اگر شما هم مثل اکثر ساکنان شهرهای بزرگ، از اول صبح تا شب در حال دویدن برای رسیدگی به کارهای متفاوت هستید، خواندن این مطلب را از دست ندهید.
برگرفته از سخنان دکتر جیسون لیندر، روانشناس بالینی و مربی توجه آگاهی در دانشگاه کالیفرنیا.
توجه آگاهی و انرژی عادت
در مواقعی که به شدت بدخلق می شوم یا در حالت روزمرگی گیر می کنم، تمرینهای توجه آگاهی مرا در مشاهده و کاهش کشمکش های همیشگی و قدرتمندم کمک میکند.
برای خواندن مطلب توجه آگاهی اینجا کلیک کنید
نویسنده و فعال صلح ویتنامی، تیک نات هان که به خاطر تلاش های مادام العمر خود برای گسترش صلح در سراسر جهان شناخته شده است، در یکی از هشتاد کتاب پرفروش خود (حس ذائقه Savor) که در مورد خوردن توجه آگاهانه نوشته شده، راجع به مشاهداتش در بازدید از ایالات متحده می گوید: متوجه شدم که اکثر مردم تمایل دارند با انرژی عادت بسیاری زندگی کنند.
بلافاصله کنجکاویم برانگیخته شد:
“انرژی عادت” چیست؟
اینجا یک نمونه شخصی خجالت آور را برایتان تعریف میکنم.
پنج ماه پیش (خیلی خوب، پنج روز پیش) نمی توانستم یک مدرک ساده را به دلیل مشکلات فنی چاپگر، چاپ کنم. شرم آور است که باید اعتراف کنم که چون عجله داشتم، از روی ناامیدی تک و تنها در آپارتمانم به شدت فریاد کشیدم.
خیلی خوب شد که هیچ کس دیگری دور و برم نبود که صدایم را بشنود. یکی از آن لحظاتی بود که دلم می خواست بمیرم (خیلی دیرم شده بود).
دو دقیقه برای چاپ یک صفحه، خیلی طولانی به نظر می رسید و من عجله داشتم تا در روز پر مشغله ام به کار بعدی برسم.
این نحوه ی زندگی بسیاری از ماست!
وقتی مکث کردم و آنچه رخ داده بود را دوباره مرور کردم، فکر کردم که مشکل من چه چیزی بوده؟
من در انرژی عادت حکم فرما در جامعه ای گیر کرده بودم که بر بهره وری و مصرف گرایی تأکید دارد.
اشتباه برداشت نکنید، گاهی اوقات ما نیاز داریم که عجله کنیم. در برخی مواقع حتی می تواند عاقلانه باشد که عجله کنیم.
با این حال، چند بار شده که خودتان را در حال عجله برای انجام کاری بیابید در صورتی که فرصت زیادی دارید؟
شاید یک روز جمعه صبح که با عجله در راه رفتن به مغازه ای بودید، بدون هیچ برنامه مجزای دیگری برای بعد از آن! برای چه چیزی عجله داشتید؟
انرژی عادت
انرژی عادت دقیقا همان نیروی قدرتمندی است که ما را در طول زندگی به شدت تکان می دهد، اغلب هنگامی که هیچ عجله ای وجود ندارد ما را به عجول بودن در اکثر فعالیت هایمان برای رفتن به مرحله ی بعدی وا می دارد.
زمان بیشتر بهتر است، نه؟ همیشه بیشتر داشتن بهتر است! می دانم که چرا اینطور فکر می کنید، تأثیر سرمایه داری! همه چیز بخاطر بهره وری و سودمندی است.
نیروی انرژی عادت بسیار بی ثبات است زیرا ما تمایل داریم از آن بی اطلاع باشیم و اغلب احساس می کنیم که قادر به تغییر آن نیستیم.
بنابراین اکنون که ایده ی ملموس تری دارید، همانند مثال فوق با چاپگر، می توانم بگویم که انرژی عادت زمانی است که ما برای دو دقیقه در صف بودن برای خرید ناهارمان ناراحت و بی صبر می شویم.
انرژی عادت زمانی است که از ده دقیقه دیر رسیدن دوستمان عصبانی می شویم در حالی که می توانیم آرام باشیم و از وقتمان برای انجام کار دیگری استفاده کنیم.
زمانی است که سر فردی در ماشین جلویی فریاد می زنید که چرا بلافاصله پس از سبز شدن چراغ راهنمایی ماشین خود را تکان نداده است. سه ثانیه برای انتظار بیش از حد طولانی است، درست است؟
این لحظات می توانند زنگ های توجه آگاهی (مایندفولنس) باشند.
ما متوجه نیستیم که می توانیم از این مکث ها برای قدردانی از زندگی لذت ببریم و به جای آنکه تلاش کنیم “زمان را بکشیم” برای هوشیاریمان شکرگزار باشیم.
بله، می دانم پشت چراغ قرمز گوشی خود را چک می کنید اگرچه چیز مهمی برای چک کردن وجود ندارد.
همانطور که تیک نات هان روشن ساخت:
“ما همیشه در حال دویدن و عجله هستیم. عجول بودن تبدیل به عادت شده است.
همیشه در شتاب هستیم. حتی زمان خوابمان، وقتی که قرار است در حال استراحت و بازسازی بدنمان باشیم با خودمان درگیر می شویم!
ما می توانیم بدترین دشمنان خود باشیم!
همانطور که هان پیشنهاد می کند، چه عجله ای است؟
- آیا اینگونه می خواهیم تا زمانی که مرگمان فرا می رسد زندگی کنیم؟
- آیا تنها زمانی که اجسادمان در گورستان ها به خاک سپرده شده در صلح و آرامش خواهیم بود؟
- آیا انرژی عادتمان ما را خفه می کند و باعث می شود در همه جا در شتاب باشیم و عجله کنیم؟
- آیا این واقعا یک زندگی مطلوب است؟
- در روزهای آخر عمرتان، زمانی که به گذشته نگاه می کنید، می خواهید که اینگونه زندگی کرده باشید؟
- اگر صلح و شادی خصیصه هایی هستند که می خواهید، پس با این همه عجله با خودمان چه کار داریم می کنیم؟
این پست یادآوری ملایمی برای شماست برای کاهش سرعت، از آن جایی که زندگی ما با ارزش تر از آن است که بخواهیم با عجله بگذرانیمش.
تمرین توجه آگاهی می تواند کمکی برای این موضوع باشد.
در مورد همه ی شما نمی دانم، اما من به ندرت از فعالیت هایی که با عجله انجام می دهم لذت می برم.
به همین ترتیب، به ندرت وقتی عجله دارم چیز با کیفیتی تولید می کنم.
این طرز زندگی، واقعا زندگی یا شادی نیست!
عجله در کارها جلوی لذت و خوشی و احتمالا خلاقیت ما را نیز می گیرد.
حتی باعث می شود کمتر سازنده باشیم.
وقتی فردی سعی می کند در تعامل با شما عجله کند چه احساسی دارید ؟ آیا متوجه نگاه کودک خود زمانی که احساس می کنند در تعامل با آن ها عجله می کنید شده اید؟
اگر متوجه شدید، بهتر است عجله را رها کنید…
به نظر می رسد که به عنوان فرهنگ سرمایه داری و مصرف کننده ای که سازندگی و تولید را بالاتر از هر چیزی در نظر می گیرد واقعا از این قصه چیزی نیاموخته ایم.
حقیقت تلخ این است که چه سالم و جوان باشیم یا نه، هر روز در حال مردن هستیم.
در واقع، تنها حقیقت واقعی این است که همه ما خواهیم مرد. هر نفس ناگزیر ما را به مرگ قریب الوقوعمان هدایت می کند.
این برای دلسرد کردن شما نیست، بلکه جهت الهام بخشیدن به شما برای کاهش سرعت و حضور داشتن در آنچه که انجام می دهید است، برای ارتباط برقرار کردن با معجزه ی زندگی خود.
به ندرت وقتی برای انجام کارها در شتاب هستید می توانید چنین کاری را انجام دهید.
چرا وقتی هنوز می توانیم، این لحظه را به تمامی زندگی نکنیم؟
اگر فکر می کنید این موضوع ناراحت کننده است، کاملا در اشتباه هستید.
این موضوع تلنگری برای شماست تا زندگی را به صورت معنادار و با ارزش زندگی کنید:
زندگی کوتاه باارزش.
راه حل این موضوع کجاست؟
در حالی که گفتن از انجام دادن آسان تر است، انجام وظایف زندگی روزمره ما آرام تر و آگاهانه تر تمرینی است که می تواند بر عمر ما بیفزاید.
همیشه نباید در سکوت بنشینید تا توجه آگاهی را تمرین کنید. می توانید با شستشوی لباس ها و مسواک زدن دندان های خود همراه با توجه و مراقبت بیشتر، احساس کردن هر حرکت به جلو و عقب، همانطور که جرم ها را از لثه هایتان می زدایید شروع کنید.
در اینجا یکی از مدیتیشن های بسیار توصیه شده برای کمک به آرام کردن ذهن و بدن معرفی می گردد.
مراقبه ی تنفس
برای یک تمرین رسمی تر، هان چندین روش تنفس را پیشنهاد می کند که می تواند ما را آرام و انرژی عادتمان را آزاد کند.
در بین تمرین های مورد علاقه من، تکرارآهسته ی “آرام” به هنگام دم و “رهایی” به هنگام بازدم با خودمان است.
مدل دیگری شامل تکرار “آرامش” به هنگام دم و “لذت بردن” به هنگام بازدم می شود.
موضوع کلمات نیستند، موضوع تشخیص احساس آرامش در بدن به هنگام آزاد سازی انرژی عادت است.
کلمات فقط بستر کمکی تمرین هستند نه محور اصلی آن.
خیلی عالی است که تشخیص دهید آهسته تنفس کردن می تواند سیستم عصبی و ضربان قلب را تنظیم کند. فراموش نکنید که ما می خواهیم تنفس شکمی باشد تا اکسیژن ما را کاملا آرام می کند.
خبر خوب این است که هرچه بیشتر از انرژی عادت خود مطلع شوید، حالت اتوماتیک واری که شما را وادار به عجله در کارها می کند قدرت کمتری روی شما خواهد داشت.
هنگامی که متوجه این کشش (انتظار معقول برای لذت فوری) می شوم، می توانم مکث کنم و آن را تشخیص دهم و قبل از آن که هر گونه کاری در موردش انجام دهم انرژی عادت را مستقیما متوقف کنم. تمرین توجه آگاهی به طور مستقیم این ظرفیت را پرورش می دهد.
برای خواندن مطلب توجه آگاهی اینجا کلیک کنید.
با توجه به اینکه اغلب احساس می کنیم چقدر مضطرب و پراسترس و عجول هستیم، یادگیری کاهش و آزاد سازی انرژی عادت می تواند نوعی نیروی جادویی محسوب شود.
این قدرت خود آگاهی است، آزادی برای مکث و لذت بردن از زندگیتان (تنها زندگی ای که دارید)!
پرسش و پاسخ
سلام تشکر بابت مطالب خوبتون