اختلال روانی یا mental disorder یا mental illness که در گذشته به آن بیماری روانی نیز می گفتند، الگوهایی از علائم روانی، رفتاری یا هر دو هستند که باعث ناراحتی می شوند و می توانند اثرات منفی بر زندگی شخصی، اجتماعی یا کاری شما داشته باشند. بیش از ۲۰۰ نوع اختلال روانی وجود دارد. علائم اختلالات روانی معمولاً با درمان که می تواند شامل انواع رواندرمانی و دارو درمانی باشد، بهبود یابند.
تعریف اختلال روانی
اختلالات روانی الگوهایی از علائم رفتاری یا روانی هستند که بر بخش‌های مختلف زندگی تأثیر می‌گذارند. این اختلالات برای فردی که علائم را تجربه می کند، ناراحتی ایجاد می کند. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی نسخه پنجم ویرایش شده (DSM-5-TR) صدها اختلال روانی را فهرست می کند. اختلالات افسردگی و اختلالات اضطرابی از شایع ترین اختلالات روانی هستند. این اختلالات در زنان و بزرگسالان بیشتر است. در حالی که DSM اطلاعات تشخیصی در مورد چنین شرایطی، از جمله سنی که معمولاً در آن ظاهر می شوند، ارائه می دهد، دستورالعمل هایی برای درمان یا پیش بینی های مربوط به دوره بیماری ارائه نمی دهد.
لیست زیر شامل برخی از دسته بندی های عمده اختلالات روانی است که در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) شرح داده شده است. DSM یکی از کاربردی ترین سیستم‌ها برای طبقه‌بندی اختلالات روانی می باشد و معیارهای تشخیصی استانداردی را ارائه می نماید. توجه داشته باشید که این لیست ممکن است تمام اختلالات را پوشش ندهد.
لیست اختلالات روانی
توجه به این نکته مهم است که داشتن سلامت روانی پایین همیشه به این معنا نیست که شما به یک اختلال روانی یا بیماری روانی مبتلا هستید. شما همچنین می توانید به یک اختلال روانی مبتلا باشید و همچنان دوره های طولانی از سلامت روانی بالا داشته باشید. بیش از ۲۰۰ نوع اختلال روانی وجود دارد. تعدادی از رایج ترین انواع اختلالات روانی مطابق لیستی است که در ادامه آورده ایم:
- اختلالات عصبی رشدی
- طیف اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانپریشی
- دوقطبی و اختلالات مربوط
- اختلالات افسردگی
- اختلالات اضطرابی
- وسواس فکری عملی و اختلالات مرتبط
- اختلالات مرتبط با تروما و استرس
- اختلالات گسستگی یا اختلالات تجزیه ای
- اختلال علائم جسمانی (سایکوسوماتیک) و اختلالات مربوط
- اختلالات خوردن
- اختلالات دفع
- اختلالات خواب
- اختلالات جنسی
- اختلالات کنترل تکانه یا اخلالگر
- اختلالات مرتبط با مواد
- اختلالات عصبی شناختی
- اختلالات شخصیت
اختلالات عصبی رشدی
اختلالات عصبی رشدی (Neurodevelopmental disorders) اختلالات روانی هستند که بر نحوه عملکرد مغز تأثیر می گذارند و رشد عصبی را تغییر می دهند و باعث ایجاد مشکلات در عملکرد اجتماعی، شناختی و هیجانی می شوند. شایع ترین اختلالات عصبی رشدی اختلال طیف اوتیسم و اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD) هستند.
اختلالات عصبی رشدی معمولاً در طول مراحل رشد شروع می شوند که باعث می شود در کودکان نوپا، کودکان و نوجوانان بیشتر دیده شوند، اما تا بزرگسالی ادامه می یابند یا ممکن است تا زمانی که فرد بالغ شود تشخیص داده نشود. انواع مختلفی از آنها وجود دارد که در زیر به تعدادی از رایج ترین آنها اشاره شده است.
- اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD)
- اختلال طیف اوتیسم (ASD)
- اختلالات ارتباطی
- کم توانی ذهنی
- اختلالات یادگیری
- اختلالات حرکتی
- اختلالات تیک
کم توانی ذهنی
این نوع اختلال رشدی که گاهی اوقات ناتوانی ذهنی نامیده می شود و در قدیم به آن عقب ماندگی ذهنی گفته می شد ، قبل از ۱۸ سالگی ایجاد می شود و با محدودیت هایی در عملکرد عقلانی و رفتارهای انطباقی مشخص می شود. رفتارهای انطباقی آنهایی هستند که شامل مهارت‌های عملی و روزمره مانند مراقبت از خود، تعامل اجتماعی و مهارت‌های زندگی می‌شوند. محدودیت‌های عملکرد ذهنی بیشتر از طریق استفاده از تست‌های IQ شناسایی می‌شوند، نمره زیر ۷۰ اغلب نشان‌دهنده وجود یک محدودیت ذهنی است.
تاخیر رشد کلی
این تشخیص برای ناتوانی های رشدی در کودکان زیر پنج سال است. چنین تاخیرهایی به شناخت، عملکرد اجتماعی، گفتار، زبان و مهارت های حرکتی مربوط می شود. به طور کلی، تاخیر رشد به عنوان یک تشخیص موقت برای کودکانی که هنوز برای انجام تست‌های استاندارد هوش بسیار کوچک هستند، در نظر گرفته می شود. هنگامی که کودکان به سنی می رسند که می توانند یک آزمون استاندارد هوش را انجام دهند، ممکن است با کم توانی ذهنی تشخیص داده شود.
اختلالات ارتباطی
این اختلالات آنهایی هستند که بر توانایی استفاده، درک یا تشخیص زبان و گفتار تأثیر می گذارند. DSM-5 چهار نوع مختلف از اختلالات ارتباطی را شناسایی می کند: اختلال زبان، اختلال صدای گفتار، اختلال فصاحت گفتار (لکنت) و اختلال ارتباط اجتماعی (عملی).
اختلال طیف اوتیسم
اوتیسم با کمبودهای مداوم در تعامل اجتماعی و ارتباطات در حوزه های مختلف زندگی و همچنین الگوهای محدود و تکراری رفتارها مشخص می شود. DSM مشخص می کند که علائم اختلال طیف اوتیسم باید در طول دوره اولیه رشد وجود داشته باشد و این علائم باید باعث آسیب قابل توجهی در زمینه های مهم زندگی از جمله عملکرد اجتماعی، تحصیلی و شغلی شود.
اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD)
ADHD با الگوی مداوم بیش فعالی و تکانشگری یا بی توجهی مشخص می شود که در عملکرد اختلال ایجاد می کند و خود را در دو یا چند موقعیت مانند خانه، محل کار، مدرسه و موقعیت های اجتماعی نشان می دهد. DSM-5 مشخص می کند که تعدادی از علائم این اختلال روانی باید قبل از ۱۲ سالگی وجود داشته باشد و این علائم باید تأثیر منفی بر عملکرد اجتماعی، شغلی یا تحصیلی داشته باشد.
اختلالات یادگیری
داشتن اختلال یادگیری به این معنی است که کودک در یک یا چند زمینه یادگیری مشکل دارد، حتی زمانی که هوش یا انگیزه کلی تحت تأثیر قرار نگیرد. نمونه هایی از اختلالات یادگیری عبارتند از: نارساخوانی (مشکل در خواندن)، اختلال یادگیری ریاضی، دیسگرافیا یا مشکل در نوشتن. کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری ممکن است از اینکه با وجود تلاش زیاد نمی توانند در یک موضوع تسلط پیدا کنند احساس ناامیدی کنند و ممکن است درمانده شوند یا کناره گیری کنند.
طیف اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانپریشی
اسکیزوفرنی یک بیماری روانپزشکی مزمن است که بر تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر می گذارد. این یک اختلال روانی پیچیده و طولانی مدت است که کمتر از ۱٪ از مردم را تحت تاثیر قرار می دهد. معیارهای تشخیصی DSM-5 مشخص می کند که دو یا چند علامت اسکیزوفرنی باید حداقل برای یک دوره یک ماهه وجود داشته باشد. یکی از علائم باید یکی از موارد زیر باشد:
- هذیان: باورهای راسخی که با واقعیت در تضاد هستند
- توهم: دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعا وجود ندارند
- کلام آشفته: کلماتی که از قواعد زبان پیروی نمی کنند و ممکن است درک آنها دشوار یا غیر ممکن باشد
علامت ثانویه علائم بیماری اعصاب و روان اسکیزوفرنی نیز ممکن است یکی از موارد زیر باشد:
- رفتار به شدت آشفته یا کاتاتونیک: تفکر آشفته یا رفتار یا حرکات عجیب و غریب
- علائم منفی: ناتوانی در شروع برنامه ها، صحبت کردن، ابراز احساسات یا لذت بردن
همچنین بخوانید: اسکیزوفرنی و انواع آن
تشخیص همچنین مستلزم اختلالات قابل توجه در عملکرد اجتماعی یا شغلی برای یک دوره حداقل شش ماهه است. شروع اسکیزوفرنی معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه ۲۰ زندگی است و مردان معمولاً زودتر از زنان علائم را نشان می دهند. در حالی که هیچ درمانی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد، درمان‌هایی وجود دارد که مدیریت علائم این اختلال روانی را ممکن می سازد. درمان این اختلال روانی معمولاً شامل داروهای ضد روان پریشی، روان درمانی، آموزش و دریافت حمایت اجتماعی است.
سه اختلال طیف اسکیزوفرنی وجود دارد:
- اختلال اسکیزوافکتیو: مشابه اسکیزوفرنی با اپیزودهای خلقی عمده (اختلال افسردگی اساسی یا اختلال دوقطبی)
- اختلال اسکیزوفرنی فرم: مشابه اسکیزوفرنی است، اما طول مدت علائم کمتر است (بیشتر از یک ماه اما کمتر از شش ماه)
- اختلال شخصیت اسکیزوتایپی: مشابه اسکیزوفرنی است، اما اپیزودها آنقدر مکرر، طولانی یا شدید نیستند. معمولاً می توان افراد را از تفاوت بین ایده ها و تجربیات تحریف شده و واقعیت آگاه کرد.
۵ اختلال روانپریشی دیگر نیز وجود دارد. اینها شامل:
- اختلال روانپریشی کوتاه مدت: زمانی این تشخیص استفاده می‌شود که علائم روانپریشی ناگهانی ظاهر شوند و کمتر از یک ماه طول بکشند.
- اختلال هذیانی: یک فرد حداقل یک ماه یک یا چند هذیان را نشان می دهد. این با اسکیزوفرنی متفاوت است، زیرا عملکرد عموماً مختل نمی شود و رفتار (به غیر از توهم) “عجیب” به نظر نمی رسد. انواع مختلفی از اختلال هذیانی وجود دارد، از جمله: خود بزرگ بینی، حسادت، گزند و آسیب، جسمانی، اروتوماتیک و مختلط. اگر هذیان های فردی در یکی از این دسته بندی ها قرار نگیرد، یا نتوان آنها را به وضوح تعریف کرد، این اختلال به عنوان اختلال هذیانی نامشخص طبقه بندی می شود.
- اختلال جنون مشترک: یک نفر دچار توهم یا هذیان است و فرد دیگر همان باور نادرست و ثابت را اتخاذ می کند
- کاتاتونیا: اختلالی است که آگاهی فرد از دنیای اطراف را مختل می کند. افراد مبتلا به این عارضه گاهی نسبت به محیط اطراف خود بسیار کم یا اصلاً واکنش نشان نمی دهند، یا ممکن است به گونه ای رفتار کنند که برای خود یا دیگران غیرمعمول، غیرمنتظره یا ناامن باشد.
دوقطبی و اختلالات مربوط
اختلال دوقطبی با تغییرات خلقی و همچنین تغییر در فعالیت و سطح انرژی مشخص می شود. این اختلال اغلب شامل تجربه تغییرات بین خلق و خوی بالا و دوره های افسردگی است. چنین خلق و خوی افزایش یافته ای را شیدایی یا هیپومانیا می نامند. اختلال دوقطبی دسته ای است که شامل سه تشخیص مختلف است: اختلال دوقطبی نوع ۱، دوقطبی نوع ۲ و اختلال سیکلوتایمی یا خلق ادواری.
همچنین بخوانید: اختلال دوقطبی نوع یک و اختلال دوقطبی نوع دو چه تفاوت‌هایی دارند؟
اختلال دوقطبی نوع یک
دوقطبی نوع ۱ با دوره های شیدایی یا مانیا مشخص می شود که اغلب با یک دوره افسردگی همراه است. در طول یک دوره شیدایی؛ که معمولا یک هفته است، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I افزایش شدید انرژی را تجربه می‌کنند یا به‌طور ناراحت‌کننده‌ای تحریک‌پذیر هستند. برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک نیز دوره های افسردگی یا هیپومانیک را تجربه می کنند و اغلب افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I دوره هایی از خلق و خوی خنثی نیز دارند.
اختلال دو قطبی نوع دو
تشخیص اختلال دوقطبی II مستلزم داشتن حداقل یک دوره افسردگی اساسی و حداقل یک دوره هیپومانیک است. افراد بین دوره های افسردگی و هیپومانیک به عملکرد معمول خود باز می‌گردند. یک دوره هیپومانیک با علائم شیدایی کمتر شدید مشخص می شود که باید تنها چهار روز متوالی به جای یک هفته طول بکشد. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی II اغلب ابتدا در نتیجه اولین دوره افسردگی خود به دنبال درمان می روند، زیرا دوره های هیپومانیک اغلب احساس لذت می کنند و حتی می توانند عملکرد را در محل کار یا مدرسه افزایش دهند.
اختلال سیکلوتایمی
اختلال سیکلوتایمی شکل خفیف‌تری از اختلال دوقطبی است که شامل بسیاری از «نوسان‌های خلقی» با هیپومانیا و علائم افسردگی است. افراد مبتلا به سیکلوتیمیا فراز و نشیب های عاطفی را تجربه می کنند اما با علائم شدیدتر از اختلال دوقطبی یک یا دو.
علائم اختلال سیکلوتیمیک شامل موارد زیر است:
- برای حداقل دو سال، وجود بسیاری از دوره‌های علائم هیپومانیک و افسردگی، اما این علائم معیارهای دوره هیپومانیک یا افسردگی را برآورده نمی‌کنند.
- در طول دوره دو ساله، علائم (نوسانات خلقی) حداقل برای نیمی از این زمان ادامه داشته است و هرگز بیش از دو ماه متوقف نشده است.
اختلالات افسردگی
دسته بندی اختلالات افسردگی شامل تعدادی از اختلالات روانی است. همه آنها با وجود حالت های غمگین، نا امیدی یا تحریک پذیری همراه با علائم فیزیکی و شناختی مشخص می شوند. آنها از نظر مدت زمان، زمان و علل متفاوت هستند. برخی عبارتند از:
- اختلال بی نظمی خلقی اخلالگر: یک اختلال روانی در دوران کودکی که با خشم شدید و تحریک پذیری مشخص می شود. کودکان طغیان های مکرر و شدید خلق و خوی خود را نشان می دهند.
- اختلال افسردگی اساسی: وضعیتی که با از دست دادن علاقه به فعالیت ها و خلق افسرده مشخص می شود که منجر به اختلالات قابل توجهی در نحوه عملکرد فرد می شود.
- اختلال افسردگی مداوم (افسرده خویی یا دیستایمی): یک نوع افسردگی مداوم و مزمن است که با علائم دیگر افسردگی مشخص می شود. در حالی که شدت علائم اغلب کمتر هستند، اما طولانی تر هستند. تشخیص نیاز به تجربه خلق افسرده در بیشتر روزها برای مدت حداقل دو سال دارد.
- اختلال ملال پیش از قاعدگی: این وضعیت شدید تر از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است که با افسردگی قابل توجه، تحریک پذیری و اضطراب مشخص می شود در یک یا دو هفته قبل از شروع قاعدگی شروع می شود. علائم معمولاً در عرض چند روز پس از خونریزی از بین می روند.
- اختلال افسردگی ناشی از مواد/دارو: این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که فرد علائم یک اختلال افسردگی را در حین مصرف الکل یا سایر مواد یا در حین ترک یک ماده تجربه کند.
- اختلال افسردگی ناشی از یک بیماری: این وضعیت زمانی تشخیص داده می شود که سابقه پزشکی فرد نشان می دهد که علائم افسردگی او ممکن است نتیجه یک وضعیت پزشکی باشد. شرایط پزشکی که ممکن است به افسردگی کمک کند یا باعث افسردگی شود شامل دیابت، سکته مغزی، بیماری پارکینسون، بیماری های خودایمنی، درد مزمن، سرطان، عفونت ها و ایدز است.
اختلال افسردگی پس از زایمان و اختلال عاطفی فصلی به عنوان موارد اضافی برای تشخیص روشن تر هستند. اختلالات افسردگی همگی با احساس غم و اندوه و خلق و خوی ضعیف مشخص می شوند که به اندازه کافی پایدار و شدید هستند که بر عملکرد فرد تأثیر می گذارند. علائم مشترک این اختلالات عبارتند از: مشکل در ایجاد انگیزه، عدم علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید، مشکلات خواب/تغذیه و تمرکز ضعیف.
در صورتی که نیازمند مراجعه به یک روانشناس خوب هستید، روی دکمه زیر کلیک کنید
اختلالات اضطرابی
اختلالات اضطرابی با ترس، نگرانی، اضطراب و اختلالات رفتاری بیش از حد و مداوم مشخص می شوند. ترس یک پاسخ عاطفی به یک تهدید است، خواه آن تهدید واقعی باشد یا ذهنی. اما اضطراب؛ تهدیدی گنگ و مبهم یا پیش بینی ای است که ممکن است تهدیدی در آینده ایجاد شود. انواع اختلالات اضطرابی عبارتند از: اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی، فوبی خاص، اختلال پانیک یا هراس، اختلال اضطراب جدایی، آگورافوبیا، لالی انتخابی.
اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
این اختلال با نگرانی بیش از حد در مورد رویدادهای روزمره مشخص می شود. در حالی که برخی از استرس ها و نگرانی ها بخش طبیعی زندگی هستند، اضطراب فراگیر شامل نگرانی هایی است که به قدری بیش از حد است که در بهزیستی و عملکرد فرد اختلال ایجاد می کند.
اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبی اجتماعی یک اختلال روانی است که شامل ترس غیرمنطقی از تماشا، قضاوت، تحقیر یا خجالت می‌شود. اضطراب ناشی از این اختلال می تواند تأثیر زیادی بر زندگی فرد داشته باشد و عملکرد در مدرسه، محل کار و سایر محیط های اجتماعی را با مشکل مواجه کند.
فوبی خاص یا فوبیا ها
این فوبیا شامل ترس شدید از یک شی یا موقعیت خاص در محیط است. برخی از نمونه‌های فوبیای خاص رایج عبارتند از ترس از عنکبوت، ترس از ارتفاع یا ترس از مار. افراد مبتلا به فوبیا هنگام مواجهه با شی یا موقعیت ترسناک ممکن است حالت تهوع، لرزش، ضربان قلب سریع و حتی ترس از مرگ را تجربه کنند.
چهار نوع اصلی فوبیای خاص شامل رویدادهای طبیعی (رعد و برق، گردباد)، پزشکی (روش‌های پزشکی، روش‌های دندانپزشکی، تجهیزات پزشکی)، حیوانات (سگ، مار، حشرات)، و موقعیتی (فضاهای کوچک، خروج از خانه، رانندگی) است.
اختلال پانیک یا وحشتزدگی
این اختلال روانی با حملات پانیک مشخص می شود که ممکن است بدون هیچ دلیلی به نظر برسد. به همین دلیل، افراد مبتلا به اختلال پانیک اغلب در مورد احتمال ابتلا به حمله پانیک مجدد، دچار اضطراب می شوند.
افراد ممکن است شروع به اجتناب از موقعیت هایی کنند که در آن حملات در گذشته رخ داده است یا ممکن است در آینده رخ دهد. این می تواند آسیب های قابل توجهی در بسیاری از زمینه های زندگی روزمره ایجاد کند و انجام کارهای روزمره را دشوار کند.
اختلال اضطراب جدایی
این اختلال روانی شامل ترس یا اضطراب بیش از حد مربوط به جدا شدن از افرادی که به آنها دلبستگی داریم، است. مردم اغلب با اضطراب جدایی آشنا هستند زیرا به ترس کودکان خردسال از جدا بودن از والدین مربوط می شود، اما کودکان بزرگتر و بزرگسالان نیز می توانند آن را تجربه کنند. فردی که این علائم را تجربه می کند ممکن است از دور شدن از خانه، رفتن به مدرسه یا ازدواج اجتناب کند تا در مجاورت سوژه دلبستگی خود قرار گیرد.
آگورافوبیا
آگورافوبیا شامل ترس و اجتناب از مکان ها یا موقعیت هایی است که ممکن است باعث وحشت و احساس به دام افتادن، درماندگی یا خجالت شود. فرد ممکن است از یک موقعیت واقعی یا غیر واقعی ترس داشته باشد. برای مثال، ممکن است از استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، قرار گرفتن در فضاهای باز یا بسته، ایستادن در صف یا قرار گرفتن در میان جمعیت بترسد.
لالی انتخابی
لالی انتخابی یک اختلال اضطرابی است که در آن فرد نمی تواند در موقعیت های اجتماعی خاص مانند با همکلاسی های خود در مدرسه یا با بستگانی که اغلب آنها را نمی بیند صحبت کند. معمولاً در دوران کودکی شروع می شود و در صورت عدم درمان، می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
وسواس فکری عملی و اختلالات مرتبط
اختلالات وسواس فکری عملی و مرتبط با آن دسته ای از بیماری های روانپزشکی هستند که عبارتند از:
- اختلال وسواس فکری عملی (OCD)
- اختلال بدشکلی بدن یا دیسمورفی
- اختلال احتکار یا ذخیره کردن
- تریکوتیلومانیا یا اختلال موکنی
- اختلال پوست کنی
- اختلال وسواس اجباری ناشی از مواد یا دارو
- اختلال وسواس فکری اجباری و مرتبط با آن به دلیل یک بیماری دیگر
هر بیماری در این طبقه بندی مجموعه ای از معیارهای تشخیصی خاص خود را دارد.
اختلال وسواس فکری عملی
معیارهای تشخیصی در DSM-5 مشخص می کند که برای تشخیص اختلال وسواس فکری عملی، فرد باید وسواس، اجبار یا هر دو را تجربه کند. افراد مبتلا به OCD گرفتار افکار یا ترس های دائمی هستند که باعث می شود مراسم یا روال خاصی را انجام دهند که این بخش عملی یا اجباری در نظر گرفته می شود. افکار مزاحم را وسواس و تشریفات را اجبار می نامند. به عنوان مثال فردی با ترس بی دلیل از میکروب ها که دائماً دست های خود را می شویند.
وسواس‌ها و اجبارها باید زمان‌بر باشند، یک ساعت یا بیشتر در روز طول بکشد، یا باعث ناراحتی یا اختلال عملکردی قابل توجهی شوند. آنها نباید به شرایط پزشکی یا مصرف مواد دیگری نسبت داده شوند و نباید با شرایط روانپزشکی دیگری مانند اختلال اضطراب فراگیر توضیح داده شوند.
اختلالات مرتبط با تروما و استرس
اختلالات مربوط به تروما و عوامل استرس زا شامل قرار گرفتن در معرض یک رویداد استرس زا یا آسیب زا است. این اختلالات روانی قبلاً با اختلالات اضطرابی گروه بندی می شدند، اما اکنون به عنوان یک دسته متمایز از اختلالات در نظر گرفته می شوند. اختلالات موجود در این دسته عبارتند از: اختلال دلبستگی واکنشی، اختلال آمیختگی بازداری نشده، اختلال استرس پس از سانحه، اختلال استرس حاد، اختلال سوگ بلند مدت و اختلالات سازگاری.
اختلال استرس حاد
اختلال استرس حاد با ظهور اضطراب شدید تا یک ماه پس از قرار گرفتن در معرض یک رویداد آسیب زا مشخص می شود. برخی از نمونه‌های رویدادهای آسیب‌زا عبارتند از بلایای طبیعی، جنگ، تصادفات و شاهد مرگ بودن. در نتیجه، فرد ممکن است نشانه‌های تجزیه‌ای مانند احساس واقعیت تغییر یافته، ناتوانی در به خاطر سپردن جنبه‌های مهم رویداد، و فلش بک های واضح را تجربه کند که گویی آن رویداد دوباره تکرار می‌شود.
اختلالات سازگاری
اختلالات سازگاری می تواند به عنوان پاسخی به یک تغییر ناگهانی مانند طلاق، از دست دادن شغل، پایان یک رابطه نزدیک، یک جابجایی، یا برخی از دست دادن ها یا ناامیدی های دیگر رخ دهد. این نوع اختلال روانی می تواند هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد و با علائمی مانند اضطراب، تحریک پذیری، خلق افسرده، نگرانی، عصبانیت، ناامیدی و احساس انزوا مشخص می شود.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
PTSD می تواند پس از اینکه فرد در معرض مرگ واقعی یا تهدیدآمیز، آسیب جدی یا خشونت جنسی قرار گرفت، ایجاد شود. علائم PTSD شامل دوره‌هایی از تجربه مجدد رویداد، اجتناب از چیزهایی که فرد را در مورد رویداد یادآوری می‌کند، احساس عصبانیت، کابوس‌های شبانه، فلش بک ها، فوران خشم، مشکل در تمرکز، پاسخدهی مبهم و مشکل در به خاطر سپردن جنبه‌های رویداد و داشتن افکار منفی است.
اختلال دلبستگی واکنشی
اختلال دلبستگی واکنشی زمانی ایجاد می شود که کودکان در چند سال اول کودکی با مراقبان بزرگسال روابط و دلبستگی های سالمی ایجاد نکنند. علائم این اختلال شامل کناره گیری از مراقبان بزرگسال و اختلالات اجتماعی و عاطفی است که ناشی از الگوهای مراقبت ناکافی و بی توجهی است.
اختلالات سوگ بلند مدت
اختلال سوگ بلند مدت (PGD) یا سوگ پیچیده، می تواند پس از مرگ فرد نزدیک شما در حداقل ۶ ماه (۱۲ ماه برای کودکان و نوجوانان) رخ دهد. درگیری فکری زیاد با فرد متوفی، نشخوار فکری و تجربه رنج فراوان در این باره از جمله نشانه‌های این اختلال است. کارشناسان اخیراً این اختلال را به ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است، اضافه کرده اند.
در صورتی که نیازمند مراجعه به یک روانشناس خوب در تهران هستید، روی دکمه زیر کلیک کنید
اختلالات گسستگی یا اختلالات تجزیه ای
اختلالات تجزیه ای اختلالات روانی هستند که شامل تجربه قطع ارتباط و عدم تداوم بین افکار، خاطرات، محیط اطراف، اعمال و هویت می شود. افراد مبتلا به اختلالات تجزیه ای به شیوه هایی غیرارادی و ناسالم از واقعیت فرار می کنند و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد در زندگی روزمره می شوند. این اختلالات شامل: اختلال هویت تجزیه ای، یادزدودگی تجزیه ای یا فراموشی تجزیه ای و اختلال مسخ شخصیت یا واقعیت می شود.
فراموشی تجزیه ای
این اختلال شامل از دست دادن موقت حافظه در نتیجه تجزیه است. در بسیاری از موارد، این از دست دادن حافظه، که ممکن است فقط برای یک دوره کوتاه یا برای چندین سال طول بکشد، نتیجه نوعی آسیب روانی است. فراموشی تجزیه ای بسیار فراتر از فراموشی ساده است. کسانی که این اختلال را تجربه می کنند ممکن است برخی از جزئیات رویدادها را به خاطر بسپارند، اما ممکن است جزئیات دیگری را در یک دوره زمانی مشخص به یاد نداشته باشند.
اختلال تجزیه هویت یا هویت تجزیه ای
اختلال هویت تجزیه ای که قبلا به عنوان اختلال شخصیت چندگانه یا چند شخصیتی شناخته می شد، شامل وجود دو یا چند هویت یا شخصیت متفاوت در یک فرد است. هر یک از این شخصیت ها روش خاص خود را برای درک و تعامل با محیط دارند. افراد مبتلا به این اختلال تغییراتی را در رفتار، حافظه، ادراک، واکنش عاطفی و هوشیاری تجربه می کنند.
اختلال مسخ شخصیت و مسخ واقعیت
اختلال مسخ شخصیت با تجربه احساس خارج از بدن خود بودن (مسخ شخصیت) و قطع ارتباط با واقعیت یا احساس جدا شدن از محیط اطراف خود مشخص می شود. افرادی که این اختلال را دارند اغلب احساس غیرواقعی بودن و قطع ارتباط غیرارادی با خاطرات، احساسات و آگاهی خود می کنند.
اختلال علائم جسمانی یا سایکوسوماتیک و اختلالات مربوط
این دسته که قبلا به عنوان اختلالات سوماتوفرم نامیده می شد، اکنون به عنوان اختلالات علائم جسمی شناخته می شود. اختلالات علائم جسمی دسته ای از اختلالات روانی هستند که شامل علائم جسمی برجسته ای هستند که ممکن است علت فیزیکی قابل تشخیصی نداشته باشند.
برخلاف روش‌های قبلی مفهوم‌سازی این اختلالات بر اساس عدم وجود توضیح پزشکی برای علائم جسمی، تشخیص فعلی بر افکار، احساسات و رفتارهای غیرعادی تأکید دارد که در پاسخ به این علائم رخ می‌دهند. اختلالات رایج موجود در این دسته عبارتند از: اختلال نشانه جسمانی، اختلال اضطراب بیماری، اختلال تبدیلی، اختلال ساختگی می شود.
اختلال علائم جسمی
اختلال علائم جسمی شامل مشغولیت مدام با علائم فیزیکی است که عملکرد را دشوار می کند. این مشغولیت منجر به پریشانی عاطفی و دشواری در کنار آمدن با زندگی روزمره می شود. توجه به این نکته حائز اهمیت است که علائم جسمی نشان دهنده این نیست که افراد در حال جعل درد فیزیکی، خستگی یا سایر علائم خود هستند. در این شرایط، آنقدر علائم فیزیکی واقعی نیست که زندگی فرد را مختل می کند، بلکه واکنش افراطی و رفتارهای ناشی از آن است.
اختلال اضطراب بیماری
اختلال اضطراب بیماری با نگرانی بیش از حد در مورد داشتن یک وضعیت پزشکی تشخیص داده نشده مشخص می شود. کسانی که این اختلال روانی را تجربه می کنند، بیش از حد نگران عملکرد بدن هستند، آنها متقاعد شده اند که به یک بیماری جدی مبتلا شده اند یا خواهند شد، حتی زمانی که آزمایش های پزشکی هیچ بیماری را تشخیص نمی دهند. اشتغال به بیماری باعث اضطراب و ناراحتی قابل توجهی می شود و منجر به تغییراتی در رفتار مانند آزمایش های مکرر و اجتناب از موقعیت‌هایی می‌شود که ممکن است خطری برای سلامتی داشته باشند.
اختلال تبدیلی
اختلال تبدیلی شامل تجربه علائم حرکتی یا حسی است که فاقد توضیح عصب شناختی یا پزشکی است. در بسیاری از موارد، فرد پس از تجربه یک آسیب فیزیکی واقعی یا رویداد استرس زا به این اختلال مبتلا می شود که پس از آن به یک واکنش روانی و عاطفی منجر می شود.
اختلال ساختگی
اختلال ساختگی قبلا دسته بندی خاص خود را داشت، اما اکنون در دسته علائم جسمی قرار می گیرد. اختلال ساختگی زمانی است که فرد عمداً علائم بیماری را ایجاد، جعل یا مبالغه می کند. سندرم مونشهاوزن، که در آن افراد برای جلب توجه به بیماری تظاهر می کنند، یکی از اشکال شدید اختلال ساختگی است.
اختلالات خوردن
اختلالات خوردن با نگرانی های وسواسی در مورد وزن و الگوهای غذایی مخرب مشخص می شود که بر سلامت جسمی و روانی تأثیر منفی می گذارد. انواع اختلالات خوردن عبارتند از: بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، اختلال پرخوری، هرزه خواری، اختلال اجتناب یا محدودیت غذا و اختلال نشخوار.
بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا
بی اشتهایی عصبی با مصرف محدود غذا مشخص می شود که می تواند منجر به کاهش وزن شود. برخی از افراد مبتلا به بی اشتهایی کم وزن هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است وزن متوسط یا بالاتر از حد متوسط داشته باشند. کسانی که این اختلال را تجربه می کنند مشغله فکری و ترس از افزایش وزن و همچنین دید تحریف شده ای نسبت به ظاهر و رفتار خود دارند.
پرخوری عصبی یا بولیمیا
پرخوری عصبی شامل پرخوری و سپس انجام اقدامات شدید برای جبران این پرخوری ها است. این رفتارهای جبرانی ممکن است شامل استفراغ خود القایی، سوء استفاده از ملین ها یا ادرار آورها یا ورزش بیش از حد باشد.
اختلال نشخوار
اختلال نشخوار با بازگرداندن مواد غذایی که قبلاً جویده شده یا بلعیده شده اند به منظور تف کردن یا قورت دادن مجدد آن مشخص می شود. اختلال نشخوار می تواند در نوزادان، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان رخ دهد. همچنین در افرادی که دارای اضطراب، افسردگی یا سایر اختلالات روانپزشکی هستند، شایع تر است.
پیکا یا هرزه خواری
پیکا شامل هوس و مصرف مواد غیر غذایی مانند خاک، رنگ یا صابون است. پیکا در میان کودکان خردسال بیشتر از بزرگسالان شایع است، اما در دوران بارداری نیز دیده می شود. کمبود مواد مغذی نیز ممکن است در برخی موارد باعث هوس غیر غذایی شود.
اختلال پرخوری
اختلال پرخوری شامل دوره‌هایی از پرخوری است که در آن فرد مقدار زیادی غذا را در مدت زمان کوتاهی مانند چند ساعت مصرف می‌کند. افراد مبتلا به اختلال پرخوری اغلب احساس می کنند که کنترلی روی غذا خوردن خود ندارند. اپیزودهای پرخوری گاهی اوقات توسط احساسات خاصی مانند احساس شادی، اضطراب، یا بی حوصلگی یا به دنبال رویدادهای استرس زا ایجاد می شود.
اختلال اجتناب یا محدودیت غذا
اختلال اجتناب یا محدودیت غذا شامل خوردن یا نخوردن غذاهای خاص به شدت محدود است. الگوی غذا خوردن اغلب حداقل نیازهای غذایی روزانه را برآورده نمی کند. این اختلال ممکن است منجر به مشکلاتی در رشد، تحول و عملکرد در زندگی روزمره شود. اما افراد مبتلا به این اختلال ترسی در مورد افزایش وزن یا اندازه بدنشان ندارند. درعوض، آنها ممکن است علاقه ای به خوردن نداشته باشند یا از خوردن غذاهایی با رنگ، بافت، بو یا طعم خاص اجتناب کنند. یا ممکن است نگران این باشند که هنگام غذا خوردن چه اتفاقی می افتد. به عنوان مثال، ممکن است ترس از خفگی یا استفراغ داشته باشند یا ممکن است نگران مشکلات معده باشند.
اختلالات دفع
اختلالات دفع در کودکانی رخ می دهد که برای رفتن به دستشویی مشکل دارند؛ هم در دفع مدفوع و هم در دفع ادرار. اگرچه برای کودکان خردسال دفع خارج از دستشویی گاه به گاه غیرمعمول نیست، اما اگر این رفتار به طور مکرر برای بیش از سه ماه اتفاق بیفتد، به خصوص در کودکان بزرگتر از ۵ سال ممکن است مشکل ساز شود. دو نوع اختلال دفعی وجود دارد، بی اختیاری مدفوع (دفع مکرر مدفوع به صورت عمدی یا غیر عمدی در مکان هایی غیر از توالت، مانند لباس زیر یا روی زمین) و بی اختیاری ادرار.
اختلالات خواب
اختلالات خواب شامل یک وقفه در الگوهای خواب است که منجر به پریشانی می شود و بر عملکرد روزانه تأثیر می گذارد. نمونه هایی از اختلالات خواب عبارتند از: اختلال بی خوابی، پرخوابی، حمله خواب، اختلالات خواب مرتبط با تنفس، اختلال کابوس، سندرم پای بی قرار، اختلال رفتار خواب با حرکت سریع چشم و اختلالات برانگیختگی خواب بدون حرکت سریع چشم.
نارکولپسی یا حمله خواب
نارکولپسی وضعیتی است که در آن افراد نیازی سرکوب‌ناپذیر به خواب دارند. افراد مبتلا به نارکولپسی ممکن است دچار کاهش ناگهانی تون عضلانی شوند که به آن کاتاپلکسی نیز می‌گویند. افراد مبتلا به نارکولپسی برای مدت طولانی بیدار ماندن برایشان سخت است. آنها ناگهان به خواب می روند. این می تواند مشکلات جدی در برنامه روزانه آنها ایجاد کند.
اختلال بی خوابی
اختلال بی خوابی شامل ناتوانی در خواب به اندازه کافی است. در حالی که همه افراد در برخی مواقع مشکلات و وقفه های خواب را تجربه می کنند، بی خوابی زمانی به عنوان یک اختلال در نظر گرفته می شود که با پریشانی یا اختلال قابل توجهی در طول زمان همراه باشد.
اختلال پرخوابی
اختلال پرخوابی زمانی است که با وجود یک دوره خواب اصلی کافی، خواب آلودگی بیش از حد وجود دارد. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است در طول روز در زمان های نامناسب مانند محل کار و مدرسه به خواب بروند.
اختلالات خواب مرتبط با تنفس
اختلالات خواب مرتبط با تنفس آنهایی هستند که شامل ناهنجاری های تنفسی؛ مانند آپنه خواب، می شوند که در طول خواب رخ می دهد. این مشکلات تنفسی می تواند منجر به وقفه های کوتاه در خواب شود که می تواند منجر به مشکلات دیگری از جمله بی خوابی و خواب آلودگی در طول روز شود.
پاراسومنیا
پاراسومنیا یک اختلال خواب است که شامل تجربیات فیزیکی غیرمعمول و نامطلوب می شود که خواب شما را مختل می کند. پاراسومنیا می تواند قبل یا در حین خواب یا در هنگام برانگیختگی از خواب رخ دهد. پاراسومنیا شامل راه رفتن در خواب، ترس از خواب، صحبت کردن در خواب و خوردن در خواب است.
سندرم پای بی قرار
سندرم پای بیقرار یک بیماری عصبی است که شامل احساس ناراحتی در پاها و میل غیرقابل مقاومت به حرکت دادن پاها به منظور تسکین این احساسات است. افراد مبتلا به این عارضه ممکن است احساس کشش، خزش، سوزش و خزیدن در پاهای خود داشته باشند که منجر به حرکت بیش از حد می شود که سپس خواب را مختل می کند.
اختلالات جنسی
در حالت کلی مسائل مربوط به جنسیت و مشکلات جنسی در DSM-5 به ۳ دسته تقسیم می شوند: ملال جنسیتی، نابهنجاری های جنسی و کژکاری های جنسی.
- کژکاری جنسی: این اختلالات، انزال دیررس، اختلال نعوظ، اختلال ارگاسمی در زن، اختلال برانگیختگی جنسی در زن، اختلال دردتناسلی-لگنی، اختلال میل جنسی کم کار در مرد، انزال زودرس و… را در بر می گیرد.
- ملال جنسیتی: ملال جنسیتی اصطلاحی است که احساس ناراحتی را توصیف می کند که ممکن است فرد به دلیل عدم تطابق بین جنسیت بیولوژیکی و هویت جنسی خود داشته باشد.
- نابهنجاری جنسی: این اختلالات روانی شامل اختلال تماشاگری جنسی، اختلال عورت نمایی، اختلال مالش دوستی، اختلال مازوخیسم جنسی، اختلال سادیسم جنسی، اختلال بچه بازی، اختلال یادگارپرستی، مرده خواهی و اختلال مبدل پوشی جنسی می باشد.
اختلالات کنترل تکانه یا اخلالگر
اختلالات اخلالگر، کنترل تکانه و سلوک آنهایی هستند که شامل ناتوانی در کنترل احساسات و رفتارها و در نتیجه آسیب به خود یا دیگران می شود. این اختلالات روانی با رفتارهایی مشخص می‌شوند که حقوق دیگران را نقض می‌کنند، مانند تخریب اموال یا تهاجم فیزیکی یا آنهایی که با هنجارهای اجتماعی، مقامات و قوانین در تضاد هستند. این دسته از اختلالات روانی عبارتند از: اختلال لجبازی و نافرمانی، اختلال انفجاری متناوب، اختلال سلوک، اختلال شخصیت ضد اجتماعی، آتش افروزی بیمارگون و دزدی بیمارگون یا جنون دزدی می شود.
جنون دزدی کلپتومانیا
جنون دزدی یک اختلال روانی است که در آن افراد ناتوان در کنترل انگیزه دزدی هستند. افراد مبتلا به جنون دزدی اغلب اشیایی را می‌دزدند که در واقع به آنها نیاز ندارند یا ارزش پولی حقیقی ندارند. قبل از انجام دزدی، افراد مبتلا به این بیماری روانی تتنش شدید را تجربه می کنند و پس از آن احساس آرامش و رضایت می نمایند.
آتش افروزی بیمار گون یا جنون آتش افروزی
آتش‌افروزی بیمارگونی شامل شیفتگی به آتش است که منجر به اقدامات آتش‌سوزی می‌شود که خود و دیگران را در معرض خطر قرار می‌دهد.افراد مبتلا به این اختلال روانی می دانند که آتش زدن مضر است. اما آتش زدن تنها راهی است که آنها می توانند تنش، اضطراب یا برانگیختگی ایجاد شده را در خودشان کاهش دهند.
اختلال انفجاری متناوب
اختلال انفجاری متناوب شامل اپیزودهای مکرر و ناگهانی رفتارهای تکانشی، پرخاشگرانه، خشونت آمیز یا طغیان های کلامی خشمگین است که در آن فرد به شدت نامتناسب با موقعیت واکنش نشان می دهید. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در واکنش به ناراحتی ها یا ناامیدی های روزمره به طغیان های خشمگین یا اقدامات خشونت آمیز دست بزنند.
اختلال سلوک
اختلال سلوک از اختلالات روانی در کودکان است که در کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال تشخیص داده می شود که به طور منظم هنجارهای اجتماعی و حقوق دیگران را نقض می کنند. کودکان مبتلا به این اختلال نسبت به افراد و حیوانات پرخاشگری نشان می دهند، اموال را تخریب می کنند، دزدی می کنند و فریب می دهند و قوانین و مقررات دیگر را زیر پا می گذارند.
اختلال نافرمانی و لجبازی
اختلال نافرمانی مقابله ای قبل از ۱۸ سالگی شروع می شود و با سرکشی، تحریک پذیری، عصبانیت، پرخاشگری و کینه توزی مشخص می شود. در حالی که همه بچه‌ها گاهی اوقات سرکشی می‌کنند، بچه‌های مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای تقریباً همیشه از انجام درخواست‌های بزرگسالان امتناع می‌کنند و رفتارهایی برای آزار عمدی دیگران انجام می‌دهند.
اختلالات مرتبط با مواد
اختلالات مرتبط با مواد آنهایی هستند که شامل استفاده نادرست از مواد مختلف مانند کوکائین، مت آمفتامین، مواد افیونی و الکل می شوند. این اختلالات ممکن است شامل شرایط ناشی از مواد باشد که می تواند منجر به بسیاری از تشخیص های مرتبط از جمله مسمومیت، ترک، یا ظهور روان پریشی، اضطراب و هذیان شود. این اختلالات ۱۰ طبقه مجزا را در بر میگیرد: الکل، کافئین، حشیش، مواد توهم زا، مواد استنشاقی، مواد شبه افیونی، داروهای آرامبخش/خواب آور و اضطراب آور، مواد محرک، توتون و مواد دیگر.
- اختلالات مرتبط با الکل: اختلال مصرف الکل، الگویی از مصرف الکل است که شامل مشکلاتی در کنترل نوشیدن، مشغول بودن به الکل یا ادامه مصرف الکل حتی زمانی که مشکل ایجاد می کند، می شود.
- اختلالات مرتبط با حشیش: این اختلالات شامل علائمی مانند مصرف بیشتر ماری جوانا نسبت به آنچه در ابتدا در نظر گرفته شده بود، احساس ناتوانی در توقف آن و ادامه مصرف آن با وجود اثرات نامطلوب در زندگی فرد است.
- اختلالات استفاده از مواد استنشاقی: این اختلالات شامل استنشاق دود از چیزهایی مانند رنگ یا حلال است. مانند سایر اختلالات مرتبط با مواد، افراد مبتلا به این بیماری تمایل به مصرف مواد را تجربه می کنند و کنترل یا متوقف کردن آن رفتار برایشان دشوار است.
- اختلال استفاده از محرک ها: این شامل استفاده از محرک هایی مانند آمفتامین ها، مت آمفتامین ها و کوکائین است.
- اختلال استعمال دخانیات: این اختلال با علائمی مانند مصرف بیشتر دخانیات از میزان مورد نظر، مشکل در قطع یا ترک سیگار، ولع مصرف، و تجربه پیامدهای اجتماعی نامطلوب در نتیجه مصرف دخانیات مشخص می شود.
اختلال قمار بازی
این اختلالات علاوه بر اختلالات مرتبط با مواد، اختلال قمار بازی را نیز شامل می شود. انجمن روانپزشکی آمریکا توضیح می دهد که جای دادن این اختلال در این دسته بندی، منعکس کننده شواهد فزاینده و ثابتی است که نشان می دهد برخی از رفتارها، مانند قمار، سیستم پاداش مغز را با اثراتی مشابه اثرات سوء مصرف مواد مخدر فعال می کند و اینکه علائم اختلال قمار تا حدی به اختلالات مصرف مواد شباهت دارد. قمار بازی اختلال روانی است که در آن قمار تبدیل به اعتیاد می شود و زندگی روزمره فرد را مختل می کند.
اختلالات عصبی شناختی
اختلالات عصبی شناختی با نقایص اکتسابی در عملکرد شناختی مشخص می شوند. این اختلالات شامل آنهایی نمی شود که در آنها اختلال شناختی در بدو تولد یا در اوایل زندگی وجود داشته باشد. انواع اختلالات شناختی عبارتند از: دمانس، اختلال عصبی-شناختی ناشی از بیماری آلزایمر/پارکینسون، هانتینگتون/صدمه مغزی آسیب زا و… .
دلیریوم
دلیریوم یک حالت ذهنی است که در آن شما سردرگم، سرگردان و قادر به فکر کردن یا به خاطر آوردن واضح نیستید. معمولا به طور ناگهانی شروع می شود. اغلب موقتی و قابل درمان است.
اختلالات عصبی شناختی
اختلالات عصبی شناختی عمده و خفیف ویژگی اصلی زوال شناختی اکتسابی در یک یا چند حوزه از جمله حافظه، توجه، زبان، یادگیری و ادراک است. این اختلالات شناختی می تواند به دلیل شرایط پزشکی از جمله بیماری آلزایمر، عفونت HIV، بیماری پارکینسون، مصرف مواد/دارو، بیماری عروقی و غیره باشد.
اختلالات شخصیت
اختلالات شخصیت با الگوی پایداری از افکار، احساسات و رفتارهای ناسازگار مشخص می شود که می تواند باعث آسیب جدی به روابط و سایر زمینه های زندگی شود. ۱۰ نوع اختلال شخصیت تشخیص داده می شوند و در ۳ دسته بندی جای می گیرند. انواع اختلالات شخصیت عبارتند از:
اختلال شخصیت ضد اجتماعی
اختلال شخصیت ضداجتماعی، با نادیده گرفتن طولانی مدت قوانین، هنجارهای اجتماعی و حقوق دیگران، ظاهر می‌شود. افرادی که از این اختلال رنج می‌برند، علائم آن را معمولاً از دوران کودکی نشان می‌دهند و دچار مشکلاتی در احساس همدلی با دیگران هستند، همچنین از رفتارهای مخرب خود پشیمان نمی‌شوند.
اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی، نوعی اختلال شخصیتی است که با نداشتن هویت مستحکم و عدم توانایی در حفظ مرزهای شخصی و عواطفی مشخص مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، دچار عدم پایداری در روابط، تردید در تصمیم‌گیری‌ها و تغییرات شدید در خلق و خوی روزانه‌شان هستند.
اختلال شخصیت نمایشی
اختلال شخصیت نمایشی، نوعی اختلال شخصیتی است که با نیاز مبرم به توجه و تأیید دیگران و همچنین نمایش رفتارها و عواطف تصنعی برای جلب توجه، مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، ممکن است بی‌اعتمادی در خود، بی‌ثباتی در روابط و تلاش بیش از حد برای پذیرفته شدن داشته باشند.
اختلال شخصیتی خودشیفته
اختلال شخصیت خودشیفته با الگوی پایداری از خودانگاره اغراق آمیز، خود محوری و همدلی کم همراه است. افراد خودشیفته تمایل بیشتری به خود دارند تا دیگران. افراد مبتلا به این اختلال، ممکن است به طور مداوم به تمجید و تماشای خود نیازمند باشند و به راحتی از دیگران عملکردها و احساساتشان غافل شوند.
اختلال شخصیت اجتنابی
اختلال شخصیت اجتنابی، نوعی اختلال شخصیتی است که با احساس ناامنی شدید، ترس از طرد و عدم ارزشمندی، اجتناب از روابط نزدیک و عدم تحمل انتقادات مشخص می‌شود. آن ها، معمولاً از بیان نیازها و احساساتشان اجتناب می‌کنند و تلاش می‌کنند تا خود را از روابط عاطفی به دور نگه دارند.
اختلال شخصیت وابسته
اختلال شخصیت وابسته شامل یک الگوی مزمن ترس از جدایی و نیاز مفرط به مراقبت است. افراد مبتلا به این اختلال، ممکن است از خودکفایی معمولی کمتری برخوردار باشند و برای اطمینان از محبت و توجه دیگران، به طور مداوم به روابط وابسته متکی شوند.
اختلال شخصیت وسواسی اجباری
اختلال شخصیت وسواس فکری-اجباری یک الگوی فراگیر از مشغولیت به نظم، کمال گرایی، انعطاف ناپذیری و کنترل ذهنی و بین فردی است. این یک اختلال روانی متفاوت از اختلال وسواس فکری عملی (OCD) است. افراد مبتلا به این اختلال، ممکن است با عدم قدرت مقابله با افکار وسواسی، درگیری در رفتارهای تکراری و مصرف زمان بالا باشند.
اختلال شخصیت پارانوئید
اختلال شخصیت پارانوئید، نوعی اختلال شخصیتی است که با بی‌اعتمادی عمومی، ترس از توطئه‌ها و تعقیب‌های تصوری و توجه زیاد به ترس‌ها و شکاکیت بی‌مورد مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، ممکن است به طور مداوم نقشه‌هایی را در ذهنشان ترسیم کنند تا از خود محافظت کنند.
اختلال شخصیت اسکیزوئید
اختلال شخصیت اسکیزوئید شامل علائمی است که شامل جدا شدن از روابط اجتماعی است. افراد مبتلا به این اختلال به سمت زندگی درونی خود هدایت می شوند و اغلب نسبت به روابط بی تفاوت هستند. آنها معمولاً فقدان بیان احساسات را نشان می دهند و می توانند سرد و گوشه گیر به نظر برسند.
اختلال شخصیت اسکیزوتایپال
اختلال شخصیت اسکیزوتایپال، نوعی اختلال شخصیتی است که با وجود الگوها و رفتارهای غیرمعمول، تمایل به انزوا و تفکرهای خلاق و غیرعادی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است با داشتن علائمی شبیه به اسکیزوفرنی، مانند الهامات غیرعادی و افکار ناهنجار، مواجه شوند.
منابع: verywellmind, psychcentral
پزشک خوب، سامانه رزرو “آنلاین” روانشناس و روانپزشک و سایر حوزه های پزشکی و سلامت، به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در محدوده زندگی خود در سراسر کشور، انتخاب نموده و وقت خود را بصورت آنلاین رزرو کنید.
به نظرشمابیماری شیدایی درمان قطعی دارد؟
سلام همراه گرامی، به کار بردن عبارت درمان قطعی برای اختلالات روانی صحبیح نیست اما با دارو درمانی و روان درمانی میشه اختلالات رو مدیریت کرد و عملکرد فرد را تا حد قابل قبولی بالا برد.
ممنون از مطلب کاملتون