پرفنازین یا perphenazine یک فنوتیازین یا گروهی از داروهای ضد روان پریشی یا آنتی سایکوتیک نسل اول است که برای درمان اسکیزوفرنی و همچنین تهوع و استفراغ استفاده می شود. قرص پرفنازین اعمال و کاربردهای مشابه کلرپرومازین دارد. داروی پرفنازین همچنین گاهی اوقات برای اختلال دوقطبی و مدیریت تهوع و استفراغ شدید، به صورت خارج از برچسب تجویز می شود. استفاده از خارج از برچسب به معنی کاربردهای غیر رسمی داروهاست که امری متداول است. پرفنازین امروزه به ندرت تجویز می شود و تا حد زیادی با آنتی سایکوتیک های نسل دوم با قدرت پایین تر جایگزین شده است.

فهرست مقاله

قرص پرفنازین برای درمان چه بیماری است؟

قرص پرفنازین برای چیست؟ این دارو برای درمان برخی اختلالات روانی و خلقی مانند اسکیزوفرنی، فاز شیدایی اختلال دوقطبی، اختلال اسکیزوافکتیو استفاده می شود. داروی پرفنازین به شما کمک می کند تا واضح تر فکر کنید، کمتر عصبی شوید و در زندگی روزمره عملکرد بهتری داشته باشید. قرص پرفنازین می تواند رفتار پرخاشگرانه و تمایل به صدمه زدن به خود یا دیگران را کاهش دهد. همچنین ممکن است به کاهش توهمات (شنیدن/دیدن چیزهایی که وجود ندارند) کمک کند. این دارو همچنین گاهی برای حالت تهوع و استفراغ نیز کاربرد دارد.

قرص پرفنازین چیست؟

داروهای روانپزشکی می‌توانند به بسیاری از افراد کمک کنند تا به کیفیت زندگی بالاتری دست یابند و در مواجهه با علائم ناتوان‌کننده، تحت درمان مؤثری قرار گیرند. با این حال، دارو به تنهایی نمی تواند به بسیاری از احساسات، افکار، رفتارها و عوامل محیطی که به مسائل مربوط به سلامت روان کمک می کنند، رسیدگی کند. یافتن یک روانشناس خوب یا مشاور حرفه ای برای تکمیل درمان می تواند به شما کمک کند تا تشخیص خود را بهتر درک کنید و همچنین راهبردهای مقابله ای را برای اطمینان، بهتر و طولانی تر ارائه دهد.

‌

در صورتی که نیازمند مراجعه به یک روانشناس خوب هستید، روی دکمه زیر کلیک کنید

رزرو آنلاین نوبت

پرفنازین و اضطراب

پرفنازین برای اضطراب در ترکیب با سایر داروها نیز کاربرد دارد. پرفنازین در ترکیب با داروهای ضد روانپزشکی افسردگی و اضطراب را درمان می کند. همچنین ممکن است برای درمان اسکیزوفرنی استفاده شود. این دارو با افزایش سطح دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین در مغز شما کار می کند، موادی که به تنظیم خلق و خو، رفتارها و افکار کمک می کنند.

پرفنازین و افسردگی

همانطور که گفته شد، پرفنازین همراه برخی داروها و در ترکیب با داروهای دیگر مانند آمی تریپتیلین برای افسردگی نیز کاربرد دارد. داروی پرفنازین همچنین در اختلال دو قطبی برای فاز شیدایی و تنظیم خلق استفاده می شود. پرفنازین برای افسردگی به صورت خارج از برچسب تجویز می شود و شامل کاربردهای رسمی این دارو نیست.

پرفنازین برای وسواس فکری

آنتی سایکوتیک ها یا داروهای ضد روانپریشی در مدیریت وسواس و اجبارها مؤثر هستند و در مواردی تجویز می شوند. اما پرفنازین برای وسواس فکری کاربرد گسترده ای ندارد و داروهایی مثل ریسپریدون وکوئتیاپین بیشتر برای وسواس فکری عملی کاربرد دارد.

مکانیسم اثر پرفنازین

پرفنازین یک پیپرازینیل فنوتیازین است، روی سیستم عصبی مرکزی اثر می‌کند و قدرت رفتاری بیشتری نسبت به سایر مشتقات فنوتیازین دارد. پرفنازین ۱۰ تا ۱۵ برابر قوی تر از کلرپرومازین است. این بدان معناست که پرفنازین یک آنتی سایکوتیک بسیار قوی است. در دوزهای معادل، فرکانس و شدت عوارض جانبی زودرس و دیررس اکستراپیپرامیدال یا خارج هرمی آن در مقایسه با هالوپریدول تقریباً یکسان است. به گیرنده های دوپامین متصل می شود و فعالیت آنها را مهار می کند. مکانیسم اثر ضد استفراغ عمدتاً به دلیل انسداد گیرنده های انتقال دهنده عصبی دوپامین در ناحیه گیرنده شیمیایی و مرکز استفراغ است.

زمان اثر پرفنازین

پرفنازین یک داروی طولانی اثر است که شروع اثر آن بین ۱۲ تا ۱۶ ساعت و مدت زمان اثر پرفنازین ۱۰ روز است. اگرچه ممکن است پس از شروع برخی از اثرات دارو را مشاهده کنید، اما ممکن است ۴ تا ۶ هفته استفاده منظم طول بکشد تا فواید کامل آن را مشاهده کنید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید.

روش مصرف پرفنازین

این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً ۱ تا ۳ بار در روز مصرف کنید. دوز پرفنازین بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان متفاوت است. پزشک ممکن است ابتدا به شما دستور دهد که دوز کم مصرف کنید، به تدریج دوز را افزایش دهید تا احتمال عوارض جانبی (مانند اسپاسم عضلانی) کاهش یابد. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان(های) یکسانی مصرف کنید. اگرچه ممکن است به زودی پس از شروع برخی از اثرات دارو را مشاهده کنید، ممکن است ۴ تا ۶ هفته استفاده منظم طول بکشد تا فواید کامل پرفنازین را مشاهده کنید.

داروی پرفنازین چیست؟

چگونه قرص پرفنازین را قطع کنیم؟

بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی دارو ممکن است وضعیت شما بدتر شود. ممکن است برای قطع پرفنازین لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد. اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض قطع ناگهانی قرص پرفنازین

اگر به طور ناگهانی مصرف این قرص را قطع کنید، ممکن است علائم ترک و عوارض قطع ناگهانی قرص پرفنازین مانند تهوع، استفراغ، معده درد، سرگیجه و لرزش را تجربه کنید. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش می دهد و ممکن است دارو (های) دیگری را برای شما تجویز کند تا چند هفته پس از قطع مصرف پرفنازین مصرف کنید.

بهترین زمان مصرف قرص پرفنازین

قرص پرفنازین معمولا دو تا چهار بار در روز مصرف می شود. پرفنازین را در ساعات یکسان هر روز مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. برای کاهش ناراحتی معده، این دارو را بلافاصله بعد از غذا یا همراه غذا مصرف کنید، مگر اینکه پزشک به شما گفته باشد که آن را با معده خالی مصرف کنید.

آمپول پرفنازین

آمپول پرفنازین برای تزریق عمیق داخل عضلانی، برای بیمارانی که تمایلی به مصرف داروهای خوراکی ندارند یا اگر بیمار قادر به بلعیدن نیست در نظر گرفته شده است. به دلیل فراهمی زیستی بهتر تزریق، دو سوم دوز اولیه خوراکی این دارو کافی است.

آمپول پرفنازین

دوز مصرف پرفنازین

پرفنازین به شکل قرص خوراکی عرضه می شود و معمولاً دو تا چهار بار در روز مصرف می شود. قرص پرفنازین در دوزهای ۲، ۴، ۸، ۱۶ میلی گرم این دارو برای بهترین نتیجه باید به طور مداوم مصرف شود. دوز دارو طبق عوامل مختلفی مثل سن، علت مصرف، بیماری های پیش زمینه ای، نوع و فرم دارو، سایر داروهایی که مصرف می کنید و… تعیین می شود.پزشک شما ممکن است توصیه کند که با دوز متوسط شروع کنید و سپس دوز را در طول زمان افزایش یا کاهش دهید تا آنچه برای شما ایده آل است پیدا کنید.

دوز پرفنازین برای اسکیزوفرنی

دوز معمول بزرگسالان برای اسکیزوفرنی و روانپریشی

  • بزرگسالان با اختلال متوسط و غیر بستری:
    • دوز توصیه شده: ۴ تا ۸ میلی گرم قرص پرفنازین ۳ بار در روز، با کاهش دوز به حداقل دوز موثر در اسرع وقت
    • حداکثر دوز: ۲۴ میلی گرم در روز
  • بزرگسالان بستری شده در بیمارستان:
    • دوز توصیه شده: ۸ تا ۱۶ میلی گرم خوراکی ۲ تا ۴ بار در روز
    • حداکثر دوز: ۶۴ میلی گرم در روز

دوز معمول کودکان برای اسکیزوفرنی

پرفنازین در کودکان ۱۲ سال به بالا کاربرد دارد و در زیر این سن توصیه نمی شود.

  • کودکان با اختلال متوسط و غیر بستری:
    • دوز توصیه شده: ۴ تا ۸ میلی گرم خوراکی ۳ بار در روز، با کاهش دوز به حداقل دوز موثر در اسرع وقت
    • حداکثر دوز: ۲۴ میلی گرم در روز
  • کودکان بستری شده در بیمارستان:
    • دوز توصیه شده: ۸ تا ۱۶ میلی گرم قرص پرفنازین ۲ تا ۴ بار در روز
    • حداکثر دوز: ۶۴ میلی گرم در روز

دوز پرفنازین برای تهوع

دوز معمول بزرگسالان برای تهوع یا استفراغ

  • دوز توصیه شده: ۸ تا ۱۶ میلی گرم قرص، در دوزهای منقسم
  • حداکثر دوز: ۲۴ میلی گرم در روز، در دوزهای منقسم (دوز باید در اسرع وقت کاهش یابد)

دوز معمول کودکان برای تهوع یا استفراغ

قرص پرفنازین در کودکان زیر  دوازده سال توصیه نمی شود.

  • دوز توصیه شده: ۸ تا ۱۶ میلی گرم خوراکی، در دوزهای منقسم
  • حداکثر دوز: ۲۴ میلی گرم در روز، در دوزهای منقسم (دوز باید در اسرع وقت کاهش یابد)

اطلاعات بالا دوزهایی را که معمولاً استفاده می شود را توصیف می کند. با این حال، مطمئن شوید که دوز تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید. پزشک شما بهترین دوز را متناسب با نیاز شما تعیین خواهد کرد.

اگر مصرف یک نوبت را فراموش کردم چه باید بکنم؟

اگر نوبتی را فراموش کردید، به محض یادآوری نوبت فراموش شده را مصرف کنید. با این حال، اگر به زمان مصرف دوز برنامه ریزی شده بعدی نزدیک شده اید، دوز فراموش شده را به طور کامل نادیده بگیرید. در صورت مصرف بیش از حد این دارو در زمان کم، ممکن است خطر مصرف بیش از حد و اوردوز پرفنازین را افزایش دهید.

در صورت مصرف بیش از حد این دارو چه باید بکنم؟

مصرف بیش از حد پرفنازین ممکن است کشنده باشد. اگر فردی بیش از حد مصرف کرده است و علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی دارد، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد پرفنازین شامل ضربان قلب سریع یا نامنظم، تنفس آهسته یا کم عمق، تشنج، مشکل در پاسخ به محیط اطراف و از دست دادن هوشیاری است.

پرفنازین برای چیست؟

عوارض پرفنازین

عوارض پرفنازین ۲، ۴، ۸ و ۱۶ میلی گرم تفاوتی ندارد. پرفنازین در برخی افراد ممکن است منجر به حساسیت شود. اگر هر یک از این علائم واکنش آلرژیک را دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو. دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از پرفنازین می تواند باعث اختلال حرکتی جدی شود که ممکن است برگشت پذیر نباشد. هر چه مدت طولانی تری از پرفنازین استفاده کنید، احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر می شود، به خصوص اگر زن یا یک فرد مسن هستید. این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض رایج پرفنازین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • سرگیجه خفیف یا خواب آلودگی
  • تاری دید
  • سردرد
  • مشکلات خواب (بی خوابی)، رویاهای عجیب
  • از دست دادن اشتها، استفراغ، اسهال، یبوست
  • افزایش تعریق یا ادرار
  • خشکی دهان یا گرفتگی بینی
  • تورم یا ترشح سینه
  • خارش خفیف یا بثورات پوستی

عوارض جدی پرفنازین

پرفنازین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر عوارض جدی پرفنازین را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. عوارض جانبی مانند خشکی دهان، یبوست، لرزش و خواب آلودگی ممکن است در افراد مسن بیشتر باشد.

عوارض جدی پرفنازین عبارتند از:

حرکات عضلانی کنترل نشده در بازوها یا پاها یا صورت شما (جویدن، لب زدن، اخم کردن، حرکت زبان، پلک زدن یا حرکت چشم)؛

  • تشدید علائم اسکیزوفرنی
  • گیجی، پارانویا، احساس بی قراری یا هیجان
  • تشنج یا حمله
  • احساس سبکی، انگار ممکن است بیهوش شوید
  • یرقان (زردی پوست یا چشمان)
  • ادرار کم یا عدم ادرار
  • ضربان قلب آهسته، نبض ضعیف، تنفس ضعیف یا کم عمق
  • تعداد کم گلبول های سفید خون: تب، لرز، زخم های دهان، زخم های پوستی، گلودرد، سرفه، مشکلات تنفسی، احساس سبکی سر
  • واکنش شدید سیستم عصبی: سفتی عضلات، تب بالا، تعریق، ضربان قلب سریع یا ناهموار
  • کاهش تشنگی
  • فشار خون بالا یا پایین
  • از دست دادن بینایی
  • گ پریده غیرمعمول
  • خستگی یا ضعف غیرمعمول

عوارض جانبی پرفنازین

سایر عوارض جانبی که کمتر شایع هستند و ممکن است رخ دهند عبارتند از:

  • تغییرات در دوره قاعدگی
  • کاهش توانایی جنسی
  • افزایش حساسیت پوست به نور خورشید (بثورات پوستی، خارش، قرمزی یا سایر تغییر رنگ پوست، یا آفتاب سوختگی شدید)
  • تورم یا درد در سینه ها
  • ترشح غیرمعمول شیر
  • افزایش وزن

پرفنازین و چاقی

ایا پرفنازین باعث چاقی میشود؟ بسیاری از داروهای ضد روان پریشی مانند پرفنازین می توانند باعث افزایش وزن شوند. اما، این بدان معنا نیست که هرکسی که پرفنازین مصرف می کند وزن اضافه می کند. اگر متوجه شدید که تاثیر آزاردهنده ای روی وزن شما دارد، با ارائه دهنده خود صحبت کنید.

تاثیر پرفنازین بر فشار خون

پرفنازین می تواند بر فشار خون تاثیر بگذارد و باعث افزایش یا کاهش فشار خون شود. در نتیجه اگر تاثیر پرفنازین بر فشار خون را تجربه کردید، یا سابقه شخصی یا خانوادگی مشکلات فشار خون دارید، پزشک خود را در جریان قرار دهید. علائم کاهش فشار خون شامل تاری دید، گیجی، سرگیجه، حالت تهوع، ضعف و خواب الوگی است. علائم فشار خون بالا نیز عبارتند از: تاری دید، خونریزی بینی، تنگی نفس، درد قفسه سینه، سرگیجه و سردرد است.

تاثیر قرص پرفنازین بر قاعدگی

آیا پرفنازین می تواند پریود شما را به تاخیر بیندازد؟ در موارد نادر، پرفنازین ممکن است سطح یک ماده شیمیایی خاص، یعنی پرولاکتین را افزایش دهد. برای زنان، افزایش پرولاکتین ممکن است منجر به ترشح شیر ناخواسته، از دست رفتن یا قطع قاعدگی یا مشکل در باردار شدن شود. پرفنازین گاهی اوقات می تواند منجر به پریود نشدن یا پریودهای نادر با چرخه قاعدگی طولانی تر شود، مثلاً ۳۵ روز به جای ۲۱ روز.

تاثیر پرفنازین بر اسپرم

داروهای ضد روان پریشی در برخی موارد می تواند منجر به ناباروری شود، پرفنازین بر توانایی تولید اسپرم تاثیر می گذارد و در موارد خیلی نادری منجر عدم وجود اسپرم یا آزواسپرمی در انزال می شود. اگر نگران تاثیر پرفنازین بر اسپرم هستید، با پزشک خود در این باره صحبت کنید.

قرص پرفنازین برای چیست

پرفنازین با چه داروهایی تداخل دارد؟

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این مطلب شامل تمام تداخلات دارویی ممکن نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید از جمله داروهای نسخه ای، غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را نگه دارید و آن را با پزشک و داروساز به اشتراک بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع نکنید، متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با پرفنازین تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای خاص مورد استفاده برای پارکینسون (مانند بروموکریپتین، لوودوپا، پرگولید)، داروهای آنتی کولینرژیک خاص (مانند دی سیکلومین، اسکوپولامین)، داروهای مؤثر بر آنزیم های کبدی که پرفنازین را از بدن شما حذف می کنند (مانند آمیودارون، دولوکستین، فلوکستین، پاروکستین، ریتوناویر).

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای مخدر یا داروهای ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (کانابیس)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک خود اطلاع دهید. برچسب روی تمام داروهای خود (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند.

فلوکستین و پرفنازین

مطالعات متعدد نشان می دهد که استفاده از پرفنازین همراه با فلوکستین (پروزاک) در بیماران مبتلا به افسردگی و روان پریشی نتیجه بخش است، اگرچه فلوکستین با متابولیسم پرفنازین تداخل می کند و باعث افزایش سطح پلاسمایی پرفنازین و نیمه عمر طولانی تر می شود. برای همین مصرف فلوکستین و پرفنازین دارو می بایست با صلاحدید و تجویز پزشک صورت بگیرد.

مصرف همزمان پرفنازین و سرترالین

مصرف همزمان پرفنازین و سرترالین می تواند خطر ابتلا به ریتم نامنظم قلب را افزایش دهد که ممکن است جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی باشد، اگرچه این یک عارضه جانبی نسبتاً نادر است اما احتمال بروز وجود دارد و باید پزشک بر مصارف این داروها نظارت کند.

سیتالوپرام و پرفنازین

هنگامی که سیتالوپرام و پرفنازین ترکیب می شود، عوارض جانبی سیتالوپرام ممکن است افزایش یابد. خطر عوارض جانبی مسائل قلبی مانند آریتمی قلب با مصرف همزمان سیتالوپرام و پرفنازین بالا می رود.

پرفنازین و الکل

الکل می تواند عوارض جانبی پرفنازین را بدتر کند و با اثرات این دارو تداخل داشته باشد، بنابراین از مصرف پرفنازین و الکل خودداری کنید. پرفنازین و الکل می تواند باعث حرکات غیرقابل کنترل، بی قراری، تشنج، سرگیجه یا غش، کما، خواب بسیار عمیق، ضربان قلب نامنظم و دمای بالا یا پایین بدن شود.

هشدارهای پرفنازین

قبل از مصرف پرفنازین، اگر به آن، یا سایر فنوتیازین ها (مانند کلرپرومازین، فلوفنازین)، یا هر گونه حساسیت دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای اطلاعات بیشتر با روانپزشک خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به ویژه در مورد کاهش عملکرد مغز استخوان، آسیب جدی به سر، مشکلات کبدی، مشکلات سیستم عصبی (مانند کما، مصرف بیش از حد دارو/الکل، شوک)، بیماری پارکینسون، سابقه سوء مصرف مواد یا الکل، فشار خون پایین، مشکلات تنفسی (مانند آسم، آمفیزم)، سرطان سینه، ضربان قلب سریع یا نامنظم، مشکلات دریچه قلب، تومور خاص غده آدرنال (فئوکروموسیتوم)، سندرم پای بی قرار، تشنج، اختلال شدید خاص واکنش به سایر داروها (سندرم بدخیم نورولپتیک)، مشکل در ادرار کردن (مانند مشکلات پروستات) به روپزشک یا داروساز خود بگویید.

پرفنازین ممکن است شرایطی ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد. این عوارض، به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع/نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. قبل از استفاده از پرفنازین، در صورت داشتن مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، کندی ضربان قلب، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص، طولانی شدن EKG و مرگ ناگهانی قلبی پزشک را مطلع کنید.

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر عوارض قلبی را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا قرص های آب) یا شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی یا تاری دید شما شود. از بلند شدن خیلی سریع از حالت نشسته یا دراز کشیده خودداری کنید، در غیر این صورت ممکن است احساس سرگیجه کنید. الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. از ماشین آلات استفاده نکنید، یا کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد انجام ندهید. از نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو ممکن است شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کند. زمان خود را در آفتاب محدود کنید. از اتاق های سولاریوم خودداری کنید. احتیاط در هوای گرم توصیه می شود زیرا پرفنازین می تواند تعریق را کاهش دهد و خطر واکنش شدید به گرمای بیش از حد (گرمازدگی) را افزایش دهد. به مقدار زیاد مایعات بنوشید. از ورزش های شدید در هوای گرم خودداری کنید. قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید. پرفنازین ممکن است تست بارداری را مثبت کنید، به کادر درمان در مورد داروهای مصرفی خود اطلاع دهید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به خصوص حرکات کنترل نشده حساسیت بیشتری نشان دهند. افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه سرگیجه، سبکی سر، خواب آلودگی، علائم خارج هرمی، دیسکینزی دیررس و مشکلات قلبی حساس تر باشند. خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر افتادن را در سالمندان افزایش دهد. پرفنازین برای استفاده در افراد مسن مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقل تایید نشده است.

پرفنازین در بارداری

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. نوزادان متولد شده از مادرانی که در طول ۳ ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، به ندرت ممکن است علائمی از جمله سفتی یا لرزش ماهیچه ها، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه و تنفس، یا گریه مداوم داشته باشند. اگر هر یک از این علائم را در نوزاد خود به خصوص در ماه اول مشاهده کردید، فوراً به پزشک اطلاع دهید.

از آنجایی که مشکلات روانی درمان نشده (مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، اختلال اسکیزوافکتیو) می تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه با دستور پزشکتان تجویز شود. اگر قصد بارداری دارید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد فواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

مصرف پرفنازین در شیردهی

در مورد مصرف پرفنازین در شیردهی اطلاعات محدودی موجود است. اطلاعات محدود نشان می دهد که دوزهای مادر پرفنازین تا ۲۴ میلی گرم در روز باعث تولید سطوح پایین شیر می شود. نوزاد را از نظر خواب‌آلودگی بیش از حد در دوران شیردهی و نقاط عطف رشد، به‌ویژه اگر همزمان از سایر داروهای ضد روان پریشی استفاده می‌شود، کنترل کنید. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

داروی جایگزین پرفنازین

انتخاب داروی جایگززین پرفنازین صرفا باید توسط پزشک صورت بگیرد. چنانچه به هر علتی مانند عوارض دارو، بارداری یا شیردهی و… مایل به تغییر پرفنازین هستید، با پزشکتان مشورت کنید. برخی از جایگزین های پرفنازین عبارتند از: هالوپریدول، لاموتریژین، کلرپرومازین. هر کدام از داروهای ذکر شده مزایا و عوارض خاص خود را دارند و بنا به شرایط فرد، ممکن است داروهای دیگری توصیه شود.

سوالات متداول

در این بخش به سوالات رایج در مورد داروی پرفنازین پرداخته ایم.

قرص پرفنازین ۲ برای چیست؟

پرفنازین ۲ مانند سایر دوزهای این دارو غالبا برای درمان علائم اسکیزوفرنی، اختلال روانی که باعث اختلال یا تفکر غیرعادی، از دست دادن علاقه به زندگی و احساسات نامناسب می شود استفاده می گردد. پرفنازین همچنین برای کنترل تهوع و استفراغ شدید در بزرگسالان، فاز شیدایی اختلال دو قطبی و اختلال اسکیزوافکتیو استفاده می شود. برای تنظیم دوز با پزشک مشورت کنید.

ایا پرفنازین باعث ریزش مو میشود؟

ریزش مو از علائم نادر قرص پرفنازین است. به این معنی که افراد معمولا با مصرف پرفنازین دچار ریزش مو نمی شوند اما چنانچه پرفنازین باعث ریزش مو در شما شده است، با پزشک در مورد این عارضه صحبت کنید تا راهکار مناسبی برای آن در نظر بگیرد.

ایا پرفنازین خواب اور است؟

بله پرفنازین ممکن است شما را خواب‌آلود کند و بر تفکر و حرکات شما تأثیر بگذارد. خواب‌آلودگی یک عارضه جانبی شایع به‌ویژه در دو هفته اول مصرف پرفنازین است. تا زمانی که متوجه نشدید این دارو چگونه بر شما تأثیر می گذارد، کاری که نیاز به تمرکز دارد انجام ندهید.

آیا پرفنازین اعتیاد آور است؟

خیر پرفنازین اعتیادآور نیست، اما ممکن است بدن شما به دارو در سیستم خود عادت کرده باشد. همیشه قبل از کاهش یا قطع این دارو با پزشک خود مشورت کنید. با قطع ناگهانی این دارو ممکن است علائمی از قبیل ناراحتی معده، لرزش، سرگیجه یا بازگشت علائم روان پریشی را تجربه کنید.

منابع: verywellmind, webmd, medscape, drugs

پزشک خوب، سامانه رزرو “آنلاین” روانشناس و روانپزشک و سایر حوزه های پزشکی و سلامت، به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در محدوده زندگی خود در سراسر کشور، انتخاب نموده و وقت خود را بصورت آنلاین رزرو کنید.