درمان اوتیسم؛ راه های جدید درمان اوتیسم

در دنیای امروز با وجود تحقیقات فراوان هنوز درمان قطعی و استانداردی برای درمان اوتیسم (Autism treatment) یافت نشده است؛ اما روش‌ها و راهکارهای فراوان و متنوعی برای کاهش علائم و افزایش توانایی افراد مبتلا به اوتیسم وجود دارند که کمک چشمگیری می‌کنند. البته باید در نظر داشت که تمامی این روش‌های کاربردی در طلایی‌ترین زمان عمر افراد اوتیستیک جوابگو هستند و پس از آن تاثیر آن‌چنانی نخواهند داشت.

بهترین راه درمان اوتیسم

 کودکان یا بزرگسالانی که درگیر اختلال اوتیسم هستند، نیاز به درمان اتیسم تخصصی، نظام‌مند، سیستماتیک و ساختاریافته دارند تا بهترین پاسخ را به درمان نشان دهند. البته هر کودک یا بزرگ‌سالانی که به اوتیسم مبتلا است نقاط قوت و چالش‌های منحصر‌به فرد خاص خود را دارد. باید با توجه به این نقاط و چالش‌ها درمان را پیش برد.

 اگر درمان اتیسم به‌درستی انجام شود تا حد زیادی علائم و نشانه‌هایِ اوتیسم کاهش پیدا می‌کند و فرد عملکرد بهتری در انجام فعالیت‌ها و امور روزانه‌ از خود نشان خواهد داد. نکته‌یِ مهم در درمان افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم این است که هیچ درمان یکسانی برای اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد؛ هر کدام از این کودکان به یک درمان جواب می‌دهند. هدف از درمان هم به حداکثررساندن توانایی فرد در وجوه مختلف اجتماعی و زندگیِ شخصی فرد است.

جدیدترین درمان اوتیسم

هیپرباریک یا اکسیژن درمانی نوعی درمان است که در آن بیماران در اتاق‌های مخصوصی که فشار اتمسفر بیشتر از فشاری است که در سطح دریا تجربه می‌کنیم، درمان می‌شوند و همچنین به آنها اکسیژن ۱۰۰ درصد برای تنفس داده می‌شود. طب هایپرباریک در حال حاضر برای درمان طیف وسیعی از شرایط پزشکی استفاده می شود و بی خطر در نظر گرفته می شود. شواهد علمی در سال‌های اخیر گزارش شده است که پروتکل‌های خاصی از درمان‌های هیپرباریک، خون و اکسیژن را به مغز افزایش می‌دهد و در نتیجه عملکرد مغز را افزایش می‌دهد.

به گفته محققان، این درمان باعث تغییرات عصبی، از جمله کاهش التهاب و افزایش عملکرد شد. یک مطالعه اخیر در دانشگاه تل آویو نشان داد که درمان اوتیسم با اتاق فشار تا حد زیادی مهارت های اجتماعی و وضعیت مغز اوتیستیک را بهبود می بخشد. این تحقیق بر روی مدل های حیوانی اوتیسمی انجام شد. محققان تغییراتی را در مغز کشف کردند، از جمله کاهش التهاب عصبی که با اوتیسم مرتبط است. علاوه بر این، عملکرد اجتماعی مدل های حیوانی تحت درمان در محفظه فشار به طور قابل توجهی بهبود یافت. موفقیت این تحقیق پیامدهای قابل توجهی برای کاربرد و درک درمان با اتاق فشار به عنوان درمانی برای اوتیسم دارد.

مطلب مرتبط: سندروم داون چیست و چه علتی دارد؟ انواع، علائم، تشخیص و درمان

بهترین زمان درمان اویتسم

مطابق با پژوهش‍‌‌های انجام شده، تشخیص به موقعِ اختلال اوتیسم و مداخلات زودهنگام در دوران پیش‌دبستانی یا قبل از آن، به‌خصوص در سن ۲ الی ۳ سالگی احتمال تاثیرات مثبت به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد؛ زیرا در این دوره‌یِ سنی مغز کودک در حال رشد و شکل‌گیری است و نسبت به کودکان سنین بالاتر به تغییرات بهتر پاسخ می‌دهد.

در واقع انعطاف‌پذیریِ مغز در سنین کم بیشتر است به همین خاطر شانس موفقیت و تاثیر‌گذاریِ درمان‌ها بر علائم و مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی، عملکردی و رفتاری در سنین بعدی خارق‌العاده است. پس پیشنهاد می‌شود، به محض مشکوک‌شدن به فرزندتان برای تشخیص ASD به مراکز درمانی، روان‌پزشک (پزشک متخصص اعصاب‌و‌روان) و روان‌شاناسان حرفه‌ای در این زمینه مراجعه کنید.

خبر خوش این‌که با مداخله به‌موقع و مناسب پزشک متخصص، روان‌شناس، والدین و مربیان، بعضی از کودکانِ مبتلا به اوتیسم به‌حدی پیشرفت و ترقیِ می‌کنند که در سنین بالاتر دیگر در طیف افراد مبتلا به اوتیسم قرار نمی‌گیرند. افرادی که از طیف اختلال اوتیسم خارج می‌شوند، در ۳ مورد مشترک هستند:

•       تشخیص و درمان زود‌هنگام در سنین پایین
•       ضریب هوشی بالاتر (IQ) (معیاری برای توانایی تفکر) نسبت به متوسط ​​برای کودک مبتلا به اوتیسم
•       زبان و مهارت‌های حرکتیِ بالاتر

بهترین درمان اختلال اوتیسم

انواع متنوعی از درمان‌ها برای اختلال اوتیسم وجود دارد؛ اما هر کدام از این مداخلات و درمان‌ها بستگی به شدت، سن، امکانات و دیگر فاکتورها دارد. درمان‌های این اختلال به طور کلی و تام شامل دسته‌بندی زیر هستند هرچند بعضی از این مداخلات، رویکرد‌ها و تکنیک‌ها زیادی را  شامل می‌شوند. این درمان‌ها طب گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) شامل موارد زیر هستند:

• رویکرد تحلیل رفتاری (ABA)
• رویکرد رشدی (توسعه‌ای)
• رویکرد آموزشی
• رویکرد اجتماعی ارتباطی
• دارو برای اوتیسم
• رویکرد روان‌شناسی
• رویکرد‌های مکمل و جایگزین

درمان شرایط پزشکی مرتبط با اختلال اوتیسم

افراد مبتلا به اوتیسم علاوه بر مشکلات ارتباطی گاهی با مسائل پزشکی و سلامت‌روان هم دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. این شرایط پزشکی شامل موارد زیر است:

• صرع
• مشکلات گوارشی
• تغذیه کردن
• اختلالات خواب
• اختلال کمبود توجه/بیش فعالی
• اختلالات اضطراب
• اختلالات خلقی
• اختلال وسواس فکری عملی

استفاده از دارو برای درمان اوتیسم

استفاده از دارو برای درمان اوتیسم بستگی به تصمیم پزشک متخصص دارد؛ اما به‌طور کل در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان وجود ندارد که بتواند تمام علائم ASD را درمان کند. البته برخی از داروها به درمان بعضی از علائم و رفتارهای مرتبط با اوتیسم کمک می‌کنند. مطالعات نشان داده اند که داروها زمانی موثرتر هستند که با رفتار درمانی ترکیب شوند.

روان‌پزشک معمولاً یکی از مدل‌های مختلف دارو را به‌شکل آزمایشی تجویز می‌کند. پس از آن بررسی می‌کند چه عوارض و تاثیراتی بر فرد مبتلا دارد. بعضی از داروها در ابتدای مراحل استفاده نشانه‌های بیماری را بدتر می‌کنند؛ اما گاهی با نظر روان‌پزشک مصرف دارو ادامه پیدا می‌کند تا تاثیر اصلی خود را نشان دهد. البته داروهای اوتیسم که در اغلب موارد برای درمان نشانه‌های مرتبط استفاده می‌شوند تحریک‌پذیری، رفتارهای آسیب‌زننده، اضطراب، بی‌خوابی و بی‌توجهی را درمان می‌کنند.

ریسپریدون (ریسپردال) و آریپیپرازول (آبیلیفای) تنها داروهای مورد تایید FDA برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم هستند. ریسپریدون را می توان برای کودکان بین ۵ تا ۱۶ سال برای کمک به تحریک پذیری و پرخاشگری تجویز کرد. آریپیپرازول را می توان برای کودکان بین ۶ تا ۱۷ سال تجویز کرد.

aba در درمان اوتیسم

رویکردهای رفتاری، رفتار قبل و بعد افراد مبتلا به اختلال اوتیسم را به‌درستی بررسی می‌کند سپس بر اصلاح و تغییر رفتارهاِیِ جایگزین تمرکز می‌کند. در این درمان با استفاده از تقویت به مهارت‌ها و رفتارهای مطلوب پاداش می‌دهد و در مقابل رفتارهای نامناسب و ناخواسته، واکنش مثبت و پاداشی نمی‌دهند.

این درمان سبب توسعه‌یِ ارتباطات، زبان و سایر مهارت‌های فرد اوتیستیک می‌شود. کارشناسان زیادی اعتقاد دارند که این رویکرد همان درمان استاندارد طلایی است که علائم اتیسم را درمان می‌کند. این درمان در حال حاضر به‌خوبی بین مربیان و متخصصانی که اوتیسم انجام می‌دهند جا افتاده است.
این درمان ۵ مدل استراتژی دارد که درمانگران، مربیان و متخصصان با توجه به شرایط فرد اوتیسمی و نظر خود از هر کدام از این ۵ استراتژی  ABA استفاده می‌کنند. این ۵ استراتژی عبارتند از:

1. آموزش آزمایشی گسسته (DTT): در این  تکنیک درس‌ها و مهارت‌های آموزشی تجزیه، جز‌به‌جز و به کارهای ساده تقسیم می‌شوند. سپس برای آموزش بر هر قسمت تمرکز می‌شود. در ادامه با دریافت پاسخ‌ها و رفتارهای مورد نظر و مطلوب، پاداش به فرد اوتیستیک داده می‌شود و به رفتارهای نامطلوب توجه نمی‌شود.
2. تدریس طبیعت‌گرایانه یا آموزش در محیط طبیعی: این رویکرد همان درمان DTT است تنها با این تفاوت که به جای انجام در محیط کلینیک در محیط زندگی و طبیعی اجرا می‌شود. در این رویکرد فرد اوتیسمی، سرعت یادگیری خود را در طول روز بر اساس برنامه‌های معمولی و روتین خود تنظیم می‌کند. هدف از انجام تدریس طبیعت‌گرایانه بهبود چند مهارت محوری است. آموزش این مهارت‌های محوری به فرد کمک می‌کند تا بسیاری از مهارت‌های دیگر را آموزش ببیند. شروع ارتباط با دیگران از نمونه مهارت‌های محوریِ بسیار پراهمیت است که طی این درمان به‌خوبی آموزش داده می‌شود.
3. آموزش پاسخ محوری (PRT): در این آموزش بر رفتار کلیدی و مهم فرد اوتیسمی کار می‌شود تا دیگر رفتارهای وابسته به آن نیز تغییر کند.
4. اقتصاد ژتونی: اقتصاد ژتونی از جمله روش‌های کاربردیِ رفتاردرمانی است که عادات بد را از بین می‌برد و با پاداش‌دهی، رفتارهای مثبت را در کودکان اوتیسمی پررنگ‌تر می‌کند. در این تکنیک رفتاردرمانی در پی هر رفتار مطلوب به کودک پاداشی ملموس و عینی داده می‌شود.
5. مداخله رفتاری شدید زودهنگام (EIBI): نوعی ABA برای کودکان بسیار خردسال مبتلا به اوتیسم است، که معمولاً کمتر از پنج سال، اغلب کمتر از سه سال کاربرد دارد. EIBI از روش های آموزشی آزمایشی گسسته استفاده می کند. این درمان را می توان در خانه یا مدرسه، معمولاً به طور متوسط ۲۰-۴۰ ساعت در هفته اجرا کرد.

کاردرمانی برای درمان اوتیسم

افرادی که در حوزه‌ کاردرمانی این کودکان فعالیت می‌کنند، تحصیلاتِ تخصصی در این زمینه دارند. این افراد با آموزش مهارت‌های حرکتی، به فرد اوتیسمی کمک می‌کنند تا مستقل زندگی کنند. مهارت‌ها گاهی شامل پوشیدن لباس، خوردن غذا، حمام‌کردن و شیوه‌ی ارتباط با افراد است. علاوه بر این موارد کاردرمانی شامل موارد زیر است:

• درمان یکپارچگی حسی: در این روش درمانی برای بهبود پاسخ‌ها از ورودی‌های حسی که گاهی محدودکننده یا طاقت‌فرسا هستند استفاده می‌شود.
• فیزیوتراپی: این درمان سبب بهبود مهارت‌های فیزیکی می‌شود. حرکات ظریف انگشتان یا حرکات بزرگ‌تری مانند حرکات تنه و بدن از جمله درمان‌های فیزیوتراپی هستند.

گفتار درمانی برای اوتیسم

گفتار درمانی برای اوتیسم مهارت های کلامی را آموزش می دهد که می تواند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا ارتباط بهتری برقرار کنند. معمولاً با یک آسیب شناس گفتار زبان یا کاردرمانگر انجام می شود. این می تواند به کودکان کمک کند تا علاوه بر استفاده صحیح از کلمات، سرعت و ریتم گفتار خود را بهبود بخشند. همچنین می تواند به بزرگسالان کمک کند تا نحوه برقراری ارتباط در مورد افکار و احساسات را بهبود بخشند.

نوروفیدبک در درمان اوتیسم

نوروفیدبک در درمان اوتیسم یک درمان ایمن، غیر تهاجمی و بدون دارو برای اختلال طیف اوتیسم است که می‌تواند علائم را کاهش دهد و به بیماران در رسیدن به تسکین طولانی‌مدت کمک کند. درمان نوروفیدبک همچنین می تواند تاثیر مثبتی بر علائم همزمان برای مجموعه ای از اختلالات داشته باشد و حتی می تواند تمرکز، توجه، تکانشگری و بیش فعالی را بهبود بخشد. بهبود این علائم منجر به کیفیت بهتر زندگی، اعتماد به نفس بیشتر و کنترل بیشتر برای بیمار می شود. درمان نوروفیدبک صرفاً با هدف کمک به بیمار برای کنترل عملکرد مغز خود برای تجربه کاهش علائم و خود تنظیمی است. مطالعات نشان داده اند که نوروفیدبک به طور موثر و ایمن علائم اوتیسم را کاهش می دهد.

رویکردهای درمان اوتیسم

در ادامه به انواع رویکردهای درمان اوتیسم می پردازیم. شما می توانید از دیدگاه ها و روش های مختلف به درمان اوتیسم بپردازید.

رویکردهای آموزشی

درمان‌های آموزشی در محیطی شبیه به کلاس، آموزش داده می‌شود. درمان و آموزش کودکان اوتیستیک و معلولان ارتباطی  (TEACCH) از انواع رویکردهای آموزشی است. در روش تیچ اطلاعات صوتی را تغییر می‌دهند سپس این اطلاعات به‌صورت بصری نمایش داده می‌شوند؛ با این کار درک، سازگاری و یادگیری بصریِ کودکان مبتلا به اوتیسم افزایش داده می‌شود.

رویکردهای توسعه‌ای (رشدی)

رویکردهای رشدی بر بهبود توانایی و مهارت‌های رشدیِ ویژه‌ای، همچون مهارت‌های زبانی، مهارت‌های فیزیکی یا طیف گسترده‌تری از توانایی‌های رشدی تمرکز می‌کنند. این مدل رویکردها معمولا با رویکردهای رفتاری تلفیق می‌شوند.

افراد مبتلا به اوتیسم معمولا در این نوع درمان از طریق علائم، حرکات، تصاویر یا یک دستگاه ارتباط الکترونیکی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند. به همین دلیل این نوع رویکرد بر گفتار درمانی برای اوتیسم که از جمله متداول‌ترین درمان‌های رویکرد رشدی است برای افراد مبتلا به اوتیسم استفاده می‌شود. این درمان سبب بهبود عملکرد گفتار، زبان و درک واژه‌ها می‌شود.

مدل شروع اولیه دنور (ESDM) رویکردی توسعه‌ای (رشدی) بر اساس اصول تحلیل رفتار کاربردی است. این رویکرد برای کودکان ۱۲ تا ۴۸ ماهه استفاده می‌شود. در این درمان والدین و درمان‌گران بازی، تبادلات اجتماعی و توجه مشترک را در محیط‌های طبیعی برای بهبود توانایی کلامی، اجتماعی و یادگیری به کار می‌گیرند.

رویکردهای روابط اجتماعی

رویکرد روابط اجتماعی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و ایجاد پیوندهای عاطفی تمرکز می‌کند. آموزش مهارت های اجتماعی راهی برای افراد به ویژه کودکان برای توسعه مهارت های اجتماعی است. برای برخی از افراد مبتلا به اوتیسم، تعامل با دیگران بسیار دشوار است. این می تواند در طول زمان به چالش های زیادی منجر شود.

فردی که تحت آموزش مهارت های اجتماعی برای اوتیسم قرار می‌گیرد، مهارت‌های اجتماعی اولیه، از جمله چگونگی ادامه مکالمه، درک شوخ طبعی و خواندن نشانه‌های احساسی را می‌آموزد. در حالی که به طور کلی در کودکان استفاده می شود، ممکن است برای نوجوانان و بزرگسالان جوان در اوایل ۲۰ سالگی نیز موثر باشد.

رویکردهای دارویی

هیچ دارویی برای درمان علائم اصلی ASD وجود ندارد. برخی از داروها بعضی از علائم را بهبود می‌بخشند. مدیریت سطوح بالای انرژی، اضطراب، افسردگی، تشنج، اختلالات خواب و افزایش تمرکز از نمونه کارکردهای دارو است. پزشک متخصص در زمینه‌ی درمان افراد مبتلا به ASD داروهای مورد نظر را با توجه به شرایط فرد تجویز می‌کند.

رویکردهای روان‌شناسی

رویکردهای روان‌شناسی بر اختلالات خلقی (همچون اضطراب و افسردگی) و سایر مسائل و اختلالات افراد مبتلا به ASD تمرکز می‌کند. درمان شناختی‌رفتاری (CBT) از نمونه رویکردهای روان‌شناختی است که بر ارتباطات بین افکار، احساسات و رفتارها تمرکز می‌کند. در طول درمانCBT، درمانگر و فرد با یکدیگر اهداف را شناسایی می‌کنند و در ادامه، نحوه‌یِ تفکر فرد را نسبت به موقعیت‌های مختلف تغییر می‌دهند تا واکنش آن‌ها به موقعیت بهبود یابد.

مطلب مرتبط: افسردگی در کودکان اوتیسم: علائم، تشخیص و درمان

درمان‌های جایگزین اوتیسم

گاهی برخی از درمان‌ها در هیچ کدام از دسته‌های درمانی قرار نمی‌گیرند .این نوع از درمان‌ها به‌عنوان درمان‌های مکمل و جایگزین شناخته می‌شوند. درمان‌های همزمانی شامل رژیم‌های غذایی خاص، مکمل‌های گیاهی، مراقبت‌های کایروپراکتیک، حیوان‌درمانی، هنردرمانی، تمرکز حواس یا درمان‌های آرامش‌بخش دیگز است. البته توصیه می‌شود قبل از شروعِ درمان‌های مکمل و جایگزین با پزشک متخصص صحبت کنید.

برخی از درمان‌های مکمل و جایگزین مضر نیستند؛ اما با این حال هیچ مدرکی مبنی بر مفیدبودن آن‌ها به‌دست نیامده. بعضی از این درمان‌ها گاهی هزینه‌های بالایی دارند و اجرای بسیار سختی دارند. نمونه‌ای از این درمان‌ها شامل موارد زیر هستند:

• رژیم‌های غذایی خاص
• مصرف مکمل‌های، ویتامین و پروبیوتیک‌ها
• درمان اوتیسم با طب سوزنی
• برخی از درمان‌ها مکمل و جایگزین شواهدی برای مفیدبودن و خطرناک‌بودن ندارند .نمونه‌هایی از این درمان‌ها عبارتند از:
• کیلات درمانی 
• انفوزیون ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG)

درمان اوتیسم خفیف

اوتیسم خفیف یک اصطلاح غیر رسمی است که معمولاً برای اشاره به تشخیص اختلال طیف اوتیسم سطح ۱ استفاده می شود. افراد اوتیستیک خفیف به حمایت نسبتا کمتری نیاز دارند و اغلب می توانند علائم خود را پنهان کنند. با این حال، آنها ممکن است با تعاملات اجتماعی، خواندن نشانه های اجتماعی، درک زبان بدن و رمزگشایی حالات چهره دچار مشکل شوند.

از آنجایی که این علائم می توانند ظریف باشند، اوتیسم خفیف اغلب در غربالگری های مداخله اولیه در دوران کودکی نادیده گرفته می شود. در نتیجه، افراد مبتلا به این بیماری در سنین بالاتر، احتمالاً در بزرگسالی، تشخیص داده می شوند. درمان اوتیسم خفیف معمولاً به سن بستگی دارد. کودکان و نوجوانان اوتیسم به حمایت متفاوتی نسبت به بزرگسالان اوتیسم نیاز دارند.

کودکان اوتیسم اغلب به یک روال بسیار ساختاریافته نیاز دارند. مراقبان آنها می توانند با تیمی از متخصصان کار کنند تا اطمینان حاصل کنند که فرزندشان از حمایت مورد نیاز در مدرسه و خانه برخوردار است. یک برنامه آموزشی که متناسب با نیازهای کودک اوتیستیک باشد نیز ضروری است.

درمان اوتیسم خفیف در بزرگسالی شامل درمان مبتنی بر مهارت های حل مسئله، ایجاد عزت نفس، مدیریت چالش های حسی و به عهده گرفتن مسئولیت خانه و امور مالی، گفتار درمانی برای کمک به ایجاد مهارت های ارتباطی و توانایی تفسیر زبان بدن است. درمان شناختی رفتاری (CBT) برای توسعه مهارت های مقابله ای، که به نوبه خود به آنها کمک می کند روابط را مدیریت کنند و با ناامیدی ها در محل کار و زندگی مقابله کنند. ک تمرکز دارد.

از دست ندهید: اوتیسم در بزرگسالی؛ علائم، تشخیص و درمان اتیسم در بزرگسالان

هزینه‌های درمان اوتیسم

هزینه‌یِ درمان کودکان اوتیسم با توجه به‌شدت و نوع مداخلات لازم متفاوت است؛ اما اگر کودک در سطحی است که نیاز به زمان بیشتر و دریافت درمان‌هایی همچون گفتاردرمانی، کاردرمانی و …. دارد، طبیعتا هزینه‌های بالاتری باید پرداخت شود. علاوه بر این گاهی نیاز است که این درمان‌ها مداومت پیدا کنند که سبب بالا رفتن هزینه‌ها می‌شود.

سخن پایانی در مورد درمان اوتیسم

‌اوتیسم از جمله اختلالات رشدی است که بر روابط اجتماعی کودکان تاثیر می‌گذارد. تشخیص زودهنگام تاثیر بسزایی در درمان این اختلال دارد. سن تشخیصِ به‌موقعِ حدود ۲ الی ۳ سالگی و دوران پیش‌دبستانی است.

پیشرفت فناوری این امکان به وجود آورده تا در سریع‌‌تر زمان به سوالات شما در فضای مجازی پاسخ داده شود. وب‌سایت پزشک خوب از نمونه سایت‌های معتبر در این فضا است. این وب‌سایت مکانی امن برای شما ایجاده کرده است تا به‌راحتی با کاردان‌ترین و حرفه‌ای‌ترین روان‌پزشکان یا مشاوران حرفه‌ای تماس برقرار کنید.

سوالات متداول در مورد درمان اوتیسم

در این بخش به برخی سوالات رایج در مورد درمان اوتیسم پاسخ داده ایم.

آیا هزینه‌های درمان اوتیسم در ایران تحت پوشش بیمه است؟

متاسفانه باید بگوییم خیر. البته گاهی تعدادی از درمان‌ها با کمک بیمه تکمیلی کمی کمتر می‌شود.

اوتیسم خفیف درمان دارد؟

در حالی که اوتیسم خفیف یا سطح ۱ قابل درمان نیست، اما با درمان های مختلفی مانند گفتار درمانی، کار درمانی، آموزش مهارت های اجتماعی و… می توان علائم آن را بهبود بخشید.

آیا در ایران از کودکان اوتیسم و درمان‌های حمایتی می‌شود؟

خوشبختانه سازمان بهزیستی برای کمک و حمایت به این افراد و خانواده‌های آن‌ها مراکزی را تاسیس کرده است و قسمتی از هزینه‌ی درمانی آن‌ها را پرداخت می‌کند.

آیا ماساژ درمانی سبب بهبود اوتیسم می‌شود؟

ماساژدادن آرامش‌بخش است؛ اما شواهد کافی برای تایید اینکه ماساژ علائم اختلال طیف اوتیسم را بهبود می بخشد وجود ندارد گرچه به نظر می رسد پرورش لمس و یکپارچگی حسی منظم چالش های اجتماعی، ارتباطی، رفتاری، یادگیری، تفکر و حل مسئله مرتبط با اوتیسم را کاهش می دهد.

آیا برای درمان اوتیسم دارو تجویز می‌شود؟

بسته به شرایط بیمار و نظر پزشک متخصص بله. در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان آن وجود ندارد. اما برخی از داروها می توانند به علائم مرتبط مانند افسردگی، تشنج، بی خوابی و مشکل در تمرکز کمک کنند. مطالعات نشان داده اند که داروها زمانی موثرتر هستند که با رفتار درمانی ترکیب شوند.

از کدام نوع درمان اوتیسم استفاده کنیم؟

درمان اوتیسم بستگی به شرایط و ظرفیت فرد مبتلا به اختلال اوتیسم دارد. رویکردهای رفتاری مانند تحلیل رفتار کاربردی (ABA) نام دارد. بیشترین شواهد را برای درمان علائم اوتیسم دارند. آنها به طور گسترده ای در بین مربیان و متخصصان پذیرفته شده اند و در بسیاری از مدارس و کلینیک های درمانی استفاده می شوند.

درمان اوتیسم را از کجا آغاز کنیم؟

یافتن فرد با تجربه و حرفه‌ای در زمینه‌ درمان اوتیسم اهمیت بالایی دارد. رایج ترین درمان رشدی برای افراد مبتلا به اوتیسم، گفتار و زبان درمانی است. گفتار و زبان درمانی به بهبود درک و استفاده فرد از گفتار و زبان کمک می کند. برخی از افراد مبتلا به ASD به صورت کلامی ارتباط برقرار می کنند.

منابع: NICH, mayoclinic, webmd, NHC, Autism, Autism speaks, Help guide

پزشک خوب، سامانه رزرو “آنلاین” روانشناس و روانپزشک و سایر حوزه های پزشکی و سلامت، به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در محدوده زندگی خود در سراسر کشور، انتخاب نموده و وقت خود را بصورت آنلاین رزرو کنید.