مشاور فردی خوب | بهترین مشاور فردی

روانشناس کیست و روانشناسی چیست؟

روانشناس کسی است که رفتار، شخصیت، روابط بین فردی، نحوه یادگیری و انگیزه را در انسان‌ها به شکل حرفه‌ای بررسی می‌کند و چگونگی ارتباط افراد با یکدیگر و محیط را شناسایی می‌کند. روانشناسی علم مطالعه رفتار و فرآیند‌های ذهن انسان و سایر موجودات براساس روش‌های علمی است.

چه کسانی نیاز به روانشناس دارند؟

افرادی به روانشناس نیاز دارند که از اختلالات روحی و روانی رنج می‌برند؛ این افراد بیمارانی هستند که مشکلات و اختلالات روحی و روانی آن‌ها به مرحله‌ای رسیده که توسط خودشان قابل حل نمی‌باشد. در واقع بیماری این افراد باید حتما توسط بهترین روانشناس پیگیری و درمان شود.

در چه مواردی باید به روانشناس مراجعه کرد؟

زندگی بسیاری از ما همواره با چالش‌هایی همراه است و مسائلی برای همه ما پیش می‌آید که حل آن‌ها در برخی مواقع برایمان غیرممکن است. تفاوتی ندارد که یک عزیز از دست داده باشیم یا احساس اضطراب بر ما غلبه کرده باشد؛ در هر حالت باید بدانیم هر مشکل غیرقابل حلی که زندگی ما را تحت الشعاع قرار داده با مراجعه به بهترین روانشناس در دسترس و مشاوره گرفتن از او قابل حل خواهد بود.

چگونه بهترین روانشناس را پیدا کنیم؟

بهترین روانشناس وجود ندارد اما برای پیدا کردن یک روانشناس خوب راه‌های زیادی وجود دارد. ما می‌توانیم از پزشکان متخصص پرس‌و‌جو کنیم، از دوستان یا اعضای خانواده خود سوال کنیم، از منابع انسانی محل کار خود بپرسیم، اگر محصل یا دانشجو هستیم پرسش از کادر مدرسه یا دانشگاه خود را فراموش نکنیم و در آخر می‌توانیم از طریق وب گردی و جستجو در اینترنت جواب سوال خود را پیدا کنیم.

روانشناس خوب چه ویژگی‌های دارد؟

یک روانشناس خوب باید دلسوزی و هم‌دردی خود را به بیمار نشان دهد و همواره صبور و شنونده بسیار خوبی باشد. دارای مهارت‌های ارتباطی قوی باشد و از سلامت روان برخوردار باشد و به سلامت خود اهمیت دهد. رفتار و گفتار یک روانشناس باید بسیار سنجیده و فردی راز نگهدار باشد. بهترین روانشناس ‌ها مهارت‌های بین فردی خوبی داشته و به دنبال افزایش سطح دانش و توانایی خود هستند.

تفاوت روانشناس، روانپزشک و روانکاو در چیست؟

روانپزشکی علم بررسی مشکلات بهداشت روان و تشخیص، مدیریت و پیشگیری از آن‌ها است؛ در واقع روانپزشک بیشتر روی درمان با دارو تمرکز دارد. در حالی که روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده؛ اما برخلاف روانپزشکان پزشک نیست و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. روانکاوها روان درمانگرانی هستند که از نظریه‌های فروید و سایر نظریه پردازان علم روانکاوی پیروی می‌کنند و معمولا بامسائل هیجانی سر و کار دارند و دارو تجویز نمی‌کنند.

فرق روانشناس و مشاور در چیست؟

روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. مشاور کسی است که با استفاده از فنون علم روانشناسی به افراد در انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌هایشان کمک می‌کند. تفاوت این دو در آن است که افراد مبتلا به اختلال روانی باید توسط روانشناس درمان شوند و مشاور تنها وظیفه هدایت افراد را دارد.

آیا روانشناس دکتر است؟

از نظر فنی هر کس که دارای مدرک از دانشگاه پزشکی باشد به عنوان دکتر شناخته می‌شود. روانشناسان به این دلیل که در دانشکده پزشکی تحصیل نکردند، دکتر به حساب نمی‌آیند.

آیا روانشناس میتواند دارو تجویز کند؟

خیر، روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد.

هزینه مراجعه به روانشناس چقدر است؟

هزینه‌هایی که یک روانشناس از مراجعین خود می‌گیرد متفاوت است. قیمت هر جلسه مشاوره بسته به نوع خدمات ارائه شده و نحوه مشاوره متفاوت است؛ اما مبلغ آن طبق تعرفه مشاوره روانشناسی در سال مورد نظر تعیین می‌شود.

معرفی تخصص مشاوره فردی

مشاوره فردی که گاهی از آن به عنوان رواندرمانی یا مشاوره نامبرده می‌شود، فرایندی است که مراجعین با یک درمانگر متخصص و آموزش دیده در محیطی امن و حمایت گرانه کار می‌کنند تا احساسات، عقاید و رفتارشان را کشف کنند. کار کردن بر روی خاطرات برجسته و چالش برانگیز کمک می‌کند جنبه های مختلفی از زندگی افراد که نیازمند تغییر هستند شناسایی شود و افراد به درک بهتری از خود و دیگران برسند، اهداف شخصی تنظیم کنند و به سمت تغییرات دلخواه خود حرکت کنند.

رویکردهای مختلف یک مشاور فردی

جلسه اول زمان بسیار مناسبی برای مشاور و مراجع است تا بررسی کنند که هر کدام چه انتظاراتی از جلسات مشاوره دارند.

مشاوران مختلف، با رویکردهای متفاوتی به شما در رسیدن به اهداف درمانی و حل مشکلاتتان کمک می‌کنند. یکی از رویکردهای رواندرمانی که امروزه بیشتر مورد استفاده درمانگران قرار می‌گیرد، رویکرد شناختی رفتاری (Cognitive Behavioral Therapy) می‌باشد.

شما می‌توانید سوال بپرسید

زمانی که با یک متخصص قرار ملاقات می‌گذارید، مجاز هستید سوالات زیر را از وی بپرسید:

• متخصص چه دوره های آموزشی را پشت سر گذاشته است و مدرک وی چیست؟
• آیا متخصص به نهاد خاصی وابسته است؟
• فرایند مشاوره یا درمان چند جلسه به طول خواهد انجامید؟
• هرچند وقت یکبار قرار ملاقات خواهید داشت؟
• آیا مشاور اطلاعات شما را در اختیار اشخاص دیگر قرار خواهد داد؟

شما می‌توانید تصمیم بگیرید که به جلسات مشاوره ادامه دهید یا خیر

در جلسه اول ملاقتتان با مشاور شما متوجه خواهید شد که آیا این مشاور همان فردی است که شما می‌خواهید جلسات را با او ادامه دهید یا خیر. گاهی طی یک یا دو جلسه شما به تغییرات دلخواهتان دست پیدا می‌کنید و در برخی موارد ممکن است تعداد جلسات بیشتری نیاز باشد، که البته این یک موضع طبیعی است.

نکته مهم این است که شما اطمینان پیدا کنید که از کار کردن با این شخص احساس راحتی خواهید کرد.

اگر اینگونه نیست، حتما مشاورتان را عوض کنید.

فرایند مشاوره فردی شامل چند مرحله است:

1. حضور

در این مرحله رابطه ای گرم وصمیمی بین مراجع و مشاور برقرار می‌شود. هدف اصلی مشاور در این مرحله جلب اعتماد مراجع است تا مراجع تمامی مسائل و مشکلات خود را به راحتی در اختیار مشاور بگذارد و رابطه درمانی ایجاد شود.

2. درک و فهم

در این مرحله مشاور وارد دنیای درونی مراجع می‌شود. کارل راجرز (1951) برای ایجاد فضای مناسب در رابطه مشاوره ای سه خصوصیت را لازم می‌داند.

هماهنگی رفتار مشاور

هماهنگی به این معناست که مشاور نقش بازی نمی‌کند و عقاید و احساسات خود را با صداقت بروز می‌دهد.

توجه مثبت بدون قید وشرط

از نظر راجرز افراد تا زمانی که نگران پذیرش از طرف اطرافیان باشند سعی در جلب توجه مثبت آنان دارند و فرصت رشد شخصی پیدا نمی‌کنند بنابر این وجود مشاوری پذیرا که عاری از قضاوت به مراجع کمک می‌کند تا در جهت رشد و شکوفایی گام بردارد.

 تفاهم توام با همدلی

همدلی به معنای نگاه کردن به دنیا از دید طرف مقابل است.

3. کشف و تشخیص مشکل

در این مرحله مشاور با استفاده از روش های گوناگونی نظیر: 1) مشاهده 2) مصاحبه تشخیصی 3) آزمون های روانی و 4) گزارش های شخصی سعی در ارزیابی دقیق و عینی وضعیت مراجع و تشخیص گذاری می‌نماید.

4. ارائه راه حل

پس از تشخیص مشکل، مشاور به تعبیر و تفسیر اطلاعات و ارائه راه حل ها یا طرح های درمانی می‌پردازد.

در این مرحله مشاور باید با توجه به شرایط و نوع مسئله چند راه حل و روش درمانی در اختیار مراجع قرار دهد و سپس با مشورت مراجع و بر اساس ترجیح او، بهترین راه حل را انتخاب نمایند. مشاور به هیچ عنوان نباید مراجع را به انجام راه حلی واحد مجبور کند.