هروئین یک ماده مخدر قوی است که تاثیر شدید روی سیستم پاداش مغز دارد. امروزه اعتیاد به هروئین یکی از نگرانی‌های بهداشت عمومی است. اعتیاد به مواد هروئین که به آن اختلال استفاده از مواد افیونی نیز گفته می‌شود، نوعی اختلال است که شامل تغییراتی در مغز و رفتار در نتیجه مصرف آن می‌شود. در این مقاله به بررسی این ماده مخدر، علائم و عوارض آن می‌پردازیم.
هروئین چیست؟
هروئین نوعی ماده مخدر است که از یک نوع گل به نام خشخاش تهیه می‌شود. این نوع گل معمولا در مکزیک، آسیا و آمریکای جنوبی رشد میکند. این ماده بسیار اعتیاد آور است و یک ماده کاملا غیرقانونی می‌باشد. هروئین معمولا مانند یک پودر سفید یا قهوه‌ای است و یا مانند قیر سیاه و چسبناک است.
بسیاری از افراد هروئین را مانند سیگار می‌کشند و یا آن را به صورت اسنیف (استعمال از بینی) مصرف می‌کنند. برخی دیگر آن را به صورت تزریقی مصرف می‌کنند که می‌توان گفت خطرناک‌ترین روش مصرف هروئین است. به این دلیل که اوردوز (مصرف بیش از حد مواد) در این صورت بسیار راحت‌تر است. همچنین امکان آلوده بودن سرنگ در این روش بسیار زیاد است که می‌تواند بسیاری از بیماری‌ها را ایجاد کند.
مهم نیست که چگونه آن را مصرف می‌کنید، هروئین به سرعت به مغز شما می‌رسد و همچنین اعتیاد به آن بسیار آسان است. حتی بعد از اینکه یک یا دوبار از آن استفاده کنید، جلوگیری از استفاده مجدد از آن دشوار است. بلافاصله بعد از مصرف هروئین احساس سرخوشی به شما دست می‌دهد.
سپس برای چندین ساعت احساس می‌کنید که سرعت جهان کم (کند) شده است. ممکن است به آرامی فکر کنید و حتی به آرامی راه بروید. برخی از کاربران هروئین ادعا می‌کنند که احساس می‌کنند در خواب هستند. هروئین از دریافت پیام‌های درد در بدن جلوگیری میکند و ضربان قلب و تنفس را کند میکند. در صورت اوردوز (مصرف بیش از حد) ممکن است تنفس شما را قطع کند و منجر به مرگ شما شود.
بسیاری از افراد برای مقابله با اضطراب، نگرانی و عوامل استرس‌زا از این ماده استفاده می‌کنند. بررسی که در این باره انجام شده نشان داده است که ۷۵٪ از افرادی که هروئین استفاده می‌کنند به مشکلات روانی مانند افسردگی، بیش فعالی و اختلال دو قطبی مبتلا هستند.
مطلب بیشتر: اختلال دو قطبی چیست؟ علائم، نشانه ها و راهکارهای درمانی
علائم مصرف هروئین
در اوایل ممکن است استفاده و مصرف هروئین هیچ علائمی از خود نشان ندهد. به خصوص اگر فرد تلاش به پنهان آن داشته باشد این امر برای او بسیار آسان است. با افزایش استفاده و پیدا کردن اعتیاد به آن مخفی کردن علائم سخت‌تر می‌شود. علائم و نشانه‌های مصرف هروئین می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- آشفتگی و خواب آلودگی
- لکنت زبان
- تنگی مردمک
- افسردگی
- مشکلاتی در رابطه با به خاطر سپردن و یا به خاطر آوردن
- نشانه‌های سوزن بر روی بدن (اگر به صورت تزریقی استعمال شود.)
- آبریزش و یا زخم مداوم بینی (اگر به صورت اسنیف استعمال شود.)
- یبوست
- کاهش احساس درد
- تغییر در ظاهر و یا کاهش رسیدگی به بهداشت شخصی
- تغییر رفتار، مانند پنهان کاری یا پرخاشگری ناگهانی
- مشکلات مادی، مانند گم کردن پول و یا نیاز بیش از حد به آن بدون داشتن دلیل منطقی
- مشکل در محل کار، دانشگاه یا مدرسه
- رفتارهای خطرناک
یکی از ویژگی‌های بارز اعتیاد این است که فرد علی رغم پیامدها و عواقب منفی یا تلاش‌های مکرر برای ترک قادر به ترک مصرف یک ماده نیست. اگر شما یکی از کاربران مصرف هروئین هستید ممکن است به این نتیجه رسیده باشید که هر بار باید بیشتر از قبل از دوز بیشتری برای تجربه همان احساس سرخوشی استفاده کنید.
مطلب بیشتر: اعتیاد به مواد مخدر | اختلال مصرف یا (SUD) چیست؟
عوارض مصرف هروئین
صرف نظر از نوع مصرف، اعتیاد به هروئین با مشکلات جسمی و روانی بسیاری از جمله بی‌خوابی و یبوست همراه است. مشکلاتی در خصوص ریه (از جمله انواع مختلف ذات الریه و سل) ممکن است به دلیل ضعف سلامت کاربر و همچنین تاثیرات هروئین بر تفس ایجاد شوند.
بسیاری از افراد پس از مصرف اختلالات روانی مانند افسردگی و اختلال شخصیت ضداجتماعی را تجربه می‌کنند. از نظر جنسی، مردان اغلب دچار اختلال عملکرد جنسی می‌شوند و چرخه قاعدگی نیز در زنان به شدن نامنظم می‌شود. همچنین عواقب و پیامدهای خاصی در ارتباط با روش‌های مصرف وجود دارد.
به عنوان مثال، افرادی که به طور مکرر هروئین را به صورت اسنیف (استعمال از بینی) مصرف می‌کنند اصولا به بافت‌های مخاط بینی و همچنین تیغه بینی (بافت جدا کننده مجاری بینی) آسیب می‌رسانند.
از عواقب منفی تزریق داخل وریدی این ماده مخدر می‌توان به زخمی شدن و کبودی رگ‌ها اشاره کرد. همچنین بر اثر مصرف تزریقی امکان عفونت‌های باکتریایی رگ‌های خونی و دریچه‌های قلب، دمل و سایر عفونت‌های بافت نرم اشاره کرد. بسیاری از مواد افزودنی موجود در هروئین خیابانی شامل موادی است که به راحتی حل نمی‌شوند و منجر به گرفتگی رگ‌های خونی که به ریه‌ها، کلیه‌ها، کبد و مغز منتهی می‌شود آسیب می‌رساند.
این امر می‌تواند منجر به ایجاد عفونت بافت‌ها کوچک سلول در اندام‌های حیاتی شود. واکنش‌های ایمنی به این موارد و یا سایر آلودگی‌ها می‌تواند باعث آرتروز و یا سایر مشکلات روماتولوژی شود. به اشتراک گذاشتن سرنگ تزریقی می‌تواند منجر به پیامدهای خطرناکی در کاربران شود.
ابتلا به هپاتیت B و C و ایدز می‌تواند از عوارض جبران ناپذیر به اشتراک گذاشتن سرنگ باشد و همچنین می‌تواند به شرکای جنسی و فرزندان کاربران مصرف مواد نیز انتقال یابد.
مادران بارداری که هروئین مصرف می‌کنند، کودکانی با وزن کم به دنیا می‌آورند. اگر مادری در دوران بارداری خود از هروئین استفاده کند، ممکن است کودک نیز از نظر فیزیکی به هروئین معتاد شود. اگر این اتفاق رخ دهد، نوزاد ممکن است سندرم پرهیز نوزادی را تجربه کند. نوزاد پس از به دنیا آمدن باید مراحل سم زدایی و ترک برای او صورت بگیرد.
به طور خلاصه عوارض مصرف هروئین شامل موارد زیر است:
- بیماری کبد
- بیماری‌های پوستی و آبسه در اطراف محل‌های تزریق
- عفونت دریچه‌های قلب
- ایدز و هپاتیت B و C
- ذات الریه مزمن
- مشکلاتی در عملکرد ذهنی
- پارگی و زخمی شدن رگ‌ها
- لخته شدن خون که منجر به سکته مغزی، آمبولی ریوی و حمله قلبی می‌شود.
- بیماری‌های کلیوی
- سپتی سمی (مسمومیت خون)
- دپرسیون تنفسی (نارسایی ریه)
- تشنج
- اوردوز
- مرگ
کمک برای ترک هروئین
اعتیاد به این ماده می‌تواند مشکلات متعددی را برای افراد هم از نظر روانی و هم از نظر جسمی ایجاد کند. اگر قصد ترک هروئین را دارید باید بلافاصله بعد از تصمیم با خانواده و عزیزان خود این موضوع را با اشتراک بگذارید و حتما به یک مشاور اعتیاد مراجعه کنید. خانواده می‌توانند در یافتن امکانات درمانی، متخصصان اعتیاد و سایر منابع پشتیبانی به شما کمک کنند. اولین قدم برای ترک، اعتراف به وجود آن است. ترک هروئین ممکن است یکباره اتفاق نیفتد. برخی افراد قبل از اینکه هروئین را به کلی ترک کنند ممکن است اقدامات ناموفق را تجربه کنند. با این حال، عزم و اراده برای رسیدن به بهبودی کامل بسیار مهم است. با کلیک بر روی این قسمت درباره ترک اعتیاد به هروئین بیشتر بخوانید.
چگونه می‌شود اعتیاد به هروئین را تشخیص داد؟
تشخیص هر نوع اختلال در مصرف مواد از جمله اختلال به مصرف مواد افیونی با معاینه و بررسی توسط روانپزشک یا روانشناس انجام می‌شود. روانشناسی که در زمینه اعتیاد فعالیت داشته باشد می‌تواند بسیار موثر باشد. به طور معمول، برای تشخیص اعتیاد انواع مختلفی از آزمایشات انجام می‌شود. این موارد شامل آزمایشات خون و ادرار و بررسی بالینی است.
سخن آخر پزشک خوب
اعتیاد به هروئین یک مسئله بسیار جدی و خطرناک است. چرا که اعتیاد به آن می‌تواند تهدید کننده زندگی فرد باشد. اما خوشبختانه این امر قابل ترک و درمان است. اعتیاد چه در صورت طولانی مدت و چه در صورت بلند مدت می‌تواند قابل درمان باشد. اگر فکر می‌کنید شما یا یکی از عزیزانتان به هروئین اعتیاد پیدا کرده‌اید، با یک روانشناس یا روانپزشک در این باره صحبت کنید. آن‌ها می‌توانند در ارزیابی به شما کمک کنند و منابع بیشتری برای کمک و بهبود فراهم می‌کنند.
منابع
پرسش و پاسخ
سلام خیلی عالی بود ممنونم خیلی خیلی مرتب منظم و شفاف توضیحی دادید با تشکر
مطلب مفیدی بود ممنون