کلومیپرامین یا clomipramine با نام های تجاری آنافرانیل و آبنیل، یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای (TCA) است که در درمان اختلال وسواس فکری اجباری و اختلالات دارای یک جزء وسواس فکری اجباری مانند افسردگی، اسکیزوفرنی و سندرم تورت استفاده می شود. در افراد غیر افسرده، کلومیپرامین بر خلق و خو یا برانگیختگی تأثیر نمی گذارد، اما ممکن است باعث آرام بخشی شود. در افراد افسرده، کلومیپرامین تأثیر مثبتی بر خلق و خو دارد. TCA ها یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مهارکننده های قوی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین هستند. قرص کلومیپرامین با نسخه در دسترس است.

فهرست مقاله

قرص کلومیپرامین برای چیست؟

کلومیپرامین برای درمان اختلال وسواس فکری جبری (OCD) استفاده می شود. قرص کلومیپرامین به کاهش افکار ناخواسته یا ناپدید شدن آنها (وسواس فکری) و به کاهش میل به انجام کارهای مکرر (اجبارهایی مانند شستن دست ها، شمارش، بررسی) که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند کمک می کند.

کلومیپرامین؛ این داروی روانپزشکی به صورت خارج از برچسب، یعنی مصارف غیر رسمی دارو، عبارتند از اختلال هراس، درد مزمن (مانند درد مرکزی، اختلال درد ایدیوپاتیک، سردرد تنشی، نوروپاتی محیطی دیابتی، درد نوروپاتیک)، کاتاپلکسی و نارکولپسی همراه، اختلال اوتیسم، تریکوتیلومانیا، انکوفاژی (اختلال جویدن ناخن)، لکنت، زودانزالی و سندروم پیش از قاعدگی.

مطالعه بیشتر: چه قرصی برای وسواس فکری خوب است؟ بهترین قرص برای وسواس فکری

کلومیپرامین برای چیست

کلومیپرامین برای زود انزالی

کلومیپرامین برای زود انزالی به طور معنی داری مفید بود. کلومیپرامین برای درمان انزال زودرس، تاخیر انزال را در حین فعالیت جنسی حدود ۲ تا ۸ دقیقه در مردان مبتلا به زود انزالی افزایش داد. کلومیپرامین در دوز روزانه ۲۵ یا ۵۰ میلی گرم برای زودانزالی در مطالعات متعدد موثر بوده است. قرص کلومیپرامین به طور موثر انزال را در مردان مبتلا به زود انزالی افزایش می دهد، در حالی که درمان در افراد مبتلا به انزال زودرس و اختلال نعوظ موثر نیست.

مکانیسم عمل کلومیپرامین

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای گیرنده های بتا آدرنرژیک قشر مغز را کاهش می دهند و گیرنده های سروتونرژیک پس سیناپسی را با استفاده مزمن حساس می کنند. تصور می شود که اثرات ضد افسردگی TCA ها به دلیل افزایش کلی در انتقال عصبی سروتونرژیک باشد. TCA ها همچنین گیرنده های هیستامین، گیرنده های آدرنرژیک و گیرنده های موسکارینی را مسدود می کنند که به ترتیب اثرات آرام بخش، کاهش فشار خون و آنتی کولینرژیک آنها (مانند تاری دید، خشکی دهان، یبوست، احتباس ادرار) را نشان می دهد.

کلومیپرامین به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود و در کبد به متابولیت فعال اولیه آن یعنی دسمتیل کلومیپرامین تبدیل می شود. کلومیپرامین هیدروکلراید شکل نمک هیدروکلریدی این دارو است که یک مشتق نمک آمین سوم دی بنزازپین است.

‌همچنین بخوانید: تریمیپرامین چیست؟ کاربرد، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات

کلومیپرامین را چگونه مصرف کنیم؟

قبل از شروع مصرف کلومیپرامین راهنمای دارویی ارائه شده توسط پزشک خود را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک خود بپرسید. این دارو را طبق دستور پزشک با یا بدون غذا از طریق خوراکی مصرف کنید. برای کاهش عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، کلومیپرامین ممکن است با دوز کم شروع شود، در چندین دوز در طول روز همراه با وعده های غذایی تجویز شود و با عادت کردن بدن به آرامی افزایش یابد. پس از اینکه به بهترین دوز برای خود رسیدید، کل دوز را می توان یک بار در روز طبق دستور پزشک مصرف کرد.

دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. کمتر یا بیشتر از قرص کلومیپرامین استفاده نکنید، وضعیت شما سریعتر بهبود نمی یابد و خطر عوارض جانبی مانند تشنج ممکن است افزایش یابد. دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است.

در حین استفاده از این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا داروساز شما بگوید که ممکن است این کار را با خیال راحت انجام دهید. گریپ فروت می تواند احتمال عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف آن ادامه دهید. برای کمک به یادآوری، هر روز در زمان یکسانی از آن استفاده کنید.

بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را به طور ناگهانی قطع نکنید. برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. در صورت قطع ناگهانی مصرف این دارو ممکن است دچار تعریق، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، سردرد یا تحریک پذیری شوید. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد. ممکن است ۲ تا ۳ هفته یا بیشتر طول بکشد تا اثرات کامل این دارو مشخص شود. در صورت ادامه یا بدتر شدن وضعیت به پزشک خود اطلاع دهید.

قرص کلومیپرامین چیست؟

بهترین زمان مصرف کلومیپرامین

بهتر است این دارو همراه با غذا مصرف شود. برای کاهش خواب آلودگی در طول روز این دارو را قبل از خواب مصرف کنید. در ابتدای درمان، کلومیپرامین معمولاً سه بار در روز همراه با وعده های غذایی مصرف می شود، زیرا بدن با دارو سازگار می شود. پس از چندین هفته درمان، کلومیپرامین معمولاً یک بار در روز قبل از خواب مصرف می شود.

چگونه قرص کلومیپرامین را قطع کنیم؟

بدون مشورت با پزشک مصرف قرص کلومیپرامین را قطع نکنید. اگر به طور ناگهانی مصرف کلومیپرامین را قطع کنید، ممکن است عوارض قطع کلومیپرامین مانند سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، سردرد، ضعف، مشکلات خواب، تب و تحریک پذیری را تجربه کنید. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد و بعد داروی آبنیل را قطع می کند.

قطع داروهای اعصاب؛ از بین بردن عوارض داروهای اعصاب

مصرف بیش از حد کلومیپرامین

اگر فردی بیش از حد کلومیپرامین مصرف کرده است و علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی دارد، با اورژانس تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل این موارد باشد: ضربان قلب سریع/نامنظم، سرگیجه شدید، خواب آلودگی، غش، بی قراری، هذیان، حرکات غیر معمول، تشنج، از دست دادن هوشیاری و گشاد شدن مردمک ها باشد.

در صورتی که نیازمند مراجعه به یک روانپزشک خوب هستید، روی دکمه زیر کلیک کنید

رزرو آنلاین نوبت

کلومیپرامین چند دوز دارد؟

کلومیپرامین در چهار دوز ۱۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵ به صورت قرص و کپسول موجود است. دوز این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. دوز کلومیپرامین به قدرت دارو، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، مدت زمانی که دارو مصرف می‌کنید و مشکل پزشکی که برای آن از دارو استفاده می‌کنید بستگی دارد.

چون قرص کلومیپرامین فقط برای استفاده در وسواس تایید رسمی از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) دارد و مصارف دیگر آن به صورت غیر رسمی است؛ فقط دوز های آن برای وسواس است که در منابع ذکر شده است. استفاده از این دارو توسط کودکان کمتر از ۱۰ سال تائید نشده است.

اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

دوز کلومیپرامین برای وسواس فکری عملی

شروع دوز کلومیپرامین برای بزرگسالان (سنین ۱۸ تا ۶۴ سال) ۲۵ میلی گرم در روز است. پزشک به آرامی دوز شما را به ۱۰۰ میلی گرم در روز در طی ۲ هفته اول افزایش می دهد. در طول این مدت، برای کاهش خطر ناراحتی معده، باید داروهای خود را در دوزهای منقسم همراه با وعده های غذایی مصرف کنید. حداکثر دوز ۲۵۰ میلی گرم در روز است. برای کاهش خواب آلودگی در طول روز باید کل دوز روزانه را قبل از خواب مصرف کنید.

شروع دوز کلومیپرامین برای کودکان (سن ۱۰ تا ۱۷ سال) ۲۵ میلی گرم در روز است. پزشک ممکن است به آرامی دوز کودک شما را به ۱۰۰ میلی گرم در روز یا ۳ میلی گرم بر کیلوگرم در روز (هر کدام کمتر باشد) در طول دو هفته اول افزایش دهد. در طول این مدت، برای کاهش خطر ناراحتی معده، باید داروهای خود را در دوزهای منقسم همراه با وعده های غذایی مصرف کنید. حداکثر دوز ۲۰۰ میلی گرم در روز یا ۳ میلی گرم بر کیلوگرم (هر کدام کمتر است) می باشد. کودک شما باید کل دوز روزانه را قبل از خواب مصرف کند تا خواب آلودگی در طول روز کاهش یابد.

دوز کلومیپرامین برای سالمندان (سن ۶۵ سال و بالاتر) باید توسط پزشم تعیین شود. کلیه‌های افراد مسن ممکن است مانند گذشته کار نکنند. این می تواند باعث شود بدن شما داروها را کندتر پردازش کند. در نتیجه، مقدار بیشتری از دارو برای مدت طولانی تری در بدن شما باقی می ماند. این خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. ممکن است پزشک شما را با دوز کمتر یا برنامه دوز متفاوت شروع کند. این می تواند به جلوگیری از تجمع بیش از حد این دارو در بدن شما کمک کند.

عوارض کلومیپرامین

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک مانند کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، کمک فوری پزشکی دریافت کنید. اگر واکنش دارویی جدی با علائم بثورات پوستی، تب، غدد متورم، دردهای عضلانی، ضعف شدید، کبودی غیرمعمول، یا زرد شدن پوست یا چشم‌ها دارید که می تواند بر بسیاری از قسمت های بدن شما تأثیر بگذارد، به دنبال درمان پزشکی باشید.

عوارض خطرناک کلومیپرامین

هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن علائم قبلی را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، احساس تکانشگری، تحریک پذیری، بی قراری، خصومت، پرخاشگری، بی قراری، بیش فعالی (ذهنی یا فیزیکی)، افسردگی تشدید سده، افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود. کلومیپرامین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

  • سطح سدیم پایین: سردرد، گیجی، اختلال در گفتار، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن هماهنگی، احساس بی ثباتی
  • گیجی
  • درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
  • افسردگی، اضطراب یا تحریک پذیری جدید یا تشدید شده
  • وحشت زدگی یا پانیک
  • افزایش شدید فعالیت یا صحبت کردن (شیدایی)
  • افکار خودکشی
  • اقدام به خودکشی
  • سندرم سروتونین: تحریک پذیری، توهمات، کما، ضربان قلب سریع، تعریق، احساس گرما، سفتی عضلات، لرزش، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، تشنج
  • اختلالات چشمی: چشم درد تغییرات بینایی، مانند تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، یا دیدن هاله در اطراف نورها

عوارض شایع کلومیپرامین

عوارض جانبی رایج کلومیپرامین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • احساس سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی یا عصبی بودن
  • لرزش، حرکات تکان دهنده عضلات
  • تعریق
  • تغییر در اشتها یا وزن
  • مشکلات دفع ادرار
  • تغییرات بینایی
  • کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، یا مشکل در ارگاسم
  • دهان خشک
  • یبوست
  • حالت تهوع
  • سوزش سردل

اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر آنها شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض کلومیپرامین در مردان

 کلومیپرامین  می تواند باعث مشکلات جنسی در مردان و زنان شود، از جمله کاهش میل جنسی و توانایی ارگاسم. عوارض کلومیپرامین در مردان نیز می تواند مشکلاتی در انزال (انزال دردناک یا تاخیری) و ناتوانی جنسی (مشکل در نعوظ) ایجاد کند.

عوارض مصرف طولانی مدت کلومیپرامین

بر اساس مطالعات فعلی، هیچ نوع عوارض جانبی غیرقابل برگشتی ناشی از این دارو وجود ندارد. با این حال، هر فرد متفاوت است، به این معنی که اثرات می تواند متفاوت باشد. شایع ترین عوارض طولانی مدت کلومیپرامین که افراد گزارش می کنند شامل مشکلات گوارشی و تغییرات خلقی است.

شروع اثر کلومیپرامین معمولاً بین ۶ تا ۱۲ هفته برای اختلال وسواس فکری عملی است. قرص کلومیپرامین ممکن است بلافاصله اضطراب یا بی خوابی را درمان کند. اگر بیمار با استفاده از آبنیل به بهبودی وسواس دست یابد، درمان باید به طور طولانی مدت ادامه یابد.

قرص کلومیپرامین برای زود انزالی

کلومیپرامین تداخل دارویی

کلومیپرامین با چه داروهایی تداخل دارد؟ کلومیپرامین ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد. کپسول کلومیپرامین می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که ممکن است مصرف کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد درست دارو جلوگیری کند.

برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. نمونه هایی از تداخلات دارویی کلومیپرامین در زیر فهرست شده اند.

داروهایی که نباید با کلومیپرامین استفاده شوند

شما نباید داروهای خاصی را همراه با کلومیپرامین مصرف کنید. در صورت استفاده با کلومیپرامین، این داروها می توانند اثرات خطرناکی در بدن ایجاد کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: مهارکننده های مونوآمین اکسیداز مانند سلژیلین و داروهایی مانند لینزولید، متیلن بلو، فنتانیل، ترامادول، لیتیوم، بوسپیرون و خار مریم، مخمر سنت جان. هنگامی که این داروها با کلومیپرامین استفاده می شوند، می توانند خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهند. این می تواند منجر به تهوع، استفراغ، اسهال، بی قراری، هذیان، کما، سفتی عضلات، لرزش، تشنج و گاهی اوقات مرگ شود. شما نباید از کلومیپرامین و این داروها با فاصله ۱۴ روز از یکدیگر استفاده کنید.

تداخلاتی که خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد

مصرف کلومیپرامین با داروهای خاص خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. مصرف کلومیپرامین با برخی داروها مثل هالوپریدول خطر عوارض جانبی کلومیپرامین را افزایش می دهد. مصرف کلومیپرامین با برخی داروها خطر عوارض جانبی این داروها را افزایش می دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  • داروهای تیروئید مانند لووتیروکسین و لیوتیرونین: هنگامی که این داروها با کلومیپرامین استفاده می شوند، می توانند باعث ناراحتی قلبی مانند ضربان قلب نامنظم و سریع، مشکلات تنفسی و خستگی شوند.
  • وارفارین: مصرف این دارو همراه با کلومیپرامین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.
  • دیگوکسین: مصرف این دارو همراه با کلومیپرامین می تواند خطر گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، حالت تهوع و استفراغ را افزایش دهد.
  • فنوباربیتال و لورازپام: مصرف این داروها همراه با کلومیپرامین می تواند خطر خواب آلودگی را افزایش دهد.

تداخلاتی که می تواند اثربخشی داروهای شما را کاهش دهد

مصرف کلومیپرامین با برخی داروها می تواند در عملکرد هر یک از داروها اختلال ایجاد کند. وقتی کلومیپرامین را با داروهای خاصی مصرف می کنید، ممکن است برای درمان بیماری شما به خوبی کار نکند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از داروهایی که بر آنزیم های کبدی تأثیر می گذارند مانند:

هنگامی که این داروها با کلومیپرامین استفاده می شوند آنها اثر کمتری دارند و ممکن است به خوبی کار نکنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: گوانتیدین و کلونیدین.

تداخل کلومیپرامین با الکل

استفاده از نوشیدنی های حاوی الکل می تواند خطر خواب آلودگی و تشنج ناشی از کلومیپرامین را افزایش دهد. اگر الکل مصرف می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد برای علائم خونریزی تحت نظر باشید.

مصرف همزمان کلومیپرامین و سیلدنافیل

در لیست تداخلات دارویی این دارو به مصرف همزمان کلومیپرامین و سیلدنافیل اشاره ای نشده اما مصرف ویاگرا ممکن است باعث کاهش موقت فشار خون شود. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)، مانند آمی تریپتیلین و کلومیپرامین نیز می توانند سبب افت ارتواستاتیک فشارخون (افت ناگهانی فشار خون فرد به هنگام برخاستن) شوند، اگر هم سیلدنافیل و کلومیپرامین مصرف می کنید، خطر این عارضه جانبی ممکن است تا حدودی بیشتر باشد.

داروی کلومیپرامین

هشدارهای قرص کلومیپرامین

این دارو با چندین هشدار همراه است. قبل از مصرف کلومیپرامین، اگر به آن یا سایر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند ایمی پرامین، نورتریپتیلین)؛ حساسیت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم می تواند شامل مشکل در تنفس و تورم گلو یا زبان شما باشد. در صورت بروز این علائم، با اورژانس تماس بگیرید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در موارد: مشکلات خونریزی، مشکلات خونی (مانند پورپورا، ترومبوسیتوپنی)، مشکلات تنفسی (مانند آسم، برونشیت مزمن)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (زاویه نوع بسته)، اختلالات خوردن (مانند پرخوری عصبی)، مشکلات قلبی (مانند آریتمی، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی اخیر)، مشکلات روده (مانند یبوست مزمن، ایلئوس)، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، سابقه شخصی یا خانوادگی سایر شرایط روانی/خلقی (مانند اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی)، سابقه بستری شدن در بیمارستان به دلیل واکنش بسیار جدی به برخی داروها (سندرم بدخیم نورولپتیک)، سوزش سر دل/اسید معده در مری (مانند فتق هیاتال)، تشنج، بیش فعالی تیروئید (پرکاری تیروئید)، مشکل در ادرار کردن (احتباس ادرار، بزرگی پروستات)، هر شرایطی که ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد (مانند وابستگی به الکل/آرامبخش، استفاده از درمان تشنج الکتریکی، آسیب مغزی)، انواع خاصی از تومورها (مانند فئوکروموسیتوم، نوروبلاستوما).

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود یا به طور موقت دید شما را تار کند. الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. تا زمانی که بتوانید با خیال راحت این کار را انجام ندهید، از ماشین آلات استفاده نکنید، یا کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد انجام ندهید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خونریزی، گیجی، سرگیجه و عوارض قلبی حساس تر باشند. سرگیجه و گیجی می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. افراد مسن ممکن است بیشتر در معرض کاهش سدیم در خون باشند، به خصوص اگر از قرص های ادرار آور استفاده می کنند.

هشدار کلومیپرامین برای شرایط خاص

  • برای افرادی که اخیراً دچار حمله قلبی شده اند: نباید از این دارو استفاده کنید. این دارو می تواند خطر ابتلا به حمله قلبی دیگر را افزایش دهد.
  • برای افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی: این دارو ممکن است افسردگی شما را بدتر کند. اگر اختلال افسردگی اساسی دارید و این دارو را مصرف می کنید، اگر افسردگی شما بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
  • برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی: اگر مبتلا به اختلال دوقطبی هستید، مصرف این دارو بدون مصرف داروهای دیگر برای کمک به درمان اختلال دوقطبی ممکن است وضعیت شما را بدتر کند.
  • برای افراد مبتلا به پرکاری تیروئید: اگر پرکاری تیروئید دارید که درمان نمی شود، مصرف این دارو می تواند باعث مشکلات قلبی شود.
  • برای افراد مبتلا به گلوکوم: این دارو ممکن است فشار را در چشم شما افزایش دهد و باعث گشاد شدن مردمک چشم شود. مصرف این دارو می تواند وضعیت شما را بدتر کند.
  • برای افراد مبتلا به احتباس ادرار: این دارو می تواند باعث احتباس ادرار شود. مصرف این دارو می تواند وضعیت شما را بدتر کند.

مصرف کلومیپرامین در بارداری

مصرف کلومیپرامین در بارداری جزو داروهای حاملگی دسته C است. یعنی  تحقیقات روی حیوانات حاکی از اثرات نامطلوب در هنگام مصرف دارو توسط مادر برای جنین است و مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده است تا مطمئن شویم که چگونه دارو ممکن است بر جنین تأثیر بگذارد.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. این دارو فقط در صورتی باید استفاده شود که منافع بالقوه خطر احتمالی برای جنین را توجیه کند. در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. نوزادانی که در دوران بارداری در معرض کلومیپرامین قرار می گیرند ممکن است علائم ترک یا عوارض جانبی را تجربه کنند. خطرات و فواید آن را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر در نوزاد خود متوجه لرزش، لرزش، مشکلات تغذیه، تنفس سریع یا تشنج شدید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

مصرف قرص کلومیپرامین در شیردهی

 این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود و ممکن است در کودکی که با شیر مادر تغذیه می شود عوارض جانبی ایجاد کند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.  کلومیپرامین برای استفاده به عنوان یک داروی ضد افسردگی، ممکن است نسبت به سایر داروهای ضد افسردگی که به طور کامل مطالعه شده اند، کمتر مطلوب باشد.

قرص کلومیپرامین عوارض

جایگزین قرص کلومیپرامین

برای جایگزین قرص کلومیپرامین،صرفا پزشک است که می تواند داروی شما را تغییر دهد. تحقیقات به وضوح نشان می دهد که مهارکننده های بازجذب سروتونین (SRIs) درمان های منحصر به فردی برای OCD یا همان وسواس هستند. این داروها غلظت سروتونین در مغز را افزایش و تنظیم می کنند. هفت SRI در حال حاضر با نسخه در دسترس هستند:

  1. کلومیپرامین
  2. فلوکستین (پروزاک)
  3. فلووکسامین
  4. پاروکستین (پاکسیل)
  5. سرترالین (زلفت)
  6. سیتالوپرام
  7. اس سیتالوپرام

نگهداری از کلومیپرامین

این دارو را در دمای اتاق بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری کنید. این دارو را دور از نور نگهداری کنید و در مناطق مرطوب یا مرطوب مانند حمام نگهداری نکنید. برای پر کردن مجدد این دارو نباید به نسخه جدیدی نیاز داشته باشید. پزشک تعداد پر کردن مجدد مجاز را در نسخه شما خواهد نوشت.

قرص کلومیپران در مسافرت

همیشه داروی خود را همراه داشته باشید. هنگام پرواز، آن را در کیف دستی خود نگه دارید. نگران دستگاه های اشعه ایکس فرودگاه نباشید. آنها نمی توانند به داروهای شما آسیب برسانند. ممکن است لازم باشد برچسب داروخانه را به کارکنان فرودگاه نشان دهید. همیشه ظروف اصلی دارای برچسب نسخه را با خود حمل کنید. این دارو را در داشبورد خودروی خود قرار ندهید و آن را در خودرو نگذارید. در مواقعی که هوا خیلی گرم یا خیلی سرد است از انجام این کار خودداری کنید.

پرسش و پاسخ کلومیپرامین

در اینجا به برخی سوالات رایج در مورد قرص کلومیپرامین پرداخته ایم.

آیا قرص کلومیپرامین چاق کننده است؟

کلومیپرامین به طور قابل توجهی با افزایش گرسنگی، اشتها و غذا خوردن مرتبط بود. افزایش وزن یکی از عوارض جانبی قرص کلومیپرامین است اما لزوما برای همه افراد اتفاق نمی افتد.

آیا قرص کلومیپرامین خواب آور است؟

قرص کلومیپرامین ممکن است باعث شود برخی افراد دچار سرگیجه، خواب آلودگی یا هوشیاری کمتر از حد معمول شوند. بنابراین داروی کلومیپرامین در برخی افراد می تواند خواب آور باشد.

ایا قرص کلومیپرامین مرفین دارد؟

خیر، کلومیپرامین یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای است و در ترکیبات قرص کلومیپرامین اشاره ای به مرفین نشده و این دارو مرفین ندارد.

کلومیپرامین بهتر است یا سرترالین؟

در یک مطالعه، سرترالین از کلومیپرامین در درمان موثرتر بود. تفاوت در اثربخشی بین درمان ها تقریباً به طور کامل به دلیل تعداد بیشتر قطع کلومیپرامین به دلیل پذیرش ضعیف این دارو توسط بیماران است.

ایا قرص کلومیپرامین باعث ریزش مو میشود؟

در عوارض جانبی کلومیپرامین، ریزش مو ذکر نشده است. چنانجه عوارض ریزش مو را تجربه کردید با پزشک خود در این مورد صحبت کنید تا شما را راهنمایی کند.

ایا کلومیپرامین اعتیاد اور است؟

طبق منابع معتبر، کلومیپرامین اعتیاد اور نیست. قطع مصرف کلومیپرامین باعث میل شدید به دارو نمی شود. قطع مصرف معمولاً به طور متوسط دو تا سه هفته پس از دوز نهایی طول می کشد.

منابع: healthline, webmd, medscape

پزشک خوب، سامانه رزرو “آنلاین” روانشناس و روانپزشک و سایر حوزه های پزشکی و سلامت، به شما کمک می‌کند بهترین متخصصان را در محدوده زندگی خود در سراسر کشور، انتخاب نموده و وقت خود را بصورت آنلاین رزرو کنید.