مشاور، روانشناس زن طرف قرارداد ملت

روانشناس یا تراپیست کسی است که رفتار، شخصیت، روابط بین فردی، نحوه یادگیری و انگیزه را در انسان‌ها به شکل حرفه‌ای بررسی می‌کند و چگونگی ارتباط افراد با یکدیگر و محیط را شناسایی می‌کند. روانشناسی علم مطالعه رفتار و فرآیند‌های ذهن انسان و سایر موجودات براساس روش‌های علمی است.

افرادی به روانشناس نیاز دارند که عملکرد آنها در یک یا چند حوزه مانند روابط، شغل یا تحصیل مختل شده یا از اختلالات روانی رنج می‌‌برند و مشکلات و اختلالات روانی آن‌ها به مرحله‌ای رسیده که توسط خودشان قابل حل نمی‌باشد. یک روانشناس حرفه‌ای به افراد کمک می کند عملکردشان را بهبود ببخشند و مشکلاتشان را مدیریت کنند. این افراد باید حتما توسط بهترین روانشناس پیگیری و درمان شود.

زندگی بسیاری از ما همواره با چالش‌هایی همراه است و مسائلی برای همه ما پیش می‌آید که حل آن‌ها در برخی مواقع برایمان غیرممکن است. تفاوتی ندارد که یک عزیز از دست داده باشیم یا احساس اضطراب بر ما غلبه کرده باشد؛ در هر حالت باید بدانیم هر مشکل غیرقابل حلی که زندگی ما را تحت الشعاع قرار داده با مراجعه به بهترین روانشناس و مشاوره گرفتن از او قابل حل خواهد بود.

روانپزشکی علم بررسی مشکلات بهداشت روان و تشخیص، مدیریت و پیشگیری از آن‌ها است؛ در واقع روانپزشک بیشتر روی درمان با دارو تمرکز دارد. در حالی که روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده؛ اما برخلاف روانپزشکان پزشک نیست و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. روانکاوها روان درمانگرانی هستند که از نظریه‌های فروید و سایر نظریه پردازان علم روانکاوی پیروی می‌کنند و معمولا با مسائل هیجانی سروکار دارند و دارو تجویز نمی‌کنند.

بعضی افراد روانشناس و مشاور را یکی میدانند اما روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. مشاور کسی است که با استفاده از فنون علم روانشناسی به افراد در انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌هایشان کمک می‌کند. تفاوت این دو در آن است که افراد مبتلا به اختلال روانی باید توسط یک روانشناس خوب درمان شوند و مشاور تنها وظیفه هدایت و راهنمایی افراد را دارد.

یک تراپیست خوب دارای تحصیلات کارشناسی ارشد یا دکتری در رشته روانشناسی با گرایش‌های مختلف مانند روانشناسی عمومی، بالینی، سلامت، صنعتی و سازمانی و ... می‌باشد. آن‌ها همچنین دوره‌ها و کارگاه‌‌های مختلفی در حوزه کاری خود گذارانده‌اند.

این سوال به کرار پرسیده می‌شود اما از نظر فنی هر کس که دارای مدرک از دانشگاه پزشکی باشد به عنوان دکتر شناخته می‌شود. روانشناسان به این دلیل که در دانشکده پزشکی تحصیل نکردند، دکتر به حساب نمی‌آیند و دکتر روانشناس صرفا کسی است که دارای مدرک دکتری در رشته روانشناسی می‌باشد.

روانپزشکی علم بررسی مشکلات بهداشت روان و تشخیص، مدیریت و پیشگیری از آن‌ها است؛ در واقع روانپزشک بیشتر روی درمان با دارو تمرکز دارد. در حالی که روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده؛ اما برخلاف روانپزشکان پزشک نیست و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. روانکاوها روان درمانگرانی هستند که از نظریه‌های فروید و سایر نظریه پردازان علم روانکاوی پیروی می‌کنند و معمولا با مسائل هیجانی سروکار دارند و دارو تجویز نمی‌کنند.

برای بعضی افراد عجیب است اگر بگوییم بین این دو تفاوت وجود دارد در واقع روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. مشاور کسی است که با استفاده از فنون علم روانشناسی به افراد در انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌هایشان کمک می‌کند. تفاوت این دو در آن است که افراد مبتلا به اختلال روانی باید توسط یک روانشناس خوب درمان شوند و مشاور تنها وظیفه هدایت افراد را دارد.

این سوال به کرات پرسیده می‌شود اما از نظر فنی هر کس که دارای مدرک از دانشگاه پزشکی باشد به عنوان دکتر شناخته می‌شود. روانشناسان به این دلیل که در دانشکده پزشکی تحصیل نکردند، دکتر به حساب نمی‌آیند.