روانشناس کسی است که فرایندهای ذهنی و رفتار انسان‌ها را از طریق مشاهده، تفسیر و ثبت نحوه ارتباط افراد با یکدیگر و محیط پیرامون‌شان، بررسی می‌کند. روانشناسان سعی دارند که سلامت و رفاه ذهنی همه افراد، اعم از خانواده‌ها، گروه‌ها و جوامع مختلف را تضمین کنند.

روانشناس، یک متخصص آموزش‌دیده است که در زمینه تحقیقات، آزمایشات و رسیدگی به چالش‌های عاطفی و روانی بیماران فعالیت می‌کند.

روانشناسان خدمات متنوعی را به مردم ارائه می‌کنند:

ارائه خدمات درمانی فردی و گروهی برای بزرگسالان، نوجوانان و کودکان، با هدف حل مشکلات مربوط به افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد مخدر
کار در مدارس برای کمک به یادگیری دانش‌آموزان
ارائه خدمات اعصاب و روان برای ارزیابی و درمان ناتوانی در یادگیری، اختلالات رشد، مشکلات شناختی (فکری) و همچنین آسیب‌های وارده به سر
کار کردن با متخصصان دیگر برای بهبود مهارت‌های ارتباطی و افزایش بهره‌وری و رضایت شغلی
کار کردن با مجریان، از جمله ورزشکاران، بازیگران و نوازندگان برای افزایش تمرکز، کاهش اضطراب و بهبود عملکرد
ارائه خدمات مشاوره و بعضا شهادت در دادگاه به عنوان کارشناس
سایر خدماتی که در آنها رفتار انسان و تغییر رفتار اهمیت داشته باشد.

تحصیلات و مدرک روانشناسان

اخذ مجوز کار، مستلزم داشتن مدرک دکترا (Ph.D. ،Psy.D. و Ed.D.) و گذراندن یک دوره دو ساله در یک مرکز خدمات بالینی است. روانشناسان، بیش از هر متخصص دیگری در زمینه روانشناسی و خدمات روان درمانی، تحصیل کرده و آموزش می‌بینند.

از زیرشاخه های اصلی روانشناسی در ایران، می‏توان روانشناسی بالینی و روانشناسی عمومی و روانشناسی کودکان استثنائی را نام برد.

روانشناس بالینی

فعالیت اصلی روانشناسان بالینی شامل تست‏ های روانشناسی، ارزیابی و تشخیص مشکلات روانی، روان درمانی، تحقیق در زمینه کشف راه‌های بهبود سلامتی، تدریس و مشاوره می‌شود. روانشناسان بالینی در اماکن مختلف، از جمله بیمارستان‎ها، کلینیک‌های بهداشت روانی، مطب‌ها، مدارس ابتدایی و متوسطه، برنامه‌های توانبخشی کارکنان و شرکت‌ها فعالیت دارند. روانشناسان بالینی می‏توانند در زمینه های کودک و نوجوان و یا خانواده، آموزش‏ های تخصصی لازم را ببیند و در هر یک از این حیطه ها، تخصصا مشغول به کار درمان شوند.