:

• مهارت‌های ارتباطی بهبود یافته است
• الگوهای فکری سالم‌تر و آگاهی بیشتر از افکار منفی
• بینش بیشتر در مورد زندگی شما
• توانایی انتخاب‌های سالم تر
• استراتژی های مقابله‌ای بهتر برای مدیریت پریشانی
• پیوندهای خانوادگی قوی تر

اثربخشی روان درمانی

یکی از انتقادات عمده‌ای که بر روان درمانی وارد می شود، اثربخشی آن را زیر سوال می‌برد. در یک مطالعه اولیه و مکرر، روان‌شناسی به نام هانس آیزنک دریافت که دو سوم شرکت‌کنندگان بدون توجه به اینکه آیا روان‌درمانی دریافت کرده‌اند یا خیر، طی دو سال بهبود یافته یا خودبه‌خود بهبود یافته‌اند. با این حال، در بسیاری از مطالعات بعدی، محققان دریافتند که روان درمانی می‌تواند بهزیستی مراجعان را افزایش دهد. بررسی هزینه درمان Verywell Mind نشان داد که از هر ۱۰ آمریکایی ۸ نفر در درمان معتقدند که علیرغم هزینه‌های بالا، سرمایه گذاری خوبی است. علاوه بر این:

• ۹۱% از کیفیت درمانی که دریافت می‌کنند راضی هستند
• ۸۴% از پیشرفت خود به سمت اهداف سلامت روان شخصی راضی هستند
• ۷۸ درصد معتقدند که درمان نقش مهمی در دستیابی به این اهداف دارد

بروس وامپلد، آمارشناس و روانشناس، در کتاب خود «بحث بزرگ روان درمانی» گزارش داد که عواملی مانند شخصیت درمانگر و همچنین اعتقاد آن‌ها به اثربخشی درمان در نتیجه روان درمانی نقش دارد. با کمال تعجب، Wampold پیشنهاد کرد که نوع درمان و مبنای نظری درمان تأثیری بر نتیجه ندارد. این اختلاف نظر محققان را برانگیخت تا به بررسی و مطالعه اثربخشی روان درمانی ادامه دهند. تحقیقات جدیدتر نشان داده است که روان درمانی شکل موثری از درمان برای برخی از اختلالات اضطرابی، اختلالات خلقی و اختلالات خوردن و همچنین غم و اندوه و تروما است.

 

چگونه بفهمیم که آیا به روان درمانی نیاز هست؟

ممکن است متوجه شوید که روان درمانی می‌تواند به مشکلات زندگی کمک کند، اما هنوز هم کمک گرفتن یا حتی تشخیص زمان صحبت با یک متخصص می‌تواند دشوار باشد. برخی از نشانه‌های کلیدی که ممکن است زمان مراجعه به روان درمانگر فرا رسیده باشد عبارتند از:

• این موضوع باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجهی در زندگی شما می‌شود. اگر احساس می‌کنید که مشکلی که با آن روبرو هستید تعدادی از زمینه‌های مهم زندگی شما از جمله مدرسه، کار و روابط را مختل می کند، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که روان درمانی را امتحان کنید.
• شما به مکانیسم‌های مقابله‌ای ناسالم یا خطرناک متکی هستید. اگر متوجه می‌شوید که با مشکل خود به روش‌های ناسالم مانند سیگار کشیدن، نوشیدن، پرخوری یا رفع ناراحتی‌های خود از دیگران برخورد می‌کنید، کمک گرفتن می‌تواند به شما در یافتن راهبردهای مقابله سالم‌تر و مفیدتر کمک کند.
• دوستان و خانواده نگران سلامتی شما هستند. اگر به نقطه ای رسیده است که سایر افراد نگران سلامت عاطفی شما هستند، ممکن است زمان آن رسیده باشد که ببینیم آیا روان درمانی می‌تواند وضعیت روانی شما را بهبود بخشد یا خیر.
• کتاب‌های خودیاری را خوانده‌اید، برخی از تکنیک‌هایی را که در مورد آن‌ها به صورت آنلاین خوانده‌اید بررسی کرده‌اید، یا حتی سعی کرده‌اید مشکل را نادیده بگیرید، اما به نظر می‌رسد که همه چیز ثابت می‌ماند یا حتی بدتر می‌شود.

 

چه زمانی بهتر است به سراغ روان درمانی برویم؟

به دلیل تصورات غلط بسیاری که در مورد روان درمانی وجود دارد، ممکن است تمایلی به امتحان کردن این متد درمانی نداشته باشید.

حتی اگر از واقعیت امر و وجود مشکل آگاه باشید، ممکن است برای شروع درمان احساس تردید و اضطراب کنید.

احساس افسردگی، اضطراب یا عصبانیت خوشایند نیست.

غلبه بر این احساسات ارزشش را دارد که یه روان درمانگر مراجعه کنید. اگر کیفیت زندگی شما آنطور نیست که انتظارش را دارید، روان درمانی می‌تواند به شما کمک کند.

برخی افراد نیز بعد از اینکه یک مدت طولانی احساس افسردگی، اضطراب یا عصبانیت داشته‌اند، سراغ روان درمانی می‌روند.

برخی نیز برای درمان یک بیماری مزمن که سلامت عاطفی یا جسمی آنها را به خطر انداخته سراغ این درمان می‌روند.

 با این حال، مشکلات کوتاه‌مدت دیگری نیز وجود دارد که نیازمند درمان هستند:

• طلاق
•  تنهایی
• احساس درماندگی در محل کار جدید
• یا غمِ از دست دادن یکی از عزیزان (درباره اختلال سوگ بیشتر بدانید).

چه زمانی به روانشناس مراجعه کنیم؟

• احساس درماندگی و غم و اندوه طولانی‌مدت
• ناتوانی در حل مشکلات شخصی علیرغم کمک خانواده و دوستان
• عدم تمرکز بر وظایف کاری یا انجام سایر کارهای روزمره
• نگرانی مفرط، انتظار وقایع ناگوار و احساسِ قرار داشتن در لبه پرتگاه
• نوشیدن زیاد الکل، سوءمصرف مواد مخدر یا پرخاشگری، به صورتی که به شما یا اطرافیان‌تان آسیب می‌زند

 

چه روان درمانی میتواند کمک کند

روان درمانی انواع مختلفی دارد، اما همه برای کمک به افراد برای غلبه بر چالش ها، توسعه راهبردهای مقابله و داشتن زندگی شادتر و سالم‌تر طراحی شده‌اند. اگر علائم یک اختلال روانی یا روانپزشکی را تجربه می‌کنید، ممکن است از ارزیابی توسط یک روان درمانگر آموزش دیده و با تجربه که واجد شرایط ارزیابی، تشخیص و درمان شرایط سلامت روان است بهره مند شوید. روان درمانی برای درمان طیف وسیعی از شرایط سلامت روان استفاده می‌شود، از جمله:

• اعتیاد
• اختلالات اضطرابی
• اختلال دو قطبی
• افسردگی
• اختلالات اشتها
• اختلال وسواس فکری عملی
• فوبیاها
• اختلال استرس پس از سانحه
• اختلال مصرف مواد

علاوه بر این، روان درمانی به افراد کمک می‌کند تا با موارد زیر کنار بیایند:

• درد مزمن یا بیماری‌های جدی
• طلاق و جدایی
• غم یا از دست دادن
• بیخوابی
• عزت نفس پایین
• مشکلات رابطه
• فشار

 

تکنیک‌های روان درمانی

هنگامی که مردم کلمه روان درمانی را می‌شنوند، بسیاری این تصویر کلیشه‌ای را تصور می‌کنند که یک بیمار روی کاناپه دراز کشیده و صحبت می‌کند در حالی که یک درمانگر روی صندلی نزدیکی نشسته و افکار خود را روی یک دفترچه یادداشت زرد یادداشت می‌کند. واقعیت این است که تکنیک‌ها و شیوه‌های مختلفی در روان درمانی استفاده می‌شود.
روش دقیق مورد استفاده در هر موقعیت می‌تواند بر اساس عوامل مختلفی از جمله آموزش و پیشینه درمانگر، ترجیحات مراجع و ماهیت دقیق مشکل فعلی مراجع متفاوت باشد. در ادامه مروری کوتاه بر انواع اصلی درمان خواهیم داشت:

رفتار درمانی

هنگامی که رفتارگرایی در اوایل قرن بیستم به یک مکتب فکری برجسته‌تر تبدیل شد، تکنیک‌های شرطی‌سازی نقش مهمی در روان‌درمانی ایفا کردند.
در حالی که رفتارگرایی ممکن است مانند گذشته غالب نباشد، بسیاری از روش های آن هنوز هم امروزه بسیار محبوب هستند. رفتار درمانی اغلب از شرطی سازی کلاسیک، شرطی سازی عملی و یادگیری اجتماعی برای کمک به مراجعان برای تغییر رفتارهای مشکل ساز استفاده می‌کند.

شناختی رفتاری

رویکردی که به عنوان درمان شناختی رفتاری (CBT) شناخته می‌شود، یک درمان روان درمانی است که به بیماران کمک می‌کند تا افکار و احساساتی را که بر رفتارها تأثیر می‌گذارد، درک کنند. CBT برای درمان طیف وسیعی از شرایط از جمله فوبیا، اعتیاد، افسردگی و اضطراب استفاده می‌شود.

CBT شامل تکنیک‌های شناختی و رفتاری برای تغییر افکار منفی و رفتارهای ناسازگار است. این رویکرد به افراد کمک می‌کند تا افکار اساسی را که به پریشانی کمک می‌کند تغییر دهند و رفتارهای مشکل ساز ناشی از این افکار را اصلاح کنند.

شناختی

انقلاب شناختی دهه ۱۹۶۰ نیز تأثیر عمده‌ای بر عملکرد روان‌درمانی داشت، زیرا روان‌شناسان به طور فزاینده‌ای بر چگونگی تأثیر فرآیندهای فکری انسان بر رفتار و عملکرد تمرکز کردند. به عنوان مثال، اگر تمایل دارید جنبه‌های منفی هر موقعیتی را ببینید، احتمالاً دیدگاه بدبینانه‌تری خواهید داشت و روحیه کلی‌تری خواهید داشت.
هدف شناخت درمانی، شناسایی تحریف‌های شناختی است که منجر به این نوع تفکر می‌شود و آن‌ها را با موارد واقع بینانه و مثبت جایگزین می‌کند. با انجام این کار، افراد می‌توانند خلق و خوی و رفاه کلی خود را بهبود بخشند.

شناخت درمانی بر این ایده متمرکز است که افکار ما تأثیر قدرتمندی بر سلامت روان ما دارند.

درمان انسانی

از دهه ۱۹۵۰، مکتب فکری معروف به روانشناسی انسانگرا شروع به تأثیرگذاری بر روان درمانی کرد. کارل راجرز، روان‌شناس انسان‌گرا، رویکردی به نام درمان مشتری‌محور را توسعه داد که بر درمانگر توجه مثبت بی‌قید و شرط به مراجع تمرکز داشت. امروزه جنبه‌های این رویکرد همچنان به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. رویکرد انسان گرایانه به روان درمانی بر کمک به افراد برای به حداکثر رساندن پتانسیل خود متمرکز است و بر اهمیت خودکاوی، اراده آزاد و خودشکوفایی تأکید می‌کند.

روانکاوی

در حالی که در زمان یونان باستان روان درمانی به اشکال مختلف انجام می‌شد، اما زمانی شروع رسمی خود را آغاز کرد که زیگموند فروید شروع به استفاده از گفتار درمانی برای کار با بیماران کرد. تکنیک‌هایی که معمولاً توسط فروید مورد استفاده قرار می‌گرفت شامل تحلیل انتقال، تعبیر خواب و تداعی آزاد بود. این رویکرد روانکاوانه شامل کاوش در افکار و تجربیات گذشته فرد برای جستجوی افکار، احساسات و خاطرات ناخودآگاه است که ممکن است بر رفتار تأثیر بگذارد.

چگونه از روان درمانی بیشترین بهره را ببریم؟

اثربخشی درمان بسته به طیف وسیعی از عوامل می‌تواند متفاوت باشد. ماهیت و شدت مشکل شما در این امر نقش دارد، اما کارهایی نیز وجود دارد که می‌توانید برای استفاده حداکثری از جلسات خود انجام دهید، از جمله:

• با درمانگر خود صادق باشید: سعی نکنید مشکلات یا احساسات خود را پنهان کنید. هدف شما این است که به عنوان خود واقعی خود نشان دهید بدون اینکه سعی کنید جنبه‌هایی از شخصیت خود را پنهان کنید که ممکن است از افشای آن‌ها هراس داشته باشید.
• احساس احساسات خود: سعی نکنید احساسات منفی یا ناراحت کننده مانند غم، خشم، ترس یا حسادت را پنهان کنید. صحبت در مورد این احساسات در چارچوب درمان می‌تواند به شما در درک بهتر آن‌ها کمک کند.
• باز بودن برای فرآیند: روی ایجاد یک اتحاد درمانی باز و واقعی با درمانگر خود کار کنید. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که درمان زمانی مؤثرتر است که با متخصص سلامت روانی که شما را درمان می‌کند، ارتباط برقرار کنید
• شرکت در جلسات: زندگی شلوغ می‌شود، اما سعی کنید به بهترین شکل ممکن به برنامه درمانی و قرار ملاقات‌های برنامه ریزی شده خود پایبند باشید.
• انجام کار: اگر درمانگر شما تکالیفی را برای کار در خارج از جلسات شما تعیین می‌کند، سعی کنید آن را قبل از جلسه بعدی به پایان برسانید.

 

کی به رواندرمانگر مراجعه کنیم؟

طبق گزارشات، بیش از یک چهارم بزرگسالان افسردگی، اضطراب و اختلال روانی را در هر سال تجربه می‌کنند.

برخی دیگر برای مقابله با یک بیماری جدی، کاهش وزن و یا ترک سیگار به کمک  نیاز دارند. سایر افراد نیز با مشکلات مربوط به روابط خود، از دست دادن شغل، مرگ یکی از عزیزان، استرس، سوءمصرف مواد مخدر و مسائل دیگر دست‌وپنجه نرم می‌کنند. و این مشکلات می‌توانند باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره  افراد شوند.

یک روانشناس خوب چه ویژگی هایی دارد؟

 

حقایق مربوط به روان درمانی که بهتر است بدانیم

اگر اطلاعات شما در خصوص روان درمانی از تلویزیون یا فیلم به دست آمده است، ممکن است تصورات غلطی در مورد درمان داشته باشید. پس بهتر است اطمینان یابید که حقیقت های روان درمانی را می‌دانید تا بتوانید از مزایای آن به صورت کامل بهره‌مند شوید.

هر کسی می‌تواند از روان درمانی استفاده کند، افراد به دلایل مختلف سراغ روان درمانی می‌روند: برخی از آنها روان درمانی را برای افسردگی، اضطراب یا سوءمصرف مواد دنبال می‌کنند.

 برخی نیز برای مقابله با تغییرات زندگی یا اصلاح مشکلات رفتاری خود سراغ آن می‌روند

برخی نیز برای مدیریت و متعادل کردن خواسته‌های فرزندان، کار و مسئولیت‌های خانوادگی، مقابله با بیماری، بهبود مهارت‌های ارتباطی یا مدیریت عوامل استرس‌زا که همه انسان‌ها را شامل می‌شود، به کمک نیاز دارند.

چرا از مراجعه به رواندرمانگر خودداری می‌کنیم؟

 

برچسب زنی های اجتماعی

برچسبی که دیگران به افراد نیازمند به روان درمانی می‌زنند، همواره یک عامل بازدارنده قوی برای این مراجعه به روانشناس بوده است. اما برعکس، درخواست کمک در شرایط حاضر نشانه تدبیر است. محققان به ارتباطات جدیدی بین مراقبت از سلامت روان و سلامت جسمانی دست یافته‌اند که پیوند سلامت جسم-روان نامیده می‌شود.

در برخی موارد هم مشکلات روانشناختی می‌توانند نمودِ بیرونی داشته باشند. در واقع گاهی اوقات وقتی فرد بیماری جسمی دارد، ممکن است پای یک علت روانشناختی در میان باشد.

روان درمانی به معنای درکِ درست و واقعی از افکار و احساسات است. وقتی دوران سختی را سپری می‌کنید، پشتیبانی خانواده و دوستانی که به آنها اعتماد دارید اهمیت زیادی دارد.

 

اما کار روانشناس (روان درمانگر) فراتر از صحبت کردن با خانواده و دوستان است.

روانشناسان با استفاده از معلومات، تجربه و تخصص خود مشکلات پیچیده را تشخیص می‌دهند. تحقیقات نشان می‌دهند روان درمانی مؤثر و مفید است. تکنیک‌هایی که روانشناس در روان درمانی از آنها استفاده می‌کند، طی ده‌ها سال تحقیق توسعه یافته‌اند و بسیار بیش از صحبت کردن و گوش دادن مؤثر هستند.

روانشناسان می‌توانند الگوهای رفتاری و فکری شما را به طور عینی تشخیص دهند؛ درحالیکه ممکن است کسانی که به شما نزدیک هستند اصلا متوجه آن نشده باشند.

روانشناس ممکن است همان اظهارات یا مشاهداتی را که در روابط‌تان وجود دارد ارائه کند، اما تأثیر آن به دلیل زمان‌بندی دقیق، تمرکز یا اعتمادی که به او دارید به مراتب بیشتر خواهد بود.

به علاوه، شما می‌توانید با روانشناس خود صادقانه حرف بزنید، بدون اینکه نگران باشید دیگران از گفته‌های شما مطلع شوند.

رابطه بیمار و درمانگر بر اساس اصل محرمانگی (اصل رازداری) استوار است.

البته استثنائاتی وجود دارد که روانشناس وظیفه دارد دیگران را از گفته‌های شما مطلع کند. به عنوان مثال، وقتی از آسیب رساندن به خود یا دیگران حرف می‌زنید.

اما روانشناس موظف است همین حدود رعایت نکردن اصل رازداری را هم با شما در میان بگذارد.

در حقیقت، افراد به روانشناسان خود چیزهایی را می‌گویند که پیش از این هرگز به شخص دیگری نگفته‌اند. اگر مشکلات شما بدون هیچ پیشرفتی ادامه داشته است، وقت آن رسیده که از یک روانشناس مجرب کمک بگیرید.

 

درخواست کمک، شروعِ بهبودی است

بسیاری از افراد تلاش کردند مشکلات خود را به تنهایی برای هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها درمان کنند، اما در نهایت متوجه شدند که تلاش هایشان کافی نبوده است.

 تصمیم‌گیری برای شروع روان درمانی به این معنی نیست که شکست خورده‌اید یا انسان ضعیفی هستید!

همانطور که وقتی نمی‌توانید اتومبیل خود را تعمیر کنید و یه تعمیرگاه مراجعه می‌کنید و مراجعه به تعمیرگاه به معنی این نیست که شما فرد ناتوان و یا شکست خورده ای هستید.

البته قابل ذکر است که در برخی از اختلالات روانشناختی مانند افسردگی یا حملات هراس، یک مؤلفه بیولوژیک (عامل ژنتیکی) وجود دارد که روند بهبودی را دشوار می‌سازد.

در حقیقت، درخواست کمک نشانه‌ی قدرت است نه ضعف، و این نخستین گام در مسیر بهبودی است.

 

روان درمانی یک پروسه تعاملی و دوطرفه است

روانشناس اغلب از شما می‌خواهد مشکلی را که باعث شده به او مراجعه کنید شرح دهید. البته این مصاحبه فقط نقطه آغازین روان درمانی است. آنها همچنین اطلاعات مربوط به پیشینه و سوابق مشکلات شما در مراحل مختلف زندگی و نحوه مقابله کردن شما با مشکلات را جمع‌آوری می‌کنند. روان درمانی به طور معمول یک پروسه تعاملی و دوطرفه است که از گفتگو برای حل مشکلات بیمار استفاده می‌کند.

روانشناس ممکن است به شما تکلیف خانگی بدهد تا بتوانید مهارت‌های جدیدی را بین جلسات تمرین کنید. همچنین ممکن است تکالیف مطالعه ای داشته باشید تا با یک موضوع خاص بیشتر آشنا شوید.

شما و روانشناس به کمک یکدیگر مشکلات خود را تشخیص می‌دهید، اهداف را تعیین کرده و روند پیشرفت خود را کنترل می‌کنید.

راحت باشید. یکی از مؤلفه‌های روان درمانی بررسیِ تجربیات کودکی و رویدادهای مهم زندگی است. جمع‌آوری اطلاعات مربوط به پیشینه خانوادگی می‌تواند به شما و روانشناس کمک کند به یک درک مشترک از ادراکات و راهبردهای مقابله‌ای برسید.

هدف از بازنگری در گذشته این است که درک بهتری از وضعیت فعلی خود داشته باشید و تغییرات مثبت را در آینده اعمال نمایید.

با این حال، روانشناس بعضاً تصمیم می‌گیرد صرفاً بر مشکل فعلی یا بحرانی که شما را به سمت درمان کشانده است تمرکز کند و به هیچ وجه سراغ گذشته نمی‌رود.

به این ترتیب، یاد می‌گیرید از تکنیک‌ها یا ابزارهای موجود برای تغییر افکار یا رفتارهای مشکل‌ساز خود استفاده کنید. روانشناسانی که از سبک گزینشی برای درمان استفاده می‌کنند، می‌دانند که چطور جلسات را پیش ببرند تا علاوه بر واکاوی گذشته به افکار و رفتارهای مسئله‌دار فعلی نیز رسیدگی شود.

 

روان درمانی یک پروسه ابدی نیست

سرعت بهبود پیدا کردن مشکلات در هر شخصی متفاوت است برای مثال، در یک مطالعه نیمی از بیماران پس از گذشت تنها ۸ جلسه روان درمانی بهبود یافتند، در حالیکه ۷۵% از بیماران پس از ۶ ماه بهبود پیدا کردند.

این موضوعی است که شما و روانشناس‌تان می‌توانید هنگام تدوین برنامه درمانی درباره آن صحبت کنید. هدف روانشناس این نیست که شما را تا ابد به عنوان یک مراجعه کننده نگه دارد، بلکه می‌خواهد به شما این توانایی را بدهد که بهتر عمل کنید و زندگی بهتری داشته باشید.

روان درمانی یک پروسه محرمانه است

توجه داشته باشید که روان درمانی بر اصل محرمانگی استوار است. تنها شما می‌توانید سوابق درمانی خود را به شخص دیگری نشان دهید. تنها کسانی که از جلسات روان درمانی مطلع هستند، شما، روانشناس و افرادی خواهند بود که روانشناس اجازه صحبت کردن با آنها را به شما داده است (مانند پزشک یا یک عضو خانواده).

 

سوالات متداول 

• روان درمانی چه روش‌هایی دارد؟
  روان درمانی دارای شیوه‌های مختلف است که با استفاده از آن‌ها می‌توان مشکلات را برطرف کرد. از روش‌های متداول روان درمانی می‌توان به درمان انسان گرایانه، روان درمانی بین فردی، زوج درمانی، روانکاوی، درمان شناختی رفتاری اشاره کرد. 
• تعداد جلسات مورد نیاز روان درمانی برای هر فردی چقدر است؟
  جلسات روان درمانی به صورت انفرادی، گروهی یا خانوادگی برگزار می‌شود. معمولا یک بار در هفته و به مدت ۳۰ تا ۵۰ دقیقه خواهد بود. در این جلسات هم مراجعه کننده و هم روان درمان باید فعال باشند. البته تعداد جلسات و مدت زمان آن هم به نوع عارضه و شدت آن بستگی دارد. 
• آیا در پروسه روان درمانی از دارو هم استفاده می‌شود؟
  برخی از پزشکان برای بهبود اختلال در کنار روان درمانی از دارو هم استفاده می‌کنند. این رو روش مکمل یکدیگر هستند، در برخی مواقع دارو درمانی و در برخی زمان‌ها روان‌درمانی می‌تواند موثرتر باشد. استفاده همرمان از این دو روش قدرت تاثیرگذاری بسیار بیشتری دارد. 
• روان درمانی در رفع کدام مشکلات می‌تواند مثبت عمل کند؟
  اختلالات اضطراب، اختلالات خلق و خو، اعتیاد، اختلالات مربوط به غذا خوردن و تغذیه، اسکیزوفرنی و اختلالات شخصیتی و….. همه از مواردی هستند که می‌توانند توسط روان درمانی بهبود پیدا کنند. 
• تعداد جلسات روان درمانی و مدت زمان آن‌ها به چه عواملی بستگی دارد؟
  نوع عارضه، شدت عارضه، میزان استرس، میزان پیشرفت فرد، انگیزه و رغبت فرد، پشتیبانی و حمایت خانواده، بیماری و موقعیت فرد، مدت زمانی که درگیر بیماری بوده و…. همه از مواردی هستند که می‌توانند روی تعداد جلسات و مدت زمان آن تاثیرگذار باشند. 

 

نویسنده: میترا سیفان- روانشناس

پزشک خوب، سامانه آنلاین رزرو اینترنتی نوبت از روانشناسان (روان درمانگران) و روانپزشکان است که به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در کوتاه ترین زمان و در نزدیکی محل زندگی خود پیدا کرده و وقت خود را به صورت آنلاین رزرو نمایید.