خارش واژن نشانه چیست ؟ بسیاری از افراد قبل از شروع دوره قاعدگی احساس خارش و سوزش را تجربه می‌کنند. تقریبا تمام زنان در دوره‌ای از زندگی خود احساس خارش و مشکلات و ناراحتی‌های واژینال را تجربه می‌کنند. دلایل و عوامل بسیاری می‌توانند باعث ایجاد خارش قبل، در دوران قاعدگی و بعد از آن شوند. احساس خارش قبل از پریود می‌تواند نشان دهنده التهاب، تحریک پذیری یا خشکی واژن باشد. هورمون‌ها همچنین نقش مهمی در ایجاد خارش قبل از قاعدگی ایفا می‌کنند. در این مقاله به بررسی دلایل بالقوه احساس خارش قبل از قاعدگی و درمان‌هایی برای رفع آن می‌پردازیم.
خارش واژن چیست؟
خارش واژن را نمی‌توان یک عارضه خطرناک معرفی کرد، در بسیاری از مواقع افراد به صورت ناخودآگاه به خارش واژن مبتلا می‌شوند که این می‌تواند دالیل بسیاری داشته باشد. از مهم‌ترین این دلایل می‌توان به عدم رعایت بهداشت اشاره کرد. اگر این خارش برای مدت زمان طولانی طول بکشد می‌تواند نشان دهنده یک مسئله جدی برای فرد باشد. پس بهتر است به مدت زمان آن توجه کنید، اگر کوتاه و گذرا بود چندان اهمیتی ندارد. در ادامه با ما همراه باشید تا با دلایل خارش واژن و راه‌های درمان آن بیشتر آشنا شوید.
دلایل احساس خارش قبل از شروع قاعدگی
کلید پیشگیری از خارش مجدد واژن قبل از شروع دوره قاعدگی، شناسایی علت آن است. به عنوان مثال اگر علت خارش شما آلرژیک یا ویروسی باشد، درمان مرتبط با عفونت مخمری برای شما فایده‌ای ندارد. به طور کلی بدن شما در زمان شروع پریود کاهش سطح استروژن را تجربه می‌کند. کاهش سطح استروژن باعث ایجاد تغییراتی در واژن نیز می‌شود. این تغییرات هورمونی یعنی کاهش سطح استروژن می‌تواند واژن شما را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله باعث نازک شدن دیواره واژن، افزایش التهاب و ایجاد اسید بیشتر در واژن شما شود. از جمله دلایل عمده‌ای که می‌تواند باعث ایجاد احساس خارش قبل از شروع قاعدگی شود می‌توان به عفونت مخمر واژینال، سایر عفونت‌های واژن، خشکی واژن، آلرژی و اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی (PMDD) اشاره کرد.
-
شپش عانه
در بسیاری از موارد که فرد بهداشت شخصی خود را رعایت نمی‌کند، ممکن است به شپش عانه مبتلا شود. این شپش به موهای بدن می‌چسبد و باعث خارض ناحیه مورد نظر خواهد شد. برای از بین بردن آن تنها می‌توانید از کرم‌های موضعی شپش کش استفاده کنید. به همین دلیل بهتر است همیشه بهداشت ناحیه شرمگاهی خود را رعایت کنید و به آن توجه داشته باشید.
-
تغییرات هورمونی
به مرور زمان که سن فرد افزایش پیدا می‌کند به دنبال آن سطح استروژن در بدن کاهش می‌یابد. این کاهش استروژن علاوه بر تغییراتی که در بدن ایجاد می‌کند می‌تواند منجر به تغییرات هورمونی بدن شود و با نازک شدن پوست واژن موجب خارش و التهاب این ناحیه می‌شود.
-
واژینوز باکتریایی
یک نوع عفونت واژن است که ممکن است در اثر دوش گرفتن یا رشد بیش از اندازه یک باکتری در واژن ایجاد شود. معمولا این نوع عفونت می‌تواند با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها و کرم‌های واژینال برطرف شود.
-
واکنش‌های آلرژیک
یکی از علت‌های بسیار شایع و رایج خارش واژن می‌تواند واکنش‌های آلرژیک باشد. منطقه واژن برخلاف سایر بخش‌های بدن از حساسیت بالایی برخوردار است. به همین دلیل می‌تواند سریع واکنش آلرژیک نشان دهد. ازجمله مواردی که می‌تواند منجر به واکنش آلرژیک آن شود، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استفاده از صابون و ژل شوینده
- استفاده از دستمال کاغذی عطری
- استفاده از نوار بهداشتی یا پدهای روزانه
- آلرژی به جنس لباس زیر
- حساسیت به کاندوم و کرم‌های واژینال
- حساسیت به مواد شوینده
- استفاده از لباس زیر تنگ
عفونت مخمری واژن
در طول چرخه قاعدگی زنان دچار نوسانات هورمونی می‌شوند. همین امر می‌تواند تعادل PH واژن را به هم بزند و به نوبه خود این امر می‌تواند باکتریهای خوب واژن را تحت تاثیر قرار دهد. زمانیکه باکتریهای مفید واژن از بین روند، عفونت مخمری ایجاد می‌شود.
خارش و سوزش دو مورد از علائم احتمالی عفونت مخمر واژن (کاندیدیازیس واژن) است. این عفونت به خودی خود مشکل شایعی است. از علائم دیگر عفونت مخمری واژن می‌توان به ترشحات پنیر مانند، ترشحات ضخیم و سفید (که ممکن است آبکی نیز باشد) و تورم لابیاهای واژن اشاره کرد. عفونت‌های مخمری به طور عمده جزء عفونت‌های منتقله از راه جنسی نیستند ولی می‌تواند از طریق رابطه جنسی منتقل شود. همچنین عفونت‌های مخمری در میان زنانی که فعالیت جنسی بیشتری دارند شایع‌تر است. استرس، بارداری، سیستم ایمنی ضعیف، دیابت و مصرف آنتی بیوتیک یا استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی نیز می‌تواند احتمال ابتلا به عفونت مخمر را افزایش دهد.
کسانی که به عفونت‌های مخمری مکرر مبتلا هستند ممکن است از کرم‌های ضد قارچ بدون نسخه (OTC) یا درمان شیاف واژن استفاده کنند. در صورت ادامه علائم حتما لازم است که به پزشک مراجعه کنید.
دیگر عفونت‌های واژن
سایر عفونت‌های واژن از جمله واژینوز باکتریایی (BV)، تریکومونیازیس، تبخال دستگاه تناسلی و شپش عانه ممکن است عامل خارش واژن باشند. بسیاری از این باکتری‌ها به خصوص باکتری واژینوس می‌تواند با عفونت مخمری اشتباه گرفته شوند. علاوه بر خارش، واژینوز باکتریایی اغلب با ترشحات واژن و ایجاد بوی بد ماهی بعد از رابطه جنسی همراه است. تریکومونیازیس به دلیل انگلی که تک‌تارچه مهبل نامیده می‌شود می‌تواند باعث ایجاد ترشحات کف آلود واژن که معمولا به رنگ زرد و یا سبز است و همراه با خارش و سوزش است ایجاد شود. این دو عفونت باید تحت نظر پزشک درمان شوند. و فرد مبتلا باید مصرف آنتی بیوتیک را شروع کند. پس اگر فکر می‌کنید که به این عفونت مبتلا هستید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید. این عفونت‌ها معمولاً قبل یا در طی دوره قاعدگی فرد بدتر نمی‌شوند. با این حال، برخی از افراد ممکن است علائم را برای اولین بار قبل از پریود مشاهده کنند.
عفونت دیگری که ممکن است باعث خارش واژن شود، شپش عانه است که به آن “خرچنگ” نیز می‌گویند. این عفونت اصولا در دستگاه تناسلی بوجود می‌آید و معمولا با مصرف دارو درمان می‌شود.
سرانجام، تبخال دستگاه تناسلی، که یک عفونت آمیزشی مانند تریکومونیازیس و شپش عانه است، می‌تواند باعث خارش و احساس سوزش در ناحیه واژن، همراه با یک یا چند زخم در پوست شود. بیشتر عفونت‌های منتقله جنسی قابل درمان هستند. اگر فردی علائم عفونت‌های منقله جنسی دارد، باید برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کند.
التهاب واژینیت
واژینیت اصطلاحی غیر اختصاصی است که به التهاب واژن اشاره دارد. واژینیت می‌تواند در اثر مقاربت جنسی یا هر عامل دیگری که تعادل طبیعی واژن را مختل کند ایجاد شود. واژن حاوی باکتری‌هایی است که به پاکسازی واژن و مرطوب نگه داشتن آن کمک می‌کند و به اصطلاح به این باکتری‌ها (باکتریهای خوب) گفته می‌شود. عوامل مرتبط با رابطه جنسی که می‌توانند باعث تحریک واژن، خارش و سوزش شوند شامل استفاده از کرم و ژل اسپرم کش یا سایر داروهای ضد بارداری وارد شده از طریق واژن، از جمله اسفنج ضدبارداری را شامل شوند. صابون‌های حمام، دئودورانت‌ها، پمادها، کرم‌ها، لوسیون‌ها و دوش واژینال از دیگر عوامل ایجاد التهاب واژینیت هستند.
خشکی واژن
سطح استروژن در حدود تخمک گذاری به اوج خود می‌رسد، سپس در روزهای منتهی به پریود به سرعت کاهش می‌یابد. این امر می‌تواند باعث خشکی واژن شود. خشکی واژن به خصوص در حین رابطه جنسی ممکن است باعث احساس درد و خارش در واژن شود. به این وضعیت آتروفی واژن گفته می‌شود.
اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی (PMDD)
اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی یا PMDD، گروهی از علائم روحی و جسمی است که حدود یک هفته قبل از پریود شروع می‌شود و اغلب می‌تواند تا پایان قاعدگی ادامه داشته باشد. علائم عاطفی PMDD می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- افسردگی
- اضطراب
- عصبانیت و تحریک پذیری
- گریه
- وحشت زدگی
- خودکشی
علائم جسمی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- گرفتگی عضلات
- حالت تهوع، اسهال و استفراغ
- حساس شدن پستان‌ها
- درد عضلات یا مفاصل
- خستگی
- آکنه
- مشکلات مربوط به خواب
- سردرد
- سرگیجه
- خارش
تشخیص علت خارش واژن قبل از شروع قاعدگی
در مرحله اول پزشک با معاینه واژن به دنبال علائمی مانند ترشحات غیرطبیعی و التهاب می‌باشد. ممکن است برای بررسی و تشخیص عفونت از ترشحات واژن نمونه برداری کند. اگر علائم واضحی از عفونت یا آسیب دیدگی وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است درباره سابقه جنسی و علائم از فرد سوالاتی بپرسد.
درمان خارش واژن قبل از پریود
درمان خاصی برای از بین بردن التهاب قبل از دوره پریود وجود ندارد. برخی از محصولات مرطوب کننده می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. این مرطوب کننده‌ها همچنین می‌توانند خشکی واژن را از بین ببرند. برای درمان خارش، عدم استفاده از محصولات خوشبو کننده واژن و عدم استفاده از صابون و دوش واژینال می‌تواند در کاهش این مشکل تاثیر گذار باشد. عفونت‌های مخمری معمولاً به درمان‌های ضد قارچی بدون نسخه (OTC) پاسخ می‌دهند. با این حال، برخی از افراد ممکن است برای درمان عفونت مخمر مزمن یا مکرر به ضد قارچ خوراکی نیاز داشته باشند.
برای درمان عفونت‌های منتقله جنسی پزشک ممکن است مصرف یک دوره آنتی بیوتیک را تجویز کند. عفونت‌های مختلف به آنتی بیوتیک‌های مختلف پاسخ می‌دهند، بنابراین مهم است که یک تشخیص دقیق برای آنتی بیوتیک صحیح توسط پزشک تجویز شود.
به صورت کلی:
- سعی کنید همیشه ناحیه تناسلی خود را تمیز نگه دارید و از پوشیدن لباس زیر خیلی تنگ که مانع عبور هوا می‌شود هم جلوگیری کنید.
- به هیچ عنوان دوش واژینال نگیرید چون بستر را برای رشد باکتری مهیا می‌کند.
- از اسپری‌های بهداشتی و شوینده‌های معطر در این ناحیه استفاده نکنید. استفاده از آن‌ها می‌تواند برای فرد آلرژی زا باشد.
- در صورتی که مبتلا به دیابت هستید باید میزان گلوکز خون را کنترل کنید.
- تا زمانی که شدت این علائم کاهش پیدا نکرده است از نزدیک و برقراری رابطه جنسی خوددداری کنید.
- برای شستشو بهتر است خود را از عقب به سمت جلو بشوئید.
- استفاده مکرر از ژل‌های بهداشتی بانوان می‌تواند خارش واژن را بیشتر کند، بهتر است از آب خالی یا شامپو بچه برای شست و شوی خود استفاده کنید.
با رعایت این نکات می‌توانید از بروز خارش واژن جلوگیری کنید.
درمان‌های خانگی برای خارش واژن
تعدادی از داروهای خانگی ممکن است به کاهش شدت خارش واژن قبل از پریود کمک کند. با این حال، روش های درمانی به علت ایجاد خارش بستگی دارند. لازم به ذکر است که درمان‌های خانگی نمی‌توانند عفونت‌های منتقله جنسی و با عفونت‌های جدی را درمان کنند.
پروبیوتیک‌ها
پروبیوتیک‌ها می‌توانند به درمان عفونت‌های مخمری کمک کنند. پروبیوتیک‌ها حاوی گونه‌هایی از باکتریهای مفید هستند و به صورت خوراکی و موضعی مورد مصرف قرار می‌گیرند. با این حال در موارد شدید نمی‌توانند به تنهایی عفونت را درمان کنند.
مرطوب کننده‌های واژن
برخی از افراد با استفاده از مرطوب کننده‌ها خشکی واژن را درمان می‌کنند. مرطوب کننده‌ها با روان کننده ها متفاوت هستند زیرا رطوبت طولانی مدت را ایجاد می‌کنند، نه روانکاری موقت برای فعالیت جنسی.
قرص برای خارش واژن
برای درمان خارش واژن می‌توان از داروهایی چون سفکسیم(یک چرک خشک بسیار قوی)، کپسول پروواژ(دارای مقدار بالایی پروبیوتیک است) و مترونیدازول(درمان عفونت بدن) می‌توان استفاده کرد.
خارش واژن در بارداری
دوران بارداری با تغییرات هورمونی بسیاری برای زنان همراه است، یکی از سخت‌ترین و شدیدترین تغییرات بدن در زمان بارداری برای زنان ایجاد می‌شود. یکی از رایج‌ترین مشکلاتی که برای زنان رد یان دوران ایجاد می‌شود، خارش واژن و عفونت واژن است. خارش واژن در دوران بارداری عارضه نگران کننده‌ای نیست اما بهتر است در صورت شدید شدن، برای درمان آن به پزشک مراجعه کنید. پزشک علاوه بر داروهایی که برای درمان خارش واژن برای شما تجویز می‌کند، از شما می‌خواهد تا حدالامکان بهداشت شخصی خود را رعایت کنید.
جلوگیری از خارش واژن قبل از پریود
تعدادی از اقدامات ممکن است به کاهش خطر تحریک واژن قبل از پریود کمک کنند، که از این اقدامات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پوشیدن لباس زیر نخی
- عدم استفاده از مواد تحریک کننده مانند صابون
- درمان یا مدیریت بیماری‌هایی که می‌توانند خطر عفونت‌های واژن مانند دیابت را افزایش دهند.
محدود کردن فعالیت جنسی، محدود کردن تعداد شرکای جنسی، اجتناب از دوش واژینال و استفاده از کاندوم ممکن است به جلوگیری از ابتلا به عفونت‌های مقاربتی کمک کند. استفاده از کاندوم نیز برای پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی بسیار مهم است. استفاده از یک پروبیوتیک موضعی یا خوردن غذاهای پروبیوتیک مانند ماست ممکن است به فرد کمک کند تا فلور واژن خود را متعادل نگه دارد.
منابع
در صورت نیاز می‌توانید با مراجعه به سایت پزشک خوب از بهترین متخصصان زنان و زایمان در ایران به صورت اینترنتی نوبت بگیرید
پرسش و پاسخ
مطلب مفیدی بود ممنون