اگر شما از آن دسته افرادی هستید که تحت فشارهای زندگی روزانه، با میزان استرس و اضطراب زیادی روبرو هستید و احساس می‌کنید دیگر قدرت کنترل نگرانی ها و روبرو شدن با اضطراب جدیدی را ندارید، خواندن مطلب زیر برای شما مفید خواهد بود.
در این مقاله، مشاور پزشک خوب، خانم مرضیه دولت آبادی شما را با اختلال اضطراب فراگیر آشنا کرده و جدیدترین راهکارهای درمانی را در اختیارتان قرا می‌دهد.

 

 

اختلال اضطراب فراگیر یا GAD، نوعی اختلال اضطرابی است که به صورت نگرانی بیش از اندازه و نامعقول در مورد اتفاقات و وقایع معمول زندگی تعریف می‌شود. در این اختلال روانی فرد به طور دائم درباره رویداد های آینده نگران است و از آنها می‌ترسد.

نگرانی های اضطراب آور

اختلال اضطراب فراگیر چیست؟

اختلال اضطراب فراگیر، موضوعی است که به نگرانی مزمن و بیمارگونه درباره رویدادهای عادی و غیر آسیب زای زندگی منجر می‌شود در حالیکه فرد نمی‌تواند این نگرانی ها را کنترل کند.

نکته قابل توجه این است که، نگرانی ها رابطه ی نزدیکی با فاجعه انگاری دارند و معمولاً با همدیگر روی می‌دهند.

به این معنی که در اختلال اضطراب فراگیر وقتی دوره های نگرانی زیاد طول می‌کشند، سطح اضطراب و رنج بالا رفته و قدرت تفکر فرد پایین می‌آید، آنگاه فرد کوچکترین مشکل را به شدیدترین حالتی که ممکن است روی دهد تفسیر می کند و آن را فاجعه آمیز می‌پندارد.

به عنوان مثال اگر فرد، منتظر شخصی است تا ساعت ۸ به سر قرار برسد، حال اگر آن شخص فقط ده دقیقه تاخیر داشته باشد، فرد مضطرب ممکن است این تأخیر را به بدترین وجه ممکن تفسیر و تعبیر کند (چرا دیر کرد؟ نکنه تصادف کرده و یا …).

اختلال اضطراب فراگیر با نام اضطراب شناور و یا اضطراب منتشر نیز خوانده می‌شود، چون ممکن است در تمامی موقعیت ها، چه موقعیت های اضطراب زا چه غیر اضطراب زا  بروز کند.

اختلال اضطراب فراگیر سیر مزمنی دارد و می‌تواند برای ماه‌ها و حتی سالها در فرد وجود داشته باشد.

اگر شما دارای چنان اضطرابی هستید که دائم از این موضوع وحشت دارید که ممکن است اتفاق وحشتناکی بیافتد و این شرایط را در حداقل ۶ ماه گذشته تجربه می‌کنید، احتمالا شما دچار اختلال اضطراب فراگیر شده ­اید.

درک علل پدیدآیی و تداوم بخش اختلال اضطراب فراگیر می تواند در تشخیص و درمان سایر اختلالات اضطرابی مفید واقع شود.

 

علائم اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

نشانه های مضطرب بودن

  • اضطراب و نگرانی شدید مستمر در بیشتر روزها به مدت حداقل ۶ ماه
  • بی صبری و بی قراری و احساس دلواپسی
  • دشواری در تمرکز کردن
  • بروزاشکال در ریتم خواب
  • احساس تشویش ناگهانی
  • تنش عضلانی
  • خستگی زود هنگام
  • زودرنجی
  • تحریک پذیری زیاد و گوش به زنگی (این افراد عموما منتظر شنیدن خبرهای بد هستند و با کوچکترین محرکی در محیط، جا می‌خورند)
  • نگران شدن از نگرانی ها (فرد از اینکه تا این حد نگران است، نگران می‌شود)
  • عدم تحمل ابهام (اگر نکاتی مبهم و حل نشده باقی بماند فرد را دچار اضطراب زیادی می‌کند)
  • دشواری در کنترل نگرانی ها
  • مختل شدن برخی عملکردهای روزمره و احساس پریشانی
  • نقص در عملکردهای اجتماعی (برای مثال رها کردن کار یا دانشگاه و… به علت احساس اضطراب شدید)

علاوه بر این علائم، افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر اغلب دارای اختلالات اضطرابی دیگری مانند اختلال هراس (فوبیا)، اختلال وسواس فکری و عملی، افسردگی یا مشکلات دیگری مانند سوء مصرف مواد مخدر یا الکل هستند.

پزشک خوب به شما کمک میکند بهترین روانشناسان را در کوتاه‌ترین زمان و در نزدیکی محل زندگی خود پیدا کنید

مشاهده لیست روانشناسان

 

دلایل ایجاد اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

عوامل زمینه ساز اختلال اضطراب فراگیر

  • تجربه فقدان و یا از دست دادن والدین در کودکی
  • وقوع حوادث نا خوشایند در کودکی
  • عوامل ژنتیکی
  • عوامل محیطی
  • خلق و خوی مضطرب
  • فرزندپروری معکوس (زمانی که والدین، فرزندشان را سنگ صبور خود قرار می‌دهند)
  • سبک فرزندپروری کمال گرایانه و ابراز محبت خیلی کم توسط والدین
  • داشتن والدین شدیدا حمایتگر
  • هشداردهی افراطی والدین به کودک پیرامون محیط اطراف
  • داشتن والدین کنترل گر

 

میزان شیوع اختلال اضطراب فراگیر چقدر است؟

اختلال اضطراب فراگیر در بین زنان نسبت به مردان از شیوع بیشتری برخوردار است و این یافته به صورت پایا و ثابت در پژوهش های مختلفی تأیید شده است.

شیوع این اختلال در اواسط عمر به حداکثر خود می‌رسد و در سال‌های کهنسالی به تدریج کاهش می‌یابد.

میانگین سنی بروز این اختلال، ۳۰ سالگی است با این وجود سن بروز علائم در افراد مختلف، متفاوت است.

در مجموع سن متوسط شروع این اختلال دیرتر از سایر اختلالات اضطرابی است.

اضطراب و نگرانی بیش از حد از همان اوایل زندگی مشاهده می‌شود و به صورت مزاج و خلق و خوی مضطرب تظاهر می‌کند.

این اختلال به ندرت قبل از بلوغ آغاز می‌شود. علائم بیماری تقریبا در تمام عمر به صورت مزمن همراه با فراز و نشیب‌هایی ادامه دارد.

فروکش کردن کامل علائم این نوع اختلال به ندرت رخ می‌دهد و نشانه ها و علائم بالینی اختلال اضطراب منتشر تقریبا در تمام عمر یکسان است ولی با درمان به موقع میتوان میزان و شدت علائم را تا حد قابل قبولی کاهش داد.

تفاوت اصلی که در رده ‌های مختلف بین بیماران دیده می‌شود مربوط به محتوای نگرانی فرد است.

 نوجوانان و جوانان معمولاً بیشتر راجع به مدرسه و امور ورزشی و شغلی نگران هستند در حالیکه سالمندان بیشتر دغدغه سلامتی خانواده و سلامت جسمی خودشان را دارند؛ بنابراین به نظر می‌رسد محتوای نگرانی‌های فرد متناسب با سن وی باشد.

شدت علائم نیز در افراد جوان تر بیشتر از افراد مسن تر است.

 

تشخیص اختلال اضطراب فراگیر

معمولا اولین قدم برای تشخیص هر بیماری، آزمایش و معاینات پزشکی است. ازجمله آزمایشاتی که ممکن است پزشک برای شما تجویز کند می‌توان به آزمایش تیروئید، بیماری‌های قلبی، رفلاکس معده و… اشاره کرد. برای تشخیص بیماری اختلال اضطراب فراگیر بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. به این ترتیب از بابت سلامت جسمی خود اطمینان حاصل خواهید کرد، در صورتی که از لحاظ جسمی هیچگونه مشکلی نداشتید بهتر است برای درمان روحی و روانی خود را آماده کنید. بیشتر پزشکان علت اختلال اضطراب فراگیر را علائم روحی و روانی می‌دانند.
در صورتی که علائم روحی و روانی ناشی از این بیماری بیش از ۶ ماه ماندگار باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. معمولا این بیماری زمانی شدت پیدا می‌کند که علائم ناشی اط آن به زندگی عادی و روزمره فرد صدمه و آسیب وارد کند. در بیشتر موارد زمانی که این اختلال شدت پیدا کند موجب افت تحصیلی، کاهش بازده در کار و… در فرد می‌شود.

 

درمان اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

درمان اضطراب فراگیر

بهترین درمان برای این بیماران ترکیبی از روان درمانی و دارو درمانی در کنار اقدامات خودحمایتی است.

به این معنی که شما با مراجعه هرچه سریعتر به روانشناس و یا روانپزشک، یا مراجعه ی همزمان به هر دو متخصص، می‌توانید مشکل خود را درمان کنید.

روانشناسان چگونه اضطراب را درمان میکنند؟

 

درمان شناختی رفتاری یا (CBT) برای اختلال اضطراب فراگیر

اکثر افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج می برند اغلب در این نوع درمان شرکت می‌کنند. درمان شناختی رفتاری، نوعی از انواع رواندرمانی است. و همچنین خط مقدم درمان های روانشناسی برای اختلال اضطراب فراگیر می‌باشد.

در درمان شناختی و رفتاری یاد می‌گیرید که الگوهای فکری و رفتاری که باعث بروز احساس اضطراب می‌شوند را تشخیص داده و آن ها را تغییر دهید. این نوع درمان کمک می‌کند تا افکار بهم ریخته را به وسیله نگرانی های واقعی محدود کنیم.

در دیدگاه شناختی، تاکید درمانگر بر تغییر تفکر و باورهای غیرمنطقی است.

اختلال اضطراب فراگیر از تحریف های شناختی (ماهیت نامعقول نگرانی ها و افکار منفی غیرمنطقی) ناشی می‌شود.

این دیدگاه بر این فرض  استوار است که بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر نسبت به خطرات درک شده، اشتباها و بدون دقت پاسخ می‌دهند.

این عدم دقت، از توجه انتخابی به جزئیات منفی در محیط، ایراد در سیستم پردازش اطلاعات و برداشت منفی از توانایی های خود در مقابله  با مشکلات، ناشی می‌شود.

تحقیقات نشان داده است که افراد مضطرب، به ویژه افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، دچار سوگیری در پردازش اطلاعات هستند.

به این معنی که موقعیت های مختلف را بصورت حقیقی و آنچنان که واقعا در جریان هست، تجزیه و تحلیل نمی‌کنند بلکه بر اساس فیلترهای ذهنی عمدتا منفی و تحریف شده ی خود اطلاعات محیط را پردازش و تفسیر می‌کنند.

‌‌

اگر نیاز به مشاوره حضوری، تلفنی یا آنلاین دارید روی دکمه زیر کلیک کنید

رزرو آنلاین نوبت از مشاور فردی

 

سایر تکنیک های درمانی اختلال اضطراب فراگیر

علاوه برتکنیک های ذکر شده، تعدادی تکنیک های خودحمایتی نیز وجو دارد که خود فرد می‌تواند جهت کاهش اضطراب، انجام دهد.

به عنوان مثال، تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق و ریلکسیشن و تکنیک های ذهن آگاهی ممکن است به کنترل تنش عضلانی که اغلب به دلیل اختلال اضطراب فراگیر ایجاد می‌شود کمک کند.

ذهن آگاهی یا مایندفولنس چیست؟

 

دارو درمانی اختلال اضطراب فراگیر

داروهای متعددی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر وجود دارند که می‌توانند برای بهبود زندگی روزمره افراد مبتلا بسیار مفید باشند.

داروهایی که اغلب برای درمان اختلال اضطراب فراگیر در کوتاه مدت استفاده می شوند، دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین ها هستند.

این داروها گاهی اوقات به عنوان آرام بخش، خواب آور یا آرام بخش های جزیی استفاده می‌شوند.

زیرا آنها می‌توانند احساس اضطراب شدید را از بین ببرند. همچنین باید توجه داشت وابستگی به داروهای آرام بخش و خواب آور (بنزودیازپین ها) یک عارضه بالقوه در درمان است که در صورت مصرف مدارم آنها ممکن است به وجود بیاید.

بنابراین توجه داشته باشید داروهای کاهش اضطراب را فقط باید تحت نظر روانپزشک و در صورت وجود تشخیص اختلال اضطراب فراگیر مصرف کنید. از مصرف خودسرانه و یا تغییر دز داروی تجویزی خودداری نمایید.

تهیه و تنظیم:  مرضیه دولت آبادی

 

شما می‌توانید برای یافتن روانشناس  معتبر از فهرست روانشناسان سایت پزشک خوب کمک بگیرید.

پزشک خوب، سامانه آنلاین رزرو اینترنتی نوبت از روانشناسان و روانپزشکان و سایر تخصص های پزشکی است که به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در کوتاه ترین زمان و در نزدیکی محل زندگی خود پیدا کرده و وقت خود را به صورت “آنلاین” رزرو نمایید.