نتیجه جستجوی متخصص (برحسب فیلترها): روانشناس، مشاور - مشاوره فردی - تهران

روانشناس کیست؟

روانشناس کسی است که فرایندهای ذهنی و رفتار انسان‌ها را از طریق مشاهده، تفسیر و ثبت نحوه ارتباط افراد با یکدیگر و محیط پیرامون‌شان، بررسی می‌کند. روانشناسان سعی دارند که سلامت و رفاه ذهنی همه افراد، اعم از خانواده‌ها، گروه‌ها و جوامع مختلف را تضمین کنند.

روانشناس، یک دکتر آموزش‌دیده است که در زمینه تحقیقات، آزمایشات و رسیدگی به چالش‌های عاطفی و روانی بیماران فعالیت می‌کند.

روانشناسان خدمات متنوعی را به مردم ارائه می‌کنند:

• ارائه خدمات درمانی فردی و گروهی برای بزرگسالان، نوجوانان و کودکان، با هدف حل مشکلات مربوط به افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد مخدر
• کار در مدارس برای کمک به یادگیری دانش‌آموزان
• ارائه خدمات اعصاب و روان برای ارزیابی و درمان ناتوانی در یادگیری، اختلالات رشد، مشکلات شناختی (فکری) و همچنین آسیب‌های وارده به سر
• کار کردن با متخصصان دیگر برای بهبود مهارت‌های ارتباطی و افزایش بهره‌وری و رضایت شغلی
• کار کردن با مجریان، از جمله ورزشکاران، بازیگران و نوازندگان برای افزایش تمرکز، کاهش اضطراب و بهبود عملکرد
• ارائه خدمات مشاوره و بعضا شهادت در دادگاه به عنوان کارشناس
• سایر خدماتی که در آنها رفتار انسان و تغییر رفتار اهمیت داشته باشد.

تحصیلات و مدرک روانشناسان

اخذ مجوز کار، مستلزم داشتن مدرک دکترا (Ph.D.، Psy.D. وEd.D.) و گذراندن یک دوره دو ساله در یک مرکز خدمات بالینی است. روانشناسان، بیش از هر متخصص دیگری در زمینه روانشناسی و خدمات روان درمانی، تحصیل کرده و آموزش می‌بینند.

از زیرشاخه های اصلی روانشناسی در ایران، می‏توان روانشناسی بالینی و روانشناسی عمومی و روانشناسی کودکان استثنائی را نام برد.

روانشناس بالینی

فعالیت اصلی روانشناسان بالینی شامل تست‏های روانشناسی، ارزیابی و تشخیص مشکلات روانی، روان درمانی، تحقیق در زمینه کشف راه‌های بهبود سلامتی، تدریس و مشاوره می‌شود. روانشناسان بالینی در اماکن مختلف، از جمله بیمارستان‎ها، کلینیک‌های بهداشت روانی، مطب‌ها، مدارس ابتدایی و متوسطه، برنامه‌های توانبخشی کارکنان و شرکت‌ها فعالیت دارند. روانشناسان بالینی می‏توانند در زمینه های کودک و نوجوان و یا خانواده، آموزش‏های تخصصی لازم را ببیند و در هر یک از این حیطه ها، تخصصا مشغول به کار درمان شوند.

معرفی تخصص مشاوره فردی

مشاوره فردی که گاهی از آن به عنوان رواندرمانی یا مشاوره نامبرده می‌شود، فرایندی است که مراجعین با یک درمانگر متخصص و آموزش دیده در محیطی امن و حمایت گرانه کار می‌کنند تا احساسات، عقاید و رفتارشان را کشف کنند. کار کردن بر روی خاطرات برجسته و چالش برانگیز کمک می‌کند جنبه های مختلفی از زندگی افراد که نیازمند تغییر هستند شناسایی شود و افراد به درک بهتری از خود و دیگران برسند، اهداف شخصی تنظیم کنند و  به سمت تغییرات دلخواه خود حرکت کنند.

رویکردهای مختلف یک مشاور فردی

جلسه اول زمان بسیار مناسبی برای مشاور و مراجع است تا بررسی کنند که هر کدام چه انتظاراتی از جلسات مشاوره  دارند.

مشاوران مختلف، با رویکردهای متفاوتی به شما در رسیدن به اهداف درمانی و حل مشکلاتتان کمک می‌کنند. یکی از رویکردهای رواندرمانی که امروزه بیشتر مورد استفاده درمانگران قرار می‌گیرد، رویکرد شناختی رفتاری (Cognitive Behavioral Therapy) می‌باشد.

شما می‌توانید سوال بپرسید

زمانی که با یک متخصص قرار ملاقات می‌گذارید، مجاز هستید سوالات زیر را از وی بپرسید:

• متخصص چه دوره های آموزشی را پشت سر گذاشته است و مدرک وی چیست؟
• آیا متخصص به نهاد خاصی وابسته است؟
• فرایند مشاوره یا درمان چند جلسه به طول خواهد انجامید؟
• هرچند وقت یکبار قرار ملاقات خواهید داشت؟
• آیا مشاور اطلاعات شما را در اختیار اشخاص دیگر قرار خواهد داد؟

شما می توانید تصمیم بگیرید که به جلسات مشاوره ادامه دهید یا خیر

در جلسه اول ملاقتتان با مشاور شما متوجه خواهید شد که آیا این مشاور همان فردی است که شما می‌خواهید جلسات را با او ادامه دهید یا خیر. گاهی طی یک یا دو جلسه شما به تغییرات دلخواهتان دست پیدا می‌کنید و در برخی موارد ممکن است تعداد جلسات بیشتری نیاز باشد، که البته این یک موضع طبیعی است.

نکته مهم این است که شما اطمینان پیدا کنید که از کار کردن با این شخص احساس راحتی خواهید کرد.

اگر اینگونه نیست، حتما مشاورتان را عوض کنید.

فرایند مشاوره فردی شامل چند مرحله است:

1. حضور

در این مرحله رابطه ای گرم وصمیمی بین مراجع و مشاور برقرار می‌شود . هدف اصلی مشاور در این مرحله جلب اعتماد مراجع است تا مراجع تمامی مسائل و مشکلات خود را به راحتی در اختیار مشاور بگذارد و رابطۀ درمانی ایجاد شود.

2. درک و فهم

در این مرحله مشاور وارد دنیای درونی مراجع می‌شود. کارل راجرز (1951) برای ایجاد فضای مناسب در رابطه مشاوره ای سه خصوصیت را لازم می‌داند.

هماهنگی رفتار مشاور

هماهنگی به این معناست که مشاور نقش بازی نمی‌کند و عقاید و احساسات خود را با صداقت بروز می‌دهد.

توجه مثبت بدون قید وشرط

از نظر راجرز افراد تا زمانی که نگران پذیرش از طرف اطرافیان باشند سعی در جلب توجه مثبت آنان دارند و فرصت رشد شخصی پیدا نمی‌کنند بنابر این وجود مشاوری پذیرا که عاری از قضاوت به مراجع کمک می‌کند تا در جهت رشد و شکوفایی گام بردارد.

 تفاهم توام با همدلی

همدلی به معنای نگاه کردن به دنیا از دید طرف مقابل است.

3. کشف و تشخیص مشکل

در این مرحله مشاور با استفاده از روش های گوناگونی نظیر: 1) مشاهده 2) مصاحبه تشخیصی 3) آزمون های روانی و 4) گزارش های شخصی سعی در ارزیابی دقیق و عینی وضعیت مراجع و تشخیص گذاری می‌نماید.

4. ارائه راه حل

پس از تشخیص مشکل، مشاور به تعبیر و تفسیر اطلاعات و ارائه راه حل ها یا طرح های درمانی می‌پردازد.

در این مرحله مشاور باید با توجه به شرایط و نوع مسئله چند راه حل و روش درمانی در اختیار مراجع قرار دهد و سپس با مشورت مراجع و براساس ترجیح او بهترین راه حل را انتخاب نمایند. مشاور به هیچ عنوان نباید مراجع را به انجام راه حلی واحد مجبور کند.