عشق برای زندگی هر انسانی امری کاملا ضروری است. اگرچه بسیاری از افراد در زندگی‌شان عشق را تجربه کرده‌اند، اما تعریف عشق امری چالش برانگیز است. تعداد کمی از محققان نظریه‌ای قابل قبول در مورد مفهوم عشق ارائه داده‌اند. یکی از این نظریه‌ها، نظریه مثلث عشق استنبرگ است. این نظریه در اواخر دهه ۱۹۸۰ توسط روانشناس رابرت استنبرگ ایجاد شد. این نظریه نشان می‌دهد که افراد می‌توانند درجات مختلف صمیمیت، عشق و تعهد را در زندگی تجربه کنند. در این مقاله به بررسی این نظریه و انواع مختلف عشق می‌پردازیم.
فهرست مقاله
۳ مولفه مثلث عشق استنبرگ
در نظریه مثلث عشق، استنبرگ عشق را متشکل از سه مولفه اصلی می‌داند:
صمیمیت: پیوند عاطفی، احساس نزدیکی با شخص دیگر، داشتن تجربیات مشترک.
هوس: که شامل احساسات و خواسته‌هایی است که منجر به جاذبه جسمی، عاشقانه و برقراری رابطه جنسی می‌شود.
تعهد: این نوع از تعهد می‌تواند شامل تعهد کوتاه مدت، تعهد بلند مدت و یا هردو باشد. تعهد شامل احساساتی است که باعث می‌شود فرد در کنار کسی باقی بماند و نسبت به او متعهد بمانند و با هم به سمت اهداف مشترک حرکت کنند.
یافتن تعادل بین نیاز فیزیولوژیکی به رابطه جنسی و نیاز به عشق امری ضروری است و عدم وجود کامل هر سه مولفه به معنای نبودن عشق در رابطه است.
انواع عشق
سه مولفه عشق به روشی سیستمی با هم تعامل دارند. وجود مولفه‌ای از عشق یا ترکیبی از دو یا چند مولفه، هفت نوع تجربه عشق ایجاد می‌کند. این نوع عشق ممکن است در طول یک رابطه با یک رابطه دیگر نیز متفاوت باشد.
دوستی
این نوع عشق زمانی است که مولفه صمیمیت یا دوست داشتن وجود داشته باشد، اما احساس اشتیاق یا تعهد به معنای عاشقانه آن وجود نداشته باشد. عشق از نوع دوستی می‌تواند ریشه در بوجود آمدن سایر اشکال عشق داشته باشد.
شیفتگی
شیفتگی با احساس هوس و اشتیاق جسمی بدون پسندیدن و تعهد مشخص می‌شود. در این نوع عشق زمان کافی برای ایجاد احساس عمیق صمیمیت، عشق رمانتیک یا عشق کامل وجود ندارد. عشق رمانتیک و صمیمیت ممکن است در نهایت پس از مرحله شیفتگی بوجود آیند. شیفتگی اولیه اغلب بسیار قدرتمند است.
عشق تهی
ویژگی عشق تهی با تعهد بدون هوس و صمیمیت همراه است. در بعضی از موارد، عشق قوی و شدید به یک عشق تهی تبدیل می‌شود. عکس آن نیز ممکن است رخ دهد. این نوع عشق در رابطه بلند مدت راکد وجود دارد. در این نوع رابطه زوج‌ها رابطه هیجانی و عاطفی خود را از دست می‌دهند و یا آنقدر باهم مانده‌اند که به هم عادت می کنند. ای نوع عشق در ازدواج‌های سنتی و از پیش تعیین شده بسیار رایج است.
عشق رمانتیک
عشق رمانتیک از طریق صمیمیت و اشتیاق جسمی افراد را از نظر احساسی پیوند می دهد. زوجین این نوع روابط مکالمه‌ها و روابط صمیمی عمیقی دارند که به آنها کمک می‌کند جزئیات بیشتری درباره یکدیگر بدانند و در نتیجه با هم صیمیمی‌تر باشند. آنها از شور و علاقه جنسی قوی برخوردار هستند. این زوجین ممکن است در نقطه ای باشند که تعهد بلند مدت یا برنامه‌های آینده در مورد رابطه‌شان هنوز بلاتکلیف باشد.
عشق رفاقتی
عشق رفاقتی یک نوع عشق از روی صمیمیت بدون هوس و اشتیاق است. این نوع عشق از مولفه‌های صمیمیت و پسندیدن و تعهد برخوردار است. عشق رفاقتی از دوستی قوی تر است. زیرا این نوع عشق شامل تعهد بلند مدت است. اما تمایل جنسی در آن بسیار کم است یا اصلا وجود ندارد.
این نوع عشق غالباً در ازدواج‌هایی دیده می‌شود که اشتیاق در آن از بین رفته باشد، اما این زن و شوهر همچنان با هم محبت عمیق یا پیوند محکم دارند. این نوع عشق ممکن است بین دوستان بسیار صمیمی و اعضای خانواده نیز وجود داشته باشد.
این نوع عشق، از ترکیب شور و شوق (شهوت) و تعهد به وجود می‌آید و صمیمیت در آن دیده نمی‌شود. زوجین صرفاً براساس حالت شور و شوق (شهوت) نسبت به هم متعهد هستند و رابطه صمیمانه و عاطفی عمیقی با همدیگر دارند. این حالت گردبادی از هیجانات است که زود فروکش می‌کند. استرنبرگ معتقد است در این حالت افراد در نگاه اول عاشق یکدیگر می‌شوند و خیلی زود بدون اینکه همدیگر را بشناسند به داشتن یک رابطه طولانی متعهد می‌گردند. این عشق خیلی شدید و اغلب وسواس گونه است. فرد نمی‌تواند فکر خود را از او رها کند، شدیداً آرزو می‌کند به او نزدیک شود، او را لمس کند و با او در هم آمیزد و با این تخیلات به فرد حالت شوریدگی دست می‌دهد. متاسفانه چنین ازدواج‌های عاقبت خوبی ندارند و اغلب به طلاق کشیده می‌شوند.
عشق کامل از هر سه مولفه مثلث عشق استنبرگ برخوردار است. این نوع عشق بازتاب‌دهنده یک عشق و رابطه ایده‌آل است. زوجینی که چنین عشقی را تجربه می‌کنند رابطه بسیار خوبی با همدیگر دارند. آنها نمی‌توانند خود را با شخص دیگری تصور کنند. آن ها همچنین بدون شریک زندگی خود نمی‌توانند به معنای واقعی کلمه خوشحال باشند. آنها به سطح بالایی از تفاهم می‌رسند و با کمک یکدیگر از شرایط استرس زا در زندگی عبور می‌کنند.
به گفته استنبرگ حفظ عشق کامل ممکن است نسبت به دستیابی به آن بسیار سخت‌تر باشد. زیرا در این نوع از عشق تمام مولفه‌های عشق حضور دارند و عملی کردن تمام مولفه‌های عشق می‌تواند بسیار سخت باشد. بدون ابراز عشق ممکن است بعد اشتیاق آن از بین برود.
به گفته دکتر استرنبرگ، اهمیت هر یک از اجزای عشق ممکن است در افراد و زن و شوهرهای مختلف، متفاوت باشد. در نظریه مثلث عشق استنبرگ هر سه مولفه برای یک رابطه عاشقانه ایده آل لازم است، اما مقدار هر مولفه مورد نیاز از یک رابطه به رابطه دیگر و یا حتی با گذشت زمان در یک رابطه متفاوت خواهد بود. دانستن چگونگی تعامل اجزا ممکن است به برجسته کردن ویژگی‌هایی که ممکن است نیاز به بهبود داشته باشند کمک کند.
ایامیشودیک شخص همزمان دونوع ازعشق رابادوشخص تجربه کندمثلایک شخص باداشتن عشق کامل باشخصی یک عشق دیگرمثل عشق رمانتیک یاعشق رفاقتی راتجربه کندباشخصی دیگر
سلام تشکر بابت مطالب خوبتون